Powszechnie wiadomo, że nauka kompozycji pomoże w fotografii. Ale zasady kompozycji to również coś, na co nie powinieneś się koncentrować także dużo na.
Co zatem składa się na dobrą kompozycję fotograficzną? Najlepiej uczyć kompozycji jako ćwiczenia. Pomoże Ci zobaczyć potencjalne zdjęcie w inny sposób. Nigdy nie powinieneś przestrzegać „zasad” bez zastanowienia. Wykorzystaj swoją wiedzę o kompozycji, aby nadać swoim zdjęciom coś bardziej znaczącego.
Zrozumienie technik kompozytorskich ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanego efektu. Możesz zdecydować, czy chcesz cieszyć oko, wywołać uczucie harmonii, czy zadać pytanie. Jeśli opanujesz kompozycję fotograficzną, możesz zwizualizować dobre zdjęcie bez aparatu.
Ale jakie są zasady kompozycji w fotografii? Czytaj dalej, aby się dowiedzieć!
Reguła trójpodziału
Zasada trójpodziału to pierwsza zasada kompozycyjna, z jaką spotyka się fotograf. Ma to dobry powód:jest prosty i działa.
Podstawową ideą jest podzielenie kadru aparatu na trzy części poziome lub pionowe. Posadź kluczowe przedmioty wzdłuż jednej z tych linii, aby Twoje zdjęcie było ładniejsze wizualnie.
Aby pójść o krok dalej, podziel ramkę zarówno w poziomie, jak i w pionie. To daje ci dziewięć równych prostokątów i cztery punkty przecięcia. Te punkty to miejsca, w których należy umieścić główny temat lub interesujące miejsca.
Na przykład w krajobrazie umieść horyzont na linii poziomej. W przypadku portretu umieść główny obiekt lub kluczowe elementy, takie jak oczy, w punkcie przecięcia. Na poniższym obrazku twarz znajduje się na lewej pionowej linii, a oko znajduje się w punkcie przecięcia.
Kompozycja zachęca do samodzielnego eksplorowania zdjęcia. To sprawia, że zdjęcie jest o wiele bardziej interesujące.
Możesz nawet zastosować zasadę trójpodziału w przetwarzaniu końcowym. Podczas przycinania zdjęcia zastosuj regułę, aby obiekt padł na jeden z punktów przecięcia. Ta metoda zapobiegnie również przemieszczaniu się oka do rozpraszającego tła.
Zasada trójpodziału to doskonały punkt wyjścia do opanowania kompozycji.
Oto pełny samouczek dotyczący zasady trójpodziału.
Waga wizualna
Waga wizualna odnosi się do wizualnego oddziaływania elementu kompozycyjnego. Niektóre elementy mają silniejszą obecność niż inne. To, jak umieścić i zrównoważyć różne elementy w ramie, zależy od Ciebie.
Wizualną wagę obiektu można określić na podstawie wielu czynników. Najbardziej oczywistym jest rozmiar. Im większy obiekt, tym silniejsza będzie jego obecność. Możesz także scharakteryzować wagę wizualną za pomocą tekstury, koloru, tonu, głębi ostrości, światła i nie tylko.
To, jak rozmieszczasz elementy zgodnie z tymi aspektami, może zmienić twoją kompozycję. Na przykład użycie jasnych kolorów na białym tle przyciąga uwagę widza.
Umieszczenie głównego obiektu na środku kadru wywołuje silne poczucie równowagi w obrazie. Jeśli umieścisz obiekt z boku, zwiększy to zainteresowanie obrazem.
Dzięki zrozumieniu wagi wizualnej zyskasz wgląd w to, jak ludzie patrzą na zdjęcia. Pomoże Ci to ustalić kompozycję, która skieruje uwagę widzów. To nie tyle narzędzie czy reguła, ile zrozumienie.
Oto pełny samouczek dotyczący wagi wizualnej.
Saldo
Ważnym elementem wagi wizualnej jest równowaga. Równowaga na zdjęciu wpływa na to, jak się na nie czujesz. Niezrównoważony obraz może sprawić, że poczujemy się nieswojo, a zrównoważone zdjęcie sprawi, że poczujemy się bardziej zrelaksowani.
Możesz stworzyć równowagę w scenie na wiele sposobów. Prostą metodą jest stworzenie symetrii. Możesz zrównoważyć swoją kompozycję, bawiąc się obiektami o różnych rozmiarach. Pomocną techniką zrozumienia, jak stworzyć równowagę, jest pamiętanie o rzeczywistej wadze z odważnikami. W rzeczywistości, jeśli dwie masy są równe, będzie równowaga. Ale jeśli są dwie różne wagi, umieścisz lżejszy przedmiot dalej.
Podobnie jak w przypadku innych technik komponowania, nie ma zasad równowagi. Czasami fotografowie celowo zakłócają równowagę sceny. Ta technika na dłużej przykuwa uwagę widza. Generuje również uczucie nierozwiązanego napięcia.
Możesz także zrównoważyć scenę, aby skierować wzrok widza na konkretny element. Na poniższym obrazku obiekt nie jest wyśrodkowany. Mniejszy cień w negatywowej przestrzeni, na krawędzi zdjęcia, stanowi jej przeciwwagę.
Nie ma znaczenia, czy chcesz, aby scena była zrównoważona, czy niezrównoważona. Ale powinieneś zrozumieć, dlaczego zdecydowałeś się to zrobić i masz powody, aby uzasadnić ten wybór. Im więcej wiesz, tym łatwiej będzie osiągnąć pożądany efekt.
Oto pełny samouczek dotyczący salda.
Trójkąty
Trójkąty istnieją prawie we wszystkim, co widzimy w taki czy inny sposób. Ważne jest, aby odróżnić je i wiedzieć, co z nimi zrobić.
Trójkąty to świetne narzędzia do komponowania, ponieważ można je łatwo znaleźć i nimi manipulować. Trójkąty odgrywają kluczową rolę w prowadzeniu oka po scenie. Najlepszą rzeczą w trójkątach jest ich zdolność do sprawiania, że zdjęcie wydaje się stabilne lub niestabilne.
Wykorzystanie trójkątów jako techniki kompozycji nie musi być zauważalne. Nie musisz mieć trzech wyraźnych linii łączenia, aby uzyskać określony trójkątny kształt. Większość trójkątów w fotografii jest implikowana. Na przykład poniższe zdjęcie ma tylko jedną fizyczną linię. Ale kształt dachu i kąt nachylenia boków budynku tworzą trójkąt.
Wszystkie trójkąty mają zbieżne linie, ale nie jest regułą, że muszą zbiegać się w kadrze. Na przykład podczas fotografowania budynków mogą zbiegać się u góry, poza kadrem.
Ponadto fotografowie nie zawsze kadrują trójkąty pionowo. Niektóre zdjęcia będą niestabilne, gdy fotograf umieści trójkąt pod dziwnym kątem. Czasami może być do góry nogami. To natychmiast zwraca uwagę na obraz, ponieważ jest inny.
Czasami trójkąty nie potrzebują nawet jednej linii. Trzy ujęcia postaci to obrazy z trzema głównymi obiektami o jednakowej wadze wizualnej w kadrze. Obiekty te tworzą również trójkąt, gdy oko widza przesuwa się na każdy obiekt przez taki sam czas.
Większość Twoich zdjęć będzie miała trzy wyróżniające się punkty zainteresowania. To kwestia identyfikacji i powiązania ich w sensowny sposób. Na poniższym obrazku statek, księżyc i jego odbicie tworzą trójkąt.
Kliknij tutaj, aby zobaczyć pełny samouczek.
Zmarszczki
Jeśli robisz zdjęcia ludziom, używasz linii oczu. Linia oczu to dorozumiana linia, która podąża za linią wzroku danej osoby. Niezbędne jest zrozumienie wpływu, jaki te linie mają na sposób, w jaki oglądamy zdjęcia.
Kiedy rozmawiamy z ludźmi, naturalne jest patrzenie im w oczy. Dlatego nawet na obrazie najpierw przyciągają nas oczy. Po spojrzeniu w oczy fotografowanej osoby podążamy za jej spojrzeniem. To pomaga nam, widzom, bardziej odnosić się do tematu.
Linia oczu może mieć wiele efektów, w zależności od tego, na co patrzy główny obiekt. Oczy są najbardziej wyrazistą częścią ludzkiego ciała. Tak więc, gdy obiekt patrzy prosto w obiektyw, można uzyskać intensywny efekt.
Chociaż linie oczu nie są rzeczywistymi liniami, mogą tworzyć różne elementy. Linia oczu może sugerować linię pionową lub być częścią trójkąta. Wspaniałą rzeczą w używaniu linii oka jako jednej z linii jest to, że możesz wybrać, gdzie ma się zaczynać trójkąt.
Linia oka to świetne narzędzie do kompozycji, które kieruje wzrokiem widza. Linia ta może stworzyć ruch liniowy pomiędzy dwoma patrzącymi na siebie obiektami. Może również skierować oko widza na niezauważony w inny sposób element w kadrze.
Kiedy w scenie widać wiele linii oczu, rozglądających się po całym kadrze, mamy tendencję do dłuższej obserwacji obrazu. Staramy się zdecydować, co wszyscy uważają za tak ważne. Wszystkie te linie mają inny kierunek. Wprowadza to element dynamicznego napięcia, czyniąc obraz bardziej intrygującym.
Oto pełny samouczek dotyczący szukania i zainteresowania.
Pojedynczy punkt
Jedną z podstawowych form kompozycji w fotografii jest pojedynczy punkt. Tutaj jest tylko jeden interesujący punkt sceny. Ponieważ jest to dość powszechne zjawisko, warto wiedzieć, co z tym zrobić. Powinieneś zrozumieć, co pojedynczy punkt może zrobić ze zdjęciem. Jest w tym znacznie więcej niż na pierwszy rzut oka.
Pojedynczy punkt może zainteresować nudne zdjęcie. Zwykle jest dość mały i kontrastuje z resztą obrazu. Możesz umieścić go na środku ramy lub z boku, jak na poniższym obrazku. Umieszczenie obiektu na środku obrazu zapewni silne poczucie równowagi.
Jeśli zastosujesz zasadę trójpodziału podczas umieszczania pojedynczego punktu, zdjęcie będzie znacznie bardziej dynamiczne.
Scena nie musi mieć żadnych punktów zainteresowania, aby odnieść sukces. Jako przykład spójrz na najdroższe zdjęcie na świecie.
Oto cały artykuł.
Horyzonty
Linie poziome odgrywają istotną rolę w kompozycji fotografii. Kiedy pojedyncza, dominująca linia dzieli klatkę, zwykle jest to linia horyzontu. Jest to powszechne w fotografii plenerowej, zwłaszcza krajobrazów. Linia pozioma generuje silne poczucie stabilności ze względu na stosunek do podłoża, na którym stoimy.
Jeśli reszta zdjęcia jest pusta, linia ta staje się dominującą częścią sceny. Wynika to ze sposobu, w jaki oddziela ramkę. Dokładnie gdzie Umieszczenie horyzontu może mieć znaczny wpływ na obraz. Która część sceny jest najważniejsza i jak chcesz, aby widz poczuł się z podziałem?
Istnieje wiele sposobów na wykorzystanie poziomej linii do wzmocnienia kompozycji obrazu.
Jednym ze sposobów dodania prostej poziomej linii do obrazu jest użycie perspektywy. Robienie zdjęcia wielu obiektów z daleka przy długiej ogniskowej może stworzyć linię prostą. Możesz to zobaczyć na poniższym obrazku.
Czasami, jeśli zmienisz kąt widzenia, możesz znaleźć silną linię poziomą. W ten sposób punkt widzenia jest jak perspektywa. Jeśli zwiększysz swój wzrost, jak na poniższym zdjęciu, zobaczysz wyraźny horyzont. Ale jeśli robiłeś zdjęcie z poziomu gruntu, tak silna pozioma linia może się nie pojawić.
Inną techniką tworzenia linii poziomej jest kontrast. Na poniższym obrazku kontrast wytwarzany przez fale tworzy wiele poziomych linii.
Kontrast może występować między jasnymi i ciemnymi, dużymi i małymi oraz jasnymi i matowymi elementami.
Ramka w ramce
Ramki to świetny element fotograficzny, który można wykorzystać do wprowadzenia wzroku widza na scenę. Skupiają uwagę na konkretnym punkcie. Ramki zapewniają poczucie powtórzenia, głębi i ścieżki, którą oczy mogą odkrywać.
Ramka na pierwszym planie tworzy nagromadzenie w centralnej części sceny. W niektórych przypadkach może mieć taką samą wagę jak reszta sceny.
Możesz także umieścić ramkę w tle, a główny obiekt na pierwszym planie, na przykład na tym zdjęciu.
Nie wszystkie ramki muszą otaczać cały obiekt. Pół ramki mogą skierować oko widza na określoną część obrazu.
Używanie ramek w obrazie to świetny sposób na dodanie głębi. Możesz to zrobić, używając płytkiej głębi ostrości lub powtórzeń. Innym sposobem jest umieszczenie na obiektach o tej samej wysokości w różnych odległościach od kamery. Dzięki temu obiekt dalej wygląda na mniejszy.
Jeśli rama szczególnie przyciąga wzrok, nie zaniedbuj jej. Ustaw ramkę w równej części zdjęcia, jak na obrazku poniżej. Tutaj rama dodaje poczucie lokalizacji.
Inne punkty, o których należy pamiętać podczas używania ramek na obrazie, to ekspozycja i tworzenie ścieżek. Kliknij tutaj, aby przeczytać cały samouczek.
Dynamiczne napięcie
Jedną z najbardziej ekscytujących technik w komponowaniu fotografii jest dynamiczne napięcie. Dynamiczne napięcie to sposób na wykorzystanie energii i ruchu dostępnych w rama. Przyciąga wzrok widza out sceny w różnych kierunkach.
Przyjrzeliśmy się już różnym liniom, których możesz użyć na zdjęciu. Dynamiczne napięcie przejmuje te linie i dodaje między nimi różne stopnie kontrastu.
Poniższe zdjęcie pokazuje dynamiczne napięcie w najprostszy i najbardziej oczywisty sposób. Linie wiodące przesuwają się na zewnątrz od środka obrazu do krawędzi.
Kilka prostych sposobów na wykrycie dynamicznego napięcia to:
- Wiele ukośnych linii oddalających się od siebie w różnych kierunkach.
- Ścieżki, które poruszają się w przeciwnym kierunku.
- Mowa ciała, która kontrastuje między 2 lub więcej podmiotami.
Podczas oglądania poniższego obrazu możesz zidentyfikować uczucie napięcia.
Wiele kontrastujących kierunków daje silne wrażenie, że zdjęcie się rozdziela. Najsilniejsze napięcie dynamiczne pochodzi z najszerszych kątów. Możesz nawet dodać ciekawe miejsca na końcu każdej ścieżki, aby przyciągnąć widza w przeciwnych kierunkach.
Mowa ciała to jedna z moich ulubionych rzeczy do uchwycenia. Negatywna mowa ciała jest doskonałym naturalnym źródłem dynamicznego napięcia. Chodzi o to, że ludzie odchodzą od rzeczy, których nie lubią. Tworzy to kontrastujące pozycjonowanie i wygląd.
Kadrowanie i obracanie
Ważny jest również sposób kadrowania obrazu. Na przykład wieża i ziemia na lewym zdjęciu zapewniają poczucie stabilności i równowagi. Na obrazku po prawej ziemia wygląda na przechyloną, a każda linia mostu wychodzi poza obraz. To dodaje dynamicznego napięcia.
Kąt między częściami mostu po prawej stronie jest większy niż po lewej stronie. To również zwiększa napięcie. Obraz po prawej stronie przenosi większość swojej wizualnej wagi u góry, co powoduje, że jest niezrównoważony. Przesadzona długość górnej części mostu po prawej stronie sprawia, że ujęcie jest bardziej dramatyczne.
Aby dodać jeszcze więcej napięcia do obrazu, spróbuj go obrócić. Ta sztuczka może stworzyć abstrakcyjną fotografię z dużym napięciem. Na poniższym obrazku obrót zaowocował utworzeniem elementu pionowego. Ten element dobrze kontrastuje z resztą obrazu.
Dynamiczne napięcie to moment, w którym kompozycja może zacząć być nieco bardziej zaawansowana. Ale prowadzi to do bardziej ekscytującej fotografii. Wykorzystaj zdobytą wiedzę i wykorzystaj ją do tworzenia zdjęć o większej głębi.
Wskazówka profesjonalisty: Zasadniczo nie używaj dynamicznego napięcia w każdym obrazie dla jednego portfolio. Podczas gdy dynamiczne napięcie daje dużą różnicę, nadużywanie go ma negatywny wpływ.
Głębokość
Głębia jest podstawową techniką komponowania. Prowadzi oko widza do sceny, ożywiając ją.
Kiedy robimy zdjęcie, zamieniamy obraz 3D w 2D. Może to powodować problemy podczas próby ukazania głębi sceny. Ma to zarówno zalety, jak i wady, w zależności od tego, co chcesz przekazać. W końcu jednak powstrzymuje cię to, gdy próbujesz dodać głębi do sceny.
Linie wiodące, linie zbieżne i zasada trójpodziału to tylko kilka sposobów na stworzenie poczucia głębi w scenie. Inną techniką stosowaną przez fotografów jest uwzględnienie w kadrze zainteresowania na pierwszym planie.
Ukośna linia prowadzi oko w dal, tworząc wrażenie głębi. Na poniższym zdjęciu linia przyciąga wzrok do tła.
Elementy pionowe to skuteczny sposób na stworzenie poczucia głębi. Weź dwa lub więcej „pionowych” obiektów, o których wiesz, że mają podobną wysokość. Umieść jeden dalej niż drugi. Odległa pionowa linia wydaje się mniejsza, co zapewnia poczucie głębi. Na przykład drzewa na poniższym obrazku zaczynają wydawać się krótsze.
Możesz także użyć szerszego pola widzenia. Umieść obiekt z dala od aparatu, aby uzyskać silne poczucie głębi.
Kliknij tutaj, aby zapoznać się z całym artykułem.
Wniosek
Zrozumienie kompozycji jest niezbędne do ulepszania fotografii.
Kompozycja polega na relacji między głównym tematem a innymi elementami. Istnieje wiele technik poprawiających kompozycję obrazu. Należą do nich linie wiodące, zasada trójpodziału, i wiele innych.
Aby zdecydować o kompozycji, określ, co przyciągnie uwagę widza. Dowiedz się, gdzie chcesz narysować oko widza. Następnie użyj omówionych technik kompozycji, aby wykadrować te elementy w aparacie.
Teraz, gdy rozumiesz już kompozycję, spójrz na nasz kurs fotografii dla początkujących, aby wyostrzyć swoje umiejętności!