Dobrze zorganizowany przepływ pracy w postprodukcji może pomóc zaoszczędzić czas i pieniądze.
Zarządzanie mediami, proces rozliczania zasobów medialnych w sensownym systemie, jest kluczem do terminowej realizacji projektów. Każdy redaktor ma własne preferencje dotyczące zarządzania tym procesem, ale pokażemy Ci kilka rzeczy, które pomogą Ci rozpocząć podróż do stania się wybrednym edytorem wideo.
Bezpieczne przechowywanie
Najlepsze praktyki zarządzania mediami są bezwartościowe, jeśli nie zaplanowałeś najgorszego scenariusza. Załóżmy, że Twój dysk twardy ulegnie awarii lub wirus komputerowy wymaże wszystkie Twoje dane tuż przed zakończeniem projektu. Co teraz robisz? Każdy przepływ pracy związany z zarządzaniem mediami powinien mieć plan tworzenia kopii zapasowych danych. Prostą strategią jest posiadanie dodatkowego zewnętrznego dysku twardego, na którym przechowujesz wszystkie powiązane dane projektu tak często, jak to konieczne. W idealnym przypadku możesz zapisać wszystkie pliki multimedialne (wideo, audio, muzykę, zdjęcia) na początku projektu, gdy przechwytujesz lub przetwarzasz multimedia, których będziesz używać. W zależności od długości projektu może to chwilę potrwać. Następnie, w miarę dalszej pracy nad projektem, może być konieczne utworzenie kopii zapasowej tylko pliku projektu, co powinno zająć tylko kilka sekund.
Konsekwentnie twórz kopie zapasowe po osiągnięciu kamienia milowego. Zazwyczaj może to nastąpić pod koniec każdego dnia, w którym pracowałeś nad projektem. Podłącz dysk zewnętrzny, skopiuj ostatnio zapisany plik projektu i wszelkie inne nowe nośniki w projekcie. Po zakończeniu tworzenia kopii zapasowej odłącz zewnętrzny dysk kopii zapasowej od komputera, co zmniejszy ryzyko zainfekowania dysku wirusem. Kopia zapasowa plików i multimediów projektu służy jako siatka bezpieczeństwa na wypadek, gdyby coś stało się z twoją roboczą kopią danych.
Struktura folderów plików
Czy jesteś typem osoby, która zostawia na biurku w pracy pocztę i przypadkowe odręczne notatki? Jasne, powiesz mi, że te kilka stosów papierkowej roboty ma sens i jest uporządkowane, przynajmniej dla ciebie. Cóż, dobrą wiadomością jest to, że struktura plików w zarządzaniu mediami może działać w ten sam sposób, ale rzucimy Ci wyzwanie, abyś trochę uporządkował.
Jedną z najlepszych strategii dotyczących struktury folderów plików jest utworzenie głównego folderu projektu. W tym folderze projektu utworzysz dodatkowe foldery specyficzne dla typowych zasobów multimedialnych, z którymi współpracują edytory wideo. Zróbmy to teraz. Przejdź do dowolnego dysku, na którym wolisz przechowywać multimedia (mam nadzieję, że nie jest to to samo, co dysk systemowy, ze względu na wydajność) i utwórz nowy folder. Nazwij go Folder projektu głównego, a teraz otwórz go. Wewnątrz tego folderu utwórzmy kilka nowych folderów. Najpierw utwórzmy folder, w którym możesz zapisać plik projektu, a nazwiemy go plikami projektu. Każdy plik projektu, który tworzysz związany z tym projektem – niezależnie od tego, czy pochodzi z aplikacji do edycji wideo, aplikacji do tworzenia płyt DVD czy innej – może trafić do tego miejsca docelowego. Następnie utwórz nowy folder wideo. Zapiszemy nasz przechwycony film w tym folderze (użytkownicy Final Cut Pro mogą wskazać to miejsce docelowe dla twoich dysków magazynujących). Następnie utwórz nowy folder o nazwie Zdjęcia. Utwórz nowy folder Audio z podfolderami na efekty dźwiękowe, narrację i muzykę. Na koniec utwórz nowy folder o nazwie Deliverables z podfolderami na DVD i Internet. Folder Deliverables to miejsce docelowe, w którym zapisujemy nasze wyeksportowane pliki wideo w celu dostarczenia naszym klientom. Teraz mamy podstawową strukturę folderów plików, która spełnia bardzo ogólne potrzeby. W zależności od typów projektów, nad którymi pracujesz, możesz dostosować to do swoich konkretnych potrzeb.
Dzięki kompletnej strukturze głównych folderów plików masz spójną strukturę plików do organizowania i zapisywania zasobów. Nigdy więcej utraconych plików, a przynajmniej żadnych wymówek. Następnym razem, gdy zaczniesz nowy projekt, po prostu skopiuj folder projektu głównego, wklej nowy i zmień jego nazwę na nazwę projektu. Zastosowanie tej praktyki zapewni spójną i logiczną strukturę plików dla każdego przyszłego projektu.
Pojemniki na media
W samych aplikacjach do edycji wideo istnieje kolejna warstwa folderów plików charakterystyczna dla samego pliku projektu, zwana bins . Te pojemniki są wyjątkowe, ponieważ nie są to rzeczywiste foldery plików, takie jak te, które właśnie utworzyliśmy na naszym dysku twardym. W rzeczywistości rozpozna je tylko program do edycji wideo. Są one po to, aby umożliwić redaktorowi bardziej szczegółowe organizowanie mediów i zarządzanie nimi.
Jeśli edytujemy obiekt o długiej formie, stworzylibyśmy kosze według scen i kosze podrzędne dla wycięcia, kątów kamery i innych określonych kwalifikatorów. W krótkim filmie możemy utworzyć specjalne kosze dla lokalizacji lub dat. Często zdarza się, że tworzy się pojemnik na strzały typu B-roll lub na ujęcia z wpadkami. To naprawdę zależy od rodzaju projektu, nad którym pracujesz. Celem jest uporządkowanie ujęć, dźwięku, grafiki, tekstu itp. w sposób ułatwiający ich odnalezienie, gdy trzeba je upuścić na osi czasu. Najważniejsze, żeby nie mieć wszystkich swoich aktywów w jednej dużej bryle. Wykonanie Twoich zmian może zająć cenne minuty.
Szczegóły nazwy pliku
Przejdźmy do szczegółowego poziomu organizacji z nazywaniem plików. Nazwy plików powinny być bardzo konkretne, nie robiąc nic z samej nazwy. Staraj się, aby nazwa była krótka, ale wyraźnie zidentyfikowana. W filmie fabularnym montażyści często zaznaczają nazwy plików numerem sceny, numerem ujęcia i numerem ujęcia. Na przykład nazwa pliku Sceny 5, Ujęcia 14, Ujęcia 2 może wyglądać jak clip05-14-02 lub jakaś odmiana tych krytycznych informacji. Nie jest niczym niezwykłym, że reprezentowane są również różne kamery, jeśli jest to sesja wielokamerowa. Redaktorzy stosujący tę konwencję nazewnictwa będą musieli wrócić do swoich list skrótów i scenorysów, aby stworzyć surowy krój. W miarę poznawania samych scen mogą polegać na innych metadanych, które pomogą zidentyfikować konkretne klipy. Bardziej profesjonalne aplikacje do edycji wideo pozwolą redaktorom dodawać notatki do klipów, dzięki czemu wraz z nazwą pliku można wyświetlić więcej informacji.
W przypadku projektów o krótkiej formie (zwłaszcza tych, które nie mają tak dużo przedwizualnego planowania), lepiej byłoby zastosować bardziej konwencjonalne style nazewnictwa. Jeśli edytujesz wywiad, nazwy plików mogą być tak proste, jak podzielenie klipów na różne części wywiadu. Na przykład wprowadzenie osoby udzielającej wywiadu mogłoby nosić nazwę Michael_interview_intro. Następnie możesz uporządkować swoje klipy B-roll w różnych pojemnikach na podstawie różnych części wywiadu i nazwać klipy B-roll charakterystyczne dla elementów wizualnych.
Końcowe szlify
Zarządzanie mediami obejmuje o wiele więcej niż to, o czym mówiliśmy. Właśnie omówiliśmy podstawowe zasady organizowania zasobów, aby zmaksymalizować czas pracy podczas edycji. To, dokąd stąd pójdziesz, zależy od Ciebie.
Jeśli jesteś freelancerem, mądrze jest również rozważyć system zarządzania aktywami do zapisywania niektórych części swojej pracy na bębnie demo. Stwórz strukturę folderów plików i stale umieszczaj fragmenty swojej pracy w tym miejscu docelowym, gdy osiągniesz te twórcze kamienie milowe. Na koniec rozważ dodanie systemu zarządzania mediami, który zajmuje się archiwizacją Twoich projektów. Kopia zapasowa to siatka bezpieczeństwa dla prac w toku. Archiwum to system do przechowywania Twojej pracy przez dłuższy czas. Wszystkie te rzeczy są bardzo ważne. W końcu nie jesteśmy tylko redaktorami, jesteśmy gawędziarzami, a nasze dane są naszym dziedzictwem.
Redaktor współpracujący Mark Montgomery jest niezależnym producentem i montażystą wideo.