W swojej najbardziej praktycznej formie komponowanie przełamuje bariery komunikacyjne i w razie potrzeby wypowiada się. Pokonuje bariery techniczne, które w przeciwnym razie ograniczają produkcję. Ustawia scenę dla dzikiej kreatywności i ożywia wyobraźnię. Pozwala tworzyć bardziej przekonujące obrazy, które wykraczają poza ograniczenia normalnej produkcji. Niemożliwe ujęcia stają się rzeczywistością. Komponowanie to magia ekranu. Jest to forma cyfrowej alchemii, a jej sekrety mogą zostać ujawnione.
Co to jest komponowanie?
Sztuka komponowania może być dla początkującego kompozytora onieśmielająca i myląca. Prawda jest taka, że komponowanie jest proste. To coś, co widzimy codziennie, a wspaniałe wyniki można osiągnąć za pomocą większości programów do edycji wideo. Kiedy komponowanie po raz pierwszy przeniosło się z analogowego świata drukarek optycznych do cyfrowego świata komputerów stacjonarnych, potrzebne były programy do efektów wizualnych i oprogramowanie do komponowania, aby ta magia się wydarzyła. Dziś można to zrobić bez zaawansowanego zestawu umiejętności Adobe After Effects. Podstawowe zrozumienie komponowania ułatwia tworzenie atrakcyjnych obrazów, które przemawiają do odbiorców.
Mówiąc najprościej, komponowanie to połączenie oddzielnych elementów wizualnych w jeden obraz. Komponowanie jest tak proste, jak użycie zielonego ekranu do wybrania tematu i umieszczenia go na animowanym tle, co oczywiście nie jest prawdziwe, ale jest akceptowane w naszym wizualnym języku narodowym. Może to być tak skomplikowane, jak stworzenie sceny z oddzielnych obrazów, które są subtelnie połączone ze sobą, aby publiczność uwierzyła, że jest to jedno spójne ujęcie, jak gigantyczny robot, który niszczy blok miasta.
Podstawą komponowania jest przezroczystość, czyli możliwość kontrolowania nieprzezroczystości obrazu lub części obrazu. Pozwala to na umieszczanie oddzielnych obrazów na sobie i na interakcję między tymi obrazami. Istnieje wiele technik tworzenia przejrzystości. Zrozumienie technik i mocnych stron każdego z nich jest kluczem do komponowania.
Maty i maski
Komponowanie odbywa się poprzez wygenerowanie matu lub maski, które można wykorzystać do uzyskania wymaganej przezroczystości. Terminy matowy i maska są zależne od używanego oprogramowania i generalnie są wymienne. Na potrzeby tego artykułu mata może być zdefiniowana jako informacja pochodząca z obrazu w celu określenia, co jest przezroczyste, a co nieprzezroczyste. Przykładem matówki jest wykorzystanie informacji o kolorze z materiału filmowego nagranego na zielonym ekranie w celu wyciągnięcia klucza chromatycznego, dzięki czemu wszystko, co jest w kolorze zielonym, staje się przezroczyste.
Maskę można zdefiniować jako przezroczystość utworzoną za pomocą zestawu narzędzi zaprojektowanego do wielu rodzajów komponowania efektów wizualnych, a nie tylko nadawania przezroczystości fragmentom wideo. Przykładem jest użycie splajnów do rotoskopii fragmentu obrazu, określając, które fragmenty są nieprzezroczyste, a które przezroczyste. Im dokładniejsza kontrola nad definicją mat i masek, tym lepsze będą końcowe kompozyty.
Kluczowanie
Kluczowanie to technika wybierania wyizolowanego zakresu informacji na obrazie i używania go do tworzenia matu. Istnieją dwie podstawowe metody kluczowania, klucz chromatyczny i klucz luma. Klucz chrominancji wykorzystuje zakres kolorów obrazu, a klucz luma wykorzystuje zakres luminancji. Kluczowanie to technika, która jest szczególnie skuteczna w przypadku rejestrowania zarejestrowanego obiektu i umieszczania go na innym obrazie lub w innym środowisku. Daje to inne tło za tematem i ma wiele zastosowań dla wielu stylów wideo.
Najczęstszym zastosowaniem chromakey jest użycie zielonego lub niebieskiego ekranu. Jest to technika używana w wieczornych wiadomościach do nakładania pogody na mapę pogody. Tematy zielonego ekranowania są podstawą branży efektów wizualnych i zapewniają znakomite wyniki, gdy są wykonywane prawidłowo.
Klucz jasności wykorzystuje tę samą technikę, co klucz chrominancji, ale zamiast informacji o kolorze wykorzystuje luminancję, tworząc przezroczystość na podstawie tego, które piksele są jaśniejsze lub ciemniejsze niż wybrana wartość. Prześwietlone niebo można łatwo wymienić za pomocą klawisza luma.
Generowanie masek
Istnieje kilka technik generowania masek. Najłatwiej jest użyć generatora masek. Można je znaleźć w większości programów do edycji wideo. Narzędzia tekstowe i narzędzia kształtów to przykłady prostych generatorów masek.
Bardziej zaawansowaną techniką tworzenia maski, wymagającą oprogramowania do komponowania, byłoby rysowanie splajnów na rotoskopie lub wycinanie określonego obiektu. Wycięty obraz jest następnie łączony z innymi obrazami. To technika, która działa zarówno na nieruchomych, jak i ruchomych obrazach. Programy takie jak Adobe After Effects udostępniają te narzędzia konsumentom.
Konfigurowanie udanych kompozytów
Opanowanie podstawowych technik to skończona część komponowania. To, jak kończy się kompozyt, sprzedaje iluzję. Komponowania nie ma „Kodu maga”, jego sekrety ujawnia się poprzez obserwację. Pierwszą zasadą przy każdej kompozycji jest uczciwość. Czy kompozyt osiąga cel swojego zamierzonego celu? Może zaistnieć potrzeba uwiarygodnienia w ogólnym kontekście twojej produkcji, lub po prostu musi po prostu przejść na zawieszenie niewiary. Wysokiej jakości kompozyty uzyskuje się, stosując te same praktyki, które są stosowane do tworzenia dobrego obrazu i dobrej produkcji.
Udany kompozyt zaczyna się od właściwego planowania w fazie przedprodukcyjnej. Zaplanowane ujęcie będzie łatwiejsze do skomponowania, ponieważ poszczególne elementy będą kręcone z myślą o efekcie końcowym. Może to tłumaczyć przestrzeń na ekranie, która w innym przypadku wydawałaby się błędem w kompozycji. Plan określa, jakie elementy i obrazy są niezbędne do zebrania w produkcji, przygotowując proces postprodukcji do sukcesu.
Podczas produkcji materiał filmowy nakręcony z zamiarem komponowania znacznie zwiększa szansę na sukces. Aparat z odpowiednio zbalansowaną bielą ułatwi dopasowanie i dopasowanie kolorów na zdjęciach w postprodukcji. Jeśli temperatura barwowa obu obrazów jest inna, będą się one od siebie kontrastować i trudniej będzie je dopasować.
Oświetlenie
Tak jak ważny jest kolor, tak samo ważne jest oświetlenie. Różnice w oświetleniu będą widoczne na końcowym złożonym obrazie, jeśli cienie w oświetleniu źródłowym różnią się między osobnymi obrazami. Na przykład, jeśli obraz tła jest robiony w świetle dziennym w samo południe na słonecznej plaży, obiekt nie powinien być delikatnie oświetlony z boku. W spójnej scenie kierunek światła i jego zanik są spójne we wszystkich elementach końcowego obrazu.
Postprodukcja ma miejsce, gdy sztuka i rzemiosło komponowania łączą się, gdy łączą się oddzielne obrazy. Podstawowe techniki komponowania, jeśli zostaną wykonane prawidłowo, zapewnią spójną przezroczystość, a krawędzie łączonych elementów powinny wyglądać na czyste względem siebie. Dobrze zmatowiony lub zamaskowany element umieszczony na tle wtopi się w tło bez rażącego odsłaniania własnej krawędzi.
Kolorystykę i światło należy uwzględnić w postprodukcji tak samo, jak w produkcji. Po pierwsze, wartości oświetlenia i zakres dynamiczny muszą pasować do wszystkich elementów. Gęstość cieni, półcienie i rozjaśnienia powinny być dobierane indywidualnie dla każdego elementu. Po skorygowaniu luminancji należy skorygować kolor dla każdego elementu, aby pasowały do siebie. Ostatnie przejście korekcji kolorów w całej kompozycji pomaga ujednolicić ostateczny obraz.
Pasek boczny:stwórz poczucie głębi
Dobry kompozyt zawiera wiele elementów, tworząc wiarygodny obraz. Większa liczba nakładających się na siebie elementów, które wchodzą w interakcję w kompozycie, stworzy głębię i pomoże sprzedać iluzję. Wiarygodność obiektu umieszczonego w tle jest wzmacniana przez umieszczenie elementów pierwszego planu, które nakładają się na obiekt i tło.
Chris „Ace” Gates jest pisarzem i redaktorem, który zdobył nagrodę Emmy.