Gdybym mógł podzielić się tylko jedną radą dotyczącą fotografii, byłoby to:rób to, co kochasz i dziel się tym z innymi.
Gdybym mógł podzielić się drugą radą, byłoby to:Następnie usuń bezwzględnie.
Niemal nieograniczone możliwości przechowywania zdjęć w fotografii cyfrowej są zarówno dobrodziejstwem, jak i przekleństwem. Jak wspomniałem w poprzednim poście, istnieje wiele niewidocznych pułapek związanych z posiadaniem ogromnych ilości pamięci w gotowości dla każdej osoby, która zagłębi się w sztukę. Aby uniknąć pułapek, ważne jest bezwzględne usuwanie. Mówię na podstawie doświadczenia związanego z rozpoczęciem zdjęć cyfrowych 10 lat temu (nie tak długo, jak niektórzy, wiem, ale przez wieki w erze fotografii cyfrowej).
Często słyszę pytanie:„Ile masz zdjęć?” lub, bardziej konkretnie, „Ile miejsca zajmują wszystkie Twoje ujęcia?” Prawidłowa odpowiedź na oba pytania brzmi:za dużo. Wielu z nas ma ten problem. Kiedy technologia cyfrowa po raz pierwszy pojawiła się wśród mas i z uświęconych sal fotoreporterów i fotografów sportowych (których pracodawców było stać na bardzo drogi sprzęt), nowością było to, że można było zrobić, nie wiem, może 80 zdjęć na jednym karta!
Tak to prawda! 80! Dziś to nic. Nawet nasze telefony mogą dziś zrobić więcej zdjęć, jeśli nie są zajęci udzielaniem nam wskazówek dojazdu lub pomaganiem nam w handlu akcjami w Japonii. Ale wtedy 80 było ogromne. To prawie trzy rolki 36 naświetlania. Usuwanie było wtedy bardziej powszechne i kiedy przeglądam moje archiwa, zauważam mniej ujęć z 2001 roku. Pamiętam też, że byłem szczęśliwy, że WRESZCIE dostępna była karta pamięci o pojemności 128 MB. Ogromny, mówię ci.
Wspominając „czasy chwały” na bok, chodzi mi o to, że sprawy nie zaczęły się w ten sposób. Kiedyś usuwaliśmy, ponieważ pamięć, zarówno przenośna, jak i komputerowa, trzymała wszystko w ryzach. Ale gdy ceny spadły, a liczba pikseli (i megabajtów) wzrosła, po prostu robiliśmy coraz więcej zdjęć.
Dopóki nie dotrzemy do miejsca, w którym jesteśmy dzisiaj. Często słyszę o znajomych, którzy niespecjalnie lubią fotografować, którzy wracają z wakacji z 500 zdjęciami. Nie ma mowy, żeby w ciągu dnia przenieśli 20 rolek filmu 24exp. Ale teraz to takie proste i tanie.
Robienie wielu zdjęć nie jest dla mnie grzechem. Staram się instruować uczniów, aby strzelali powoli (chyba że jesteś na zawodach sportowych) i dobrze komponowali. Nie potrzebujesz 40 ujęć zachodu słońca. Pomyśl o tym, co robisz. I wszystkie te rzeczy. Mimo to zdarza się pełzanie ilościowe. Nic wielkiego.
Kluczem jest bezwzględne usuwanie. Oto moja sugestia, jak pozbyć się ogromnego stada obrazów, które możesz przywieźć z następnej podróży (czy to po mieście, czy w odległości 1000 km).
W aparacie
Po pierwsze, jeszcze przed powrotem do domu, jeśli masz przestój podczas podróży (pomyśl:siedząc na lotnisku, czekając na lot), usuń zdjęcia, gdy są jeszcze w aparacie. Tutaj szukasz oczywistych odrzutów; złe rozmycia, naprawdę złe rozmycia i okropne rozmycia. Złe niedoświetlone lub prześwietlone ujęcia. Ekran aparatu nie zawsze jest najlepszy w dostrzeganiu najdrobniejszych szczegółów, więc nie marnuj czasu na powiększanie i bycie bardzo krytycznym.
Typowy wynik:usunięto 5%
Podczas pobierania
Wiele programów oferuje podgląd obrazów przed ich pobraniem. Wykorzystaj ten czas na dalszy ubój (tak, to moje ulubione słowo w tym tygodniu, ale nie wiem dlaczego) stada. Ekran jest nieco większy i prawdopodobnie słońce nie świeci bezpośrednio na niego. Ponownie, nie trać czasu na powiększanie. Po prostu nie pobieraj tego, czego nie chcesz. To doskonały czas, aby pobrać tylko jedną z serii, w których próbowałeś złapać akcję. Może nakręciłeś 12 zdjęć byka jeźdźca na rodeo; weź tylko dwa lub trzy, które wyglądają jak zwycięzcy.
Typowy wynik:kolejne 5% usunięte
Pierwszy przejazd
W pierwszym przebiegu na komputerze, po umieszczeniu obrazów w Adobe Lightroom, użyję przycisków P i X, ustawiając filtry tak, aby wyświetlały tylko obrazy, których nie zaznaczyłem jako Wybierz (P) lub Usuń (X). Dzięki temu program może wyświetlić mi następne zdjęcie po dokonaniu wyboru. Może nadejść czas, kiedy nie możesz się zdecydować i to jest w porządku. Rób najlepiej to, co masz i dalej się chlaj.
Typowy wynik:20%-50% usunięte
Przepustka numer dwa
Dobra, czas przestać być ninją. Patrząc na zdjęcia, które wybrałeś jako typy i te, których nie miałeś serca oznaczyć do usunięcia w pierwszym przejściu. W tym momencie bądź całkowicie szczery wobec siebie. Bądź bezwzględny. Zadaj sobie pytanie:„Co do cholery mam zrobić z każdym z tych zdjęć?” To jest pytanie, którego większość nie zadaje, a jest ono sednem bycia zdrowym na umyśle i nie kończy się na 100 000 zdjęć, których nigdy nie chcesz oglądać za 10 lat.
Bez zadawania tego pytania większość z nas poddaje się:„Och, jestem pewien, że wymyślę coś wspólnego z tym strzałem. Trochę to lubię. Sortuj. I to nie jest za Rozmazany." Jeśli chcesz, żebym zagrała wrednego faceta, zrobię to. Wyobraź sobie, jak na twoim ramieniu odpowiadam:„Chodź! Nigdy nie użyjesz tego zdjęcia i dobrze o tym wiesz!” Bądź szczery.
Jeśli nie masz z niego pożytku, a on po prostu nie śpiewa ci, że chcesz go oszczędzić, to zrób to. Czy zamierzasz to wydrukować? Umieścić go w albumie internetowym, który chcesz udostępnić? Umieścić go w fotoksiążce? Zgłosić go do konkursu? Sprzedaj to? Wysłać go znajomemu lub członkowi rodziny? Nie? Więc co do cholery zamierzasz z tym zrobić!! Nie możesz zatrzymać wszystkiego w przeszłości. Odpuść sobie. To tylko przeciętne zdjęcia.
Typowy wynik:kolejne 25% gotowe.
Ostatni przejazd
To ostatnie przejście przed edycją. Przyznaję, że czasami zaczynam edycję przed tą fazą z obrazami, które wyskakują i wymagają „upiększenia” w komputerze. I to też jest w porządku. Ale ten ostatni krok pomaga zachować zdrowy rozsądek.
Tutaj są przed tobą, wszystkie obrazy, które wiesz, że użyjesz w takiej czy innej formie. Online, offline, upline, downline. Teraz daj im ostre spojrzenie. Szukaj mniej niż optymalnych ujęć, które nie spotykają się z tabaką (jeśli nie chodzą po prostu do przyjaciół) i znowu bądź szczery. Jeśli nie jest to przykład wysokiej jakości twojej pracy, zniszcz ją. Jedynym przypadkiem, w którym mogę zachować zdjęcie w tym zakresie, jest to, że ekspozycja wygląda trochę mniej niż to, co można obsłużyć dzisiejszą technologią, ale temat jest solidny, wiedząc, że programy za dwa lub trzy lata mogą być w stanie zdziałać magię nie teraz możliwe.
Typowy wynik:pozostało może 10-30 strzałów. Mniej więcej w zależności od twojej bezwzględności i poziomu umiejętności podczas strzelania.
Szczerze mówiąc, napisałem ten post jako przypomnienie dla siebie. Nie zawsze postępuję zgodnie z tą procedurą i w rezultacie mam sposób na unoszenie się wielu ujęć, nie robienie nic, błaganie o kopię zapasową na miejscu i poza nią.
Od tego momentu istnieją inne ścieżki, które twój przepływ pracy może wykonać zdjęcia w zależności od ich ostatecznego miejsca docelowego, a to jest dla innego postu. Na razie zmniejsz liczbę wszystkich zdjęć, które umieszczasz przed sobą do edycji, a Twoje życie zostanie uproszczone.
Czy masz jakieś sztuczki, które pomogą Ci ominąć „Nie chcę usuwać ŻADNEGO z nich!” zespół? Podziel się nimi w sekcji komentarzy poniżej.