W pierwszej części tej serii blogów omówiłem, jak uzyskać prawidłową ekspozycję w aparacie, postępując zgodnie ze wskazówkami wbudowanego światłomierza w lustrzance cyfrowej. Dzisiaj pójdziemy o krok dalej, mierząc pojedyncze obszary zdjęcia i omawiając różne tryby pomiaru. Poprzednia omówiona metoda pomiaru będzie nadal działała bezbłędnie, gdy dana rama będzie idealnie i równomiernie oświetlona. Jednak staje się to bardziej problematyczne, gdy w kadrze znajdują się obiekty o różnych poziomach oświetlenia i intensywności.
Weźmy na przykład pustą ścianę:w tym przypadku kamera mierzy poziomy światła lub pustą tablicę, co oznacza, że istnieje jedno stałe źródło światła. Nasza poprzednia metoda sprawdziłaby się tutaj świetnie, ponieważ zmiany w ustawieniach będą miały stały wpływ na cały obraz.
Teraz dodaj okno do ściany:Miernik musi teraz ocenić jasność światła wpadającego przez okno, a także światło wewnętrzne na ścianie, aby określić najlepsze ustawienia ekspozycji. W rezultacie Twój miernik może sugerować prześwietlenie okna, aby zapobiec niedoświetleniu ściany.
Na koniec dodaj osobę przed oknem:Twoja kamera ma teraz zadanie kompensacji A) Ciemniejsze cienie na osobie, B) Światło na ścianie i C) Światło wpadające z okna. Miernik aparatu będzie oceniać całą klatkę, próbując znaleźć złoty środek, aby zrównoważyć światła i cienie.
Aby poradzić sobie z tym dylematem, aparaty wyposażone są w różne tryby pomiaru, które pomagają uzyskać odpowiednie wyniki. Omówmy teraz te opcje!
Tryb pomiaru matrycowego (Nikon) lub wielosegmentowy (Canon)
Ten tryb uwzględnia największą część kadru podczas pomiaru światła. Ta bardzo prosta metoda jest jak najbardziej zbliżona do automatycznego pomiaru.
W tym trybie aparat uwzględnia WSZYSTKIE dostępne światło i przedstawia najlepsze sugestie dotyczące utrzymania właściwej ekspozycji dla całej klatki. Najlepszy czas na użycie tego trybu to sytuacja, gdy w całym kadrze światło jest względnie równomierne lub gdy dany obiekt zajmuje większość kadru.
Zacznij oszczędzać czas w Lightroomie i odzyskaj swoje życie! Dołącz do nas na BEZPŁATNE seminarium internetowe!
Tryb pomiaru punktowego
Pomiar punktowy jest dokładnie tym, na co brzmi. Twój aparat będzie patrzył w określone miejsce w kadrze, ignorując światło z każdego innego aspektu. Jeśli fotografujesz w świetle lub na jasnym/ciemnym tle, ten tryb będzie najbardziej pomocny, ponieważ uwzględnia tylko ekspozycję obiektu. Najczęściej mój aparat jest ustawiony na pomiar punktowy.
Zwłaszcza fotografując ludzi – staram się ustawić punkt pomiaru na policzku lub oku fotografowanej osoby. Odkryłem, że ta metoda jest niezwykle pomocna w unikaniu cieni pod oczami i ogólnym prawidłowym odcieniu skóry obrazu.
Tryb pomiaru centralnie ważony
Pomiar centralnie ważony jest podobny do pomiaru matrycowego, ponieważ miernik aparatu uwzględnia szeroki obszar kadru – zakładając, że interesujący punkt znajduje się na środku kadru. Pomiar centralnie ważony doskonale nadaje się do portretów, w których obiekt stanowi największą część zdjęcia.
Pomiar centralnie ważony może być świetnym narzędziem podczas robienia portretów, ponieważ obiekty rzadko znajdują się w zewnętrznych rogach kadru.
Poleruj swoje obrazy za pomocą tych niesamowitych ustawień wstępnych, w sprzedaży za jedyne 7 USD!
Więc który tryb jest najlepszy?
Chciałbym móc udzielić odpowiedzi, który tryb pomiaru działa najlepiej, ale szczerze mówiąc, każdy fotograf ma inne techniki, które najlepiej dla niego działają i tak naprawdę zależy to od tego, co dokładnie fotografujesz. Osobiście unikam Matrix (ocena dla firmy Canon), ponieważ prawie zawsze skupiam się na ludziach i chcę mieć pewność, że mój pomiar jest zogniskowany w pobliżu odcieni skóry. Osobiście mój aparat nigdy nie wychodzi z trybu pomiaru punktowego. Naprawdę lubię mieć pełną kontrolę nad tym, która część mojego kadru zyskuje najlepszą ekspozycję. Jednak tryb centralnie ważony to szybka i łatwa opcja do portretów z bliska.
Ćwiczenie z oddzielnymi trybami pomiaru może być naprawdę zabawne i daje szansę na kreatywność. Robienie zdjęć o zachodzie słońca i pomiar w tle może stworzyć naprawdę schludne sylwetki obiektów, podczas gdy pomiar w przypadku pierwszego planu daje odwrotny efekt, w przypadku niektórych pięknie oświetlonych obiektów. Opanowanie tej funkcji w aparacie otworzy ogromne drzwi do kreatywnych możliwości!