Fotografia to fantastyczne narzędzie do odkrywania otaczającego nas świata, zwłaszcza w sposób normalnie niewidoczny dla naszych oczu. Nocne krajobrazy często ujawniają niewypowiedziane skarby na niebie, a gwiazdy mogą wirować jak we śnie. Proces fotografowania ruchu gwiazd nie jest tak trudny jak kiedyś; ślady gwiazd można łatwo uchwycić dowolnym aparatem z przewodowym kablem wyzwalającym migawkę!
Korzystaj z tych wskazówek, jak fotografować ślady gwiazd w nocy!
Kompozycja jest na pierwszym miejscu
Podczas robienia zdjęcia śladu gwiazdy należy wziąć pod uwagę kilka rzeczy; pierwszy to kompozycja. Podobnie jak w przypadku każdej dobrej fotografii krajobrazowej, powinieneś być w stanie wizualnie poruszać się po obrazie. Element pierwszego planu jest bardzo pomocny, a obecność wody w scenie to bonus – gwiazdy mogą odbijać się od powierzchni wody. Obraz powinien dotyczyć nie tylko gwiazd, ale także ich interakcji z krajobrazem.
Powinieneś spróbować strzelać z najszerszego obiektywu, jaki masz. Daje to więcej gwiazd do wypełnienia nocnego nieba, a także większy potencjał posiadania Gwiazdy Północnej gdzieś w kadrze. Większość moich zdjęć śladów gwiazd jest fotografowana za pomocą obiektywu typu rybie oko, ze względu na 180-stopniowe pole widzenia. Im szersze pole widzenia, tym więcej śladów gwiazd może zawierać Twój obraz.
Ponieważ Ziemia obraca się wokół własnej osi, Gwiazda Północna jest jedyną gwiazdą, która nie porusza się (bardzo). Wszystkie inne gwiazdy wydają się wirować wokół tego centralnego miejsca, co może dodać wizualny punkt zakotwiczenia w twojej kompozycji. Jeśli nie znasz dokładnej pozycji Gwiazdy Północnej, po prostu ustaw aparat na tryb Bulb i zrób bardzo długą ekspozycję około 4-5 minut. Powinno to dać wystarczająco dużo „obrotu”, aby gwiazdy pomogły ci wskazać środek koła niebieskiego.
Ustawienia aparatu
Jednak cel ostatecznego obrazu wymaga innej ekspozycji. Zacznij od następujących, ustaw tryb ręczny :
- Czas otwarcia migawki:30 sekund
- Przysłona:F/3,5
- ISO:3200
Zrób zdjęcie próbne i zobacz, co otrzymasz. Jeśli ekspozycja jest zbyt jasna, zmniejsz czułość ISO lub wybierz mniejszą przysłonę (większą liczbę F). Jeśli obraz jest zbyt ciemny, spróbuj zwiększyć czułość ISO, aby to skompensować. Zawsze zostawiaj czas otwarcia migawki na 30 sekund. Kiedy uzyskasz ekspozycję, która dobrze wygląda z tyłu aparatu, jesteś gotowy. Upewnij się tylko, że aparat jest ustawiony na tryb zdjęć seryjnych z WYŁĄCZONĄ redukcją szumów przy długich ekspozycjach.
Upewnij się również, że ustawiłeś aparat lub obiektyw na ręczne ustawianie ostrości. Ostrości nie można przesunąć z jednego obrazu na następny, więc wybierz go ręcznie. Uważam, że skupianie się na odległych źródłach światła za pomocą Podglądu na żywo pozwala uzyskać najlepszą głębię ostrości przy zachowaniu ostrości gwiazd. Obiekty na pierwszym planie mogą wydawać się rozmazane, więc przejście „dodatkowej mili” oznaczałoby skupienie się na pierwszym planie i skupienie się na krajobrazie.
Za pomocą przewodowego zdalnego wyzwalania migawki naciśnij i zablokuj spust migawki. Po zakończeniu jednej ekspozycji automatycznie rozpocznie się następna. Pozwól, aby aparat działał w ten sposób przez około godzinę i zatrzymaj go, gdy będziesz gotowy do wyjścia. Jeśli zostawiłeś aparat na godzinę, powinien on zarejestrować 120 oddzielnych 30-sekundowych ekspozycji. Obrazy te można następnie bardzo łatwo łączyć w Photoshopie.
Zapomniałeś zdalnego spustu migawki lub jeszcze go nie kupiłeś? Byłem gotowy, aby zrobić zdjęcie śladu gwiazdy, a grzebanie w torbie na aparat nie oferowało mi zwolnienia kabla – było gdzieś w domu, daleko stąd. W rzadkim momencie kreatywności złapałem trochę taśmy (zawsze trzymaj taśmę Gaffera w torbie z aparatem!) i mały kamyczek z ziemi. Po prostu przyklejając kamyk do przycisku migawki aparatu z wystarczającą siłą, aby całkowicie wcisnąć migawkę, aparat szczęśliwie klikał, aż taśma została usunięta. Poniższy obraz został stworzony w ramach tej sztuczki „rock and tape”.
Obieg przetwarzania końcowego
Łączenie 120 obrazów może wydawać się zniechęcającym zadaniem, ale proces jest dość prosty – zacznij od edycji jednego obrazu. W Adobe Lightroom edytuj swój obraz według własnych upodobań. Typowe korekty zwykle obejmują cienie i biel, balans bieli, czystość i redukcję szumów.
Spraw, aby ta jedna klatka była tak idealna, jak to tylko możliwe, i skopiuj ustawienia programowania. Kliknij prawym przyciskiem myszy obraz w Lightroom i wybierz „Ustawienia> Kopiuj ustawienia” i upewnij się, że wszystkie dostosowane ustawienia są zaznaczone.
Musisz wkleić te ustawienia w całym zakresie obrazów. Aby to zrobić, zaznacz wszystkie obrazy, których chcesz użyć na pasku przezroczy, i kliknij prawym przyciskiem myszy dowolną z wybranych miniatur na pasku przezroczy. Teraz wybierz „Ustawienia rozwijania> Ustawienia wklejania”, a zmiany pojawią się na wszystkich Twoich obrazach.
Alternatywna metoda wklejania ustawień
W Lightroomie istnieje kilka sposobów kopiowania i wklejania ustawień programistycznych. Innym sposobem, który jest szczególnie pomocny przy udostępnianiu ustawień na wielu obrazach, jest użycie funkcji „synchronizacja”. Aby wykonać synchronizację, upewnij się, że obraz, nad którym pracowałeś, został wybrany na pasku filmowym i widoczny na ekranie. Wykonaj „zaznacz wszystko”, przytrzymując „command+a” na Macu lub control+a na PC. Spowoduje to wybranie wszystkich obrazów w folderze. Następnie kliknij przycisk „Synchronizuj” w prawym dolnym rogu panelu bocznego programowania. Wybierz wszystkie ustawienia, które dostosowałeś (jak powyżej) i kliknij „synchronizuj”.
Łączenie ich wszystkich w Photoshopie
Teraz musisz wysłać wszystkie obrazy do Photoshopa w jednej warstwie. Po zaznaczeniu wszystkich ramek kliknij prawym przyciskiem myszy dowolny obraz, wybierz „Edytuj w> Otwórz jako warstwy w Photoshopie” i poczekaj. Zajmie to trochę czasu, ponieważ Photoshop wczyta każdą klatkę do tej samej przestrzeni roboczej, co warstwy.
Po załadowaniu wszystkich warstw następny krok jest prosty dla użytkowników programu Photoshop CS6 i nie tylko. Po prostu zaznacz wszystkie warstwy w panelu warstw i przełącz tryb mieszania z „normalnego” na „jaśniej”. Voila! Ujawni się ścieżka gwiazd po niebie. Ten tryb mieszania działa poprzez porównywanie pikseli wszystkich warstw i wyświetlanie najjaśniejszego piksela. Jeśli krajobraz pozostanie statyczny, nie będzie tam żadnych zmian, unikając addytywnego wpływu zanieczyszczenia światłem. Gwiazdy poruszają się, a wraz ze zmianą ich pozycji na obrazie nowa lokalizacja będzie zawierać jaśniejsze piksele.
W przypadku użytkowników programu Photoshop CS5 lub wcześniejszych można to zrobić, ale zajmie to trochę czasu. Nie można wybrać wielu warstw i zmienić trybu mieszania na wszystkich naraz, należy to robić pojedynczo.
Kiedy skończysz, spłaszcz obraz i zapisz go. Kontynuuj edycję według własnego uznania, ale szlak gwiezdny jest gotowy!
Alternatywa dla Photoshopa
Inną opcją, jeśli nie korzystasz z Lightrooma lub Photoshopa, jest skorzystanie z darmowego programu o nazwie StarStaX. Jest łatwy w użyciu, po prostu wrzuć obrazy i zrobi za Ciebie całą magię, ORAZ wypełnia nawet małe przerwy między każdą ekspozycją.