Konfiguracja sceny – umieszczając samochód w cieniu budynku w słoneczny dzień, możesz użyć światła otoczenia jako głównego światła, oświetlającego kontury pojazdu.
Fotografowanie odblaskowych powierzchni to nie spacer po parku. Tak więc, jak możesz sobie wyobrazić, fotografowanie samochodów, które w zasadzie są po prostu gigantycznymi obiektami odbijającymi światło, jest naprawdę trudne. Wiąże się z tymi samymi wyzwaniami, powiększa je i dodaje nową zmarszczkę, gdy obiekt jest zbyt ciężki, aby łatwo go zmienić. Brzmi fajnie, prawda? Może być i nadal można to zrobić bez użycia komercyjnego studia, gigantycznej cykloramy lub softboksów wielkości samochodu.
Wykonane w cieniu
Spójrz na powyższy obrazek, widać, że mam Teslę Model S ustawioną w cieniu budynku, w słoneczny dzień. Ustawiając samochód tak, aby światło otoczenia oświetlało ogólne kontury samochodu, a następnie umieszczając światła w obszarach zacienionych, traktuje otoczenie jako główne światło i wykorzystuje otoczenie na korzyść, zamiast walczyć z nim. Zminimalizuje to frustrację związaną z próbą wyeliminowania światła z otoczenia, co prawdopodobnie byłoby daremnym ćwiczeniem, zwłaszcza przy użyciu małych lamp błyskowych.
Odczyt światła otoczenia – odsłaniając światła na przedniej szybie samochodu, byłem w stanie określić, w których obszarach dodać lampę błyskową.
Przed ustawieniem jakichkolwiek świateł warto zacząć od wykonania zdjęcia próbnego, aby uzyskać ekspozycję najważniejszych punktów samochodu, zwłaszcza takich jak przednia szyba, która zwykle jest najjaśniejszymi punktami. Ta ekspozycja prawdopodobnie będzie wyglądać na dość ciemną, podobnie jak na powyższym obrazku. Pozwoli ci dokładnie zobaczyć, co robi oświetlenie otoczenia i czy musisz zmienić pozycję samochodu, aby zmienić kąty padania światła na samochód. Ta ekspozycja pomoże ci również określić, gdzie dodać swoje lampy błyskowe. Poniższy schemat przedstawia schemat oświetlenia użyty do strzału Tesli.
Schemat oświetlenia – po uzyskaniu ekspozycji światła otoczenia byłem w stanie określić, gdzie najlepiej umieścić moje trzy lampy błyskowe.
Plik surowy – obszary cienia są wypełnione światłami akcentującymi, chociaż potrzebne było trochę oczyszczenia w przetwarzaniu końcowym.
Mam trzy lampy błyskowe i potrzebowałem ich wszystkich do tej sesji. Do oświetlania powierzchni odbijających światło potrzebne jest duże, miękkie źródło światła. Aby to osiągnąć, przywiozłem ze sobą kilka białych paneli z rdzeniem piankowym o wymiarach 40 × 60 cali, a także kilka lekkich stojaków i worków z piaskiem. Ustawiłem dwa panele, po jednym na każdym końcu samochodu, mocując je do statywów oświetleniowych. Następnie skierowałem błysk z pełną mocą w każdy panel. Ponieważ nie mogłem ustawić trzeciego panelu, aby oświetlić środek samochodu bez zasłaniania mu widoku, ustawiłem trzeci błysk na ziemi, celując go w felgę opony. Umieszczenie światła było skuteczne, chociaż nadal potrzebne było trochę porządków w poście.
Ustawienia Lightroom – zdecydowałem się zmniejszyć nasycenie obrazu, jeden kanał koloru na raz (zamiast przełączać się na tryb czarno-biały lub obniżać globalne nasycenie), aby zachować nastrój na zdjęciu.
Najbardziej oczywistą kwestią, którą należało się zająć, było nieestetyczne odbicie w drzwiach auta. Chociaż biały panel służył do oświetlania konturów boku samochodu, pozostawiał jaskrawe odbicie. Wyeliminowanie go wymagało czegoś nieco potężniejszego narzędzia niż oferowane przez narzędzie Lightroom's Spot Removal. Zamiast tego użyłem Lightrooma do oceny kolorów obrazu, a także do podkreślenia świateł w kilku obszarach (patrz wyżej). Podświetlone na czerwono obszary pokazują miejsca, w których malowałem za pomocą pędzla, podnosząc suwaki Ekspozycja, Jasność i Klarowność.
Zdecydowałem się również na desaturację obrazu, ponieważ był już w zasadzie monochromatyczny, z wyjątkiem trawy. Zwróć uwagę, że utrzymywałem plik w trybie koloru, zamiast przełączać się w tryb czarno-biały lub obniżać globalne nasycenie, i zamiast tego zdecydowałem się zmniejszyć nasycenie poszczególnych suwaków kolorów w panelu HSL. Dzieje się tak, ponieważ chciałem zachować ciemność, nastrojowość na obrazie i z powodów, których nie do końca rozumiem, ogólna jasność obrazu wzrasta, gdy przełączam się na tryb czarno-biały. Użyłem również suwaków Luminancji do kontrolowania jasnych i zacienionych części obrazu. Na przykład, obniżając suwak Żółty w panelu Luminancja, przyciemniłem jasne obszary trawy, które miały kolor żółty, i przesunąłem ostrość z powrotem na samochód.
Ostatnie ujęcie – po korekcji kolorów obrazu i usunięciu drobnych plam, otworzyłem plik w Photoshopie, aby usunąć odbicia białej tablicy, w szczególności białe panele u podstawy budynku w tle i krawędzie dach, (rysunek 6). Jeśli specjalistyczne czyszczenie nie jest twoją mocną stroną, jest całkowicie dopuszczalne (jeśli nie jest to zalecane), aby wysłać plik do retuszu, aby dokończył go za Ciebie.
Uwaga na szczegóły
Konfiguracja – nie jestem osobą zajmującą się samochodami. Rozumiem przez to, że nie mogłem odróżnić jednego starego hot roda od drugiego. To powiedziawszy, uważam je za absolutnie wspaniałe obiekty do oglądania. Kiedy więc właściciel tej pięknej maszyny zaprowadził mnie z powrotem do miejsca, w którym znajdował się jego najnowszy projekt, byłem naprawdę podekscytowany, gdy mój wzrok ujrzał nieskazitelnie odrestaurowanego Forda Roadstera z 1932 roku (znam tylko nazwę, ponieważ mi powiedział). Szczegóły były fenomenalne. Chociaż nie wiedziałem nic o jego historii, a nawet nie obchodziło mnie, czy nim jeździsz, ani nawet nim jeździsz, wiedziałem, że muszę go sfotografować. Właściciel wyciągnął zdjęcie podobnego samochodu z magazynu i zapytał, czy mógłbym zrobić zdjęcie, które tak wygląda. Uśmiechnąłem się i powiedziałem:„Możemy zrobić to lepiej”.
Ale najpierw samochód musiał się ruszyć. Zaparkował samochód przed dużymi, białymi drzwiami, w zasięgu wzroku porannego słońca. Oznaczało to ostre, bezpośrednie światło, które było niepochlebne i nudne. Szybko rozejrzałem się po okolicy, dostrzegając parterowy ceglany budynek po drugiej stronie ulicy, ze ścianą, wciąż w cieniu. Zapytałem, czy mógłby tam podjechać samochodem, umieszczając go w cieniu (patrz wyżej).
Schemat oświetlenia – podobnie jak w poprzednim scenariuszu Tesli, użyłem dwóch moich świateł do oświetlenia przedniej i tylnej części samochodu. Tym razem jednak umieściłem swoją trzecią lampę między samochodem a tylną ścianą, tworząc miłą odległość między nimi.
Ponieważ przyszedłem na sesję przygotowaną do fotografowania portretów, a nie samochodów, nie miałem białych paneli, od których mógłbym odbijać światło. Wciąż miałem tylko trzy lampy błyskowe, którymi mogłem oświetlić cały samochód. Ale podobnie jak w poprzednim scenariuszu, użyłem światła słonecznego jako głównego światła, dodając światła akcentujące do przedniej i tylnej części samochodu. Pomogło mi to, że miałem mniej samochodu do zapalenia. Był to dwumiejscowy roadster, a więc był o około trzy stopy krótszy od Tesli. Oznaczało to, że tym razem tylny tylny błysk był w stanie zapalić obie opony, uwalniając moje trzecie światło, które miało być umieszczone między samochodem a budynkiem za nim. To stworzyło miłą odległość między samochodem a ścianą. Służył również do podkreślenia niesamowitych szczegółów okapu na świeżym powietrzu, który pozwalał zajrzeć prosto na ścianę (patrz poniżej)
Ostatnie ujęcie – moją ulubioną częścią jest silnik pod gołym niebem, który pozwala zajrzeć prosto na tylną ścianę.
Czy masz inne wskazówki dotyczące fotografowania samochodów? Jeśli próbowałeś, podziel się swoimi pomysłami. Jeśli nie spróbowałeś, udostępnij swoje zdjęcia i wszelkie pytania, które możesz mieć.