Dlaczego horyzonty
Kiedy ramka jest podzielona jedną dominującą linią, najczęściej jest to spowodowane horyzontem. Są dość powszechne w fotografii plenerowej, zwłaszcza w krajobrazach.
Jeśli zdjęcie nie przedstawia niczego szczególnie interesującego, ta linia może stać się dominującą częścią zdjęcia ze względu na sposób, w jaki oddziela kadr.
Gdzie umieścić horyzont i dlaczego?
Po pierwsze, myślę, że ważne jest, aby zdać sobie sprawę, gdzie nie chcesz umieścić linii, a to jest bezpośrednio w środku kadru. To nie znaczy, że nigdy nie powinieneś tego robić, to po prostu ma tendencję do dzielenia zdjęcia na pół, tworząc nierówne zdjęcie.
Kontrast między dwiema połówkami sprawia, że wygląda bardziej jak dwa oddzielne zdjęcia.
Dokładne miejsce, w którym umieścisz horyzont, zależy wyłącznie od Ciebie, ale warto pamiętać, że jeśli cecha zdjęcia nie poprawia go, nie ma dla niego miejsca na zdjęciu.
Oto zdjęcie gdzie horyzont podzielił kadr na dwie części. Zauważ, że tak naprawdę nie faworyzuje żadnej połowy. 
Jeśli weźmiesz horyzont i umieścisz go nieco niżej w kadrze, odzyskasz poczucie stabilność, która lepiej równoważy zdjęcie.
Usuwasz również poczucie podziału, a całe zdjęcie zaczyna się układać w jeden obraz złożony z wielu elementów, a nie tylko dwóch sklejonych ze sobą zdjęć.
spójrz na zdjęcie poniżej, aby zobaczyć o co mi chodzi. 
Gdybyś miał zdecydować, że górna połowa kadru jest o wiele ciekawsza niż dolna , możesz dostosować kompozycję tak, aby horyzont był znacznie niżej w kadrze.
Poniższe zdjęcie zostało zrobione z wieży w Londynie w deszczowy dzień z naciskiem na niebo.
Pejzaż miejski dodaje ciekawą teksturę do zdjęcia, ale ma znacznie mniejszą wagę wizualną. Służy temu, aby stworzone przez człowieka miasto wyglądało na małe w porównaniu z potężnym niebem i pogodą.
Jest to jedno z wielu interesujących, dodatkowych odczuć, które można wywołać, gdy weźmie się pod uwagę znaczenie różnych aspektów zdjęcia i dopasuje odpowiednio do swojej kompozycji. 
Zdjęcie poniżej zostało zrobione bezpośrednio po powyższym i skupia się głównie na niebo.
To zdjęcie bardzo kontrastuje z tym powyżej, ponieważ nie wywołuje tych samych odczuć, zamiast tego skupia się bardziej na kolorze i liniach miasta.
Twoje oczy są naturalnie przyciągane przez zdjęcie z kolor drzew i domów na dole kadru po ostry i poszarpany charakter budynków przy niebie na górze.
Równie ciekawe zdjęcie, ale z różnych powodów, a wszystko za sprawą decyzji podjętych umieszczenie horyzontu. Co ważne, zobaczysz, że oba obrazy są silniejsze niż oryginalny obraz, który przecina zdjęcie na pół. 
Jeśli chcesz uwzględnić zarówno niebo, jak i ziemię, ale nie chcesz przecinać zdjęcie na pół, polecam zmienić orientację na pionową.
Ponownie prawdopodobnie będziesz chciał uniknąć umieszczania horyzontu na środku kadru, ale decyzja należy do Ciebie.
Osobiście to uważam kompozycja na poniższym zdjęciu jest silniejsza niż którekolwiek z powyższych, ponieważ zawiera najciekawsze fragmenty każdego zdjęcia.
Pogoda zmieniła się nieznacznie między zdjęciami, co oznacza, że na zdjęciu było mniej nieciekawego nieba. To z pewnością pomogło w znalezieniu idealnej równowagi między niebem a ziemią.
Chodzi o przemyślenie tego i eksperymentowanie z tym, co działa w Twoim przypadku. 
Wysoki horyzont
Teraz, gdy omówiliśmy, dlaczego chcesz uwzględnić wysoki lub niski horyzont, spójrzmy na kilka przykładów.
Wysoki horyzont na tym zdjęciu był oczywistym wyborem, ponieważ niebo było szczególnie proste i nieciekawe na wieczorem, kiedy zrobiłem to zdjęcie.
Zdając sobie z tego sprawę, postarałem się, aby pierwszy plan nieco bardziej uwydatnić moje zdjęcie. Znalazłem te mocne, postrzępione skały, które ładnie kontrastowały z niebem, jednocześnie wtapiając się w kolor zdjęcia. 
Poniżej przedstawiamy skrajny przykład wysokiego horyzontu – zdecydowałem się go uwzględnić, ponieważ skupia zainteresowanie obiektem i pierwszym planem poniżej.
Sprawia to wrażenie, jakby wizualna waga obiektu zmuszała aparat do opuszczenia, jednocześnie zachowując stabilność zdjęcia, pozostając prosto w górnej części kadru. W dolnej połowie tego zdjęcia dużo się dzieje, a włączenie nieba mogłoby odwrócić uwagę od tego. 
Niski horyzont
Zdjęcia chmur od dołu mogą być dość nudne i w dużym stopniu polegają na tym, że są „ładne” dla uwagi. Jeśli podniesiesz kąt, chmury będą bardziej polegać na swoim kształcie i formie, aby przyciągnąć widzów.
Ponieważ miałem wyższy punkt obserwacyjny, a kształt chmur był szczególnie interesujący, zdecydowałem się uwzględnić ich jak najwięcej , co oznaczało wykorzystanie niższego horyzontu.
Zawarłem akurat taką powierzchnię, aby kolor był interesujący i komplementarny do koloru nieba, jednocześnie skupiając uwagę większości widzów na obiekcie:chmurach.
To jest przykład bardzo niskiego horyzontu. Zdecydowałem się zrobić zdjęcie w ten sposób nie dlatego, że chciałem położyć nacisk na raczej nieciekawe niebo, ale dlatego, że chciałem skupić się na dominacji budynku.
Przy tak niskim horyzoncie poczucie równowagi jest zagubiony, który zwraca uwagę na śmiały budynek stojący na nim. Usuwając z ramy wiele innych potencjalnych elementów, skupiasz uwagę na jednym konkretnym punkcie – budynku. 