_Ustaw ramy czasowe:_ Zamiast pisać bez końca, aż do osiągnięcia satysfakcji, wyznacz sobie jasne ramy czasowe – na przykład „pisz przez 45 minut” – aby ograniczyć przytłaczające impulsy perfekcjonisty.
_Wycisz zewnętrzne czynniki rozpraszające:_ Aby ograniczyć samokrytykę, pracuj w spokoju i przy minimalnym rozproszeniu; używaj na przykład słuchawek redukujących hałas.
_Wizualizacja postępu:_ Śledź ukończoną pracę za pomocą prostych technik, takich jak sprawdzanie liczby słów — nawet małe kamienie milowe wyznaczają ścieżkę do przodu.
_Pamiętaj, że masz kontrolę:_ Pisanie pozwala na pełną własność i sprawczość, a ty masz władzę nad kształtowaniem i przekształcaniem swojej historii.
_Ćwicz samoświadomość:_ Rozpoznawaj, kiedy samokrytyka przeszkadza w tworzeniu, i rób celowe przerwy, aby odświeżyć perspektywę.
_Porównanie limitów:_ Unikaj wpadania w pułapki porównań między sobą a znanymi/poważanymi głosami, celebrując ich pracę.
_Skoncentruj się na rzemiośle,_ Nie jaźń:_** Skieruj swoją krytyczną energię na tworzenie postaci, dialogów i fabuły, zamiast analizować osobiste zwątpienie.
_Usterka w zabezpieczeniach:_ Zrozum, że wrażliwość jest sercem twórczej autentyczności – akceptacja tego może zmniejszyć destrukcyjne negatywne myśli.
_Znajdź motywację, a nie weryfikację:_ Znajdź energię wykraczającą poza zewnętrzne aprobaty, aby podtrzymać swój zapał, gdy negatywny głos wewnętrzny stanie się głośny.
_Szukaj konstruktywnej krytyki:_ Rozważ udostępnienie pracy w celu uzyskania obiektywnych spostrzeżeń od zaufanych powierników. Informacje zwrotne mogą podkreślać rzeczywiste problemy lub pokazywać siłę