1. Planowanie i przygotowanie:
* koncepcja i nastrój: Zdecyduj o ogólnym nastroju, który chcesz przekazać. Portrety niskie są często kojarzone z tajemnicą, introspekcją lub dramatem. Wiedza o tym poprowadzi twoje decyzje o oświetleniu i pozowaniu.
* Wybór modelu: Rozważ funkcje swojego modelu. Silna struktura kości często wygląda fantastycznie w niskich portretach, ponieważ cienie podkreślają te funkcje. Pomyśl też o ich osobowości; Model wygodny z bardziej poważnym lub kontemplacyjnym wyrażeniem będzie idealny.
* Wardrobe: Wybierz ciemną lub stonowaną odzież, która nie odzwierciedla dużo światła. Pomyśl czarny, ciemnoszary, głęboki klejnot. Unikaj jasnych kolorów, białych lub bardzo odblaskowych materiałów.
* tło: Mroczne lub czarne tło ma kluczowe znaczenie dla fotografii o niskiej klawiszu. Może to być czarny materiał, ciemna pomalowana ściana, a nawet tylko tło umieszczone wystarczająco daleko, że wpada w cień. Upewnij się, że jest bez zmarszczek, jeśli jest to materiał.
* Lokalizacja: Środowisko studyjne jest idealne, ponieważ masz pełną kontrolę nad oświetleniem. Możesz jednak osiągnąć niskie wyniki w zaciemnionym pomieszczeniu z kontrolowanymi źródłami światła.
2. Sprzęt:
* kamera: Każda lustrzanka DSLR lub bezlusterkowa będzie działać.
* obiektyw: Południowy obiektyw (50 mm, 85 mm) jest często preferowany do portretowania ze względu na jego ostrość i zdolność do tworzenia płytkiej głębokości pola, co pomaga izolować obiekt. Zoom też działają.
* źródło światła:
* Studio Strobe/Flash (preferowane): Pojedynczy stroboskop z modyfikatorem jest idealny do precyzyjnej kontroli.
* Bezgazowe/flash (przenośne): Może działać dobrze, szczególnie w przypadku modyfikatorów.
* ciągłe światło: Można użyć paneli LED lub świateł wolframowych, ale wymagają starannej kontroli i mogą wytwarzać więcej ciepła.
* naturalne światło (trudne): Jeśli używasz naturalnego światła, znajdź słabo oświetlony obszar, jak pokój z światłem wchodzącym przez okno, ale zablokowany przez zasłony lub rolety.
* Modyfikator światła (niezbędny):
* softbox: Zapewnia rozproszone, bardziej miękkie światło, które świetnie nadaje się do portretów. Wybierz małą i średnią softbox.
* parasol (strzelanie lub refleksyjne): Parasol przez pędność rozłoży światło delikatnie. Odblaskowy parasol (wnętrze srebrne) stworzy większy kontrast.
* snoot: Tworzy bardzo skupioną wiązkę światła. Dobry do podkreślenia określonej części twarzy.
* Grid: Przymocuje się do softbox lub odbłyśnika i zwęża wiązkę światła, zapobiegając rozlaniu światła.
* drzwi stodoły: Podobne do siatki, ale z regulowanymi klapami do kształtowania światła.
* Light Stand: Aby przytrzymać źródło światła i modyfikator.
* reflector (opcjonalnie, ale pomocny): Mały odbływek (biały lub srebrny) można użyć do odrzucenia odrobiny światła z powrotem w cienie. Używaj oszczędnie, aby utrzymać niski charakter.
* zdalny spust (jeśli używasz strobe/flash): Aby zwolnić błyskawikę poza kamerą.
* Opcjonalnie:
* V-flats (czarny lub biały):duże płyty do blokowania lub odbicia światła. Czarne Vlaty V są bardzo pomocne w przypadku konfiguracji niskich.
* GOBO:Aby zablokować światło i tworzyć wzory.
3. Ustawienia aparatu:
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (np. 100 lub 200), aby zminimalizować hałas.
* apertura: Wybierz otwór, który daje pożądaną głębokość pola. F/2.8 - f/5.6 to dobry punkt wyjścia do portretów. Szersze apertury tworzą płytszą głębokość pola.
* Sprawa migawki: Zsynchronizuj czas otwarcia migawki z lampą błyskową. Zwykle około 1/200 lub 1/250. sekundy (sprawdź instrukcję obsługi aparatu). Jeśli używasz ciągłego światła, dostosuj się do warunków otoczenia.
* Tryb pomiarowy: Pomiar oceny/macierzy można czasem oszukać ciemność. Pomiar miejsca na twarzy pacjenta jest często dokładniejszy.
* Bilans biały: Ustaw swoją białą równowagę zgodnie z źródłem światła (np. Flash for Studio Strobes, Tungsten for Tungsten Lights). Strzelanie w RAW pozwala dostosować równowagę białych w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
* strzelaj w surowym: Format RAW zachowuje więcej informacji niż JPEG, zapewniając większą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
4. Konfiguracja oświetlenia:
Tutaj dzieje się magia. Celem jest stworzenie silnego kontrastu między światłem i cieniem. Oto kilka typowych konfiguracji:
* Konfiguracja jednorodka (najczęstsza):
* Umieszczenie: Ustaw źródło światła pod kątem 45 stopni do modelu, lekko z boku i nieco powyżej poziomu oczu. To stworzy cienie po jednej stronie twarzy. Eksperymentuj z przeniesieniem źródła światła bliżej lub dalej od podmiotu, aby kontrolować intensywność i miękkość światła. Im dalej światło, tym mocniej światło.
* Feathering: „Feathering” Światło oznacza skierowanie * krawędzi światła w kierunku twojego obiektu, zamiast wskazać środek światła bezpośrednio na nich. Stwarza to bardziej miękkie, bardziej stopniowe przejście od światła do cienia. Jest to bardzo przydatne w fotografii o niskiej zawartości klucza.
* reflector (opcjonalnie): Jeśli cienie są zbyt ciemne, użyj małego białego lub srebrnego reflektora po przeciwnej stronie modelu, aby odbić * maleńkie * ilość światła z powrotem w cienie. Uważaj, aby go nie przesadzić.
* konfiguracja światła obręczy (bardziej dramatyczny efekt):
* Umieść światło za poddanym, celując go w stronę twarzy lub ciała. To stworzy jasną atrakcję wzdłuż krawędzi, oddzielając je od ciemnego tła. Wymaga to precyzyjnego pozycjonowania i starannej kontroli intensywności światła. Światło to jest często usiane, aby zapobiec rozlaniu światła.
* oświetlenie klapki (rzadziej dla niskiego klucza, ale dostosowujące się):
* Umieść jedno światło powyżej i jedno światło poniżej twarzy pacjenta. Dolne światło działa jako odblasek do wypełnienia cieni. W przypadku niskiego klucza drastycznie zmniejszyłbyś moc dolnego światła lub całkowicie go usunąć, tworząc głębsze cienie pod brodą.
5. Pozowanie i wyrażenie:
* kieruj modelem: Przekaż swoją wizję swoim modelu. Wyjaśnij nastrój, który próbujesz stworzyć.
* pozowanie: Sugeruj pozy, które podkreślają kąty i kontury twarzy i ciała. Pomyśl o klasycznych pozycjach portretowych, ale dostosuj je do stylu niskiego klucza. Zachęcaj swój model do lekkiego obrócenia głowy, przechylania podbródka lub odwrócenia wzroku od aparatu, aby stworzyć ciekawsze cienie.
* wyrażenie: Zachęcaj do poważnego, przemyślanego lub tajemniczego wyrazu. Subtelne zmiany w ekspresji mogą mieć dużą różnicę.
6. Wykonanie strzału:
* Strzały testowe: Zrób kilka zdjęć testowych, aby dopracować oświetlenie, ustawienia aparatu i pozowanie.
* Histogram: Zwróć uwagę na histogram aparatu. Obraz o niskiej zawartości klucza będzie miał histogram ważony w kierunku lewej strony (reprezentujący ciemniejsze tony).
* Focus: Zapewnij ostre skupienie się na oczach.
7. Przetwarzanie (niezbędne):
Procesing ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia ostatecznego niskiego wyglądu.
* oprogramowanie: Użyj Adobe Lightroom, przechwytywaj jeden lub podobne oprogramowanie.
* Dostosowania:
* Ekspozycja: Zmniejsz ekspozycję na ciemność ogólnego obrazu.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć różnicę między światłem a cieniem.
* Podprawy: Zmniejsz atrakcje, aby odzyskać szczegóły w dowolnych jasnych obszarach.
* Shadows: Lekko podnosi cienie, aby ujawnić pewne szczegóły, ale nie przesadzaj.
* czarne: Opuść Czarnych, aby pogłębić ciemne obszary.
* Clarity: Zwiększ jasność dla dodanej definicji.
* wyostrzenie: Zastosuj wyostrzenie, aby zwiększyć szczegóły.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zastosuj redukcję szumów, zwłaszcza jeśli musiałeś użyć wyższego ISO.
* Filtry dyplomowe/filtry promieniowe: Użyj ich, aby selektywnie przyciemnić obszary lub dodać kontrast. Na przykład możesz użyć filtra stopniowego do dalszego przyciemnienia tła lub filtra promieniowego, aby rozjaśnić określony obszar twarzy.
* unikanie i spalanie: Użyj technik unikania i spalania (obszarów rozjaśniających i przyciemniających), aby udoskonalić wzory światła i cienia.
* Konwertuj na czarno -biały (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają oszałamiająco w kolorze czarno-białym. Eksperymentuj z różnymi konwersjami B&W, aby znaleźć preferowany wygląd.
Kluczowe wskazówki dotyczące sukcesu:
* Kontroluj swoje światło: Najważniejsze jest, aby mieć precyzyjną kontrolę nad źródłem światła.
* eksperyment: Nie bój się eksperymentować z różnymi konfiguratorami oświetleniowymi, kątami i pozami.
* subtelność: Fotografia o niskiej zawartości klucza dotyczy subtelności. Unikaj ostrych, nienaturalnie wyglądających cieni.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu pięknych niskich portretów.
* Obserwuj inne portrety o niskim kluczu: Przestudiuj pracę innych fotografów, którzy wyróżniają się w niskim portrecie. Zwróć uwagę na to, jak używają światła i cienia, aby stworzyć nastrój i dramat.
* Pamiętaj o „dlaczego”: Zawsze pamiętaj o ogólnym nastroju i przesłaniu, który chcesz przekazać swoim portretem. Niech to poprowadzi twoje decyzje dotyczące oświetlenia, pozowania i przetwarzania.
Podążając za tymi krokami i ćwicząc, możesz tworzyć oszałamiające portrety niskie, które są pełne dramatu, tajemnicy i emocji. Powodzenia!