W przeciwieństwie do balansu kolorów lub niedoświetlenia, które możesz manipulować w poście, masz tylko jeden strzał, aby odpowiednio ustawić ostrość. Skupienie to nie wszystko, ale jest blisko. Ze wszystkich rzeczy, które wpływają na skuteczność twojego strzału, skupienie znajduje się na samym szczycie listy.
Skupienie to nie wszystko, ale jest blisko. Ze wszystkich rzeczy, które mają wpływ na skuteczność twojego ujęcia, skupienie znajduje się na samym szczycie listy.
Skupianie to punkt, w którym zbiegają się promienie światła. Ostrość nie jest bezwzględna i zależy od wielu czynników, takich jak wielkość przesłony, przez którą przechodzą promienie światła, oraz jakość obiektywu. Skupienie istnieje w zakresie dostrzegalnym dla ludzkiego oka, w skali powszechnie definiowanej od „ostrego” do „rozmytego”.
Dopuszczalna ilość rozmycia obrazu zależy od wielu czynników. Wrażliwość na światło obiektu, na który padają promienie, oraz rozdzielczość urządzenia wyjściowego to dwie podstawowe wartości. Dodatkowe czynniki to rzadkość obrazu (film Rodneya Kinga sprzedałby się, gdyby był idealnie skupiony lub nie) oraz oczekiwania widzów (w porządku, jeśli Twój wujek Bob ma nieostre wideo z Twojego ślubu, ale filmowiec, któremu zapłaciłeś, musi mieć idealnie ostry film).
Przyjrzymy się, co dokładnie sprawia, że koncentracja się dzieje i przyjrzymy się dalej, jak sprawić, by koncentracja działała dla Ciebie.
Co to jest obiektyw?
Każdy otwór, przez który przechodzi światło, działa jak soczewka. "Co?!" możesz zapytać „jak moje okno w salonie?” Tak, okno twojego salonu jest rzeczywiście soczewką, rzutującą twoje podwórko na ścianę twojego domu. Jest po prostu bardzo nieostry z powodu zjawiska zwanego kręgami zamieszania – w którym wiele ostrych obrazów jest wyświetlanych, jeden na drugim, na ścianie, każdy nieco poza rejestrem. Rezultatem jest obraz tak rozmyty, że widzisz go tylko jako światło. W rzeczywistości możesz ograniczyć kręgi zamieszania i wyostrzyć ten obraz do czegoś, co możesz rozwiązać, przymykając okno w taki sam sposób, w jaki zatrzymujesz kamerę wideo. Spróbuj zakryć wszystkie okna folią aluminiową, aż pomieszczenie będzie całkowicie czarne. Następnie otwórz mały otwór na środku jednego okna o szerokości około jednej czwartej i przytrzymaj biały panel, taki jak ekran projektora lub kawałek białego kartonu, naprzeciwko okna. Gdy twoje oczy się dostosują, zobaczysz, co jest po drugiej stronie tego okna, wyświetlane na ekranie. Jest to znane jako camera obscura – wykorzystanie budynku do projekcji obrazu. Starożytni Chińczycy odkryli camera obscura, Arystoteles używał jej do oglądania zaćmienia Słońca, a malarze tacy jak Vermeer używali ich jako pomocników w szkicowaniu. Gdy poszerzysz otwór w folii, zobaczysz więcej kopii tego obrazu wyświetlanych jeden na drugim i zauważysz, że staje się coraz bardziej rozmazany.
Obiektyw aparatu imituje soczewkę oka:zasada jest taka sama funkcjonalnie, ale nie fizycznie, ponieważ obiektyw aparatu jest wykonany ze szkła lub plastiku, a nie z tkanki organicznej. Soczewki działają znacznie lepiej niż otworek, aby zbiec promienie światła na CCD aparatu, ponieważ soczewka faktycznie zakrzywia światło do punktu zbieżności. Istnieją dwa rodzaje soczewek:wklęsłe, które sprawiają, że przedmioty wydają się mniejsze, i wypukłe, które sprawiają, że przedmioty wydają się większe. Same te elementy nazywają się elementami i są pogrupowane w obiektyw aparatu. Każdy element ma określony cel, który może naprawić aberrację spowodowaną przez inny element. Twój obiektyw może reklamować „siedem elementów w trzech grupach”. Zazwyczaj lepiej mieć więcej elementów i grup, ale jest to droższe. Ponieważ konstrukcja obiektywu staje się bardziej dokładna i niezawodna, prawdopodobnie przestanie to mieć miejsce.
Bokeh:piękno nieostrych obszarów
Jak każda specjalistyczna dziedzina, wideografia i dziedziny pokrewne (fotografia i kinematografia) posiadają własne specjalistyczne słownictwo. Słowo, które jest przydatne tutaj i prawie nigdzie indziej tobokeh (bow-KA), japoński termin, dla którego tak naprawdę nie ma odpowiednika w języku angielskim. Oznacza „jakość nieostrego obszaru na zdjęciu”. Tak, jest dobry bokeh i jest zły bokeh, a możliwość zauważenia tych dwóch sprawi, że kiwasz głową z aprobatą ze strony rówieśników. Możesz użyć dobrego efektu bokeh, aby wyizolować osobę lub rzecz na delikatnie rozmytym tle. Szerokie przysłony w połączeniu z długimi obiektywami zazwyczaj zapewniają najlepszy efekt bokeh. Bardzo często można zauważyć profesjonalnego kamerzystę używającego długiego teleobiektywu, szeroko otwartego, fotografującego postać ze znacznej odległości, aby rozmyć obszary w tle. Korzystanie z obiektywów szerokokątnych i małych przysłon zapewnia głęboką głębię ostrości, dzięki czemu zarówno pierwszy plan, jak i tło są ostrzejsze.
Poeksperymentuj z najszerszą możliwą przysłoną i przyjrzyj się nieostrym obszarom tła. Zwróć uwagę na nieostre obszary na zdjęciach, które widzisz w telewizji i filmach. W jaki sposób filmowcy i operatorzy filmowi wykorzystują to do rozwijania swoich historii?
Automatyczne ustawianie ostrości a ręczne ustawianie ostrości
Prawie wszystkie nowoczesne kamery wideo mają opcje automatycznego i ręcznego ustawiania ostrości. Obiektywy z autofokusem działają, wyszukując pionowe linie i ustawiając je. Oznacza to, że aparatowi z autofokusem stosunkowo łatwo jest szybko i dokładnie ustawić ostrość na czymś w rodzaju linii drzew, ale bardzo trudno jest ustawić ostrość na pustej białej ścianie. Automatyczne ustawianie ostrości zazwyczaj szuka również obiektu w centrum kadru, na którym można ustawić ostrość, co może być trudne, jeśli komponujesz z zastosowaniem zasady trójpodziału (tak jak powinieneś). W takich sytuacjach potrzebne jest ręczne ustawianie ostrości. Ręczne ustawianie ostrości jest czasem dokładniejsze, ale trudno to zrobić w sytuacjach, gdy zmieniają się odległości między obiektem a aparatem.
Skup się na oczach
Każda część ujęcia może być nieostra, o ile oczy osoby są ostre. Dla osób noszących okulary dopuszczalne jest skupienie się na oprawie, ponieważ staje się ona substytutem oczu. Ale zasada numer jeden musi brzmieć „utrzymuj oczy ostre”.
Wniosek
Podczas oglądania dramatycznych seriali telewizyjnych, które często zawierają sytuacje przy słabym oświetleniu, od czasu do czasu zobaczysz ujęcie, które nie jest dokładnie ostre. Niedoskonałe ujęcie to coś, z czym możesz mieć do czynienia od czasu do czasu. Pamiętaj jednak, że skupienie jest jednym z najważniejszych aspektów Twojej produkcji, podobnie jak oświetlenie. Ponieważ wysoka rozdzielczość staje się standardem w produkcji wideo, koncentracja będzie jeszcze ważniejsza.
Redaktor współpracujący Kyle Cassidy jest artystą wizualnym, który dużo pisze o technologii.
Pasek boczny:Przydatne narzędzia wspomagające ustawianie ostrości:Szczytowanie i powiększanie
Odkąd ludzie zaczęli używać urządzeń optycznych, mieli problemy z ich ogniskowaniem. Wizjer, choć wygodny, zawsze był mniejszy niż optymalny. To sprawia, że fotografowie krajobrazu z gigantycznymi kamerami 8×10 chowają się pod ciemną tkaniną ze szkłem powiększającym dociśniętym do szkła skupiającego, aby upewnić się, że obraz jest ostry jak brzytwa. W zabytkowych kamerach zwykle w okular wbudowano szkło powiększające, dzięki czemu mały, jednocalowy ekran wydaje się nieco większy. W dzisiejszych czasach filmowcy często przynoszą ze sobą na miejsce większe monitory.
Skupienie jest szczególnie ważne w przypadku wideo HD. W dzisiejszych czasach typowe jest, że skupiasz się na 2,7-calowym ekranie LCD, a Twoi widzowie będą oglądać go z powrotem na 52-calowym ekranie LCD. Odejście o ułamek cala może być niezwykle zauważalne. Drogie, wysokiej klasy profesjonalne kamkordery od dawna mają parę przydatnych narzędzi do wspomagania ostrości, które niedawno trafiły na sprzęt konsumencki:są to Magnify i Peaking. Oba te elementy pomagają w ręcznym ustawianiu ostrości.
Powiększanie (zwane także rozszerzonym fokusem ) jest dokładnie tym, czego można się spodziewać:po wybraniu wizjer „przybliża”, podwajając lub potrajając powiększenie i umożliwiając krytyczne spojrzenie na ostrość. W rzeczywistości jest to lepsze niż trzymanie szkła powiększającego w wizjerze, ponieważ używasz całego wizjera do oglądania niewielkiego obszaru obrazu.
Peaking uwydatnia obszar, który jest w centrum uwagi. Bardzo często pikowanie pokazuje obraz jako czarno-biały z kolorowymi kropkami nad obszarem ostrości, co umożliwia szybką interpretację:gęstsze kropki oznaczają ostrzejszy obraz.