1. Zrozumienie czynników technicznych:
* apertura (f-stop): To najważniejszy czynnik. A szerszy otwór (dolna liczba f, taka jak f/1.8, f/2.8, f/4) Tworzy płytszą głębokość pola, która znacznie zaciera tło.
* Pomyśl o tym w ten sposób: Szeroki apertura pozwala na więcej światła, ale oznacza również, że jest tylko niewielki kawałek sceny.
* ogniskowa: A dłuższa ogniskowa (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm) Kompresuje tło i poprawia rozmycie. Dłuższe soczewki powiększają tło, dzięki czemu wydaje się bliżej i rozmyty.
* odległość do tematu: bliżej jesteś do tematu , im płytsza głębokość pola i bardziej rozmyte będzie tło.
* odległość do tła: Dalej tło pochodzi z tematu , tym bardziej rozmyty się pojawi. Umieszczenie pewnej odległości między poddanym a tłem jest * niezbędne * dla wyraźnego bokeh.
* Rozmiar czujnika: Kamery z większymi czujnikami (np. Pełna ramka) Z natury wytwarzają płytszą głębokość pola w porównaniu z kamerami z mniejszymi czujnikami (np. APS-C, Micro cztery trzecie) przy tej samej aperturze i ogniskowej. Wynika to z faktu, że większe czujniki wychwytują więcej światła. Jest to często określane jako „czynnik uprawny”.
2. Praktyczne kroki i techniki:
* Wybierz odpowiedni obiektyw:
* Prime Soczewki: Prime soczewki (stałe ogniskowe, takie jak 50 mm, 85 mm) często mają szersze maksymalne otwory (np. F/1.8, f/1.4) niż soczewki zoomu, co czyni je doskonałymi dla rozmytego tła.
* Zoom soczewki: Zoomowe o szerokich maksymalnych otworach (np. 24-70 mm f/2.8, 70-200 mm f/2.8) mogą również wytwarzać piękne bokeh, szczególnie po powiększeniu.
* Ustaw aparat na priorytet apertury (av lub tryb): Ten tryb umożliwia kontrolowanie przysłony, podczas gdy aparat automatycznie wybiera odpowiedni czas otwarcia migawki w celu uzyskania prawidłowej ekspozycji.
* Wybierz szeroki apertura: Wybierz najszerszy otwór, który pozwala obiektyw (najniższy numer F). Zacznij od najniższego i dostosuj na podstawie pożądanej głębokości pola.
* Ustaw swój temat:
* Umieść temat stosunkowo blisko aparatu.
* Upewnij się, że istnieje duża odległość między poddanym a tłem. Poszukaj tła, które są daleko.
* Użyj dłuższych centralnych (jeśli to możliwe): Powiększ, jeśli używasz obiektywu Zoom. Jeśli używasz obiektywu Prime, rozważ użycie obiektywu 85 mm, 105 mm lub dłuższego.
* Dokładnie Focus: Ostre skupienie się na oczach twojego pacjenta ma kluczowe znaczenie. Użyj autofokusu jednopunktowego lub autofokusu z wykrywaniem wzroku (jeśli ma go aparat), aby uzyskać precyzyjne skupienie.
* Rozważ tło:
* Poszukaj tła o interesujących wariantach światła i koloru. Źródła światła (np. Światło słoneczne filtrujące przez drzewa, światła sznurkowe) stworzą piękne „bąbelki” bokeh na niewyraźnym tle.
* Unikaj zaśmieconych lub rozpraszających tła, nawet po zamazaniu. Nadal mogą umniejszać obraz.
3. Ustawienia aparatu:
* Tryb: Priorytet przysłony (AV lub A)
* apertura: Najszersze możliwe (np. F/1.4, f/1.8, f/2.8, f/4)
* ISO: Zachowaj jak najniższe, aby zminimalizować hałas, zachowując odpowiedni czas otwarcia migawki. W razie potrzeby zwiększyć, aby osiągnąć prawidłową ekspozycję.
* Sprawa migawki: Kamera automatycznie to wybierze. Upewnij się, że jest wystarczająco szybki, aby zapobiec rozmyciu ruchu, zwłaszcza jeśli strzelasz ręcznie.
* Tryb ostrości: Jednopunktowy autofokus (lub wykrywanie wzroku, jeśli jest dostępne)
* Tryb pomiarowy: Pomiar oceny/macierzy jest ogólnie dobrym punktem wyjścia. W razie potrzeby dostosuj w zależności od warunków oświetlenia.
4. Processing (opcjonalnie):
* Chociaż najlepiej jest osiągnąć pożądany rozmycie kamery, możesz nieznacznie ulepszyć Bokeh w oprogramowaniu do przetwarzania, takiego jak Adobe Lightroom lub Photoshop.
* Filtr radialny: Użyj filtra promieniowego, aby selektywnie zacierać tło.
* pędzel regulacyjny: Użyj pędzla regulacyjnego, aby selektywnie przyciemnić lub rozjaśnić obszary tła, zwiększając rozdział między poddanym a tłem.
* Separacja częstotliwości (zaawansowana): Ta technika pozwala wygładzić tło przy jednoczesnym zachowaniu szczegółów w temacie, ale jest to bardziej zaawansowana technika.
5. Rozwiązywanie problemów:
* tło nie rozmywa się wystarczająco:
* Upewnij się, że używasz szerokiej apertury.
* Zwiększ odległość między poddanym a tłem.
* Podejdź bliżej swojego tematu.
* Użyj dłuższego obiektywu ogniskowego.
* obraz zbyt ciemny:
* Zwiększ ISO.
* Otwórz aperturę szerszą (jeśli to możliwe, ale uważaj na zmniejszenie głębokości pola).
* Użyj wolniejszego czasu otwarcia migawki (ale uważaj na rozmycie ruchu).
* Dodaj sztuczne światło (np. Odbłyść lub błysk).
* Obraz zbyt jasny:
* Zmniejsz ISO.
* Zamknij nieco otwór (zwiększając liczbę F).
* Użyj szybszego czasu otwarcia migawki.
* Użyj filtra ND (jeśli strzelasz w jasnym świetle słonecznym).
* nie jest ostre:
* Upewnij się, że dokładnie skupiasz się na oczach pacjenta.
* Sprawdź ustawienia autofokusu aparatu.
* Użyj szybszego czasu otwarcia migawki, aby uniknąć wstrząsu aparatu.
Kluczowe wyniki:
* apertura to król: Najważniejszy czynnik kontrolowania głębokości pola.
* Odległość ma znaczenie: Odległość do obiektu i odległość od tła odgrywają znaczące role.
* Practice czyni idealne: Eksperymentuj z różnymi ustawieniami i technikami, aby znaleźć to, co jest najlepsze dla Ciebie i Twojego sprzętu.
* Zrozum swój sprzęt: Poznaj możliwości i ograniczenia aparatu i soczewek.
Rozumiejąc te zasady i ćwicząc regularnie, będziesz mógł tworzyć oszałamiające portrety z pięknie rozmytym tłem. Powodzenia!