Ponieważ procesory stają się szybsze, maszyny mogą wykorzystywać więcej pamięci RAM, a oprogramowanie do edycji staje się bardziej wydajne, potrzeba pośrednich kodeków do edycji HDV może zniknąć.
Nie wszyscy montujemy na najszybszych komputerach, a duża część z nas kręci HDV. Więc co ma zrobić strzelanka/edytor HDV? Możesz edytować HDV natywnie lub za pomocą pośredniego kodeka. Edycja natywna oznacza, że pobierasz skompresowany materiał HDV MPEG-2, gdy kamera go nagrywała, i edytujesz go w jego natywnym formacie. Następnie można go wyprowadzić bez konwersji jako HDV lub przekonwertować na dowolny format, na który pozwala oprogramowanie do edycji wideo. Możesz też transkodować materiał HDV przed przycięciem materiału, używając formatu pośredniego. W dzisiejszym świecie edycji komputerów osobistych istnieją zalety i wady obu typów przepływu pracy. Zanim porównamy i skontrastujemy te dwa przepływy pracy, musimy trochę zrozumieć HDV.
Kiedy prosumenci poprosili konsorcjum HDV – założone przez JVC, Sony, Canon i Sharp – o wykonanie dla nich bardziej skomplikowanego procesu kodowania i edycji, konsorcjum wynalazło HDV. Ok, może tak się nie stało, ale w porównaniu z kompresją występującą w formacie wideo DV25 (typowe kamery Mini DV), HDV się komplikuje. Musi to zrobić, aby przejść z 480 linii rozdzielczości pionowej DV25 do 720 lub 1080 linii wideo o wysokiej jakości w formacie HDV.
Inteligentna kompresja
Inteligentni inżynierowie, którzy opracowali HDV, wymyślili sposób na kompresję wszystkich tych linii wideo w wysokiej rozdzielczości na taśmie o tym samym rozmiarze, której używamy w naszych kamerach Mini DV od 1996 roku. Dzięki kompresji MPEG-2, technologii podobnej do tej używane na płytach DVD, inżynierowie byli w stanie wycisnąć 720 progresywnych pionowych linii rozdzielczości na taśmach Mini DV przy 19,7 Mb/s lub 1080 przeplecionych pionowych linii przy 25 Mb/s. HDV jest w stanie zmieścić te same 60 minut wideo w rozdzielczości 720p lub 1080i HD na tych małych taśmach za pomocą tak zwanego algorytmu Long GOP MPEG-2. Aby naprawdę zrozumieć, czy powinieneś używać pośredniego kodeka do edycji HDV, czy nie, musisz zrozumieć coś na temat Long GOP (wskazówka:nie ma to nic wspólnego z Wielką Starą Partią, czyli Partią Republikańską).
Inżynierowie opracowali algorytmy do usuwania informacji, które są nadmiarowe w wielu klatkach, dzięki czemu strumienie danych wideo są mniejsze, a tym samym łatwiejsze do przechowywania na taśmie. Ta technika oznacza, że aby zdekodować całą klatkę wideo, dekoder musi polegać na informacjach z innych ramek. Pomysł polega na tym, że z grupy obrazów (GOP) można zrobić jedną ramkę. Kiedy tniemy między dwiema klatkami lub dodajemy przejście między klatkami na naszej osi czasu, nasze systemy edycyjne muszą uzyskać dostęp do danych z klatek po obu stronach. Innym sposobem spojrzenia na to jest zobrazowanie wideo jako animowanego flipbooka. Grupa Obrazów jest podobna, ale trochę bardziej zagmatwana, ponieważ poszczególne „fotografie” nie są od siebie niezależne. Podczas gdy każda pojedyncza ramka strumienia danych DV25 jest samodzielną, niezależną ramką, GOP ma sześć współzależnych ramek dla 720-liniowego HDV i 15 ramek dla 1080-liniowego HDV. Liczba GOP może być podwojona w przypadku materiału progresywnego.
Struktura GOP i sposób, w jaki trzy różne typy ramek – ramka I, ramka P i ramka B – współpracują ze sobą, jest tematem innego artykułu, ponieważ staje się to nieco skomplikowane. Musimy wiedzieć, że ta grupa obrazów jest kombinacją tych trzech typów ramek współpracujących ze sobą, umożliwiając im odrzucenie jeszcze większej ilości informacji niż samodzielny skompresowany wewnątrzramkowy obraz wideo używany w kamerach DV. Te sześcio- lub piętnastoklatkowe grupy GOP wykorzystują kompresję międzyramkową lub czasową, a także kompresję intraframe lub przestrzenną do oceny całej grupy, odrzucając więcej nadmiarowych informacji, niż robi to samo w ramach intraframe.
Stratna kontra bezstratna
Dzięki zastosowaniu zarówno kompresji wewnątrz, jak i międzyramkowej, HDV jest w stanie zmieścić 4,5 razy wyższą rozdzielczość niż standardowa rozdzielczość NTSC DV (3,75 razy większa niż PAL DV) zarówno na taśmie, jak i na dysku twardym. Kompresja MPEG-2 jest stratna, co oznacza utratę informacji, ale algorytmy działają bardzo dobrze, tworząc ostry obraz. To odrzucanie danych skutkuje mniejszymi rozmiarami plików z bardzo niewielką zauważalną utratą jakości.
Tak więc, jeśli edytujemy nasz MPEG-2 HDV natywnie, są szanse, że za każdym razem, gdy dokonujemy cięcia, wcinamy się w jeden z tych GOP. Tak więc komputer musi ostatecznie odbudować tę strukturę ramek I, P, B, którą właśnie podzieliliśmy. Ponadto samo odtworzenie jednego z tych klipów może być trudne dla komputera, ponieważ musi on jednocześnie odwoływać się i dekodować wiele współzależnych klatek, aby pokazać pojedynczą klatkę. Ponadto Twój komputer będzie potrzebował więcej pamięci RAM i mocy obliczeniowej, aby uruchamiać efekty w czasie rzeczywistym.
To powiedziawszy, jeśli nie używasz wielu efektów lub przejść – innymi słowy, jeśli tylko edytujesz tylko cięcia i potrzebujesz wyjścia – edycja natywna jest dobrym wyborem, jeśli twój komputer jest wystarczająco silny, z dużą ilością BARAN. Będzie musiał jedynie odbudować lub dostosować te pocięte GOP podczas eksportu.
Transkodowanie do formatu pośredniego pozwoli Ci wykorzystać więcej efektów w czasie rzeczywistym, a nawet może zachować materiał, ponieważ wcięcie do GOP w natywnej edycji może spowodować stopniową degradację obrazu. Jedną z głównych wad transkodowania jest przestrzeń. Po „rozpakowaniu” tych plików stają się one znacznie większe i wymagają znacznie więcej miejsca na dysku twardym. Ponadto najprawdopodobniej będziesz musiał kupić oprogramowanie w cenie od 150 do 2000 USD.
Kto jest kim
Istnieje wiele firm produkujących kodeki pośrednie z różnymi funkcjami. Niektóre z tych rozwiązań transkodowania obejmują produkty CineForm dla systemów edycyjnych Sony Vegas, Premiere Pro, Ulead MediaStudio Pro 8 i Ulead Videostudio 11 Plus. Final Cut Pro firmy Apple może korzystać z SheerVideo BitJazz. Sprawdź specyfikacje zarówno kodeka transkodującego, jak i oprogramowania do edycji, aby upewnić się, że jest to najlepsze rozwiązanie, i pamiętaj, że niektóre z tych firm oferują bezpłatne wersje próbne na swoich stronach internetowych.
HDV to doskonałe rozwiązanie, aby wprowadzić konsumentów i prosumentów z niższej półki na rynek HD. To tylko tymczasowe rozwiązanie, bo kiedyś wszystkie kamery będą najprawdopodobniej HD. Do tego czasu musimy wymyślić sposoby, aby nasz obecny sprzęt i oprogramowanie współpracowały z nami, gdy wchodzimy w świat wysokiej rozdzielczości. Jednym z takich rozwiązań jest transkodowanie HDV.
Redaktor współpracujący Morgan Paar to koczowniczy producent, strzelanka i montażysta, który obecnie uczy produkcji wideo w szkole średniej.