i. Zrozumienie koncepcji:
* Cel: Aby stworzyć rozmycie ruchu i poczucie ruchu w tle, jednocześnie utrzymując stosunkowo ostro dzięki Flashowi. Daje to zdjęcie dynamiczną i snów.
* Kluczowe składniki:
* Powolne czas otwarcia migawki: Wystarczająco długo, aby uchwycić światło otoczenia i wszelkie ruchy w tle (np. 1/30 do 1 sekundy lub nawet dłużej).
* flash: Wybuch światła, aby zamrozić twój temat. Często użyjesz dolnego ustawienia energii flash.
* Światło otoczenia: Pewne światło otoczenia jest konieczne dla efektu rozmycia. Za mało światła, a tło będzie ciemne, negując efekt.
* Stabilny temat: Idealnie, twój podmiot musiał pozostać stosunkowo nieruchomo podczas serii błyskowej, aby zminimalizować rozmycie.
ii. PRZEKŁAD, którego potrzebujesz:
* DSLR lub kamera bezlusterkowa: Umożliwia ręczną kontrolę ustawień.
* Zewnętrzny flash (szybkie światło): Potężniejsze i kontrolowane niż wbudowane błyski. Jest to niezbędne dla tej techniki.
* statyw (zalecany): Aby utrzymać kamerę na stałym, szczególnie z bardzo powolnymi czasami otwarcia migawki.
* zdalne wydanie migawki (zalecane): Aby zminimalizować koktajl aparatu podczas naciśnięcia przycisku migawki, szczególnie na statywie.
* Opcjonalnie:modyfikatory światła: Softboxy, parasole lub dyfuzory mogą zmiękczyć błysk, aby uzyskać bardziej pochlebny wygląd.
* Opcjonalnie:żele: Aby dodać kolor do lampy błyskowej.
iii. Ustawienia aparatu:
1. Tryb fotografowania:
* Manual (M): Zapewnia pełną kontrolę nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO. Jest to * wysoce zalecane *, ponieważ jest to najlepszy sposób na dostosowanie efektu.
* priorytet apertury (av lub a): Ustawiasz otwór, a aparat wybiera czas otwarcia migawki. Używaj tylko wtedy, gdy czujesz się komfortowo z pomiarem aparatu w słabym świetle i zrozum, w jaki sposób wpłynie to na ekspozycję błyskową. Zasadniczo trudniej jest uzyskać spójne wyniki w ten sposób.
2. apertura:
* f/2.8 do f/5.6: Szerszy apertura (dolna liczba F) wpuszcza bardziej światło otoczenia, tworząc płytszą głębokość pola (rozmyte tło) i umożliwiając szybsze czasy otwarcia migawki (względnie mówiąc, ponieważ celowo je spowalniamy). Węższa otwór (wyższa liczba F) zwiększa głębokość pola, powodując więcej tła, ale wymaga wolniejszych czasów otwarcia migawki. Wybierz na podstawie dostępnego światła otoczenia i pożądanej głębokości pola.
3. Sprawa migawki:
* 1/30 do 1 sekundy (lub dłużej): Tutaj dzieje się „przeciąganie”. Zacznij od 1/30 sekundy i stopniowo zmniejsz czas otwarcia migawki (1/15, 1/8, 1/4, 1/2, 1 sekunda), aż otrzymasz pożądaną rozmycie ruchu. Im wolniejszy czas otwarcia migawki, tym bardziej rozmycie się przechwycisz, i tym bardziej prawdopodobne jest, że będziesz potrzebować statywu.
* eksperyment! Nie ma magicznej liczby. Zależy to od poziomu światła otoczenia i tego, ile ruchu jest w scenie.
4. ISO:
* najniższe możliwe (np. ISO 100 lub 200): Zacznij od najniższego ISO, aby zminimalizować hałas. Zwiększ tylko, jeśli musisz rozjaśnić ekspozycję na światło otoczenia bez spowalniającego czasu otwarcia migawki (lub szerszego otwierania otworu).
5. Tryb flash:
* ttl (przez soczewki) z kompensacją ekspozycji flash (FEC): Flash miernika światła i automatycznie dostosowuje energię flash. Użyj FEC, aby dopracować wyjście Flash. Zacznij od FEC od 0 i dostosuj w razie potrzeby. (Więcej ujemnych FEC dla mniejszej ilości flash, więcej dodatnich FEC dla większej ilości flash.)
* Manual Flash: Ustaw moc Flash ręcznie (np. Moc 1/4, 1/8 zasilania). Daje to najwięcej kontroli, ale wymaga więcej eksperymentów, aby znaleźć odpowiedni poziom mocy. Zacznij od ustawienia o niskiej mocy (np. 1/32 lub 1/64) i zwiększ go, aż pacjent zostanie odpowiednio odsłonięty.
* synchronizacja tylnej kadry (ważne!) Ustaw Flash na synchronizację tylnej krainy (zwaną także synchronizacją drugiej krainy). To wystrzeliwuje błysk na * końcu * ekspozycji, tuż przed zamknięciem migawki. Stwarza to bardziej naturalny rozmycie, który podąża za tematem, zamiast wydawać się być przed nimi. Bez synchronizacji z tyłu, jeśli w ogóle porusza się twój obiekt, rozmycie pojawi się * przed * ostrym obrazem utworzonym przez Flash, który wygląda nienaturalnie.
6. Bilans biały:
* Ustaw zgodnie z światłem otoczenia: Jeśli strzelasz w pomieszczeniu światłami wolframu, ustaw swoją białą równowagę na wolfram. Jeśli jesteś na świeżym powietrzu w świetle dziennym, skorzystaj z salda biały w świetle dziennym. Możesz także użyć Auto White Balance, ale może to nie być tak dokładne.
7. Focus:
* Manual Focus (zalecane): W słabym świetle autofokus może walczyć. Przełącz się na ręczne skupienie i użyj fokusu PAKING (jeśli ma go aparat) lub powiększony widok na żywo, aby zapewnić ostre skupienie się na twoim temacie.
* jednopunktowy autofocus (jeśli używasz AF): Użyj jednego punktu autofokusu i umieść go bezpośrednio na oku pacjenta.
iv. Kroki do zrobienia strzału:
1. Ustaw scenę: Umieść temat w miejscu z interesującym światłem otoczenia lub ruchem w tle.
2. Zamontuj aparat na statywie (w razie potrzeby): W przypadku czasów otwarcia migawki wolniej niż 1/30 sekundy statyw jest kluczowy.
3. Ustaw aparat na tryb ręczny (m).
4. Wybierz otwór, czas otwarcia migawki i ISO. Zacznij od ustawień sugerowanych powyżej i dostosuj na podstawie dostępnego światła i pożądanego efektu.
5. Połącz zewnętrzną lampę błyskową i ustaw go na TTL (z FEC) lub tryb ręczny. Ustaw Flash na synchronizację tylnej kadru
6. Skoncentruj się na swoim temacie.
7. Zrób strzał testowy: Oceń ekspozycję zarówno podmiotu (z lampy błyskowej), jak i tła (ze światła otoczenia).
8. Dostosuj swoje ustawienia:
* Temat Too Dark: Zwiększ energię błyskową (FEC) lub zmniejsz numer przysłony (np. Od f/4 do f/2.8).
* temat zbyt jasny: Zmniejsz moc błysku (FEC) lub zwiększyć liczbę przysłony (np. Od f/2.8 do f/4).
* tło zbyt ciemne: Zwolnij czas otwarcia migawki lub zwiększ ISO.
* tło zbyt jasne: Przyspieszyć czas otwarcia migawki lub zmniejsz ISO.
* za mało rozmycia: Zwolnij czas otwarcia migawki lub nie lekko poruszał się podczas ekspozycji (w razie potrzeby).
* Za dużo rozmycia na ten temat: Zwiększ energię błyskową lub poproś podmiot o pozostanie w miejscu podczas serii błyskowej. Może być również konieczne skrócenie czasu otwarcia migawki.
9. Weź ostateczny strzał! Przypomnij o tym, aby pozostać tak spokojnym, jak to możliwe podczas ekspozycji.
v. Wskazówki i rozważania:
* Ćwicz: Ta technika wymaga praktyki. Nie zniechęcaj się, jeśli kilka pierwszych strzałów nie jest idealnych.
* Eksperyment z ruchem: Zachęć przedmiot do wykonywania niewielkich ruchów (np. Powoli odwracając głowę, delikatnie kołysząc się), aby stworzyć ciekawe wzory rozmycia. Bądź jednak subtelny. Za dużo ruchu i stracisz ostrość na twarzy.
* tło: Poszukaj tła o interesujących źródłach światła lub teksturach, które stworzą atrakcyjne wizualnie wzory rozmycia. Światła miasta, ruch uliczny, tereny targowe i podłogi taneczne działają dobrze.
* Power Flash: Zacznij od ustawienia o niskiej mocy flash, aby uniknąć obezwładnienia światła otoczenia.
* statyw jest twoim przyjacielem: Zwłaszcza przy wolniejszych czasach otwarcia migawki.
* Synchronizacja tylna jest kluczowa: Nie zapomnij o tym ustawieniu!
* Komunikuj się z tematem: Wyjaśnij, co próbujesz osiągnąć, i poproś o pozostanie tak, jak to możliwe podczas ekspozycji.
* Processing: Możesz dodatkowo zwiększyć wygląd po przetwarzaniu, dostosowując kontrast, kolory i ostrość.
* wybór obiektywu: Szersze soczewki mogą być łatwiejsze w pracy, zwłaszcza jeśli pracujesz ręką.
* bezpieczeństwo: Pamiętaj o swoim otoczeniu, zwłaszcza podczas fotografowania w warunkach o słabym świetle lub w ruchliwych obszarach.
przykładowe scenariusze:
* Nighttime Cityscape: Uchwyć temat za pomocą rozmytych świateł miasta w tle.
* parkiet: Zamrozić swój temat wśród wirujących ruchów tancerzy.
* Koncert/wydarzenie: Uchwyć temat za pomocą niewyraźnych świateł i energii tłumu.
* środowisko studyjne: Utwórz dynamiczne tło z ruchomymi światłami lub kolorowymi żelami.
Opanowując te techniki i eksperymentując z różnymi ustawieniami, możesz stworzyć oszałamiające i unikalne zdjęcia portretowe, które przechwytują zarówno ostrość, jak i ruch. Powodzenia!