Edytor wideo znajduje się za każdą produkcją wideo, w wyniku czego jest odpowiedzialny za najcenniejszą część każdej produkcji wideo:zasoby. Ciężka praca preprodukcji i produkcji jest widoczna w materiale, który jest zbierany i przekazywany w zaufane ręce edytora wideo. To duża odpowiedzialność; rola, która jest niezbędna do produkcji wideo i jej sukcesu. Edytor wideo ma kontrolę nad całością tego, co zostało nakręcone, a czasem nawet więcej. Bardzo ważne jest, aby edytor wideo był wydajny, aby zmaksymalizować jakość czasu pracy z materiałem. Ważne jest również, aby redaktor wideo rozumiał swoją odpowiedzialność za dokładne zapoznanie się z każdym zasobem produkcji wideo i wzajemnym powiązaniem tych zasobów.
Aby być wydajnym i dobrze zorientowanym we wszystkich aspektach produkcji wideo, edytor wideo powinien być dobrze zorganizowany. Organizacja może być trudna, łatwo jest zostać przytłoczonym dużą ilością materiału i z kolei przegapić kilka kluczowych fragmentów materiału, które w przeciwnym razie zmieniłyby przeciętną produkcję wideo w wyjątkową. Oto pięć wskazówek, które pomogą każdemu edytorowi wideo zachować porządek.
1. Zbuduj strukturę plików
Może się to wydawać oczywiste, ale jest wielu redaktorów, którzy chcą nie chcąc i po prostu zrzucają swoje zasoby do jednego dużego folderu lub, co gorsza, próbują edytować poza swoim pulpitem. Czy można coś zrobić w ten sposób? Jasne, ale nie pomoże to w edycji wideo i na pewno nie jest wydajne.
Prostym sposobem na zbudowanie struktury plików, której można używać wielokrotnie, jest tworzenie i nazywanie pustych folderów, które odwołują się do różnych aspektów produkcji wideo i zagnieżdżanie tych plików tam, gdzie jest to właściwe. Na przykład może istnieć folder „Projekt”, w którym mogą znajdować się cztery foldery o nazwach „Zasoby”, „Zabezpieczenia”, „Projekty” i „Ostateczne rendery”. W folderze „Zasoby” mogą znajdować się kolejne cztery foldery o nazwach „Materiały źródłowe”, „Obrazy”, „Audio” i „Grafika”. I tak dalej, hierarchia drzewa odzwierciedla proces postprodukcji tego edytora wideo.
Po zbudowaniu tej hierarchii pustych folderów zarchiwizuj folder najwyższego poziomu (i jego zawartość) jako plik zip. Kiedy przyjdzie czas na rozpoczęcie nowego projektu, rozpakuj pakiet i zmień jego nazwę na nazwę projektu. Spakowane archiwum może być używane wielokrotnie dla każdego projektu.
2. Użyj standardowej konwencji nazewnictwa
Dużo łatwiej jest zidentyfikować zabłąkane pliki, które zawędrowały z ich domu, jeśli nazwa pliku jest łatwa do zrozumienia. Dla większości edytorów wideo „AJX007P” lub „Shot 1” nie oznaczają absolutnie nic. Standardowa konwencja nazewnictwa to sposób na utworzenie nazwy dla każdego pliku, aby edytor wideo wiedział, co to jest. Niektóre standardowe konwencje zaczynają się od użycia trzyliterowego skrótu dla projektu, do którego należy plik, i następują po tym skrócie numerem w odniesieniu do odcinka, sceny, ustawienia lub rozdziału projektu. Po tym można podać opisową nazwę, na przykład „Żuraw” dla ujęcia żurawia. Dobrze jest również umieścić w nazwie datę numeryczną, na przykład 02132014 to ośmiocyfrowa liczba oznaczająca 13 lutego 2014 r.
Dokończ numer wersji i upewnij się, że używasz 3 cyfr, dzięki czemu projekt może mieć tysiąc klipów tego samego rodzaju ujęcia. Może to być przesada, ale łatwo jest uruchomić sto odmian podobnych aktywów. Gdy wszystkie pliki w projekcie są nazwane w ten sam sposób, ich sortowanie staje się łatwiejsze, a edycja wideo staje się bardziej wydajna.
3. Dodaj metadane
Ta wskazówka jest pomijana głównie dlatego, że wprowadzanie metadanych jest dodatkowym obowiązkiem wśród niezliczonych zadań edycji wideo. Większość aplikacji do edycji wideo jest zbudowana do pracy z metadanymi, a nawet niewielka ilość metadanych powiązanych z każdym klipem znacznie ułatwi ich sortowanie.
4. Utwórz kopię zapasową wszystkiego
Największym koszmarem edycji wideo jest utrata całej pamięci podręcznej zasobów produkcji. Jeden dysk nigdy nie wystarczy, a dwa nie są dużo lepsze. Dyski twarde nie są tak drogie, a budowanie nadmiarowych dysków nie wymaga działu IT. Niewielka ilość czasu potrzebna na utworzenie kopii zapasowej projektu i wszystkich jego zasobów jest tego warta. Jeśli edytor wideo stosuje spójną strukturę plików i standardową konwencję nazewnictwa, znacznie łatwiej jest organizować dyski kopii zapasowych i wiedzieć, co jest we właściwym miejscu, a co należy przenieść do kopii zapasowej.
5. Trzymaj wspólne aktywa pod ręką
Istnieje kilka plików, których edytor wideo używa wielokrotnie w wielu projektach. Każdy edytor wideo ma swoją własną kolekcję bezpłatnych łóżek muzycznych, efektów dźwiękowych i elementów projektu, do których wracają i których używają w mgnieniu oka. Zasoby te powinny mieć własną strukturę plików i znajdować się pod ręką, aby w razie potrzeby edytor mógł je pobrać bezpośrednio do projektu. Aby zabezpieczyć projekty na przyszłość, najlepiej wykonać kopie tych zasobów, gdy są one używane, i umieścić kopie w strukturze plików projektu. W ten sposób, jeśli projekt zostanie zarchiwizowany na dawno zapomnianym dysku lub w chmurze, można go otworzyć w późniejszym terminie bez konieczności przenoszenia brakujących zasobów przez edytora wideo.
Chris „Ace” Gates jest czterokrotnie nagrodzonym Emmy scenarzystą i producentem wideo.