Jedną z rzeczy, które kocham w fotografii, jest jej prostota. Teraz wiem, że może to być kontrowersyjne stwierdzenie w dzisiejszym, wydawałoby się, niekończącym się świecie fotografii cyfrowej. Istnieją setki aparatów, prawdopodobnie tysiące obiektywów i praktycznie nieograniczone kombinacje tych dwóch. Nie tylko to, ale jest tak wiele sposobów na wykorzystanie naszych kamer. Krajobrazy, portrety, fotografia uliczna, architektura, abstrakcja, dzika przyroda, przyroda… lista jest długa. A jednak, pomimo wszystkich aspektów technologicznych i kreatywnych, podstawy fotografii pozostają niepokojąco proste nawet dzisiaj.
Zasady przysłony, czasu otwarcia migawki i ISO stanowią coś, co nazywa się „trójkątem ekspozycji” i tak, wiem, prawdopodobnie słyszałeś o tym przed dzisiaj. Chodzi o to, że często te najbardziej podstawowe niuanse fotografii sprawiają najwięcej trudności, zwłaszcza dla początkujących (i niektórych profesjonalistów) w fotografii.
To właśnie czas otwarcia migawki i ruch będziemy omawiać dzisiaj w tym wydaniu „Powrót do podstaw”. Aby być bardziej precyzyjnym, będziemy mówić o sposobach, w jakie czas otwarcia migawki odnosi się do ruchu, dzięki czemu uzyskasz bardziej konkretne zrozumienie tego, jak czas otwarcia migawki wpływa na Twoje zdjęcia.
Czas otwarcia migawki czy czas otwarcia migawki?
Od tego czasu minęło wiele lat, ale wciąż pamiętam, jak byłem zdezorientowany, gdy po raz pierwszy zrozumiałem, że czas otwarcia migawki nie ma absolutnie nic wspólnego z szybkością otwierania i zamykania migawki mojego aparatu.
Do tej pory intuicyjnie zakładałem, że niektóre aparaty są po prostu wykonane z szybszymi migawkami niż inne. To znaczy, chodź, daj mi spokój! Byłem nowy.
W każdym razie w końcu zdałem sobie sprawę, że czas otwarcia migawki odnosi się do czasu, przez jaki migawka pozostaje otwarta… a nie jak szybko otwiera się lub zamyka. Tak wiele koncepcji dotyczących czasu otwarcia migawki wydawało mi się klikać (zamierzona gra słów) w moim umyśle.
Jednym z największych objawień, jakie wywołało to nagłe odkrycie, był bezpośredni związek między momentem otwarcia migawki a widocznym ruchem obiektu na moich obrazach. W rzeczywistości Einstein miał rację, gdy stwierdził, że wszystko jest rzeczywiście względne.
W pewnym sensie nie ma więc wolnych ani szybkich czasów otwarcia migawki. Istnieją tylko dłuższe lub krótsze czasy naświetlania w zależności od naturalnego ruchu aparatu i obiektu.
Przyjrzyjmy się temu nieco głębiej.
Prędkość migawki i efekty ruchu
Przez chwilę załóżmy, że jesteś najszybszym biegaczem na świecie – absolutnie żaden inny człowiek nie może Cię pokonać w wyścigu. To świetnie.
Ale teraz wyobraź sobie, że biegniesz obok geparda.
Nagle twoja prędkość nie wydaje się tak duża, ale nie poprzestawajmy na tym. Załóżmy, że gepard postanawia ścigać się najszybszym samolotem odrzutowym na świecie i odrzutowiec wygrywa za każdym razem. Następnie ustaw ten wściekle szybki odrzutowiec pod prąd światła i, no cóż, masz pomysł.
Chodzi o to, że czas otwarcia migawki aparatu oddziałuje z ruchem dokładnie w ten sam sposób.
Czas otwarcia migawki (lub czas otwarcia migawki) wynoszący 1 sekundę nie stanowi żadnego problemu, gdy aparat jest bezpiecznie zamocowany na statywie. Zdejmij aparat ze statywu i rób zdjęcia z ręki z tym samym czasem otwarcia migawki, a trudno będzie uniknąć drgań aparatu.
To samo dotyczy ruchu podmiotu; możemy rozmyć lub zamrozić ruch w zależności od wybranego czasu otwarcia migawki.
Dostrzegalny ruch obiektu wynika z relacji między czasem otwarcia migawki a szybkością samego obiektu.
Praktyczne przykłady
Wybierzmy losowo czas otwarcia migawki; powiemy, że to 1/60 sekundy. Jeśli fotografujesz nieruchomy obiekt, który nie porusza się w stosunku do kamery, jak ten wyłączony wentylator sufitowy, wszystko wydaje się spokojne i nieruchome.
Na razie będziemy tylko udawać, że uwielbiasz robić zdjęcia wentylatorom sufitowym. Postanawiasz więc zrobić kolejne zdjęcie z włączonym wentylatorem i sytuacja się zmienia.
Łopatki wentylatora poruszają się teraz w przestrzeni znacznie szybciej niż 1/60 sekundy czasu otwarcia migawki może uchwycić, w wyniku czego łopatki są postrzegane jako rozmyte.
W 1/60 sekundy ostrza się rozmyły
To tutaj Einstein wkracza, by nas uratować. Wszystko, co musimy zrobić, aby przejąć kontrolę nad ruchem ostrzy, to sprawić, by nasz czas otwarcia migawki był szybszy niż prędkość łopatek wentylatora sufitowego. Połączmy to.
W 1/125 sekundy ruch staje się mniej wyraźny…
…i 1/500 sekundy prawie całkowicie zatrzymuje ruch ostrzy. Jeszcze jeden przystanek szybciej (1/1000), a ruch zostanie zatrzymany.
Konsekwencje tego są absolutnie głębokie dla Ciebie i Twojej fotografii. Gdy zrozumiesz, że czas otwarcia migawki jest decydującym czynnikiem w kontrolowaniu ilości postrzeganego ruchu obiektu na zdjęciach, możesz kontrolować, jak wyraźny jest ten ruch na zdjęciu.
Jak czas otwarcia migawki ma się do czułości ISO i przysłony?
Jak więc dokładnie czas otwarcia migawki wpływa na cały trójkąt ekspozycji? Cieszę się, że zapytałeś.
Wszystkie elementy trójkąta:ISO, przysłona i czas otwarcia migawki; wszystkie z nich określają ilość i czas trwania światła wpadającego do aparatu. Każdy z tych czynników uzupełnia się nawzajem, ponieważ możesz osiągnąć podobne wyniki narażenia, dostosowując zmienne względem siebie. W naszym przypadku, ponieważ mamy do czynienia z czasem otwarcia migawki, będziemy musieli dostosować naszą przysłonę i / lub ISO, aby skompensować nasz wybór czasu otwarcia migawki.
Całe artykuły (i książki) tutaj w Digital Photography School zostały napisane na każdy z tych tematów, więc powiem krótko. Ale koniecznie sprawdź tę fajną ściągawkę w trójkącie ekspozycji, aby uzyskać więcej informacji.
Mówiąc najprościej, za każdym pełnym krokiem w regulacji szybkości migawki podwajasz lub zmniejszasz o połowę ilość światła wpadającego do aparatu. Oznacza to, że czas otwarcia migawki wynoszący 1/250 sekundy jest dwukrotnie szybszy i przepuszcza o połowę mniej światła niż 1/125 sekundy.
Alternatywnie, czas otwarcia migawki wynoszący 1/60 sekundy jest około dwa razy wolniejszy niż 1/125 sekundy, a zatem wpuszcza podwojoną ilość światła. Tak więc 1/250 sekundy to jeden przystanek szybciej niż 1/125 sekundy, a 1/60 sekundy to jeden przystanek wolniej.
Nadal możesz mówić:„ale co to ma wspólnego z przysłoną i ISO?” Zaraz się dowiemy, obiecuję.
Połączenie wchodzi w grę, gdy zdasz sobie sprawę, że ISO i przysłonę również mierzy się w przystankach, aczkolwiek w nieco inny sposób, ale mimo wszystko w przystankach. Oznacza to, że możemy bezpośrednio powiązać czas otwarcia migawki z naszą czułością ISO i przysłoną, myśląc w kategoriach przystanków.
Załóżmy, że fotografujemy poruszający się obiekt w 1/60 sekundy przy F/5,6 i ISO 100. Obraz jest prawidłowo naświetlony, ale obiekt jest rozmazany. Odkryliśmy, że czas otwarcia migawki wynoszący 1/250 sekundy (dwa stopnie szybciej) zatrzyma ruch, ale również powoduje, że nasza scena jest niedoświetlona o dwa stopnie, ponieważ skutecznie zmniejszyliśmy ilość światła czterokrotnie.
Aby utrzymać naszą ekspozycję, musimy jakoś zrekompensować zmniejszoną ilość światła z krótszego czasu otwarcia migawki, zwiększając ISO o dwa stopnie lub strzelając przysłoną o dwa stopnie szerszą niż F/5,6. Aby więc utrzymać tę samą ekspozycję, nasze nowe ustawienia ekspozycji będą wynosić 1/250 sekundy przy F/2,8 i ISO 100 lub 1/250 sekundy przy F/5,6 i ISO 400.
Niektóre uwagi dotyczące czasu otwarcia migawki
Oto kilka pomocnych wskazówek, o których należy pamiętać, jeśli chodzi o czas otwarcia migawki. Niektóre z nich to po prostu dobre codzienne praktyki, a inne mogą być dla Ciebie nowe.
- Im dłuższa ogniskowa obiektywu (większy zoom), tym bardziej widoczny będzie ruch obiektu i drgania aparatu. Dlatego zaplanuj odpowiednio, jeśli zamierzasz stosować dłuższe czasy otwarcia migawki, upewniając się, że masz solidny statyw, a nawet zdalne wyzwalanie migawki do aparatu.
- Czasami zdarzają się sytuacje, w których nie można wyrównać ekspozycji za pomocą samych ustawień aparatu, a mimo to osiągnąć pożądany poziom ruchu na ostatecznych zdjęciach. W tym miejscu dobrej jakości filtr o neutralnej gęstości będzie naprawdę na wagę złota. Zalecam trzymanie przynajmniej jednego w torbie, bez względu na rodzaj fotografii, którą robisz.
- Podczas robienia zdjęć nocnego nieba z długimi naświetleniami skorzystaj z „reguły 600”, aby przybliżyć najdłuższy możliwy czas otwarcia migawki, zanim gwiazdy zaczną się rozświetlać, w oparciu o ogniskową obiektywu. Reguła 600 mówi, że 600 zagłębione przez twoją ogniskową daje przybliżony maksymalny czas otwarcia migawki, na podstawie którego możesz oprzeć inne współczynniki ekspozycji.
- Zredukuj drgania aparatu podczas fotografowania z ręki, stosując tak zwaną „zasadę wzajemności”. Mówiąc najprościej, ta wskazówka stwierdza, że nie należy fotografować z czasem otwarcia migawki dłuższym niż 1 w stosunku do ogniskowej. Oznacza to, że przy użyciu pełnoklatkowej matrycy i obiektywu 85 mm nigdy nie należy fotografować w czasie dłuższym niż 1/85 sekundy. Jeśli używasz aparatu z czujnikiem przycięcia, wzór będzie wynosił 1 powyżej (ogniskowa x współczynnik przycięcia czujnika). Możesz znaleźć współczynniki przycinania dla praktycznie wszystkich czujników aparatu cyfrowego za pomocą szybkiego wyszukiwania w Internecie.
- Użyj blokady lustra (jeśli Twój aparat ma tę funkcję) podczas robienia długich naświetleń. W lustrzankach / lustrzankach jednoobiektywowych mechanizm lustra chowa się podczas naświetlania. Może to powodować drgania aparatu, zwłaszcza podczas korzystania z lekkiej konfiguracji aparatu i obiektywu. Zablokowanie lustra odsuwa lustro przed naświetleniem, dzięki czemu kamera pozostaje tak stabilna, jak to możliwe.
- Zasłoń wizjer podczas bardzo długich czasów naświetlania. Podobnie jak w przypadku blokady lustra, lustrzanki cyfrowe/ lustrzanki jednoobiektywowe wykorzystują wizjer optyczny, co oznacza, że podczas długich naświetlań światło może przedostawać się przez wizjer. Dobrym pomysłem jest zakrycie wizjera taśmą, ściereczką do obiektywów lub dedykowaną osłoną wizjera, która jest dołączona do niektórych pasków aparatu, jeśli robisz bardzo długie ekspozycje (ponad minutę lub więcej), aby upewnić się, że rozproszone światło nie zrujnować swoją ekspozycję. Niektóre starsze lustrzanki cyfrowe mają wbudowaną osłonę wizjera właśnie z tego powodu.
Podsumowanie czasu otwarcia migawki
Jeśli dopiero zaczynasz fotografować, mam nadzieję, że ten artykuł na temat rozszyfrowania czasu otwarcia migawki i ruchu pomoże wyjaśnić część zagadki otaczającej czas otwarcia migawki (czas) i pomoże Ci stać się bardziej pewnym siebie twórcą zdjęć.
Jeśli jesteś doświadczonym fotografem, miejmy nadzieję, że podane tutaj informacje posłużą jako delikatny kurs przypominający, jak proste jest kontrolowanie zdjęć przy użyciu tylko najbardziej podstawowych zasad fotograficznych.
Szybkość migawki jest bezpośrednio związana z ruchem i dlatego staje się konstrukcją względną opartą na nieodłącznym ruchu naszej sceny (lub kamery). W zależności od pożądanego efektu możemy kontrolować percepcję tego ruchu za pomocą naszego czasu otwarcia migawki.
Czasy migawki, które są stosunkowo wolniejsze niż ruch w scenie, spowodują rozmycie. Szybkość migawki jest stosunkowo większa niż ruch w scenie, który zatrzyma ten ruch. To naprawdę bezcenna wiedza, a kiedy dowiesz się, jak czas otwarcia migawki współdziała z przysłoną i ISO, będziesz mógł mieć praktycznie pełną kontrolę nad fotografowaniem. Kiedy zrozumiesz podstawowe podstawy robienia zdjęć, wszystko inne stanie się prawie drugorzędne.
Czy masz jakieś inne wskazówki dotyczące szybkości migawki i ruchu, którymi chciałbyś się podzielić? Zrób to w komentarzach!