Wśród wielu wskazówek i trików, jakie nowi fotografowie otrzymują w odniesieniu do oświetlenia, najważniejszą koncepcją jest pora dnia, która przy wykonywaniu niektórych ujęć krajobrazów i dynamicznych ujęć światła naturalnego i sztucznego to pora zmierzchu lub świtu. Jest to czas tuż przed pojawieniem się słońca lub tuż po nim, kiedy światło jest na tyle miękkie, aby uwydatnić większość ciemności sceny, a jednocześnie nie tak ciemne, aby wymagało zastosowania dodatkowego źródła światła. To jest przewodnik po Blue Hour, naturalnym przedziale czasowym, który jest tak popularny wśród fotografów.
Co to jest Blue Hour?
Niebieską godzinę można zdefiniować jako okres dnia, w którym kolor nieba waha się od niebieskiego do ciemnoniebieskiego, po czym następuje czarne niebo lub odwrotnie, w zależności od pory dnia, o której mowa (tj. wschodu lub zachodu słońca). Jest określany jako NIEBIESKA GODZINA w oparciu o założenie, że niebieski odcień na niebie utrzymuje się przez około godzinę. W rzeczywistości trwa około 30-40 minut. Czas jego trwania zależy również od położenia geograficznego i pory roku.
Zasada kciuka dla godzin niebieskiej godziny
Ogólna zasada Blue Hour jest taka, kiedy dokładnie się zaczyna i kończy:
- Wschód słońca:w tej części dnia niebieska godzina zaczyna się około 30 minut przed wschodem słońca. Szczyt może być 10 minut przed wschodem słońca. Podczas wschodu słońca niebieska godzina zanika bardzo szybko w kierunku słońca wschodzącego na horyzoncie.
- Zachód słońca:podczas zachodu słońca Błękitna Godzina zaczyna się mniej więcej 10-15 minut po zachodzie słońca. Osobiście wolę uchwycić Blue Hour podczas zachodu słońca, ponieważ daje mi to dodatkowy czas na konfigurację sprzętu lub zmianę lokalizacji przed rozpoczęciem rzeczywistej Blue Hour.
- Istnieją strony internetowe, na których można znaleźć przybliżony czas trwania niebieskiej godziny w dowolnej lokalizacji, dzięki czemu można odpowiednio zaplanować podróż.
- Jeśli niebo jest zachmurzone, czas trwania Blue Hour skróci się, a w niektórych przypadkach chmury mogą być zbyt gęste, aby zmyć całą Blue Hour.
Co robić podczas Blue Hour
Blue Hour najlepiej nadaje się do fotografowania pejzaży miejskich, krajobrazów i malowniczych plaż. Ujęcia wymagają długiej ekspozycji lub długiego czasu otwarcia migawki, co utrudnia robienie zdjęć ludzi lub poruszających się ciał, ponieważ niewielki ruch może spowodować rozmycie obrazu, ale światło jest optymalne, aby wydobyć żywiołowość krajobrazów.
Dlaczego robić zdjęcia Blue Hour
#1 Kreatywność w uchwyceniu ruchu
Ponieważ fotografowanie w trybie Blue Hour wymaga długich ekspozycji lub dość długiego czasu otwarcia migawki, w zależności od scenariusza, długa ekspozycja może być twórczo wykorzystana do uchwycenia ruchu. Najlepszą częścią Blue Hour jest uchwycenie lekkich szlaków pojazdów, a także uchwycenie pejzaży miejskich, a jeśli jest częściowo zachmurzenie, ruchy chmur można wykorzystać do stworzenia efektu przeciągania. Podczas fotografowania malowniczych plaż ruch wody wydaje się senny. Wszystkie te efekty zwiększają dynamikę zdjęcia.
#2 Łatwa kontrola parametrów przy słabym świetle
Osobiście uważam, że robienie zdjęć podczas Blue Hour jest dość łatwe i interesujące w porównaniu do jasnych warunków oświetleniowych. Dzięki dostępności odpowiedniego sprzętu (np. statywu, zdalnego wyzwalacza lub spustu migawki) można łatwo kontrolować różne parametry w celu komponowania ujęć. W porównaniu z tym w jasny, słoneczny dzień istnieje szansa na uzyskanie prześwietlonych zdjęć lub przypaleń, jeśli nie ma odpowiedniej kontroli źródła światła w odniesieniu do obiektu. Jednak każda technika fotograficzna ma swoje zalety i wady.
Lista sprzętu dla Blue Hour
Poniżej znajdują się podstawowe elementy, które można uznać za niezbędne w fotografii Blue Hour:
- DLSR – niezbędnik do robienia zdjęć. Im lepsza lustrzanka cyfrowa, tym lepsza będzie wydajność szumów przy długich ekspozycjach.
- Sztywny statyw – to konieczność, a powodem jest długa ekspozycja/wolny czas otwarcia migawki podczas niebieskiej godziny. Dzięki temu ujęcia z ręki maksymalizują szanse na rozmycie obrazu.
- Zdalne wyzwalanie migawki za pomocą kabla lub bezprzewodowego — jest to również jeden z podstawowych elementów, który może pomóc w uniknięciu drgań aparatu. Alternatywą dla tego jest tryb samowyzwalacza, ale czasami może być konieczne użycie trybu Bulb (ekspozycja trwa dłużej niż 30 sekund), aby uchwycić otoczenie (w celu wielowarstwowego mieszania) podczas kręcenia Blue Hour.
- Przydatna latarka – do rozglądania się po okolicy podczas ustawiania statywu w przypadku, gdy miejsce jest nieco ciemne.
- Stoper – jest teraz dostępny w większości telefonów komórkowych i jest bardzo przydatny, gdy musisz monitorować czas wyzwolenia migawki na wypadek, gdyby Twoja lustrzanka cyfrowa lub pilot tego nie robiły.
- Szerokokątny obiektyw zmiennoogniskowy lub obiektyw odpowiedni do kompozycji – nie jest koniecznością, ale szerokokątny obiektyw zmiennoogniskowy pomoże Ci właściwie skomponować kadr, ponieważ możesz powiększać i pomniejszać w zależności od tego, co chcesz zobaczyć na zdjęciu.
- Ściereczka i dmuchawa do czyszczenia obiektywu — to jedna z podstawowych zasad utrzymania obiektywu w czystości w przypadku odcisków palców lub zabrudzeń. Chociaż nie jest to szczególnie istotne dla Niebieskiej godziny, niemniej jednak jest to niezbędna fotografia.
- Różne drobiazgi – te rzeczy mogą się przydać i sprawią, że fotografowanie będzie wygodne. Jeśli ustawiasz aparat wokół trawy, przydatny będzie środek odstraszający owady, a jeśli jest gorąco, nie zapomnij nosić małego ręcznika, aby wytrzeć pot, zamiast kapać na lustrzankę cyfrową lub obiektyw.
Jak uchwycić Blue Hour
Krok pierwszy:konfiguracja sprzętu
Przede wszystkim należy ustawić aparat na statywie, na twardym podłożu, aby uniknąć drgań aparatu. Postaw statyw na ziemi i mocno go dociśnij, aby upewnić się, że jest ustawiony na swoim miejscu. Umieść aparat na statywie i upewnij się, że jest prawidłowo zablokowany. Spójrz przez wizjer i skomponuj kadr, a także upewnij się, że aparat jest prawidłowo ustawiony za pomocą poziomicy lub poziomicy elektronicznej (jeśli jest dostępna w aparacie). Upewnij się, że nie znajdujesz się bezpośrednio pod źródłem jasnego światła, które może powodować odblaski obiektywu.
Podłącz pilota do lustrzanki cyfrowej, jeśli jest przewodowa, lub miej bezprzewodowy pilot gotowy do użycia. Patrząc w wizjer, spróbuj użyć autofokusa, aby zablokować ostrość na dowolnym jasnym obiekcie w kadrze. Po zablokowaniu ostrości ustaw przełącznik ostrości na obiektywie w pozycji ręcznego ustawiania ostrości, aby uniknąć ponownego ustawiania ostrości i utraty ostrości.
Spróbuj przechwycić obraz w formacie RAW, a nie w formacie JPEG, ponieważ zapewnia nam to większą elastyczność i szczegółowość podczas przetwarzania końcowego obrazu. Dokładnie sprawdź, czy ostrość obejmuje cały kadr, wykonując kilka zdjęć testowych. Zawsze staram się upewnić, że jestem na miejscu na długo przed Blue Hour, abym mógł poświęcić swój słodki czas na ustawienie sprzętu i być gotowym do robienia zdjęć.
Krok drugi:robienie wielu ekspozycji
Po skonfigurowaniu sprzętu i ustawieniu ostrości obiektywu ustaw przysłonę między f/8 a f/16, aby upewnić się, że masz dobrą głębię ostrości. Osobiście wolę utrzymywać równowagę między czułością ISO a czasem otwarcia migawki, aby kontrolować szumy na zdjęciu. Preferowane ustawienie ISO wynosi od 100 do 200, a resztę pozostawiam do czasu otwarcia migawki, który waha się od pięciu sekund do ponad minuty, w zależności od szczegółów pierwszego planu lub dowolnego pokazu świetlnego, który muszę uchwycić. Wolę fotografować w pełnym trybie ręcznym, aby móc kontrolować wszystkie parametry.
Jeśli ustawiłeś klatkę, która zawiera drzewa i trawę, spróbuj uchwycić kilka ekspozycji w dobrze oświetlonych warunkach, aby móc użyć ich podczas przetwarzania końcowego. Dzięki temu dowiesz się również, jaki czas otwarcia migawki będzie potrzebny do uchwycenia nieba.
Kontynuuj robienie zdjęć w różnych odstępach czasu podczas Blue Hour, aby uzyskać najlepszą ekspozycję podczas przetwarzania końcowego obrazu. Jeśli twoja kompozycja zawiera pokazy świetlne lub inną architekturę, która ma dużo światła, możesz dostosować szybkość migawki do własnych potrzeb i zapobiec jej prześwietleniu. Jednocześnie powinieneś stale przeglądać swoje ujęcia, aby upewnić się, że są odpowiednio eksponowane do dalszej obróbki.
Przetwarzanie końcowe ekspozycji
Może to być osobny artykuł na temat „mieszania wielowarstwowego w Adobe Photoshop”, ale tutaj przedstawię krótki opis na ten temat.
Używam Adobe Photoshop do wielowarstwowego łączenia moich zdjęć Blue Hour. Jeśli zdjęcie jest w formacie pliku RAW, możesz zmienić podstawowe parametry, takie jak ekspozycja, jasność, jaskrawość, temperatura itp., Po otwarciu pliku. Gdy to zrobisz, rzeczywisty obraz otwiera się w Adobe Photoshop. Wybierz i otwórz wiele obrazów na podstawie ekspozycji nieba, pierwszego planu itp. Wybierz jeden obraz, który ma najlepszą ekspozycję Blue Hour i utwórz pustą „Nową warstwę”, aby skopiować inny obraz, który ma dobrą ekspozycję pierwszego planu.
Ułóż różne warstwy zgodnie z priorytetem pokrycia na przykładowym obrazie, warstwa mająca większą część nieba, która ma być ustawiona jako górna warstwa, a następnie warstwa pierwszego planu. Użyj narzędzia Wymaż, aby usunąć niedoświetlone obszary z górnej warstwy, aby odsłonić prawidłowo naświetloną warstwę pierwszego planu (możesz również użyć maski warstwy). Dostosuj parametry, takie jak Kolor selektywny, Cień/Podświetlenia, Kontrast itp. każdej warstwy, aby uzyskać równomierny efekt kolorystyczny. Połącz te warstwy, aby utworzyć pojedynczą warstwę po zakończeniu i masz gotowy ostateczny obraz.
Osobiście nie łączę warstw, co daje mi możliwość zmiany dowolnej z warstw, jeśli będzie to wymagane w przyszłości.
Jeśli masz jakieś sugestie i komentarze, nie krępuj się, ponieważ zawsze chętnie uczę się więcej i więcej.