Rynek obiektywów może być mylący dla początkujących. Chociaż 16-35 mm i 24-70 mm są ulubieńcami fotografów, jak sobie radzą, gdy są używane do wideo?
16-35mm f2.8 i 24-70mm 2.8 to dwie z trzech soczewek, które tworzą świętą trójcę soczewek, którą mniej więcej produkuje każdy producent – druga to 70-200mm 2.8. Ze względu na szeroki zakres ogniskowych i dużą szybkość są ulubieńcami fotografów, którzy wolą kilka obiektywów zmiennoogniskowych w przeciwieństwie do dużej liczby obiektywów stałoogniskowych.
Dodatkowo, zakup kilku profesjonalnych obiektywów stałoogniskowych może szybko wzrosnąć do tysięcy dolarów marży. Ale jeśli chodzi o przystępność cenową, obiektywy zmiennoogniskowe f/2.8 nie są tanie. Ze względu na ich budowę i jakość, zazwyczaj za jeden obiektyw otrzymasz minimum 1500-2000 USD. Więc z tym, który z nich powinniśmy dostać na wideo?
Chociaż poniższy artykuł obejmuje wszystko, co przedstawiono w filmie, niektóre segmenty mogą odwoływać się do wizualnych przykładów znajdujących się w samouczku. Pamiętaj, aby zapisać film na liście Do obejrzenia, gdy będziesz wolny.
16mm jest szeroki
Jeśli chodzi o wideo, jestem przede wszystkim użytkownikiem obiektywów stałoogniskowych. Wolę tę dodatkową ostrość, którą zapewnia szkło podstawowe. Ale pod koniec 2019 roku podszedłem do fotografii krajobrazowej z większym entuzjazmem i wybrałem do moich zdjęć 16-35 mm i 24-70 mm. I chociaż nie miałem zamiaru używać szkła do wideo, wszechstronność i sprawność noszenia mniejszej liczby obiektywów stały się preferowane w przypadku niektórych zdjęć.
W przypadku zdjęć krajobrazowych droższy obiektyw 16-35 mm jest idealnym obiektywem do łagodzenia malowniczych obrazów. Mimo to wielu fotografów sugeruje, że szerszy koniec tego zakresu ogniskowych jest bardziej wyspecjalizowany niż standardowa ogniskowa i rzadko używany poza krajobrazami. Uwielbiam używać go do moich treści wideo, ponieważ mieszkam w dość malowniczym miejscu i kładę większy nacisk na lokalizację niż temat. Ma jednak kilka ograniczeń dotyczących wideo.
16-35 mm obejmuje zakres 19 mm, a 24-70 mm obejmuje 46 mm. To dużo więcej ogniskowej dla różnych kątów. Co więc znajdujemy w tym dodatkowym 8 mm w 16-35, który powoduje, że ten obiektyw zwykle kosztuje więcej? Musimy przyznać, ile dodatkowej odległości widzenia daje nam te dodatkowe 8 mm. Wielu nie zdaje sobie sprawy, jak szeroki jest 16 mm w aparacie pełnoklatkowym. Kosztuje więcej ze względu na inżynierię obiektywu, która zapewnia brak poważnych zniekształceń przy tak szerokiej ogniskowej. Jaka jest więc ogólna rozbieżność między 16 mm a 24 mm?
Zrób to zdjęcie z odległości 24 mm; to szerokie ujęcie i moglibyśmy z łatwością użyć go jako ujęcia wprowadzającego.
Gdy jednak zmniejszymy ogniskową do 16 mm, zobaczymy skraj szerokiej ogniskowej. W ujęciu dosłownie widzimy strukturę ruin od lewego do prawego rogu, co czasami nie jest tak naturalne, jak oglądanie klipu wideo w przeciwieństwie do nieruchomego obrazu.
Dodatkowo temat, lokalizacja, stała się znacznie mniejszym elementem obrazu, podczas gdy zainteresowanie na pierwszym planie zajęło większą przestrzeń w kompozycji.
Szeroki kąt do pracy z gimbalem
Z punktu widzenia należy zauważyć, że 16-35mm, przy 16-20mm, to idealny wybór do pracy z gimbalem. Załóżmy, że masz aparat z mniej niż doskonałym autofokusem i czasami możesz mieć trudności z uzyskaniem wydajnego autofokusa, gdy gimbal jest połączony z dłuższą ogniskową. Jednak gdy używasz obiektywu o szerokiej ogniskowej, w naszym przypadku dolny koniec 16-35 mm ma większą odległość ostrzenia. Możesz więc ustawić aparat na ręczne ustawianie ostrości, obiektyw na 16 mm, ostrość na nieskończoność i gimbal jak w filmie Terrance Mallick, bez obaw o to, że elementy będą się ustawiać i tracić ostrość.
Odległość ogniskowania to po prostu głębia ostrości. Jest zwykle kontrolowany przez przysłonę, aby zmaksymalizować i zminimalizować głębię ostrości. Ważnym czynnikiem jest jednak również ogniskowa.
Strona internetowa Cambridge in Color jest fantastycznym źródłem informacji zarówno do zastosowań praktycznych, jak i technicznych. Ich artykuł o rozkładzie tylnej i przedniej głębi ostrości w zależności od ogniskowej wyraźnie pokazuje, że szerokokątny ma większy rozkład do tyłu. Oznacza to, że przy odpowiedniej ostrości, zanim obraz przestanie być ostry na horyzoncie, będzie wyglądał całkowicie naturalnie.
Szerokokątne szkody w filmie
Należy również zauważyć, że przy 16-18 mm standardowe wkręcane filtry ND o zmiennej gęstości często powodują winietowanie. Przy 24 mm nie jest to zauważalne.
Jednak po powrocie do 16 mm możemy teraz zobaczyć zaciemnione obszary obrazu.
W przypadku zdjęcia RAW zazwyczaj można przywrócić winietowanie, o ile nie jest ono zbyt ekstremalne. Jednak w przypadku wideo, zwłaszcza z elementami, które przechodzą w zaciemnione regiony, naprawa nie będzie tak łatwa, jeśli w ogóle. Dlatego nie jest to zbyt praktyczne, jeśli filmujesz z prędkością 2,8 w silnym świetle słonecznym. Do pewnego stopnia posiadanie obiektywu, który nie może wykorzystać szerszej ogniskowej w określonych okolicznościach, wydaje się dość niepraktyczne.
Zasługi zoomu 24-70mm
Dużo rozmawialiśmy o 16-35, więc spójrzmy na zalety 24-70mm. Korzystając z informacji Cambridge In Colour, widzimy, że wraz ze wzrostem ogniskowej głębia okna pola staje się coraz mniejsza, niezależnie od przysłony.
Myślę, że jest to ważny aspekt, który należy wziąć pod uwagę dla tych, którzy tworzą krótkie narracyjne treści wideo. Mimo że wiele elementów tworzy „kinowy” wygląd, nie można zaprzeczyć, że płytka głębia ostrości z pewnością go doda. Zrób te dwa strzały; pierwszy strzela na 20mm.
Nie ma nic z natury złego; w porządku. Ale jeśli brakuje Ci innych elementów produkcyjnych, świateł, kostiumów i wszystkiego innego, co sprawia, że film wygląda, możesz pomóc w podniesieniu wartości produkcji dzięki węższej ogniskowej. Kiedy uderzamy w 50 i mamy małą głębię ostrości oddzielającą aktora od tła, promuje to lepsze poczucie kina.
Wizualny język filmowania opowiadany jest za pomocą ujęć prezentowanych na ekranie, a kilka głównych ujęć można uzyskać tylko przy określonych ogniskowych. Na szczęście możesz je wszystkie uformować dzięki ogniskowym w zakresie ogniskowych 24-70 mm, od ujęć ustalających, ujęć środkowych i ekstremalnych zbliżeń.
Chociaż tak, teoretycznie można uzyskać ich wiele z 16-35 mm, w zależności od wybranej ogniskowej, możesz uzyskać dystorsję, gdy jest zbyt blisko. Lub, jeśli masz 35 mm i próbujesz zrobić zbliżenie, przekonasz się, że będziesz musiał skierować aparat dokładnie na twarz fotografowanego obiektu. Jeśli to całkiem dosłownie ludzka twarz, może to sprawić niezręczne doświadczenie.
Jeśli chodzi o umiejscowienie aparatu, zwiększenie ogniskowej będzie również decydować o tym, gdzie ustawić aparat, aby wykadrować w połowie ujęcia. Oczywiście im dalej cofasz się w miarę zwiększania ogniskowej, tym bardziej skompresowane staje się tło. W związku z tym fotografowanie od 50 mm do 70 mm to doskonały sposób na odizolowanie obiektu od tła.
Oczywiście to, co Twoim zdaniem wygląda lepiej, jest subiektywne, ale ważne jest, aby pamiętać, że im szersza ogniskowa, tym bardziej zaakcentowany będzie obraz. Może to spowodować, że obiekt będzie wyglądać niepochlebnie, podczas gdy 50-70 mm zacznie dokładniej fotografować twarz.
Wniosek
Myślę, że można to podsumować w następujący sposób; jeśli głównie filmujesz pejzaże, a nawet pejzaże miejskie, zdobądź 16-35. Oferuje dodatkową wszechstronność w szerokich lokalizacjach, a także trafia w optymalny punkt 35 mm do ujęć z ludźmi. Ale jeśli głównie filmujesz ludzi i treści narracyjne, wybierz 24-70. Nadal utrzymuje się w szerokim regionie dla krajobrazu, ale zwęża się, aby uzyskać szerszy zakres ogniskowych konwersacyjnych i narracyjnych.
Dopiero zaczynasz tworzyć własne materiały wideo? Dowiedz się więcej o sztuce i nauce produkcji wideo z tych artykułów:
- 5 podstawowych faz edycji wideo
- Wszystko, co musisz wiedzieć o filtrach o neutralnej gęstości
- 7 kanałów YouTube o tworzeniu filmów, recenzjach kamer i sprzęcie
- Od statywu do gimbala:jaki jest najlepszy system stabilizacji aparatu?
- 9 niezbędnych cięć, które każdy edytor wideo musi znać