Krótko mówiąc, nie jest. Ale tylko kilka drobnych przestępców stoi na drodze do pozostawienia tego aparatu na półce i uczynienia go najlepszym aparatem cyfrowym w swojej klasie.
Po prawie miesiącu nagrywania filmów, zdjęć i multimediów poklatkowych za pomocą Panasonic GH4 śmiałem się, płakałem i prawie zrzuciłem go z góry. Czasami fotografowanie było przyjemnością, a innym razem nawet nie włączało się z pełną baterią. W mojej pełnej recenzji podam kompletny, bezstronny przegląd wraz z przykładami wideo.
Od jakiegoś czasu jestem podekscytowany serią aparatów cyfrowych GH firmy Panasonic. Czułem, że mają one cechy, których Nikon i Canon przez długi czas nie mieli, ale z jakiegoś nieznanego powodu GH2/GH3 pozostały najsłabszym miotem w pakiecie wideo-DSLR.
Kiedy zaoferowano mi możliwość sprawdzenia najnowszej oferty bezlusterkowców Mikro Cztery Trzecie od Panasonic, która reklamowała pełną rozdzielczość 4k nagraną w aparacie i 96 kl./s w 1080p, wskoczyłem na nią. Spodziewałem się, że się zakocham i rozważę wyrzucenie mojego zestawu Canona na Craigslist, zastępując go lżejszą, mniejszą i tańszą jednostką zorientowaną na wideo. Gdyby nie kilka problemów, zrobiłbym to.
Jak podszedłem do testowania zestawu GH4
Kilka innych witryn otrzymało przedpremierowe wersje GH4 do testów i już opublikowało swoje wyniki i materiał filmowy na długo przed wysłaniem mojego. W szczególności Andrew Reid z EOSHD napisał fantastyczną notatkę, a Phillip Bloom również przygotował dobrą recenzję. Zdecydowanie sprawdź je również, jeśli rozważasz zakup tego aparatu – wiele opinii jest lepszych niż jedna. W tej recenzji moje podejście polegało po prostu na użyciu obiektywów GH4 i Lumix do stworzenia projektu wideo, który wykorzystałby jego wyjątkowe cechy. W ten sposób mógłbym pracować z GH4 w wielu różnych lokalizacjach, robiąc zdjęcia i wideoklipy w rzeczywistych sytuacjach zdjęciowych. Moja nisza to plenerowe projekty przygodowe i dokumentalne, więc mój GH4 nie widział wnętrza żadnego studia. Wziąłem go na górę, miałem go na wodzie i wystrzeliłem z poruszających się pojazdów. Do stworzenia tego filmu podszedłem tak, jak do większości innych osobistych projektów, nad którymi pracuję.
Pomysł, który zdecydowałem się podjąć z zestawem GH4, polegał na podkreśleniu możliwości rekreacji na świeżym powietrzu w hrabstwie Montezuma. Mam nadzieję, że wykorzystam nagranie, aby przedstawić kilka pomysłów na projekty lub sprzedać kilka klipów jako materiał do biura odwiedzających i urzędników ds. Turystyki. Pomyślałem, że będzie to idealna aplikacja do funkcji wideo GH4, ale także do przetestowania przenośności zestawu.
Przedstawiony powyżej film był poprawioną kolorami, ostateczną wersją mojego filmu. Dla porównania poniżej zamieściłem wersję bez tekstu, niepoprawioną. Wszystkie obrazy są prosto z aparatu, z wyjątkiem zdjęć poklatkowych.
Konfiguracja fizyczna
Jak w przypadku każdej innej sesji, ładowanie akumulatorów, czyszczenie obiektywów, ustawianie stylów zdjęć i dostosowywanie korpusu aparatu były początkiem większości moich zdjęć.
Akumulator GH4 ładował się szybko i działał długo. Pewnego razu użyłem go przez kilka godzin do nagrywania poklatkowego w nocy, a następnie nakręciłem materiał następnego ranka i popołudnia, z baterią wciąż pełną 2/3 (przy 2 słupkach na 3).
Od razu zauważyłem dużą różnicę w tym zestawie w porównaniu z moim zestawem Canona. GH4 był około o połowę mniejszy i o połowę lżejszy . To samo dotyczyło soczewek! Mój zestaw GH4 zawierał następujące elementy i ważył tylko 4,2 funta.
• Korpus aparatu GH4 + bateria
• X Vario 12-35mm f/2.8
• Vario 100-300mm F/4.0-5.6 OIS
• Obiektyw 8mm Fisheye F/3.5
Porównywalny zestaw firmy Canon (z obiektywem 60D, 24-70 mm, 15 mm i 70-200 mm) ważył 9,2 funta, czyli ponad dwukrotnie więcej niż zestaw GH4. Różnica wielkości również była zdumiewająca. Mógłbym spakować cały zestaw Panasonic do jednego małego ICU od F-Stop Gear. To otworzyło mi oczy, a szczególnie zauważyłem oszczędność rozmiaru / wagi, gdy wędrowałem około 12 mil z ponad 3000 stóp przewyższenia na szczyt góry Hesperus na 13 327 stóp. Kliknij poniższy obrazek, aby powiększyć.
Mimo że soczewki i korpus były małe, nie wydawały się być zabawkami ani kruche. Mają ładny, profesjonalny wygląd.
System menu i ustawienia aparatu
System menu w GH4 jest głęboki i początkowo wydawał się nieco przytłaczający, ale kiedy zacząłem się uczyć, pod jakimi podmenu znajdują się określone funkcje, mogłem się szybko poruszać. Kierunki, które czułem, były trochę małe, ponieważ często w razie wypadku naciskałem niewłaściwy przycisk – żałowałem, że nie są one lekko podniesione, aby ułatwić ich naciśnięcie. Oczywiście mogłem użyć ekranu dotykowego, ale kiedy trzymasz aparat, naturalne jest używanie prawego sterowania. Nie jestem wielkim fanem ekranów dotykowych w aparatach, ale ruchy szczypania/rozwijania podczas podglądu obrazów były fajną funkcją.
Dostępnych jest mnóstwo opcji sterowania wyglądem nagranego obrazu, w tym sterowanie zakresem dynamicznym, niestandardowe krzywe, ustawianie poziomów cokołu i wiele innych. Dzięki nim udało mi się ustawić stosunkowo płaski profil. To było dla mnie ważne, ponieważ wiedziałem, że wiele moich ujęć będzie na zewnątrz w pełnym słońcu, a ostre cienie i prześwietlone światła sprawią, że materiał będzie kiepski. Jest to coś, z czym moje aparaty Canon nie poradziłyby sobie tak dobrze, ponieważ uzyskuje się z nich bardzo kontrastowy obraz (chyba że używasz edytora stylów obrazów i używasz stylu obrazu w stylu Superpłaski).
Dla tych z Was, którzy lubią manipulować ustawieniami aparatu i tworzyć „podstawowy wygląd” swoich produkcji, spodobają się te funkcje.
W moim filmie materiał został nagrany z następującymi ustawieniami:
Krzywe:Podświetlenie -2, Cień +2
i.Dynamika:standard
i.Rozdzielczość:wyłączona (to jest wyostrzanie)
Główny cokół:+5
Luminancja:16-235
Obsługa i robienie zdjęć w terenie
Po wybraniu głównych funkcji aparatu było to w porządku. GH4 zapewnia użytkownikom zwykły zestaw trybów fotografowania, takich jak priorytet przysłony, priorytet migawki, tryb ręczny itp., Ale co ważniejsze, ma 3 niestandardowe ustawienia trybu. Ustawiłem C1 na wszystkie ustawienia ręczne przy 4k, a następnie C2 na to samo, ale przy 96fps @ 1080p. Podobała mi się ta metoda, ale możesz również użyć systemu „szybkiego menu”, aby uzyskać dostęp do niektórych funkcji, takich jak rozdzielczość nagrywania, tryb ostrości i inne.
Kolejną interesującą dla mnie funkcją był elektroniczny wizjer. Nie ma lustra, więc obraz w wizjerze jest dokładnie taki sam jak na ekranie LCD. Spójność tutaj była pomocna, gdy przyzwyczaiłem się do stylu nakładki danych, który ma kilka różnych stylów nakładek do wyboru.
Ponieważ przez większość czasu robiłem zdjęcia na zewnątrz, używałbym wizjera do sprawdzania ustawień i kadrowania, ponieważ w pełnym słońcu wyświetlacz LCD jest trudny do sprawdzenia. Użyłem lupy do ekranu LCD, ale z jakiegoś powodu sprawiła, że mój obraz LCD odwrócił się do góry nogami… może to były magnesy w środku? GH4 przeskakiwał też między wyświetlaczami z małej matrycy przy okularze – czasami było to problematyczne, ponieważ moje naciskanie przycisków aktywowało matrycę i powodowało przełączenie, nawet przy niskiej czułości. To było denerwujące, kiedy byłem w niezręcznych pozycjach. Ogólnie podobał mi się wyświetlacz LCD i czułem, że jest wystarczająco ostry, aby ocenić ostrość, zwłaszcza przy korzystaniu z opcji maksymalizacji lub powiększenia.
Mówiąc o naciskaniu przycisków z tyłu, możliwość przypisania kilku przycisków funkcyjnych do takich rzeczy, jak wyświetlanie histogramu, to spełnienie marzeń. Uwielbiałem tę funkcję. Odtwarzanie obrazu i przeglądanie jednak nie podobało mi się. W porównaniu z moim Canonem wydawał się bardzo wolny. Miał problemy z nadążaniem za mną, a kiedy chciałem tylko szybkiego podglądu jednego lub dwóch klipów, trochę mnie to niecierpliwiło.
Zrobiłem tylko kilka nieruchomych obrazów poza ujęciami poklatkowymi i szczerze mówiąc, nie byłem pod wrażeniem. Czułem, że są w porządku, ale tak jak w przypadku większości aparatów, jeśli dobrze oświetlisz i skomponujesz coś, będzie to dobrze wyglądać nawet za 80 $ i nakręcić z K-Mart. Gdybym chciał wspaniałych fotosów, użyłbym mojego 5D; gdybym chciał kompaktowe rozwiązanie wideo 4K/HD, przyjrzałbym się uważnie GH4.
Fotografowanie w rozdzielczości 4K i zwolnionym tempie
Dwie wyróżniające się specyfikacje tego aparatu to oczywiście opcja rozdzielczości 4k i możliwość robienia 96 klatek na sekundę w 1920x1080p. Z tych dwóch funkcji korzystałem częściej niż z jakiejkolwiek innej. Co ciekawe, ramka zmienia się nieznacznie (jest nieco szersza) po przejściu na 4k z 1080. Nie będę tego wyjaśniał, ale chodzi o to, jeśli masz ujęcie wykadrowane w 4k i chcesz szybkie cięcie w zwolnionym tempie w 1080, kadrowanie się zmieni. (Warto zauważyć, że ta mała bestia w aparacie oferuje wiele opcji nagrywania, w tym „Kino” 4k, które ma 4096 x 2160, w porównaniu ze zwykłym 4k przy 3840 x 2160. Współczynniki klatek to 17:9 i 16:9, odpowiednio.)
Tak naprawdę nie zauważasz różnicy między filmowaniem 4k i 1080, dopóki nie przejdziesz do edycji. Więcej o tym później. Jeśli chodzi o zwolnione tempo, regulacja ustawień i podgląd klipów działały dobrze. Sterowanie przewijaniem do przodu na ekranie dotykowym było czasami trudne w użyciu, ale był to drobny problem.
Dzięki karcie klasy SDHC o pojemności 32 GB mogłem w razie potrzeby nagrać mnóstwo zdjęć w zwolnionym tempie, a także rozsądną ilość materiału 4K dla tego, co robiłem. Oto link do posta z rekordowymi czasami, jeśli Cię to interesuje.
Ten aparat ma również rozszerzony tryb telekonwersji, umożliwiający wykorzystanie kadru 1:1, który wydłuży długość istniejących obiektywów. Nie korzystałem z tej funkcji, ale jako ktoś, kto posiada fizyczny przedłużacz do mojego zestawu Canon, widziałem, jak używam go w odpowiednich sytuacjach.
Obiektywy
Powinienem poświęcić chwilę i porozmawiać o soczewkach, których używałem, jak zaznaczono na mojej liście powyżej. Obiektyw 12-35 mm był moim „koniem roboczym”, a 85% moich zdjęć uzyskałem z samym tym obiektywem. Czułem, że jest ostry, responsywny, a OIS był solidny, abym mógł strzelać z ręki, co często robiłem. Pamiętaj, że GH4 ma czujnik mikro-cztery trzecie, więc ogniskowa twoich obiektywów jest w przybliżeniu podwojona w stosunku do tego, co uzyskasz na pełnoklatkowej lustrzance cyfrowej. To sprawiło, że 12-35 mm bardziej przypominało 24-70 mm.
8-milimetrowe rybie oko było ostre i dało mi świetny szeroki kąt do ciasnych przestrzeni, ale nie było zbyt rozmazane z powodu zniekształceń, które czułem. Ten obiektyw był pomocny przy fotografowaniu w dziwnych miejscach, takich jak zwisające formacje skalne i wnętrze namiotu.
Vario 100-300 spisywał się dość słabo kilka razy, kiedy go używałem. „Mega OIS” nie działał dla mnie zbyt dobrze w przypadku wideo, a większość ujęć z nim została odrzucona, ponieważ było za dużo wstrząsów. Nie zależało mi również na akcji skupienia - musiałbym obrócić ją o tonę, aby zrobić zdjęcie z ostrością stojaka, a większość ujęć nie wyszła, ponieważ skupienie trwało zbyt długo i akcja zniknęła, zanim mogłem Złap to. Mówiąc, że podobnie jak reszta zestawu GH4, ten był znacznie mniejszy i lżejszy w porównaniu z obiektywem Canona – być może następnym razem wypróbowałbym inny obiektyw. W klipie poniżej zobacz wstrząs, który dostałem. Strzelałem z tyłu ciężarówki, która jechała po gładkiej drodze i miała włączoną OIS.
Ze względu na małą średnicę tych obiektywów nie miałem pod ręką żadnych filtrów, więc nie mogłem fotografować szeroko w słońcu bez zmiany czasu otwarcia migawki. Gdyby GH4 miał wbudowany ND, byłby to niesamowity dodatek do niesamowitego systemu wideo. Chyba będę dalej marzyć…
Słabe oświetlenie
Postanowiłem nagrać kilka ujęć w słabym świetle do mojego filmu, aby zobaczyć, jak bardzo mogę go popchnąć, zanim materiał zacznie wyglądać źle. Nagrałem prostą scenę przy ognisku w bezksiężycową noc, więc mały ogień był jedynym źródłem światła. Niestety czułem, że GH4 rozleciał się przy ISO 3200. Wszędzie pojawiło się hałaśliwe fioletowe ziarno, a obraz też trochę zmiękł, więc nawet nie zawracałem sobie głowy czyszczeniem. Moim zdaniem nie nadawał się do użytku przy ISO 3200 lub wyższym. (Na poniższym filmie kompresja Vimeo miażdży czernie tak bardzo, że nie widać fioletowego szumu, ale w oryginale widzę go bardzo wyraźnie)
Timelapse
Bawię się w timelapsach i lubię umieszczać je w swoich filmach. Nakręciłem kilka do tego projektu wideo, a GH4 ma kilka wygodnych funkcji, które ułatwiają ich uchwycenie. Dzięki dedykowanemu trybowi dla timelapse/stop motion możesz ustawić liczbę zdjęć, które chcesz zrobić, i w jakim odstępie czasu. Następnie wyświetli, o której godzinie zakończy się timelapse. Bardzo przydatne do wbudowania, ale to nie jest nawet najfajniejsza część. Po zakończeniu timelapse zostaniesz poproszony o utworzenie filmu ze zdjęć. Jeśli powiesz tak, GH4 zajmie kilka minut, aby przetworzyć wideo, a wtedy będziesz mieć plik filmu 4K (jednak tylko przy określonych częstotliwościach klatek, obecnie nie ma opcji 24p, straszne pominięcie) w aparacie. Obejrzyj swoje dzieło z powrotem tam, zanim opuścisz swoją lokalizację lub nawet przesuniesz kamerę!
To było miłe, jednak osobiście używałbym tego tylko do podglądu i nadal poświęcałbym trochę czasu na prawidłowe przetwarzanie obrazów RAW i wykonywanie postów w programie After Effects, aby jak najlepiej wykorzystać moje obrazy. Dla entuzjastów lub kogoś, kto dopiero się w to wkracza, jest to przydatna i oszczędzająca czas funkcja. Dla wszystkich innych wiedz, że jeśli zrobisz film 4K, wszystkie Twoje zdjęcia pozostaną w aparacie, więc możesz je później przetworzyć ręcznie.
Wystąpił poważny problem, który zauważyłem podczas pracy z postem na określonym timelapse, czytaj dalej…
Funkcje Wi-Fi
Podłączenie GH4 do mojego iPhone'a 5 było dość proste, a możliwość sterowania, podglądu, a nawet tworzenia kolaży obrazów była naprawdę fajna. Istnieją opcje mediów społecznościowych, dzięki czemu możesz publikować bezpośrednio w tych miejscach, jeśli masz na to ochotę. Gdybym miał GH4 jako kamerę B lub kamerę POV w wielokamerowej sesji studyjnej, absolutnie skorzystałbym z funkcji sterowania Wi-Fi. Na podglądzie iPhone'a było tylko około sekundy opóźnienia, co moim zdaniem było imponujące.
Podłączenie GH4 do mojego macbooka Pro zajęło trochę pracy, ale w końcu miałem to, że zdjęcia, które sfotografowałem, magicznie pojawiały się w folderze na moim komputerze po około 5-10 sekundach. Łatwiej byłoby po prostu korzystać z kart Eye-Fi, ale opcja jest dostępna i działa.
Praca na stanowisku
Skalowanie 4K do 1080p wygląda świetnie. Wydaje mi się, że jest to bardzo, bardzo ostry materiał HD i jest najbliższy „ruchomemu obrazowi”, który jest ostry jak zdjęcie, ale jak klip wideo. Podczas podglądu na telewizorze plazmowym 1080p próbkowanie w dół 4K wyglądało ostro. Po prawidłowym naświetleniu i skupieniu materiał 1080p wyglądał dla mnie równie dobrze. Przerywałbym to z moim materiałem FS700 każdego dnia. Dzięki 4k możesz podwoić skalę i nadal wygląda to akceptowalnie - ponownie, o ile twoja ekspozycja i ostrość są pod kontrolą. Możliwość dostosowania kadrowania, kompozycji, a nawet rotacji jest jak oszustwo, ale jest cholernie fajna i może potencjalnie uratować zepsute ujęcie.
Na poniższym obrazku zwiększyłem skalę i obróciłem oryginalny materiał 4k na osi czasu 1080p. Nie było zauważalnej utraty jakości. Kliknij obraz poniżej, aby go powiększyć.
W poniższym przykładzie pierwszy klip to wideo 4k przeskalowane do osi czasu 1080p. Druga wersja tego klipu pokazuje to samo wideo, ale w powiększeniu i z fałszywym panoramowaniem utworzonym za pomocą kilku klatek kluczowych w Adobe Premiere.
Większość ludzi nie będzie strzelać w celu skalowania, ale absolutnie używałbym tej funkcji podczas sesji wywiadów, ponieważ przejście z szerokiego ujęcia do med-cu, po prostu skalowanie klipu w Premiere, jest użyteczną i łatwą opcją. Zrobiłem to, skalując klip 1080 w sekwencji 720, więc jest to jeszcze lepsze.
Zwolnione tempo moim zdaniem wygląda bardzo dobrze i byłem totalnym frajerem, żeby go używać. 96 klatek na sekundę to świetna liczba klatek na sekundę, w której rzeczy wyglądają bardzo elegancko, gdy są spowolnione, ale nie są tak wolne, aby uzyskać te absurdalnie długie klipy. Może to być tylko delikatne w dotyku, ale nie przeszkadzało mi to zbytnio, biorąc pod uwagę senne uczucie spowolnienia.
Ponieważ te klipy mają zasięg w okolicach 100-200 Mb/s, mogą trochę uciskać w NLE. Jestem na 2,4 MBP z 16 GB pamięci RAM z akceleracją GPU, z plikami połączonymi przez dysk twardy Firewire 800. Większe pliki mogą być nieco niestabilne podczas podglądu, a renderowanie oczywiście ma sens.
Moduł interfejsu DMW-YAGH
Ten DMW-YAGH jest większy, cięższy i droższy niż sam korpus GH4! Jeśli potrzebujesz HD-SDI do produkcji lub wejścia kodu czasowego, będziesz tego chciał. Jeśli jednak interesują Cię tylko wejścia XLR, polecam oszczędzanie ciasta i korzystanie z adaptera XLR, takiego jak ten od juicedLink. Istnieje wiele opcji poniżej 500 USD na odbiór 2 wejść, dostosowanie tych sygnałów, a nawet zasilanie fantomowe niektórych urządzeń.
Konkluzja – jeśli robisz zielony ekran lub pracujesz nad głęboką korekcją kolorów, zaplanuj zainwestowanie trochę pieniędzy w to urządzenie i rejestrator, aby uzyskać wyższą jakość nagrania. (Pamiętaj, że możesz uzyskać 10-bitowe 4:2:2 z portu HDMI w korpusie GH4 – dzięki JB) Jeśli przeprowadzasz wywiady lub inne ciężkie przechwytywanie dźwięku, zdobądź tańszy adapter. Nie musisz płacić za wyniki i funkcje, z których nie będziesz korzystać.
Złamacze umów
Zrobiłem timelapse nocnego nieba, robiąc 25-sekundowe ekspozycje sceny poniżej.
Kiedy przetworzyłem kilkaset zdjęć w programie After Effects, aby stworzyć klip wideo, zdałem sobie sprawę, że nastąpiła zmiana koloru, która wydawała się migotać na niebie. Po bliższym przyjrzeniu się w Lightroomie co kilka zdjęć ciemny obszar nieba zmieniał się z zielonego na magenta lub odwrotnie. Nie mogłem znaleźć sposobu, aby to naprawić i wciąż mam nadzieję na rozwiązanie. Jest to poważny problem (który, jak stwierdziłem, został udokumentowany w GH3) i poważny problem dla każdego, kto chce pracować w trybie timelpasu z tym aparatem, ponieważ zmiana koloru jest niedopuszczalna. Poniżej dwie sekwencyjne klatki z mojego timelapse, które pokazują o czym mówię. Kliknij, aby powiększyć.
***AKTUALIZACJA*** Dzięki niektórym komentatorom tutaj i na innych forach zostałem poinformowany, że firma Panasonic niedawno wydała aktualizację oprogramowania sprzętowego, która „poprawia niezawodność działania aparatu” miejmy nadzieję, że to rozwiąże problemy z zamrażaniem i odczytywaniem kart, o których wspominam poniżej. Oto link do aktualizacji oprogramowania sprzętowego.
Moim innym problemem było to, że w nie mniej niż 5 przypadkach, często gdy miałem osobę gotową do działania lub miałem ograniczony czas na uchwycenie zachodzącego/wschodzącego słońca, aparat miał jakąś formę błędu. Zdarzało się, że nie włączał się (przy pełnej baterii), aparat zawieszał się w trakcie ujęcia i przynajmniej 4 razy mówiono mi, że wystąpiły błędy karty pamięci. Nawet w przypadku niedawno sformatowanej karty GH4 nie rozpoznałby faktu, że w środku znajdowała się karta, a nawet sugerował, że jest uszkodzona. Problemy te zostały rozwiązane tylko przez wyjęcie i ponowne włożenie baterii. To było wyjątkowo niewygodne i samotne było dla mnie złamaniem umowy. Jako osoba, która otrzymuje wynagrodzenie za robienie zdjęć, jak klient może na mnie polegać, jeśli nie mogę zagwarantować, że mój aparat będzie działał i nie uszkodził zdjęć z całego dnia?
Domyślam się, że był to problem z oprogramowaniem układowym, więc miejmy nadzieję, że zostanie rozwiązany, a jeśli dostanę cytrynę, być może będzie to odosobniony przypadek. Niemniej jednak pozostawiło mi to w ustach kwaśny posmak i byłbym bardzo zdenerwowany, gdybym miał ten system na sesję, w której dostajesz tylko jedno ujęcie, jedną szansę na trafienie.
Ostateczne myśli
Ta recenzja trwała zbyt długo, a ja ledwo zarysowałem powierzchnię. Postaram się przejść od razu do sedna z moimi końcowymi przemyśleniami tutaj.
Obecnie GH4 kosztuje 1700 USD. Moim zdaniem w tej chwili jest klasą sam w sobie z nagrywaniem 4K w kamerze i opcją 96 fps przy 1080p. To w połączeniu z lekkim, kompaktowym rozmiarem sprawia, że jest to kradzież jakości obrazu w stosunku do ceny. Dla kogoś, kto podróżuje, mógłbym Z ŁATWOŚCIĄ spakować cały zestaw GH4 wraz z ubraniami na zmianę do torby podręcznej.
Zdjęcia zdecydowanie pozostawiają wiele do życzenia, więc jeśli jest to dla Ciebie ważniejsze niż wideo, poszukaj gdzie indziej. Jeśli problemy z oprogramowaniem układowym, które napotkałem, zostaną naprawione, a Panasonic zajmie się przesunięciem purpury/zieleń w timelapsach, sprzedałbym swój zestaw 60D (choć zachowując moje 5D na zdjęcia) do GH4 z tym obiektywem 12-35 mm do projektów przygodowych na świeżym powietrzu, w których m koncentrując się na akwizycji wideo. W mgnieniu oka.
Twoje myśli?
Czy jesteś zainteresowany GH4? Jak się z tym czujesz w porównaniu z a7S firmy Sony? Sony nie nagrywa 4k w aparacie, nagrywa tylko 60 klatek na sekundę w 1080p i kosztuje około 800 dolarów więcej… ale to pełna klatka… Zostaw komentarz i daj znać, co myślisz! Dziękujemy za przeczytanie całego posta!