Chcesz robić wspaniałe zdjęcia architektoniczne, ale nie możesz znaleźć idealnego sprzętu? Trafiłeś we właściwe miejsce.
Fotografuję architekturę od lat , a w tym artykule podzielę się moimi ośmioma najważniejszymi zaleceniami dotyczącymi sprzętu, od podstawowych – takich jak statywy i obiektywy – po bardziej zaawansowane narzędzia, takie jak zdalne wyzwalanie, filtry i nie tylko.
Nie, nie musisz od razu chwytać całego tego sprzętu do fotografii architektonicznej. Ale będzie pomóc w ulepszaniu ujęć architektonicznych, więc im więcej możesz uzyskać, tym lepiej!
Więc jeśli jesteś gotowy, aby stworzyć idealną architektoniczną torbę na sprzęt strzelecki, zacznijmy od razu, zaczynając od:
1. Statyw
Prawie każdy poważny fotograf architektury używa statywu i ty też powinieneś.
Po pierwsze, jeśli fotografujesz w pomieszczeniu lub jesteś na zewnątrz, ale niebo ciemnieje, statyw zapewni stabilność aparatu podczas fotografowania; uchwycisz ostre obrazy nawet w ciemności nocy.
Statyw może się przydać nawet przy jasnym świetle. Spowolni to i zmusi do myślenia o swoich kompozycjach, pozwoli ci używać niskich czułości ISO i bardzo wąskich przysłon bez ryzyka rozmycia, a także utrzyma spójność kadru, jeśli zdecydujesz się na skupienie lub zrobienie zdjęć HDR .
Zainwestuj więc w dobry statyw – taki, który jest stosunkowo wytrzymały, ale wystarczająco lekki i przenośny, aby przenosić go z miejsca na miejsce podczas podróży. Polecam model z włókna węglowego, ale jeśli masz ograniczony budżet, możesz wypróbować lekkie opcje aluminiowe. (Upewnij się, że inwestujesz w dobrą głowicę statywu) , także; na pewno nie chcesz strzelać mocnymi nogami, ale słabą głową!)
Nawiasem mówiąc, jako fotograf architektury natkniesz się na pewne miejsca, w których nie wolno używać statywów. W takich sytuacjach polecam noszenie wspornika i zacisku, których można użyć do przymocowania aparatu do konstrukcji, takiej jak metalowa balustrada. Nie, nie będzie tak wszechstronny jak statyw, ale zapewni ostre ujęcia w mgnieniu oka!
2. Obiektyw szerokokątny
Każdy fotograf architektury potrzebuje obiektywu, a dobre szkło szerokokątne jest zazwyczaj dobrym rozwiązaniem, zwłaszcza gdy zaczynasz.
Obiektyw szerokokątny oferuje szerokie pole widzenia, które jest niezbędne przy pracach wewnętrznych (i przydatne również przy pracach na zewnątrz).
Na przykład, jeśli filmujesz cały pokój – i chcesz uchwycić cały pokój, a nie tylko jego fragment – będziesz potrzebować obiektywu szerokokątnego co najmniej 17 mm.
Aby zobaczyć moc obiektywu szerokokątnego, obejrzyj następny obraz:
Szerokie pole widzenia mojego obiektywu pozwoliło mi uchwycić cała konstrukcja, od pięknych żyrandoli na pierwszym planie po filary w odległym tle.
Ale jaki obiektyw szerokokątny kupić? Osobiście zachęcam do skorzystania z szerokokątnego zoomu, który zapewni dużą elastyczność. Możesz wybrać obiektyw stałoogniskowy – a te często będą tańsze – ale nie zawsze możesz swobodnie poruszać się po konstrukcjach architektonicznych, więc możesz mieć trudności z uchwyceniem ujęć, których szukasz.
Jeśli dopiero zaczynasz fotografować architekturę, możesz poszukać obiektywu 17-40 mm f/4 lub 16-35 mm f/4. Żadna opcja nie będzie tania, ale nie zapłacisz także dużo (i możesz rozważyć zakup używanych).
Poważniejsi strzelcy architektoniczni powinni pomyśleć o zainwestowaniu w ultraszerokokątny obiektyw f/2.8, taki jak 14-24mm f/2.8. Perspektywa 14 mm pozwoli Ci uchwycić szalony dużo miejsca, podczas gdy maksymalny otwór przysłony f/2.8 będzie świetny do zdjęć nocnych, które łączą struktury architektoniczne z rozgwieżdżonym niebem.
3. Poziomica
Fotografując architekturę, utkniesz w obliczu wielu linii – więc jeśli Twój aparat jest nawet nieco krzywy, od razu stanie się to oczywiste dla widza. A to zrujnuje twój strzał.
(Tak, możesz poprawić przechylenie obrazu podczas przetwarzania końcowego, ale w ten sposób stracisz piksele, więc naprawdę najlepiej zrobić to od razu!)
Teraz, aby utrzymać proste linie horyzontu, możesz użyć poziomicy elektronicznej aparatu. Ale radzę po prostu zainwestować w poziomicę, którą można łatwo przymocować do gorącej stopki aparatu w celu szybkiego odniesienia. Jeśli masz szczęście, możesz mieć wbudowaną poziomicę w głowicę statywu, która również działa dobrze!
4. Stroboskopy
Strobe – czyli studyjne lub przenośne lampy błyskowe – nie są tak dobre podczas fotografowania na zewnątrz…
…ale jeśli pracujesz z bliska, aby uchwycić skomplikowane szczegóły lub jeśli pracujesz w mniejszym pomieszczeniu, stroboskop lub dwa mogą zrobić dużą różnicę.
Stroboskopy są szczególnie przydatne podczas fotografowania w ciemnych pomieszczeniach. Możesz ustawić stroboskopy tak, aby oświetlały całą scenę (polecam odbijanie światła od sufitów lub ścian). W ten sposób uzyskasz ujęcie przy bardzo zrównoważonym oświetleniu. W rzeczywistości, przy odpowiednim użyciu stroboskopów, często można uciec bez robienia nawiasów.
Jedna wskazówka:zachowaj ostrożność, odbijając światło od powierzchni, która nie jest biała. Światło odbite od powierzchni w kolorze innym niż biały może tworzyć przebarwienia, które wymagają poważnej obróbki końcowej. Jeśli możesz, po prostu unikaj całkowicie odbijania światła od niebiałych powierzchni.
5. Obiektyw z regulacją nachylenia
Wielu fotografów architektury używa standardowych obiektywów szerokokątnych, które zwykle dobrze się sprawdzają.
Pojawiają się jednak z problemem:
Kiedy strzelasz w górę z bliskiej odległości, pojawia się zniekształcenie perspektywy, a budynki będą wydawały się a) pochylać do tyłu i b) wyginać się do wewnątrz. Oto ujęcie, które zawiera zniekształcenie perspektywy (zwróć uwagę, że minarety wydają się być skierowane lekko do wewnątrz):
Teraz zniekształcenie perspektywy nie zawsze jest złe (i podoba mi się to na powyższym zdjęciu, ponieważ minarety pomagają skierować oko w stronę środka obrazu). Jednak często zdarza się, że zniekształcenie perspektywy może zaszkodzić Twoim obrazom, w którym to przypadku musisz albo poprawić je w przetwarzaniu końcowym, albo użyć obiektywu z regulacją nachylenia.
Obiektywy Tilt-shift są drogie, ale świetnie radzą sobie z zniekształceniem perspektywy. Od Ciebie zależy, czy opcja tilt-shift jest warta inwestycji, ale polecam przynajmniej rozważ jeden, zwłaszcza gdy stajesz się poważniejszym strzelcem.
(Dlaczego zamiast tego nie powinieneś polegać na korekcjach przetwarzania końcowego? Problem polega na tym, że korekcja zniekształceń wymaga przycinania. Jeśli zniekształcenie jest znaczne, stracisz ogromny fragment kompozycji, a to jest złe dla wielu powodów.)
6. Zdalne zwolnienie
Zdalny spust to urządzenie elektroniczne, które łączy się z aparatem i umożliwia wyzwalanie migawki bez naciśnięcie przycisku migawki.
A to jest niesamowicie przydatne w przypadku kilku gatunków fotografii, w tym fotografii pejzażowej, fotografii krajobrazowej i – zgadłeś! – fotografia architektoniczna.
Bo oto rzecz:
Nawet jeśli używasz statywu, za każdym razem, gdy naciskasz spust migawki aparatu, delikatnie potrząsasz aparatem. A to wprowadzi rozmycie.
Teraz możesz użyj funkcji samowyzwalacza aparatu. Ale jest to denerwujące i niewygodne, a ponadto nie pozwala na dokładne synchronizowanie zdjęć.
Z drugiej strony zdalne wyzwalanie wyzwala migawkę natychmiast i nie spowoduje to żadnych drgań aparatu.
Nawiasem mówiąc, jeśli używasz lustrzanki cyfrowej, upewnij się również, że blokujesz lustro przed ekspozycją, ponieważ uderzenie lustra może również powodować wibracje aparatu. (Jeśli do komponowania używasz funkcji Live View, lustro zostanie automatycznie zablokowane).
I jeszcze jedna wskazówka:jeśli Twój aparat to oferuje, użyj trybu elektronicznej przedniej kurtyny migawki. Elektronicznie uruchomi migawkę aparatu, co zapobiegnie dodatkowym wibracjom spowodowanym przez ruchomą migawkę.
7. Oprogramowanie do przetwarzania końcowego
Przetwarzanie końcowe jest ważną częścią fotografii architektonicznej i chociaż oprogramowanie do przetwarzania końcowego nie jest fizyczne sprzęt, jest tak samo ważny (i to też dużo kosztuje!).
Aby uzyskać udane zdjęcia architektoniczne, musisz nauczyć się selektywnego wyostrzania plików, stosowania redukcji szumów oraz dostosowywania ekspozycji, zmiany kolorów i dodawania kontrastu.
Z mojego doświadczenia wynika, że jedną z najbardziej przydatnych technik przetwarzania końcowego, których można się nauczyć, jest łączenie cyfrowej ekspozycji. Prawidłowo zmiksowany obraz połączy bogate cienie i szczegółowe światła, zapewniając profesjonalny wygląd.
Ale jakie oprogramowanie powinieneś kupić? Prawie każdy podstawowy program do przetwarzania będzie działał, w tym Lightroom Classic, ON1 Photo RAW, Capture One lub ACDSee. Jeśli jednak chcesz naprawdę zagłębić się i ręcznie przetworzyć swoje zdjęcia, polecam wszechstronny edytor warstw, taki jak Photoshop lub Affinity Photo. Możesz również rozważyć zainwestowanie we wtyczki specyficzne dla architektury, takie jak Nik Perspective FX.
8. Filtry
Dzięki potężnemu oprogramowaniu do przetwarzania końcowego filtry są mniej ważne niż kiedykolwiek – ale dobry zestaw filtrów pozwoli Ci zaoszczędzić dużo frustracji w redakcji, a niektórych filtrów nie można powielić podczas przetwarzania końcowego.
Polecam dwa konkretne filtry:
- Kołowy filtr polaryzacyjny
- Pomiarowy filtr o neutralnej gęstości
Okrągły filtr polaryzacyjny ogranicza odbicia i odblaski, a ponadto pomaga rozjaśnić kolory. Polaryzator jest szczególnie imponujący, gdy jest używany na błękitnym niebie i bujnej zieleni, więc jeśli lubisz robić zdjęcia architektoniczne na zewnątrz lub w środowisku, ten filtr jest niezbędny.
Stopniowany filtr o neutralnej gęstości równoważy sceny, zmniejszając jasność w górnej (lub dolnej) części ujęcia. Stopniowane filtry ND są używane głównie przez fotografów krajobrazu do obsługi jasnego nieba, a w fotografii architektonicznej mogą pełnić tę samą funkcję. Możesz także użyć stopniowanych filtrów ND, aby zmniejszyć jasność wewnętrznych okien.
(Jeśli nie chcesz płacić za filtr GND, możesz osiągnąć ten sam efekt za pomocą technik HDR, ale będziesz musiał uchwycić kilka ujęć w terenie i połączyć je później).
Sprzęt do fotografii architektonicznej:ostatnie słowa
Teraz, gdy skończyłeś ten artykuł, powinieneś mieć pomysł na sprzęt, który musisz dodać do swojego zestawu do fotografii architektonicznej.
Pamiętaj jednak, że chociaż sprzęt robi różnicę, Twoje umiejętności mają jeszcze większe znaczenie. Więc wyjdź z aparatem i dużo ćwicz. W ten sposób, gdy zdobędziesz ten szerokokątny obiektyw lub zestaw pięknych, stopniowanych filtrów o neutralnej gęstości, będziesz gotowy do robienia niesamowitych zdjęć!
Teraz do Ciebie:
Które z tych elementów fotografii architektonicznej już masz? Czego potrzebujesz? Co otrzymasz w następnej kolejności? Podziel się swoimi przemyśleniami w komentarzach poniżej!