Ucząc nowoczesnej fotografii cyfrowej, często zapominam, że nowicjusze w ogólnej sztuce fotografii mogą nie znać klasycznych terminów i technik i muszę się cofnąć. Ten post jest dla tych, którzy zawsze chcieli zapytać:„Co ludzie mają na myśli, mówiąc „spalaj” i „unikaj” w przetwarzaniu końcowym?”. Jeśli nadal czujesz zapach oparów z ciemni, kiedy przytaczam te terminy, możesz pominąć ten post.
Wypalanie i uniki to dwie techniki stosowane w ciemni podczas drukowania obrazu. Negatyw umieszcza się w projektorze, a następnie wskazuje na kartkę papieru fotograficznego (podobnie jak rzutnik slajdów wyświetla obraz na ekranie). Ten papier fotograficzny nie przypomina papieru, na którym możesz teraz drukować w domu. Jest wrażliwy na światło, podobnie jak film, i to jest cały powód stworzenia ciemni; aby kontrolować ilość światła padającego na papier, które go odsłoni.
Teraz światło z projektora przechodzi przez negatyw, a następnie pada na papier. Czas ekspozycji na światło jest kontrolowany z pewnymi tolerancjami, tak jak kontrolowana była pierwotna ekspozycja sceny na negatyw. Światło równomiernie uderza w negatyw, a następnie równomiernie w papier. Działa to dobrze, jeśli scena jest nawet zrównoważona. Ale co, jeśli są obszary, które muszą być jaśniejsze lub ciemniejsze? Właśnie tam pojawia się spalanie i unikanie, które są proste.
Kluczem do tych terminów i ich zrozumienia jest pamiętanie, że papier jest biały. Unikanie to proces zasłaniania części światła padającego na papier, tworząc zacieniony obszar, który nie jest narażony na taką samą ekspozycję na światło jak reszta sceny. Ponieważ zmniejsza to ilość światła padającego na papier (pamiętaj, światło padające na papier =ciemniejsza ekspozycja), pozwala na prześwitywanie większej ilości białego papieru, skutecznie rozjaśniając obraz w tym obszarze. Wypalanie jest przeciwieństwem, pozwala tylko światłu na jeden obszar obrazu, aby wydłużyć czas ekspozycji w tym regionie i stworzyć ciemniejszy obraz dla tego obszaru.
Oba stosują różne metody pokrywania, od zwykłego użycia ręki lub kartki papieru po tworzenie niestandardowych szablonów. Co więcej, krawędź unik lub oparzenia można zmiękczyć, przesuwając lekko pokrycie, gdy papier jest odsłonięty.
Wszystko to pozwala fotografowi tworzyć różne ekspozycje w jednym kadrze, które mogą lepiej naśladować scenę, jak podczas kręcenia, lub użyć ekspresji artystycznej, aby zmienić obraz zgodnie z własnymi upodobaniami.
W takim razie, jak możesz wykorzystać te techniki dla własnych korzyści w dzisiejszych czasach?
Pokażę te techniki używane w Adobe Lightroom, ale można je ćwiczyć w dowolnym programie, który pozwala na selektywne maskowanie i zmiany ekspozycji.
Najpierw zdjęcie z niedawnej recenzji obiektywu Sigma 50-500 mm (kliknij dowolny obraz, aby uzyskać większą wersję).
Zdjęcie zostało zrobione iPhonem i naświetlone obiektywem na szarym, zachmurzonym niebie. Chcę uwydatnić obiektyw i zmniejszyć tło. Pierwszą rzeczą, którą robię, jest wybór Pędzla dopasowania i funkcji Nagraj jako takie:
Szczerze mówiąc, ustawienie Burn nie jest dla mnie wystarczająco ciemne dla tego zdjęcia. Ustawiam ekspozycję dla tej maski na -1,17 i oto wynik:
Aparat i obiektyw są teraz ciemniejsze, dzięki czemu lepiej wyróżniają się na tle. Teraz chcę zrobić coś przeciwnego z tłem. Chcę go ominąć, aby go rozjaśnić, jeszcze bardziej uwydatniając soczewkę. Zaczynam od namalowania maski tła:
Ponownie, Dodge nie przypadło mi do gustu i zamiast tego zmieniam ekspozycję tej maski na jaśniejszą.
Dzięki tym maskom mogę również zmienić kontrast lub jasność (zlikwidowane w Lightroom 4), aby jeszcze bardziej podkreślić mój temat, jeśli mi się podoba. W tym przykładzie staram się zachować prostotę.
Wynik jest niewielki, ale w razie potrzeby może być bardziej dramatyczny.
Przed:
Po:
Palenie i uniki istnieją odkąd robienie odbitek było formą sztuki, w której fotograf chciał mieć większą kontrolę nad swoim medium. Techniki te są nadal bardzo aktualne w dzisiejszej, nowoczesnej, cyfrowej erze i teraz mam nadzieję, że lepiej rozumiesz, skąd pochodzą terminy i jak najlepiej ich używać.
Dziękuję za przeczytanie.