Drony lub zdalnie sterowane systemy statków powietrznych (RPAS) stają się potężnym narzędziem uzupełniającym konwencjonalne monitorowanie i badania biologii dzikiej przyrody w zakresie wykrywania osobników, badań populacji i śledzenia zachowań dzikich zwierząt w trudno dostępnych środowiskach ekstremalnych lub morskich.
W przeciwieństwie do konwencjonalnego monitoringu dzikiej przyrody, który opiera się głównie na tradycyjnych badaniach terenowych, tj. bezpośrednich obserwacjach gołym okiem lub lornetką, akwizycji obrazu na miejscu w stałych punktach oraz próbkowaniu lub przechwytywaniu w ramach ograniczeń obszarowych, drony z powodzeniem wykorzystują zaawansowane czujniki obrazowania do wykrywania dzikich zwierząt , takich jak czujniki RGB o wysokiej rozdzielczości i czujniki termowizyjne, oferujące doskonałe możliwości wykrywania. Dzięki temu drony mogą prowadzić skuteczne obserwacje i ilościowe monitorowanie dzikich zwierząt.
Obecnie dostępne drony są małe, opłacalne, łatwe w manewrowaniu i zdolne do montażu zminiaturyzowanych czujników obrazowania w celu elastycznych operacji, takich jak interpretacja wizualna i analiza ilościowa dzikich zwierząt.
Badania lotnicze z wykorzystaniem załogowych statków powietrznych wymagają wysokich kosztów operacyjnych, zwłaszcza w przypadku powtarzalnych lotów, nawet podczas badania niewielkiego obszaru. Ta metoda jest odpowiednia dla średnich i dużych ssaków, które są wykrywalne ze stosunkowo wyższych wysokości lotu. Czasami publicznie dostępne obrazy satelitarne są również powszechnie wykorzystywane do monitorowania rodzajów pokrycia terenu. Jednak te obrazy satelitarne o średniej i niskiej rozdzielczości nie są możliwe do bezpośredniego monitorowania poszczególnych zwierząt.
Różne typy dronów, takie jak quadkopter, heksakopter i oktokopter o wyższych stopniach swobody, służą naukowcom do badania ekologii przestrzennej z bliskiej odległości, ponieważ mogą latać do obszaru, który jest niebezpieczny dla naukowców i ich załogowych samolotów, takich jak:wąskie fiordy i rozdrobniony lód morski, co zapewnia naukowcom bezpieczeństwo przed zbytnim zbliżaniem się do dzikich dzikich zwierząt. Poza tym cena wyposażenia dronów jest co najmniej dziesięć razy tańsza niż helikoptera.
Indywidualne wykrywanie i ankieta populacyjna
Jednym z najczęstszych celów badawczych dronów w biologii dzikiej przyrody jest indywidualne wykrywanie i badanie populacji. Tradycyjnie indywidualne wykrywanie odbywa się przez weryfikację człowieka poprzez obserwację, czy na danym obszarze istnieje gatunek docelowy.
Drony ułatwiają identyfikowanie i liczenie ptaków lub ssaków w tajemniczych siedliskach, w oparciu o ich homeotermiczną temperaturę ciała z otoczenia, takiego jak lasy deszczowe, nawet przy częściowo odsłoniętym ciele przez liście i inne przeszkody. Potrafią nawet wykryć małe zagadkowe gniazda. Zdjęcia lotnicze z drona są bardzo skuteczne w szacowaniu liczebności populacji i badaniu gęstości lub rozmieszczenia zagrożonych gatunków. Pozwala to zaoszczędzić dużo czasu i zasobów. Ta metoda ma mniej odmian i większą dokładność niż grupa ludzkich badaczy, wykorzystująca bezpośrednią obserwację przez lornetkę.
Badanie behawioralne
Oprócz identyfikowania i liczenia dzikich zwierząt, drony są bardzo skuteczne w obserwowaniu zachowań i nawyków, takich jak zaloty i zachowania godowe. Badania behawioralne z użyciem drona mogą wykorzystać nagrania wideo lub serię obrazów do oszacowania tych zbiorowych zachowań. W badaniach na zwierzętach morskich badanie wideo z drona ma dodatkowe zalety w zmniejszaniu powodowanych przez człowieka niepokojów zwierząt i zmniejszaniu kosztów obserwacji w porównaniu z tradycyjnymi metodami monitorowania.
Jedną z istotnych zalet wdrożenia drona jest zapewnienie bezpieczeństwa. Ostrożnie obsługiwane drony zmniejszają nieoczekiwane zagrożenia i szkody w ludzkim życiu podczas eksploracji nieznanego obszaru z pierwszej ręki. Daje to również owocne wyniki w ekstremalnych środowiskach, takich jak regiony polarne i pustynie lub strefy niedostępne topograficznie, takie jak nadmorskie klify, do których badacze nie mogą łatwo podejść.
Regiony Arktyki i Antarktyki są znane ze swoich warunków atmosferycznych w związku z jakimkolwiek monitoringiem lub badaniami dzikiej przyrody z powodu zimnych i wietrznych środowisk. Dlatego drony są preferowane podczas eksploracji tych niedostępnych obszarów, w tym oceanów z pływającym lodem lub wąskich fiordów, co jest ryzykowne dla pilotowania załogowych statków powietrznych z powodu nagłych podmuchów wiatru.
Podsumowując, drony i czujniki obrazowania mogą przyczynić się do badań na dzikich zwierzętach, w tym do identyfikacji osób z tła, liczenia wykrytych osób i monitorowania. Dron jest przydatnym narzędziem do wykrywania i monitorowania dzikich zwierząt, szczególnie w ekstremalnych środowiskach, takich jak regiony polarne, pomagając naukowcom znaleźć tajemnicze zwierzęta i gniazda w lepiej zabezpieczonych warunkach terenowych.