Nagrania w formatach, które renderują się powoli lub wymagają transkodowania, mogą stracić wiele godzin pracy, ale nie bój się! Gdy zdobędziesz wiedzę na temat kodeków i kontenerów, będziesz mógł kontynuować poszukiwania świetnego filmu.
Dlaczego formaty są ważne
Istnieje wiele powodów, dla których format wideo jest ważny. Jeśli rozumiesz format, w jakim nagrywana jest kamera, możesz obliczyć, ile miejsca będziesz potrzebować na materiał, który planujesz nagrać. Aby wiedzieć, czy oprogramowanie do edycji lub korekcji kolorów poradzi sobie z formatem natywnie, czy też będzie musiał zostać transkodowany, musisz znać format materiału filmowego. Gdy festiwal filmowy lub nadawca poprosi o format dostarczania wideo, im lepiej go zrozumiesz, tym łatwiej będzie sprawić, by Twój projekt wyglądał jak najlepiej.
Czym dokładnie jest format?
Rozumiejąc trochę na temat kodeków i kontenerów używanych w popularnych formatach, będziesz w stanie dokonywać lepszych wyborów do wykonywanej pracy. Kiedy ktoś pyta, w jakim formacie jest wideo, często chce wiedzieć, jakiego kontenera i kodeka użyto do jego wykonania — i ewentualnie w jakim standardzie jest zakodowane — chyba że, oczywiście, wideo pochodzi z ciemnych wieków, a wtedy zwykle chcą wiedzieć, na jakiej taśmie wideo jest przechowywany, i mieć nadzieję, że znajdą coś, na czym mogą to odtworzyć.
Kodeki
Kodek to kolejność używana do rozmieszczania danych pliku audio lub wideo w taki sposób, aby można je było wykorzystać do odtwarzania, edycji lub zmiany na inne kodeki (transkodowanie). Kodeki służą do organizowania danych multimedialnych, ale dane te są przechowywane w kontenerze. Istnieje wiele różnych rodzajów kodeków audio i wideo, a każdy z nich ma swoje zalety. 
Kontenery
Kontener lub opakowanie służy do przechowywania danych audio i wideo w jednym pliku wraz z dodatkowymi informacjami. Kontenery mają rozszerzenie pliku .mov, .avi lub .mp3. Podczas gdy niektóre kontenery zwykle przechowują multimedia tylko w określonym kodeku, na przykład kontener plików .mpg, który jest używany do plików MPEG, niektóre kontenery, takie jak .mov, mogą przechowywać dane w różnych kodekach audio i wideo. Kontener zawiera informacje, które pozwalają stwierdzić, czy są w nim przechowywane zarówno dane audio, jak i wideo, dzięki czemu takie rzeczy jak odtwarzacze multimedialne będą wiedziały, że należy je odtwarzać jednocześnie.
Kontenery często przechowują również metadane na nośniku w pliku. Te metadane mogą być tak proste, jak liczba klatek na sekundę wideo, aż po pokazanie, jakiego aparatu i obiektywu użyto do nagrania materiału, jakie ustawienia aparatu zostały użyte, gdzie zostało nakręcone oraz informacje o ujęciu i produkcji. Metadane w kontenerze mogą czasami również powiedzieć, w jakich standardach został wyprodukowany materiał filmowy. 
Nie tak standardowe standardy
Sprzedawca samochodów może powiedzieć, że samochód, który sprzedaje, jest wyposażony w standardową oponę zapasową, ale normy, zgodnie z którymi zostało wykonane, mogą odpowiadać tylko kilku markom, modelom i rocznikom samochodów i nie pasować do żadnych zwykłych felg dowolny samochód. Niestety wideo może być bardzo podobne. Jeśli ktoś powie Ci, że wideo jest w systemie NTSC, może odnosić się tylko do standardowej szybkości klatek NTSC, takiej jak 29,97 kl./s. Jeśli mówi się, że film to Rec. 709, odnosi się to do określonego zestawu standardów dla HDTV, który obejmuje takie rzeczy, jak liczba klatek na sekundę, gama kolorów i rozdzielczość, chociaż można zauważyć, że nawet Rec. 709 obsługuje wiele szybkości klatek.
Aby sprawy były bardziej zagmatwane, masz Rec. Standard 2020 dla UHDTV (TV 4K) i standard DCI dla filmów 4K. Standardy te mają różne rozdzielczości i różne proporcje. Zalec. 2020 ma proporcje 1,78:1 (16 X 9), gdzie DCI obsługuje 1,85:1 i 2,39:1 (około 17 X 9 i 21 X 9). Jeśli więc pracujesz nad projektem, takim jak krótki film, który będzie wymagał kopii na Blu-ray, a także będzie odtwarzany z pakietu DCP (Digital Cinema Package) w kinie, pamiętaj, że standardy dla tych formatów są bardzo różne .
Niektóre formaty zostały stworzone dla wideo przy użyciu typowych kodeków, ale dopuszczają tylko pewne różnice w takich rzeczach, jak rozdzielczość i szybkość transmisji, dzięki czemu można z nich łatwiej korzystać na różnych platformach sprzętowych i programowych. AVCHD i DivX to formaty korzystające z kodeka H.264 (MPEG-4), ale są to różne standardy.
Unikanie depresji uciskowej
Kompresja pliku wideo może spowodować znaczną utratę jakości obrazu i dźwięku. Przyjmowanie tego samego pliku i wielokrotne kompresowanie go może znacznie pogorszyć tę stratę. Większość internetowych serwisów wideo, takich jak Vimeo i YouTube, ponownie skompresuje przesłane wideo, więc chcesz mieć pewność, że utrzymasz jak najwyższą jakość, zanim do nich dotrze. Jeśli to tylko możliwe, będziesz chciał edytować i masterować z materiału źródłowego lub transkodować do nieskompresowanych lub bezstratnych kodeków, aby zachować jakość multimediów.
Nieskompresowany kodek przechowuje multimedia bez kompresji, więc nie traci się jakości, ale pliki są duże. Bezstratny kodek przechowuje media z kompresją i bez utraty jakości, ale z minimalną oszczędnością miejsca. Stratny kodek przechowuje media z kompresją i utratą jakości. W przypadku kompresji stratnej im wyższa kompresja, tym mniejszy plik i większa utrata jakości.
Większość kamer i rejestratorów używa pewnego rodzaju kompresji, więc chcesz zachować jak najwięcej danych, gdy jesteś w poście. Jeśli ostateczne rendery są wykonane z materiału źródłowego, jedyną stratą, jaką poniesiesz, jest kompresja tego renderowania, jeśli taka istnieje. Pamiętaj, że jeśli renderujesz do archiwizacji, kompresja nie jest zalecana. Jeśli używasz stratnego kodeka pośredniego, takiego jak ProRes 422 lub Matrox MPEG-2, zobaczysz utratę jakości obrazu, ale ze względu na łatwość przepływu pracy i w zależności od formatu dostarczania może to być tego warte. Najlepiej wcześniej przetestować swój przepływ pracy i podjąć decyzję przed edycją, ponieważ w połowie projektu i obserwowanie, jak bardzo jakość obrazu została utracona w wyniku kompresji, może być bardzo przygnębiająca.
Kompatybilność
Zgodność z różnymi kodekami i formatami sprzętu i oprogramowania może nadal stanowić ogromne wyzwanie. Chcesz mieć pewność, że wszystkie kodeki, których planujesz używać, od zakupu w produkcji, poprzez pocztę, po dystrybucję i archiwizację, są kompatybilne z Twoim sprzętem i oprogramowaniem, zanim zaczniesz projekt. Często można zaobserwować takie rzeczy, jak zmiany kolorów na obrazach podczas przechodzenia z jednego oprogramowania do drugiego, ponieważ prawdopodobnie nie przetwarzają one danych obrazu w ten sam sposób. W dużym projekcie lub takim, w którym spójność ma kluczowe znaczenie, przetestowanie przepływu pracy przed rozpoczęciem może pomóc uniknąć lub nauczyć się kompensować takie problemy.
Academy of Motion Picture Arts and Sciences (rozdaje Oscary) niedawno uruchomiła standardowy format plików graficznych i przepływ pracy o nazwie ACES. Został zaprojektowany w celu wyeliminowania zmian kolorów i innych problemów ze zgodnością plików między oprogramowaniem od produkcji przez post i archiwizację. Widzi już wsparcie w oprogramowaniu takim jak Premiere Pro i DaVinci Resolve i używa go w filmach takich jak „Chappie”. Pracują również nad programem certyfikacji sprzętu dla ACES. ACES jest darmowy i łatwy w użyciu; to pierwszy wieloplatformowy standard (film i wideo) do cyfrowej archiwizacji filmów.
Formaty pośrednie
Kodeki lub formaty pośrednie są używane do prac postprodukcyjnych w wielu sytuacjach; jednak, aby uzyskać najszybsze wyniki w poście, unikaj używania formatów pośrednich i pracy z materiałem źródłowym. Są chwile, kiedy użycie półproduktu jest lepsze lub konieczne. Jeśli sprzęt i/lub oprogramowanie, którego będziesz używać w swoim przepływie pracy, nie obsługuje materiału źródłowego, musisz użyć formatu pośredniego. Jeśli nie przechowujesz materiału źródłowego i masz ograniczoną przestrzeń do przechowywania plików, lepszym rozwiązaniem może być format pośredni.
Kodeki audio
Pliki WAV (.wav) można nazwać domyślnym branżowym standardem audio (nie ma globalnego standardu audio; ACES obsługuje tylko pliki graficzne). Są kompatybilne z prawie wszystkimi programami produkcyjnymi i pocztowymi i zawsze są nieskompresowane, ponieważ pliki są małe w porównaniu do plików wideo. Niektóre kamery nagrywają w formacie zgodnym z WAV, ale będą wyświetlane jako PCM lub Linear PCM (LPCM), ponieważ jest to używany kodek, a dźwięk musi być umieszczony w kontenerze takim jak .avi lub .mov, aby pozostał zsynchronizowany z filmem, który jest również nagrywany. Kodowanie dźwięku PCM jest również używane w plikach AIFF. Chociaż istnieje wiele kodeków audio, dla większości przepływów pracy WAV będzie najlepszą opcją do pracy z wideo.
Powszechne kodeki
Chociaż istnieją setki kodeków audio i wideo przeznaczonych do różnych zastosowań, jest to lista popularnych kodeków i ich typowych zastosowań.
H.264 (MPEG-4)
Powszechnie określany jako MPEG-4, H.264 wykorzystuje kompresję stratną i jest jednym z najczęściej używanych obecnie kodeków wideo. Kodek jest szeroko obsługiwany i wykorzystywany w produkcji, postu i dystrybucji wideo. Wiele kamer i lustrzanek cyfrowych nagrywa w H.264. Jest to standard dla dysków Blu-ray, a także wielu internetowych hostów wideo. H.264 jest bardziej wydajny pod względem kompresji niż MPEG-2 i zazwyczaj zapewnia lepszą jakość wideo przy tej samej przepływności.
MPEG-2
Jest to standard dla płyt DVD i był pierwotnie używany w telewizji kablowej. Był używany do taśm wideo HDV i był popularny w przypadku wideo w Internecie. MPEG-2 jest nadal używany przez niektóre obecne kamery i jest powszechnie używany przez oprogramowanie do edycji do renderowania podglądów wideo. MPEG-2 jest kompresją stratną, ale gdy jest używany na niższych poziomach kompresji, może zapewnić wysoką jakość obrazu.
H.265 (MPEG-H, HEVC)
Stratny kodek i następca H.264, H.265 oferuje lepszą kompresję niż jego poprzednik. Chociaż obecnie nie ma zbyt dużego wsparcia dla H.265, nie minie dużo czasu, zanim będzie on szerzej używany.
Flash
Flash był kiedyś najpopularniejszą opcją kodowania filmów online, ale teraz opracowany przez Adobe stratny kodek jest używany głównie do animacji i gier.
MJPEG (ruchomy JPEG)
MJPEP był używany w przeszłości do tworzenia wideo w sieci i niektórych prac pocztowych. Stratny kodek nie jest tak wydajny jak MPEG-2 lub H.264 i rzadko jest nadal używany. MJPEG był oparty na kompresji JPEG używanej w przypadku zdjęć.
JPEG 2000
Kompresja stratna, JPEG 2000 jest kontynuacją formatu JPEG dla zdjęć. Format JPEG 2000 pozwala na sekwencje obrazów o bardzo wysokiej jakości i jest to kompresja stosowana w kinie cyfrowym (DCP).
REDCODE
Red Digital Cinema opracowała własną wersję JPEG 2000 dla swoich kamer kinowych o nazwie REDCODE. Jest to kompresja obrazu o niskiej stratności i wysokiej jakości, obsługiwana natywnie przez większość profesjonalnych programów pocztowych. REDCODE używa kontenera plików .r3d.
ProRes
Apple ProRes to seria kodeków oferujących zarówno kompresję bezstratną, jak i stratną. Chociaż kodeki ProRes zostały zaprojektowane do pracy średnio zaawansowanej w postach, są one używane jako formaty pozyskiwania przez producentów kamer i rejestratorów ze względu na popularność kodeków wśród użytkowników, a także szerokie wsparcie dla kodeków przez producentów oprogramowania. Kodeki ProRes zastąpiły starszy kodek Apple Intermediate.
DNxHD
Stratny kodek pośredni Avid, DNxHD, został zaprojektowany do pracy z ich oprogramowaniem. Podobnie jak ProRes, producenci sprzętu używają teraz w swoich produktach DNxHD.
WMV
Windows Media Video jest zwykle używany jako stratny koder-dekoder i nigdy nie był powszechnie obsługiwany z wyjątkiem produktów firmy Microsoft. WMV to preferowany kodek wideo dla programu PowerPoint.
VP9
VP9 to stratny kodek zaprojektowany przez Google, który jest używany w YouTube i obsługiwany przez wiele przeglądarek internetowych dla wideo HTML5. Mówi się o dodawaniu nieskompresowanych opcji do kodeka.
HuffyYUV i Lagarith
HuffyYUV i Lagarith to bezpłatne bezstratne kodeki wideo, które często są sparowane z opakowaniem .avi. Te dwa kodeki nie są tak popularne jak kiedyś, prawdopodobnie dlatego, że przy współczynniku kompresji około 3:1 nie oszczędzają dużo miejsca w porównaniu z nieskompresowanymi plikami wideo.
Starsze kodeki
Oto kilka kodeków, które były kiedyś powszechne, a które zostały zastąpione lub nie są już powszechnie obsługiwane:Apple Intermediate, Apple Animation, MPEG-1, RealVideo (Real Player), Indeo i Cinepac.
Powszechne kontenery i formaty
Istnieją dziesiątki cyfrowych formatów wideo i kontenerów; to jest lista popularnych kontenerów i formatów oraz ich zwykłych zastosowań.
CinemaDNG
Opracowany przez firmę Adobe i czasami mylony z AdobeDNG (dla aparatów fotograficznych), CinemaDNG został zaprojektowany jako znormalizowany format sekwencji obrazów do pracy przy filmach fabularnych. CinemaDNG obsługuje nieskompresowane i skompresowane pliki obrazów. Aż do ostatnich kilku lat, nawet Adobe nie wspierało CinemaDNG. Obecnie istnieją zarówno produkty sprzętowe, jak i programowe obsługujące CinemaDNG, ale pliki HD, 2K i 4K są zwykle bardzo duże.
ACES (akademicki system kodowania kolorów)
ACES to system zarządzania kolorami i wymiany plików obrazów, który jest bezpłatny i rośnie w zakresie obsługi oprogramowania. ACES wykorzystuje format plików OpenEXR, który został opracowany przez Industrial Light and Magic (ILM). Pliki ACES OpenEXR to nieskompresowane sekwencje obrazów, ale nie trzeba ich renderować, aby działały w ACES. Po prostu wybrałeś profil ACES, który pasuje do Twojej pracy w oprogramowaniu do wysyłania postów, zaimportujesz materiał i gotowe. ACES to jedyny globalny standard archiwizacji cyfrowego wideo, więc jeśli chcesz, aby Twoje wnuki mogły oglądać Twoją pracę od teraz, korzystanie z tego samego standardu archiwizacji, co The Academy (Oscary) jest dobrym początkiem, aby upewnić się, że to możliwe.
AVI
Kontener AVI (.avi) jest obsługiwany przez prawie wszystkie programy pocztowe. Może być używany z możliwie największą liczbą kodeków audio i wideo z dowolnego kontenera, co czyni go bardzo pomocnym.
MOV
Firma Apple opracowała kontener MOV (.mov), ale nie ogranicza się on do kodeków ani sprzętu Apple. Możesz pracować z plikami MOV w systemach Linux i Windows, a także na platformach Apple z dużą liczbą opcji kodeków.
AVCHD
Format AVCHD, opracowany wspólnie przez Sony i Panasonic jako format nagrywania HD, jest zwykle używany w kamerach konsumenckich. Standard wykorzystuje kodek wideo H.264 w połączeniu z obsługą skompresowanego lub nieskompresowanego dźwięku. Ponieważ format jest używany przez wiele aparatów, obsługa oprogramowania jest szeroko rozpowszechniona. AVCHD zazwyczaj używa rozszerzeń plików .mts i .m2ts.
AVC-Intra
Panasonic opracował format AVC-Intra dla swoich profesjonalnych kamer. AVC-Intra wykorzystuje kompresję wewnątrzklatkową, co oznacza, że obraz jest kompresowany po jednej klatce naraz, w przeciwieństwie do kompresji wielu klatek, takich jak AVCHD. AVC-Intra jest obsługiwany przez większość profesjonalnych programów pocztowych i używa kontenera MXF.
MXF
MXF to format zaprojektowany jako standard wymiany plików skompresowanego wideo. Chociaż istnieje wsparcie oprogramowania dla MXF, nigdy nie miał szerokiego zastosowania AVI lub MOV.
XAVC i XAVC-S
Te formaty plików zostały opracowane przez firmę Sony i wykorzystują kompresję H.264 do nagrywania wideo HD i 4K na kamery. Wsparcie oprogramowania rośnie dla tych formatów, które również używają kontenera MXF.
Łączenie wszystkiego w całość
Wartość kodeka lub kontenera określa sposób, w jaki pasuje on do przepływu pracy. Format nie musi być popularny, aby działał dobrze, ale jeśli będziesz potrzebować pomocy, dostępnych będzie więcej informacji na temat pracy w bardziej popularnych formatach. Pamiętaj, aby podczas tworzenia planów przepływu pracy sprawdzić specyfikacje sprzętu i oprogramowania. Patrząc na projekty, nad którymi chcesz pracować, możesz dowiedzieć się, które kodeki i kontenery będą dla Ciebie najlepsze.
Pasek boczny:po co używać sekwencji obrazów?
Sekwencje obrazów mogą być używane do renderowania wideo; dodatkowo niektóre programy do animacji eksportują tylko do sekwencji obrazów. Zapisywanie klipu wideo jako serii nieruchomych obrazów zamiast wideo opartego na klatkach w jednym pliku może mieć pewne zalety. Jeśli masz sekwencję wideo, która ma dużo ciężkich efektów, które renderujesz do sekwencji obrazów, a renderowanie nie powiedzie się w połowie, możesz wznowić miejsce, w którym zostało przerwane, ponieważ renderowanie będzie dobre do ostatniej klatki ukończyłeś. Jeśli renderujesz do formatu pliku wideo, takiego jak AVI, a renderowanie zostanie przerwane, cały plik zwykle nie nadaje się do użytku.
Sekwencje obrazów są obsługiwane jako formaty importu i eksportu przez wiele popularnych pakietów oprogramowania do postprodukcji, w tym niektóre używane do obrazów nieruchomych, takich jak Photoshop. Możesz nawet zaobserwować lepszą wydajność przy użyciu sekwencji obrazów w przeciwieństwie do pliku wideo w niektórych programach, ponieważ kodowanie sekwencji obrazów jest bardziej uproszczone.
Jedną z największych zalet sekwencji obrazów jest archiwizacja. Jeśli plik w zarchiwizowanej sekwencji obrazów jest uszkodzony i nie można go naprawić ani otworzyć za pomocą żadnego dostępnego oprogramowania, utracona zostanie tylko jedna klatka wideo. Analizując ramkę, która pojawiła się przed utraconą ramką i tę, która nastąpiła po niej, narzędzia znalezione w wielu programach pocztowych mogą utworzyć ramkę, która przejdzie między nimi; jeśli zrobi się to właściwie, często bardzo przekonuje, że zawsze należało. Chociaż narzędzia te zostały zaprojektowane do tworzenia ramek w zwolnionym tempie, można ich również używać do przywracania. Jeśli plik zawierający wideo oparte na klatkach (w przeciwieństwie do sekwencji obrazów) jest uszkodzony, odzyskanie jakiegokolwiek materiału może być bardzo trudne, a czasami niemożliwe.
Istnieje jednak kilka wad korzystania z sekwencji obrazów. Nie mają dźwięku, więc będziesz musiał poradzić sobie z dźwiękiem we własnym pliku. Ponadto niektóre programy nie działają dobrze podczas używania skompresowanych sekwencji obrazów. Mimo to, w zależności od rodzaju projektów, sekwencje obrazów mogą nadal dobrze pasować do Twoich przepływów pracy.
Odin Lindblom to wielokrotnie nagradzany montażysta i operator, którego praca obejmuje filmy, reklamy i filmy korporacyjne.