Staruszek, ale smakołyk – dlaczego moim ulubionym obiektywem jest Tamron 28-200mm

Prawdopodobnie najłatwiejsze pytanie, jakie mi się zadaje, brzmi:jaki jest mój ulubiony obiektyw? Pomimo posiadania sporej kolekcji obiektywów do mojego Pentaxa K-7, pierwszy obiektyw, jaki kupiłem, Tamron 28-200 mm był i nadal jest moim ulubionym obiektywem.

W zasadzie jestem fotografem ulicznym, ale od czasu do czasu paraję się krajobrazami i zwierzętami. Podróżując i fotografując na ulicach, noszę jeden aparat z jednym obiektywem i rzadko cokolwiek innego. Na początku dnia zdejmuję osłonę obiektywu i zakładam ją z powrotem na noc, kiedy skończę fotografować. Dla mnie ciągłe zakładanie i zdejmowanie osłony obiektywu zajmuje zbyt dużo czasu, jeśli chcę móc szybko reagować na sytuacje i strzelać. Jeśli chodzi o mój obiektyw, ponieważ trzymam aparat w prawej ręce przez osiem lub więcej godzin dziennie, potrzebuję solidnego obiektywu, który poradzi sobie ze wszystkim, czym mogę w niego rzucić. 28-200mm rzadko mnie zawodzi.

Dlaczego nie ma znaczenia, że ten obiektyw nie jest stabilizowany

Nie wiem dokładnie, kiedy kupiłem ten obiektyw, ale Tamron wycofał go około 2001 roku – załóżmy więc, że prawdopodobnie ma dobre 12-15 lat. W tym wieku oczywiście wyprzedza koncepcję niedrogich aparatów ze stabilizacją obrazu. (Cue plug do Pentaxa!). Jedną z zalet fotografowania aparatami Pentax jest to, że Pentax umieścił stabilizację obrazu w aparacie, a nie w obiektywach. Wydłuża to żywotność starszych obiektywów – zamiast wymieniać wszystkie obiektywy – wystarczy zmienić korpus aparatu.

Obiektyw ten był montowany do aparatu filmowego Pentax K-1000, Pentax *ist DS, Pentax K-10D i ostatnio Pentax K-7. Zliczanie zdjęć w moim katalogu Lightroom pokazuje, że ten obiektyw uchwycił ponad 66 000 zdjęć z 84 000 (78,6%) w moim aktualnym katalogu.

Od (stosunkowo) szerokiego kąta do teleobiektywu w jednym obiektywie

W tym obiektywie podoba mi się jego zasięg. Przy 28 mm będzie strzelać dość szeroko, więc mogę uchwycić nim całą scenę. Przy 200 mm mogę się ładnie wejść i zamknąć, a mimo to łatwo go trzymać, nawet przy małych przysłonach, gdzie czas otwarcia migawki jest dość długi. Posiadam również obiektyw zmiennoogniskowy 300 mm i uważam, że sprawdza się świetnie tam, gdzie jest dużo światła, ale jak tylko zacznę używać małych przysłon lub fotografować w słabym świetle, dodatkowa ogniskowa obiektywu naprawdę się nie przydaje lub uzyskuję miękkie obrazy, ponieważ po prostu nie mogę utrzymać aparatu wystarczająco stabilnie. Zasadniczo noszenie w aparacie zoomu 300 mm oznacza, że noszę dodatkowy ciężar w obiektywie, którego po prostu nie używam i nie mogę używać.

Dlaczego waga i rozmiar są ważne

Tamron 28-200 mm jest lekki i waży 12,5 uncji (354 g), mały jak na obiektyw zmiennoogniskowy i ma tylko trzy cale wysokości. Dzięki temu jest nieco bardziej dyskretny niż niektóre inne obiektywy do fotografii ulicznej. Chociaż jestem wysoki i mam jasnorude włosy, dyskrecja nie jest czymś, co szczególnie cenię.

Wagę obiektywu równoważę uchwytem na baterię, w którym znajduje się zapasowy akumulator i drugi zestaw elementów sterujących. Ten uchwyt pomaga mi trzymać aparat bokiem, aby wygodnie robić zdjęcia w trybie portretowym. Równoważy również wagę obiektywu, dzięki czemu aparat faktycznie stoi pionowo na stole, a pomimo dodatkowego ciężaru uchwytu jest łatwiej nosić go przez długi czas.

28-200 mm można zablokować na czas podróży, a po odblokowaniu wystarczy niewielki obrót, aby przejść od 28 mm do 200 mm. Kiedy jest w pozycji pełnego zbliżenia, mocno trzyma zoom, dzięki czemu mogę użyć obu rąk do ustabilizowania aparatu. Zakres przysłony dla obiektywu zaczyna się od 3,8-5,6 (w zależności od tego, jak daleko jesteś powiększony), więc jest mnóstwo okazji do robienia zdjęć z małą głębią ostrości, nawet przy pełnym powiększeniu 200 mm.

Alternatywne soczewki

Jeśli zdarzają się sytuacje, w których patrzę poza obiektyw 28-200 mm w poszukiwaniu innego obiektywu, zazwyczaj jest to taki, który pasuje do konkretnych okoliczności, takich jak fotografowanie w bardzo słabym świetle. W takich sytuacjach mój 50mm f/1.4 jest dobrym obiektywem drugiego wyboru. Uwielbiam też moje 17-milimetrowe „rybie oko” za te okazjonalne chwile, kiedy scena może skorzystać z bardziej kreatywnej kompozycji.

Jednak 28-200mm to mój obiektyw na co dzień. Jest na stałe przytwierdzony do mojego aparatu i istnieje od 10 lat lub dłużej. To świetny wszechstronny obiektyw, a także solidny i solidny obiektyw do użytku w sytuacjach, które nie zawsze są szczególnie przyjazne dla aparatu. Kręciłem go przy każdej pogodzie, w tym mrozie, deszczu i śniegu. Aparat i obiektyw utknęły w plecakach i były przewożone ręcznie w autobusach, tramwajach, pociągach i łodziach, zarówno dużych, jak i małych. Był używany w zapylonych warunkach w środkowej Australii i był odporny na wilgoć panującą w tropikach. Został również wylizany przez ciekawą żyrafę, a więcej niż jeden lemur pomylił go z zabawką.

Dlaczego ten obiektyw działa u mnie

Ten obiektyw pozwala mi robić dwie rzeczy, które kocham – podróżować i fotografować. Wolę chodzić niż jeździć samochodem i generalnie podróżuję samotnie, bo, nie oszukujmy się, fotografowie są naprawdę złymi towarzyszami podróży. Tak więc, jeśli jestem w obcym mieście, na piechotę, nie chcę nosić torby z aparatem pełnej zestawu. Chcę być wygodny, a to oznacza, że nie będę nosić zbyt dużych rzeczy. Chcę być w stanie przejść pięć lub dziesięć mil jednego dnia, wstać i robić to samo następnego dnia i czuć się dobrze z tym, co robię. Ten obiektyw pozwala mi to zrobić, a w mojej książce to prawdziwy plus.

Znajomość sprzyja szybkości i wygodzie

Chociaż lubię bawić się nowymi obiektywami tak samo jak kolejny fotograf, jest coś do powiedzenia o obiektywie, którego używałeś od tak dawna. Łatwo nie docenić relacji między fotografem a obiektywem, który tak dobrze znają. Ponieważ używam tego obiektywu tak konsekwentnie, od tak dawna, że kiedy go podnoszę, instynktownie wiem, jakiego zoomu będę potrzebować, aby zobaczyć scenę przede mną. Stał się przedłużeniem mojego ciała, a moja znajomość go pozwala mi strzelać szybciej i pewniej, a to pomaga mi uzyskać taki strzał, jakiego chcę. Gdybym zgubił ten konkretny obiektyw, byłbym nie tylko bardzo smutny, ale także kupiłbym go na wymianę już następnego dnia.

Czy mogę kupić lepszy obiektyw? TAk! Oczywiście. Spokojnie mógłbym kupić naprawdę dobry obiektyw, z lepszą optyką, który strzelałby szybciej i ostrzej. Ale jeśli chodzi o zważenie wartości porównawczej biletu na samolot dookoła świata i naprawdę dobrego (jak na to czytaj drogiego) obiektywu – biorę bilet i wybieram tańszy obiektyw.

Tak więc, jeśli nie masz dużego budżetu na obiektywy i chcesz mieć dobry, uniwersalny obiektyw, to wydanie kilkuset dolarów na obiektyw o takim zakresie, jak ten, jest dla mnie naprawdę mądrą inwestycją.