Czy kiedykolwiek spojrzałeś na zdjęcie nocnego nieba, na którym gwiazdy zostawiają długie, łukowate szlaki? Obrazy te, zwane „śladami gwiazd”, rejestrują ruch gwiazd, gdy Ziemia obraca się wokół własnej osi. To przekonujący sposób na uchwycenie zjawiska, którego nie można zaobserwować ludzkim okiem.
Podobnie jak w przypadku wielu kreatywnych technik fotograficznych, może być stroma krzywa uczenia się podczas fotografowania śladów gwiazd. Podstawowa wiedza na temat nocnego nieba, znajomość wpływu ogniskowej i kompozycji mogą pomóc Ci zmaksymalizować nocną zabawę w celu uzyskania śladów spadających gwiazd.
To zdjęcie przedstawiające ślady gwiazd stanowi uzupełnienie rodzimej sztuki Hoonah Tlingit.
Niektóre dość proste techniki przetwarzania końcowego mogą pomóc Ci udoskonalić ujęcie po powrocie do domu. Przeprowadzę Cię przez podstawową technikę fotografowania śladów gwiazd, pomogę zastanowić się, jak Twój sprzęt wpływa na wynik, i wyróżnię dwie techniki przetwarzania końcowego, które uważam za przydatne.
1 – Podstawowa technika śledzenia śladów spadającej gwiazdy
Koncepcja śladów spadającej gwiazdy jest w rzeczywistości dość prosta. Ustaw aparat na statywie, a następnie skomponuj ujęcie. Polecam w tym momencie wyłączyć autofokus. Gdy masz już właściwy spokój, ustaw ekspozycję w aparacie. Ogólnie rzecz biorąc, chcesz naświetlić ujęcie tak długo, jak to możliwe, bez nadmiernej ekspozycji. Możesz sprawdzić histogram obrazu, aby zdecydować, czy został prześwietlony, czy nie.
W ciemne noce bez księżyca i zanieczyszczenia światłem możesz zacząć w trybie ręcznym, ISO 800, f/2,8 (lub niższe/szersze) i 15 sekund. Zmodyfikuj te ustawienia, aby najlepiej uchwycić scenę. Gdy będziesz zadowolony z ekspozycji, musisz ustawić aparat tak, aby robił zdjęcia w stałych odstępach czasu. Możesz to zrobić, ustawiając wewnętrzny interwałomierz aparatu lub podłączając zewnętrzny interwałometr.
Każdy model aparatu ma inne połączenia interwałometru lub ustawienia wewnętrzne (lub może nie mieć tej funkcji), więc zapoznaj się z instrukcją obsługi aparatu, aby uzyskać prawidłową konfigurację. Konfigurując aparat, pomyśl o liczbie zdjęć, które chcesz zrobić. Im więcej zrobisz zdjęć, tym bardziej gwiazdy się poruszą – z wieloma obiektywami zaczniesz rejestrować znaczący ruch w ciągu około 8 minut.
Poniżej omówię kilka scenariuszy, w których mniej lub więcej strzałów może być lepszych. Z reguły fotografuję przez minimum 45 minut i nawet kilka godzin. Pozwól, by aparat robił zdjęcia i ciesz się nocnym niebem!
Przetwarzanie lub układanie śladów gwiazd
Gdy skończę sesję, importuję zdjęcia do Lightrooma i Photoshopa (za pomocą Adobe Bridge). Istnieją inne programy do układania gwiazd, z którymi możesz poeksperymentować, ale lubię Photoshopa do tego zadania. Aby zaimportować zdjęcia z Adobe Bridge, otwórz program, a następnie przejdź do miejsca przechowywania zdjęć. Zaznacz zdjęcia, które chcesz umieścić w śladzie gwiazdy, a następnie przejdź do Narzędzia -> Photoshop -> Załaduj warstwy do Photoshopa jako warstwy.
Po załadowaniu warstw do Photoshopa możesz użyć funkcji automatycznego wyrównywania (zignoruj to, jeśli masz pewność, że twój statyw się nie przesunął), podświetlając warstwy w prawym panelu, a następnie przechodząc do Edytuj -> Automatyczne wyrównanie warstw -> Auto. Ostatnim krokiem jest użycie trybu mieszania „jaśniej” w panelu Warstwy i zastosowanie go do wszystkich warstw.
Funkcja rozjaśniania sprawdza wszystkie nakładające się warstwy, a następnie zachowuje tylko najjaśniejszy piksel. Miej to na uwadze, ponieważ możesz to wykorzystać na swoją korzyść (przykłady poniżej). Aby ukończyć obrazek wyeksportuj go do formatu bezstratnego (lubię TIFF). Następnie możesz kontynuować edycję nowego TIFF w Lightroomie lub Photoshopie.
2 – Wskazówki dotyczące fotografowania
Poznaj Gwiazdę Północną
Znajomość podstaw astronomii pomoże ci w komponowaniu ujęcia. Gwiazda Polarna często znajduje się w centrum śladów gwiazd, ponieważ nie porusza się na niebie, gdy Ziemia obraca się wokół własnej osi. Aby go znaleźć, zlokalizuj Niedźwiedzicę (np. Wielki Wóz), a następnie podążaj za linią utworzoną przez gwiazdy na końcu wozu, aby zlokalizować Gwiazdę Polarną.
Aplikacje Star w telefonie to także świetny sposób na zlokalizowanie wozu lub Gwiazdy Północnej. Gdy już wiesz, gdzie to jest, możesz użyć go w swoim ujęciu. Często lubię zakopywać Gwiazdę Polarną za elementem pierwszego planu, nadając ostatecznemu obrazowi efekt wiatraczka.
Znajomość gwiazdy północnej pomoże ci w śledzeniu gwiezdnych śladów! Na tym zdjęciu Wielkiej Niedźwiedzicy okrążyłem gwiazdy konstelacji na czerwono, a gwiazdę północną na zielono.
Zakopałem gwiazdę północną za tym czarnym świerkiem i strzelałem przez prawie trzy godziny, aby zrobić to ujęcie. Powstały obraz ma efekt wiatraczka.
Umieściłem gwiazdę północną za świerkiem Sitka i wykonałem to zdjęcie z odległością 14 mm, zapewniając wiele gwiazd na zdjęciach i efekt wiatraczka.
3 – Znajdź kilka elementów pierwszego planu
W fotografii krajobrazowej zawsze ważne są elementy pierwszego planu. Kiedy spadają ślady gwiazd, pomyśl o elementach pierwszego planu, które oddają istotę sceny lub które możesz umieścić w widocznym miejscu i samodzielnie.
Mam tu na myśli przedmioty, które odstają od tła obrazu. Możesz również wybrać elementy, które mogą być oświetlone światłem księżyca lub poprzez malowanie światłem. Lubię myśleć o gwiezdnych śladach jako opowiadaniu historii nocy, a obiekty, które umieścisz w tej ramce, pomogą ci w tej opowieści.
Wybrałem tę starą stodołę, ponieważ światło księżyca pomogło rozjaśnić jej charakter i poczułem, że oddaje istotę pola Minnesoty, na którym stoi.
4 – Użyj malowania światłem
Korzystanie z trybu mieszania Jaśniejszego programu Adobe Photoshop zapewnia wiele opcji kreatywności podczas fotografowania śladów gwiazd! Pamiętaj, że funkcja Lighten zachowuje tylko najjaśniejsze piksele w całym stosie obrazów. Dzięki malowaniu światłem możesz selektywnie rozjaśniać obiekty w kadrze.
Oświetl pierwszy plan telefonem, latarką czołową lub innym źródłem światła. Możesz oświetlić całość lub selektywnie oświetlić jej elementy. Eksperymentuj z kątami, intensywnościami i kolorami oświetlenia. Jeśli nie podoba ci się oświetlenie określonej ekspozycji, po prostu usuń je z warstw importowanych do Photoshopa. Zazwyczaj pierwsze 10-20 klatek spędzam na oświetleniu pierwszego planu, aby upewnić się, że uchwycę odpowiednie oświetlenie, a następnie pozwól, aby aparat wykonał resztę ujęć.
Tutaj użyłem malowania światłem, aby oświetlić tę flagę, którą umieściłem na pierwszym planie. Zapaliłem flagę na kilka różnych sposobów, a następnie wybrałem najlepszą klatkę do końcowego ujęcia.
Na tym zdjęciu użyłem światła do malowania i delikatnie oświetliłem pokryte śniegiem drzewa na pierwszym planie tego ujęcia.
5 – Wybierz mądrze ogniskową swojego obiektywu
Ogniskowa silnie wpłynie na czas potrzebny na ruch gwiazd w Twoim ujęciu. Gwiazdy o krótszej ogniskowej (np. 14 mm) będą miały więcej smug niż w przypadku dłuższych ogniskowych (np. 50 mm). Wiedza o tym pomoże Ci zaplanować ujęcie. Trzy poniższe obrazy podkreślają ten efekt.
Szerokokątny obiektyw szerokokątny 14 mm pozwolił mi uchwycić Gwiazdę Polarną i odległy krajobraz górski, ale stałem tam przez trzy godziny, aby uzyskać pożądany ruch gwiazd. Drugi strzał został wykonany z odległości 50 mm i minęło zaledwie 45 minut, zanim nastąpił znaczny ruch gwiazd. Trzeci strzał to ekstremalny przykład, strzał z odległości 300 mm. Zielona smuga to Kometa Lovejoy i pokazuje tylko kilka minut ruchu.
To zdjęcie zostało zrobione z szerokością 14 mm, na pełnej klatce i zawiera około trzech godzin ruchu gwiazd.
Zrobione z odległości 50 mm, to zdjęcie zajęło 45 minut, aby uchwycić ruch gwiazdy.
To zdjęcie zostało zrobione z odległości 300 mm na czujniku przycięcia (efektywnie 600 mm) i pokazuje tylko kilka minut ruchu. Zielona smuga to Kometa Lovejoy.
6 – Graj z czasami naświetlania
Długość ekspozycji silnie wpłynie na ostateczny obraz, który stworzysz. Nie ma żadnych wskazówek, jaka jest odpowiednia długość, zamiast tego powinieneś kierować się tym, co wygląda dobrze dla twojego oka. Wskazówka – zawsze możesz użyć mniejszej liczby ujęć niż zrobiłeś, więc domyślnie zrobię tyle zdjęć, ile uważasz, że będziesz potrzebować, a następnie zmodyfikuję ich ilość po zaimportowaniu ich do Photoshopa.
Który z poniższych obrazów podoba Ci się bardziej? Dłuższa ekspozycja czy krótsza?
Na tym zdjęciu uchwycono około 45 minut śladów gwiazd w odległości 50 mm i podoba mi się, jak opadające łuki gwiazd prowadzą moje oko do subtelnych gór w tle.
Na tym zdjęciu uchwycono 30 minut śladów gwiazd z odległości 24 mm. Czułem, że uwzględnienie większej liczby gwiazd zabrałoby dok na pierwszym planie.
7 – Wskazówki dotyczące komponowania
Program Photoshop zapewnia dużą elastyczność w maskowaniu i zachowywaniu lub usuwaniu elementów ujęcia. Ponieważ zdjęcia śladów gwiazd są złożonymi obrazami, a więc sztuką, nie martwię się tymi zmianami z etycznego punktu widzenia. Poniższe dwie techniki mogą pomóc w ulepszeniu ostatecznego strzału. Zakładają, że znasz się na maskowaniu i naprawianiu w Adobe Photoshop. Jeśli nie, znajdziesz artykuły, do których prowadzą linki!
Maskowanie pierwszego planu
Po skompilowaniu zdjęć możesz znaleźć elementy, które odciągną Twoją uwagę od zjawiska, które próbujesz uchwycić. Ponieważ horyzont i pierwszy plan są takie same dla wszystkich obrazów, możesz wybrać, który pierwszy plan najbardziej Ci odpowiada. Użyj tego pierwszego planu, aby utworzyć zaznaczenie i przekonwertować zaznaczenie na maskę.
Możesz użyć tej maski i wyeksportowanego pliku TIFF, aby zachować pierwszy plan, który lubisz. Na poniższych zdjęciach chciałem usunąć turystów, którzy podeszli do strumieni lawy w Parku Narodowym Wulkanów i jasne plamy lawy, które stały się prześwietlone, gdy lawa się poruszała. Użyłem maski, aby zachować elementy pierwszego planu, które mi się podobały.
Edycja samolotów i satelitów
Prawie we wszystkie ciemne noce przez ramkę pojawi się samolot lub satelita. Na szczęście są one bardzo łatwe do usunięcia! Użyj narzędzia Pędzel korygujący i ustaw narzędzie tak, aby zastępowało i uwzględniało zawartość. Za pomocą narzędzia możesz narysować linię liniową nad ścieżką satelity lub samolotu. Voila! Obraźliwy utwór zniknie.
Użyłem pędzla do leczenia, aby usunąć satelity i samoloty z końcowego obrazu powyżej. Czy możesz odróżnić?
Podsumowanie
Więc tam jesteś! Mam nadzieję, że ten artykuł pomoże ci wyruszyć w pierwszą noc śladów spadających gwiazd. Pamiętaj, że poznanie swoich gwiazd, wybranie pierwszego planu i zabawa z długością ekspozycji pomoże urzeczywistnić wyobrażone ujęcie.
Po przetworzeniu ułożonych w stos obrazów masz dużą elastyczność w programie Photoshop, aby naprawić części, których nie lubisz. Jak zawsze powtarzam, piksele są tanie. Więc rób ich wiele, ucząc się fotografować i przetwarzać ślady gwiazd.