W dziedzinie fotografii makrofotografię definiuje się jako sztukę powiększania obiektów. Jest to bardzo interesująca forma fotografii, która wydaje się mieć zastosowanie w prawie każdym gatunku.
Dla fotografów ślubnych jest to świetny sposób na podkreślenie szczegółów ślubu, takich jak pierścionki, zestaw zaproszeń, niektóre aspekty bukietów ślubnych i butonierki. Dla fotografów przyrody jest to świetny sposób na zbliżenie się do wielu interesujących obiektów, takich jak owady, owady i małe zwierzęta. Dla fotografów żywności obiektyw makro jest jednym z najlepszych narzędzi do podkreślenia ich rzemiosła, ponieważ jest to świetny sposób na podkreślenie tekstur, wzorów i szczegółów. Nawet fotografowie portretowi są znani z tego, że faworyzują obiektyw makro o długiej ogniskowej, ponieważ daje im to elastyczność w doborze szczegółów fotografowanych obiektów bez naruszania przestrzeni osobistej klienta, zwłaszcza gdy mają do czynienia z dziećmi i dorosłymi, które nie chcą korzystać z aparatu.
Wybór biegów
Na rynku dostępnych jest kilka opcji wyboru sprzętu dla fotografa makro. Rurki przedłużające, filtry makro (lub zbliżeniowe), a także specjalne obiektywy makro są dostępne na każdą kieszeń. W oparciu o zastosowany obiektyw makro można osiągnąć powiększenie od około połowy do czterech lub pięciu razy rzeczywistej wielkości fotografowanego obiektu.
Zdjęcie po lewej:obiektyw makro 100 mm f/2,8L IS
Środek:rurka przedłużająca Canon 12 mm
Po prawej:Canon 5D MkII z obiektywem 50 mm i dołączonym przedłużaczem
- Obiektyw specjalny – Obiektywy makro mają różne ogniskowe. Krótkie makra to zazwyczaj obiektywy z zakresu 30-50 mm. Standardowe obiektywy makro mieszczą się w zakresie ogniskowych 60-105 mm, a obiektywy tele-makro mieszczą się w zakresie 150 mm-200 mm. Te obiektywy makro wydają się działać lepiej niż tubusy i filtry makro, ponieważ są zbudowane specjalnie do fotografii z bliska. Świetnie sprawdzają się zarówno na krótkich, jak i dłuższych ogniskowych. Główną wadą tych obiektywów jest cena. Większość dedykowanych obiektywów makro kosztuje powyżej 500 USD (lub więcej) i może to być czynnikiem ograniczającym dla kogoś, kto dopiero zaczyna robić makrofotografię.
- Rury przedłużające to puste rurki, które pasują między obiektywem a mocowaniem aparatu. Nie mają w sobie żadnych szklanych elementów, po prostu przesuwają rzeczywisty obiektyw dalej od aparatu, a przedni element obiektywu bliżej obiektu, oferując w ten sposób pewne powiększenie obiektu. Rurki przedłużające są zwykle tańsze niż tradycyjne obiektywy makro i można je zamontować na dowolnym obiektywie. Ale najlepiej działają przy krótszych ogniskowych. Główną wadą tub przedłużających jest to, że obiektyw traci zdolność ustawiania ostrości na odległych obiektach, ponieważ działa tylko przy powiększeniach w zbliżeniu. Jest też pewien ubytek światła, który można zrekompensować przez zwiększenie czułości ISO lub zastosowanie dłuższego czasu naświetlania. Czujnik aparatu jest również narażony na działanie kurzu, a elementy zewnętrzne za każdym razem, gdy zdejmujesz lub dodajesz rurkę przedłużającą z przodu obiektywu.
- Filtry makr są podobne do innych typów filtrów, które mocuje się z przodu obiektywu. Występują w różnych rozmiarach i różnych współczynnikach powiększenia, więc jeśli chcesz ich używać z różnymi obiektywami, będziesz musiał zainwestować w różne filtry. Zwykle są stosunkowo niedrogie i można je układać jeden na drugim, aby uzyskać różne współczynniki powiększenia dla fotografowanych obiektów. Filtry makr mają również tendencję do utraty światła, zwłaszcza gdy są używane jako wiele stosów. Dlatego nie można ich bardzo efektywnie stosować przy szerokich aperturach. Działają najlepiej, gdy przysłony są przymknięte (wyższa liczba przysłony).
Moim pierwszym wyborem do makrofotografii była rurka przedłużająca Canon EF12 II. Jako fotograf ślubny chciałem czegoś małego i niedrogiego do fotografowania detali i zdjęć pierścieniowych. Od tego czasu przeszedłem na obiektyw makro Canon 100mm f/2.8 L i często sięgam po ten piękny obiektyw. Użyłem go do portretów, zdjęć jedzenia, a także szczegółów martwej natury.
Wskazówki techniczne
Kluczową rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę w makrofotografii, jest to, że głębia ostrości (DOF) zależy przede wszystkim od dwóch czynników:wartości przysłony i powiększenia. Dla dowolnej wartości przysłony, im wyższy współczynnik powiększenia, tym mniejsza będzie głębia ostrości, stąd głębia ostrości jest zwykle bardzo płytka w makrofotografii (wyższa wartość przysłony).
Oba obrazy zostały zrobione przy f6.3 – ten po lewej używa 50mm z rurką przedłużającą, prawy obraz jest 100mm makroobiektywem
Lewy obraz to cofnięcie przy użyciu obiektywu 50 mm
Środek używa rury przedłużającej 50 mm +
Po prawej używamy obiektywu makro 100 mm (wszystkie inne ustawienia są dość standardowe na wszystkich trzech obrazach)
Z perspektywy aplikacji skoncentruj się na głównym punkcie tematu, na który chcesz się kierować. Jeśli twój aparat obsługuje podgląd na żywo, użyj go do przybliżenia i upewnij się, że obraz jest ostry. Ustaw przysłonę w okolicach f/11 (poeksperymentuj, aby znaleźć optymalne ustawienie dla kombinacji obiektywu, filtra i przedłużacza). Jeśli chcesz uzyskać większą głębię ostrości (większy obiekt jest wyostrzony), użyj mniejszej przysłony, takiej jak f/16 lub f/22.
Inną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że podczas fotografowania obiektów, które mają tendencję do gwałtownego ruchu, takich jak owady i owady, dłuższa prędkość migawki jest korzystna, aby zatrzymać ruch i zamrozić obiekt. Zasadniczo staraj się nie zmniejszać czasu otwarcia migawki poniżej 1/400 lub 1/500.
Jednym z najpopularniejszych zastosowań makroobiektywów jest fotografia żywności. Lewy obraz przy użyciu 50 mm z rurką przedłużającą, prawy obraz przy użyciu obiektywu makro 100 mm. Oba mają małą głębię ostrości, ponieważ chciałem rozmyć jedzenie w tle.
Blokowanie lustra
Większość lustrzanek cyfrowych posiada w środku lustro, które pozwala zobaczyć obraz w wizjerze. Lustro odskakuje po naciśnięciu spustu migawki, a sama ta czynność może wywołać drgania aparatu i spowodować rozmycie obrazu. Możesz zmniejszyć szanse na nieostre obrazy, włączając funkcję blokowania lustra (poszukaj jej w instrukcji aparatu). W większości aparatów oznacza to, że naciśniesz raz spust migawki i podniesie lustro, a ponowne naciśnięcie spowoduje naświetlenie. Jeśli masz aparat bezlusterkowy, nie dotyczy to Ciebie.
Diffraction
W fotografii dyfrakcja to zakrzywienie światła przechodzącego przez małe, ostre krawędzie, które tworzą otwór przysłony. Światło zostaje ściśnięte lub zlewa się ze sobą. Dyfrakcja jest gorsza przy mniejszych ustawieniach przysłony, takich jak f/16 do f/22. Powoduje to, że obraz jest mniej ostry, zwłaszcza na krawędziach, co jest jeszcze bardziej widoczne w makrofotografii, gdy często fotografujesz z mniejszymi przysłonami. Możesz uniknąć dyfrakcji, nie schodząc poniżej f/16 lub używając selektywnej ostrości na wielu obrazach i układając je razem w postprodukcji, aby uzyskać ogólnie ostry obraz.
Praktyczne aplikacje
Wbrew powszechnemu przekonaniu fotografia makro nie ogranicza się do zdjęć owadów, liści, kwiatów i jedzenia. Mogą być skutecznym narzędziem do podkreślenia dowolnej formy detalu, faktury i wzoru. Specjalne obiektywy makro podwajają się również jako świetne obiektywy portretowe, rozszerzając ich zastosowanie poza tylko makrofotografię.
Lewy obraz to odciągnięcie pierścienia
Środek ma 50 mm + rurkę przedłużającą
Prawo to makro 100 mm. F-stop wynosił około f/9, a czas otwarcia migawki około 1/50 (bardzo szybko traciłem światło i miałem ISO do 2500).
Więc następnym razem, gdy będziesz chciał trochę zastrzyku kreatywności, użyj makrofotografii, aby uzyskać świeże, bliskie spojrzenie na rzeczy!