1. Przysłona (F-stop):najważniejszy czynnik
* Zrozumienie apertury: Przysłona odnosi się do otworu wewnątrz obiektywu, który pozwala przejść przez światło. Jest mierzony w F-Stopach (np. F/1.4, f/2.8, f/5.6, f/8). A * dolny * numer F-stop (jak f/1.4 lub f/2.8) oznacza * szersze * otwarcie przysłony.
* Jak Aperture powoduje rozmycie: Szerszy otwór (dolny F-stop) tworzy płytszą głębokość pola. Głębokość pola jest obszarem obrazu, który pojawia się w Focus. Z płytką głębokością pola tylko niewielka część obrazu (zazwyczaj twarz twojego pacjenta) jest ostra, podczas gdy tło spada i staje się zamazana.
* reguła: Użyj najniższego numeru F-stopu, który pozwala na obiektyw. Na przykład, jeśli masz soczewkę, która spada do f/1.8, użyj f/1.8, aby zmaksymalizować rozmycie tła. Uważaj, że wyjątkowo szerokie otwory mogą czasem prowadzić do miękkiego skupienia, szczególnie na starszych lub tańszych soczewkach.
2. Ogniskowa:
* Zrozumienie ogniskowej: Ogniskowa (mierzona w milimetrach, takich jak 50 mm, 85 mm, 200 mm) określa pole widzenia i powiększenie soczewki.
* Jak ogniskowa powoduje rozmycie: Dłuższe ogniskowe (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm) mają tendencję do kompresji tła i tworzenia bardziej wyraźnego rozmycia niż krótszych ogniskowych (np. 35 mm, 50 mm).
* reguła: Użyj dłuższej ogniskowej. Wspólny zakres portretów to od 85 mm do 135 mm. Obiektywy o dłuższych ogniskach mają tendencję do naturalnego tworzenia płytszej głębokości pola i większej kompresji tła, nawet przy tym samym otworze co krótszy obiektyw. Możesz osiągnąć wyniki godne portretu za pomocą 50 mm, ale może być konieczne ustawienie się bliżej tematu lub polegać na aperturze.
3. Odległość do tematu:
* reguła: zbliżaj się do tematu. Im bliżej podmiotu, tym płytsza staje się głębokość pola, co powoduje rozmycie tła.
4. Odległość do tła:
* reguła: Zwiększ odległość między poddanym a tłem. Im dalej tło pochodzi z twojego tematu, tym bardziej się zamazane stanie się. Wyobraź sobie scenariusz, w którym twój podmiot stoi przed ścianą w porównaniu z daleko od odległego lasu. Las będzie wyglądał o wiele bardziej niewyraźny.
5. Rozmiar czujnika:
* Zrozumienie rozmiaru czujnika: Kamery mają czujniki o różnych rozmiarach (np. Pełna ramka, APS-C, mikro cztery trzecie). Większy czujnik generalnie wytwarza płytszą głębokość pola niż mniejszy czujnik, *wszystkie inne ustawienia są równe. *
* Jak rozmiar czujnika powoduje rozmycie: Aby uzyskać to samo pole widzenia, mniejszy czujnik wymaga krótszej ogniskowej. Krótsze ogniskowe generalnie powodują mniej rozmycia tła, jak wspomniano powyżej.
* reguła: , jeśli to możliwe, użyj aparatu z większym czujnikiem. Kamery pełnoklatkowe są zazwyczaj najlepsze do osiągnięcia płytkiej głębokości pola i rozmytego tła. Jednak doskonałe portrety z rozmytym tłem można osiągnąć dzięki kamerom, które mają również mniejsze czujniki. Być może będziesz musiał trochę ciężko pracować, aby zmaksymalizować rozmycie.
6. Ustawienia aparatu i tryb fotografowania:
* Tryb priorytetowy apertury (av lub a): Ten tryb pozwala wybrać przysłanę (F-stop), a aparat automatycznie wybiera czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję. Jest to idealne do fotografii portretowej, w której kluczowe jest kontrolowanie głębokości pola.
* Tryb ręczny (M): Zapewnia pełną kontrolę nad przysłoną i czasem otwarcia migawki. Jest to idealne, gdy dobrze rozumiesz ekspozycję i chcesz dostroić swoje ustawienia.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe, aby zminimalizować szum (ziarno) na obrazie.
* Tryb ostrości: Użyj jednopunktowego trybu autofokusu (takiego jak AF-S lub jeden strzał), aby upewnić się, że oczy pacjenta są ostre. Skoncentruj się na oku najbliżej aparatu, aby uzyskać najlepsze wyniki.
7. Wybór odpowiedniego obiektywu:
* Prime Soczewki: Prime soczewki (soczewki o stałej ogniskowej, takie jak 50 mm f/1.8 lub 85 mm f/1.4) są często szybsze (mają szersze maksymalne otwory) i ostrzejsze niż soczewki zoomu, co czyni je doskonałym wyborem do fotografii portretowej.
* Zoom soczewki: Zoomowe soczewki (np. 24-70 mm lub 70-200 mm) oferują elastyczność w ramach, ale mogą nie mieć tak szerokiego otworu jak soczewki pierwszorzędne. Poszukaj soczewek zoomu o maksymalnym otworze F/2.8 lub szerszym, aby uzyskać rozmycie w tle.
przykładowe scenariusze:
* scenariusz 1:jasne światło słoneczne
* Kamera:pełna klatka cyfrowa
* Obiektyw:85 mm f/1.8
* Ustawienia:tryb priorytetu przysłony, f/1.8, ISO 100, czas otwarcia migawki (automatycznie wybrany przez aparat).
* Pozycja:zbliżaj się do tematu, poproś je o daleko od tła.
* Scenariusz 2:Ogromny dzień
* Aparat:aparat APS-C
* Obiektyw:50 mm f/1.8
* Ustawienia:tryb priorytetu apertury, f/1.8, ISO 400, czas otwarcia migawki (automatycznie wybrany przez aparat).
* Pozycja:zbliżaj się bardzo blisko tematu, niech odejdź od tła.
Wskazówki i rozwiązywanie problemów:
* Ćwicz: Eksperymentuj z różnymi ustawieniami przysłony, ogniskowymi i odległościami, aby zobaczyć, jak wpływają one na rozmycie tła.
* Sprawdź swoje skupienie: Upewnij się, że oczy pacjenta są ostre. Jeśli twój przedmiot nie jest w centrum uwagi, cały obraz będzie wyglądał miękko, nawet z rozmytym tłem.
* bokeh jakość: Ważna jest również jakość rozmycia (kształt i gładkość niedookrotnych atrakcji). Niektóre soczewki wytwarzają przyjemniejsze bokeh niż inne. Poszukaj soczewek z zaokrąglonymi ostrzami otworu, aby uzyskać gładszy bokeh.
* Rozważ oświetlenie: Dobre oświetlenie może zwiększyć ogólny wygląd twoich portretów. Naturalne światło jest często najlepszą opcją, ale można również użyć sztucznych technik oświetlenia, aby tworzyć piękne portrety.
* Oprogramowanie po przetwarzaniu: Chociaż najlepiej jest osiągnąć pożądany rozmycie kamery, możesz użyć oprogramowania do edycji zdjęć, takiego jak Adobe Photoshop lub Lightroom, aby dodać lub ulepszyć rozmycie tła. Jest to jednak najlepiej stosowane oszczędnie i jako dodatek do dobrej konfiguracji w aparacie.
Opanowując te techniki, możesz tworzyć oszałamiające portrety z pięknie niewyraźnym tłem, które zwracają uwagę na Twój temat i podnoszą fotografię. Powodzenia!