Zła edycja może wytrącić widza z historii i sprawić, że będzie trudno ją śledzić, a jednocześnie dobry montaż może stworzyć płynne doświadczenie i pomóc widzom nawiązać kontakt z bohaterami.
Oto niektóre z kluczowych różnic między dobrym i złym montażem, zdaniem nagrodzonych Oscarem montażystów Waltera Murcha, Thelmy Schoonmaker i Anne V. Coates:
Dobry montaż:
* Tworzy płynne i bezproblemowe wrażenia dla publiczności
* Pomaga widzom nawiązać kontakt z bohaterami
* Obsługuje historię i motyw filmu
* Używa różnych technik, aby wzbudzić zainteresowanie i napięcie
* Jest niewidoczny dla publiczności
Zła edycja:
* Wyrywa publiczność z opowieści
* Utrudnia widzowi śledzenie historii
* Rozprasza uwagę i odbiega od filmu
* Używa nadmiernych lub niepotrzebnych technik
* Zwraca na siebie uwagę
Oto kilka konkretnych przykładów dobrego i złego montażu:
Dobry montaż:
* W filmie „Ojciec chrzestny” montażysta Walter Murch wykorzystuje różnorodne techniki, aby zapewnić widzom płynne wrażenia. Na przykład używa długich ujęć, powolnego rozpuszczania i montażu równoległego, aby stworzyć poczucie ciągłości i przepływu.
* W filmie „Wściekły byk” montażystka Thelma Schoonmaker wykorzystuje różnorodne techniki, aby stworzyć wrażenie realizmu i intensywności. Na przykład używa skoków, zamrożonych klatek i zwolnionego tempa, aby stworzyć emocjonalne wrażenia dla widzów.
* W filmie „Lawrence z Arabii” montażystka Anne V. Coates wykorzystuje różnorodne techniki, aby wesprzeć historię i temat filmu. Na przykład używa retrospekcji, zapowiedzi i montażu równoległego, aby stworzyć wrażenie epickiego zasięgu i tragedii.
Zła edycja:
* W filmie „Ostatni władca wiatru” montażysta Stephen Rivkin wykorzystuje różnorodne techniki, które wytrącają widza z opowieści. Na przykład używa szybkich cięć, nadmiernego CGI i nierównego montażu, aby stworzyć wrażenie zamętu i chaosu.
* W filmie „Transformers” montażysta Roger Barton wykorzystuje różnorodne techniki, które odwracają uwagę i odbiegają od filmu. Na przykład używa nadmiernego zwolnionego tempa, drżącej pracy kamery i niepotrzebnych efektów specjalnych, aby stworzyć wrażenie spektaklu ponad treścią.
* W filmie „Gwiezdne wojny:Mroczne widmo” montażysta Ben Burtt stosuje różnorodne techniki, które zwracają na siebie uwagę. Na przykład używa nadmiernego wycierania, powiększania i przesuwania, aby stworzyć wrażenie sztuczności i dystansu.
Rozumiejąc różnicę między dobrym i złym montażem, twórcy filmowi mogą tworzyć filmy, które są bardziej wciągające i przyjemne dla widzów.