Czy powinieneś zawracać sobie głowę poznaniem trybów pomiaru? Jestem przekonany, że mogę ci to sprzedać. Automatyczny pomiar aparatu zaprowadzi Cię tylko do tej pory. Wraz ze wzrostem Twoich umiejętności w zakresie fotografii cyfrowej zaczniesz czuć się sfrustrowany w scenach z mieszanym światłem. Nauka trybów pomiaru jest kluczem do tego, aby trudne warunki oświetleniowe wydawały się mniej onieśmielające.
Przejdźmy od razu do tego przewodnika dla początkujących po trybach pomiaru.
Olbrzymia smocza latarnia na cześć Letniego Festiwalu Duchów – Keelung, Tajwan. Tryb pomiaru:punktowy.
Co to jest pomiar?
Jest to niezbędne, aby zrozumieć, zanim poznasz poszczególne tryby pomiaru aparatu. „Pomiar” oznacza lekki odczyt. Prawidłowo naświetlony obraz składa się z trzech tonów światła:cieni, półtonów i świateł.
Poniższy obraz dobrze pokazuje te trzy tony. Zalesione wzgórza na pierwszym planie i ciemna chmura reprezentują cienie, dach świątyni i figura reprezentują tony średnie, a jasne chmury reprezentują światła.
Postać na dachu świątyni spogląda na zalesione wzgórza – Jiufen, Tajwan. Dzięki użyciu światłomierza w aparacie miałem bardziej twórczą kontrolę, aby nieco niedoświetlić obraz, dając widzom takie samo złe przeczucie, jakie odczuwałem z tych ciemnych, dudniących chmur nad głową.
Twój aparat jest wyposażony w pomysłowe narzędzie zwane światłomierzem, które umożliwia określenie prawidłowej ekspozycji z równowagą cieni, półtonów i świateł. Zobaczysz to na dole ramki, gdy przyłożysz oko do wizjera.
Pobieranie lekkich odczytów ze sceny
Tryby pomiaru aparatu kontrolują, które części sceny będą używane przez światłomierz do wykonania odczytu. Rozważ poniższy przykład. Gdybyś miał tylko zmierzyć odległość od smoka i zrobić zdjęcie, smok byłby prawidłowo wyeksponowany. Jednak niebo byłoby prawdopodobnie zbyt jasne.
Ewentualnie, gdybym miał mierzyć tylko z nieba, niebo byłoby prawidłowo wyeksponowane, ale smok byłby trochę za ciemny. Jednak gdybym mierzył z szerszej części sceny, uzyskałbym bardziej zrównoważoną ekspozycję.
Szczegół ze Świątyni Boga Ziemi w porcie Badouzi – Tajwan. Zmierzona ze smoka ekspozycja jest nieco za jasna.
Cztery główne tryby pomiaru
Przejdźmy teraz do sedna artykułu. Tutaj wyjaśnię, co robi każdy z czterech trybów pomiaru aparatu i jaki ma to wpływ na obrazy.
Ale zanim zaczniemy, uwaga o tym, jak działa miernik aparatu. Bardzo jasne i ciemne odcienie mogą oszukać światłomierz. Czemu? Ponieważ został zaprojektowany, aby doprowadzić każdy ton do czegoś, co nazywa się „18% szarości”. Wyobraź sobie pokrytą śniegiem górę lub kruczoczarny samochód. Czy chcesz, aby Twój aparat poprawił? te odcienie mają wyglądać na 18% szarości? A może chciałbyś, aby ich tony były renderowane tak prawdziwie, jak widzi je twoje oko? Odpowiedź jest oczywista, ale nie dla twojego światłomierza.
Twoim zadaniem jest więc przejrzeć obraz na histogramie i zdecydować, czy jest on odpowiedni dla twojej sceny, czy nie. Jeśli tak nie jest, możesz użyć kompensacji ekspozycji, aby ją dostosować (podczas fotografowania w trybach przysłony lub priorytetu migawki).
Tryb pomiaru szacunkowego (lub macierzy)
Pomiar wielosegmentowy to naturalny tryb, który należy najpierw wyjaśnić, ponieważ jest to tryb standardowy lub domyślny używany przez aparat. Twój światłomierz dokonuje odczytu z całej sceny. Dzięki tym informacjom komputer pokładowy aparatu wykonuje wiele obliczeń, aby określić prawidłową ekspozycję ze zrównoważonymi światłami, półcieniami i cieniami.
Scena z Rynku Matki w Imphal – Manipur, Indie. Chciałem odczytać światło z całej sceny i dlatego użyłem trybu pomiaru oceniającego.
Na Asahidake, najwyższej górze Hokkaido – Japonii. Zdjęcie wykonane w trybie pomiaru wielosegmentowego, aparat próbuje uzyskać ekspozycję, która jest średnią wszystkich tonów światła sceny. Jest to szczególnie przydatne, gdy uczysz się fotografować krajobrazy.
Tryb pomiaru centralnie ważony
Wyobraź sobie, że teraz nieznacznie powiększasz kadr. Podczas gdy tryb Evaluative Metering odczytuje światło z całej sceny, tryb Center-Weighted Metering odczytuje światło z preferencją do środka. Nadal czyta z dużej części kadru, ale nie z całości. Różni się to w zależności od producenta aparatu, ale zwykle wynosi od 60% do 80% kadru.
Akordeonista w Centralnym Wiedniu – Austria. Tryb centralnie ważony byłby dobrym wyborem dla tego portretu, ponieważ nie ma nic ciekawego w czterech rogach ani wzdłuż krawędzi; to wszystko znajduje się w centralnych 60%-80% kadru.
Obszar wewnątrz czerwonego okręgu jest mniej więcej tym, co będzie mierzone w trybie centralnie ważonym.
Świątynia Fuyou w Tamsui, nadrzecznym miasteczku w Nowym Tajpej – Tajwan. Nie użyłbym trybu Evaluative Metering dla tej sceny, ponieważ mój aparat próbowałby rozjaśnić obraz – widząc, że jest on w większości ciemny. Podczas gdy celowo chciałem bardziej przypominać sylwetkę.
Obszar wewnątrz okręgu to mniej więcej procent klatki, który będzie mierzony w trybie centralnie ważonym.
Tryb pomiaru częściowego
Jeśli pomiar centralnie ważony oznaczał niewielkie przybliżenie, pomiar częściowy to znowu ogromny skok do wewnątrz. Tym razem światłomierz odczyta światło z obszaru o wielkości 6-15% środka sceny, w zależności od producenta aparatu.
Przewoźnik na Gangesie – Varanasi, Indie. W trybie pomiaru częściowego rzeczy zaczynają się robić naprawdę ciekawie. Zaczynasz przejmować większą niż kiedykolwiek kontrolę nad miejscem, w którym znajdujesz się na scenie. Jak widać, twarz tego mężczyzny znajduje się na granicy centralnego punktu około 10% kadru. Jest wyeksponowany dokładnie tak, jak chciałem, ale nie tylko miałem szczęście.
Z wioślarzem Varanasi powyżej, kręciłem w trybie priorytetu przysłony. Skierowałem centralny punkt ostrości na jego twarz przed komponowaniem ujęcia. Dzięki temu mój aparat mógł odczytać światło z 10% kadru wokół jego głowy.
Następnie użyłem przycisku blokady ekspozycji (przeczytaj ten artykuł, jeśli pierwszy raz o nim słyszałeś). Zwróć uwagę, że jest to używane głównie w trybie priorytetu przysłony lub migawki. Przytrzymując ten przycisk, blokujesz ekspozycję i możesz ponownie skomponować ujęcie bez zmiany ustawień.
Podczas tej samej przejażdżki łodzią słońce zachodzi nad ghatami – Varanasi w Indiach. Ponownie skierowałem mój centralny punkt skupienia na kwiaty co do metra. Ponieważ ze szczytów budynków wciąż widać było tylko punkcik słońca, na końcowym zdjęciu niebo nie było przesadnie jasne; jednak później nieco przyciemniłem podświetlenia w Lightroomie.
Tryb pomiaru punktowego
Ostatnie pchnięcie do wewnątrz; Tryb pomiaru punktowego odczytuje światło z 1–5% sceny. Osobiście używam trybu pomiaru punktowego częściej niż jakiegokolwiek innego, ale może to być dla Ciebie większe wyzwanie, jeśli dopiero uczysz się o swoim aparacie i pomiarze.
Szczególnie przydatne jest używanie pomiaru punktowego w połączeniu z przyciskiem blokady ekspozycji i wybranym centralnym punktem AF. Skieruj środkowy punkt wizjera na obiekt lub źródło światła, aby oddalić się od niego. Zablokuj ekspozycję i zmień kompozycję, a następnie ustaw ostrość i zrób zdjęcie.
Uważam, że tryb pomiaru punktowego jest dobry do portretów i uzyskiwania prawidłowych odcieni skóry. Używam go również do konkretnych źródeł światła, takich jak wiązka światła przez okno, ale tylko wtedy, gdy cieszę się, że inne obszary zdjęcia są niedoświetlone. Nie polecam używać go do krajobrazów, chyba że chcesz poeksperymentować z sylwetkami.
Punkt odmierzany z nieba, aby uzyskać sylwetkę zachodu słońca i głębsze odcienie na niebie.
Sylwetka w kształcie sylwetki opiekająca pianki marshmallow przy ognisku społeczności – Matsumoto, Japonia. Spośród wielu wszechstronnych zastosowań, pomiar punktowy to tryb, który należy wybrać, jeśli chcesz tworzyć sylwetki. Zmierz najjaśniejszą część sceny i wybierz ustawienia. Zablokuj ekspozycję, a następnie skomponuj ujęcie. Najjaśniejsza część sceny będzie dobrze naświetlona, a obiekt zostanie rzucony w dramatyczne czarne cienie.
Wewnątrz 500-letniego grobowca w Lodi Gardens – New Delhi, Indie. Tryb pomiaru punktowego jest niezwykle precyzyjny. Możesz odmierzyć źródło światła tak specyficzne, jak pojedynczy promień słońca wpadający przez okno. Na tym zdjęciu przykucnąłem tak, że sztuczne źródło światła znajdowało się bezpośrednio za znakiem i odmierzało punkt od jasnego obszaru podłogi.
Wniosek
Kolejnym krokiem od tego momentu jest pełny tryb ręczny, w którym przycisk blokady ekspozycji nie jest wymagany. Ale najpierw, główne tryby pomiaru wykorzystujące tryby priorytetu migawki i przysłony.
Teraz, gdy znasz już każdy tryb pomiaru, wyjmij aparat i idź poćwiczyć. Nie zapomnij podzielić się swoimi przemyśleniami i obrazami w komentarzach.