Dlaczego f/16 jest często zalecane (i logika za nim):
* Maksymalizacja głębokości pola (DOF): Fotografia krajobrazowa często ma na celu ostre skupienie od pierwszego planu do tła. Mniejszy otwór, taki jak f/16 znacznie zwiększa głębokość pola, co oznacza, że więcej sceny pojawi się w ogóle.
* Prostota dla początkujących: Jest łatwy do zapamiętania i zapewnia przewidywalny punkt wyjścia do skupienia.
* Kontekst historyczny: W erze filmowej soczewki często działały najlepiej w odległości f/8 do f/16, równoważąc ostrość i dyfrakcję.
Dlaczego f/16 nie zawsze jest najlepszy:
* dyfrakcja: To największy powód do ponownego rozważenia. Gdy zatrzymujesz otwór (zwiększasz liczbę F) poza określony punkt (który zmienia się w zależności od obiektywu i wielkości czujnika), fale światła zginają, gdy przepuszczają ostrza apertury. To powoduje zmiękczenie obrazu oraz utrata szczegółów, szczególnie na poziomie pikseli. Zatrzymanie się do f/16, f/22 lub poza prawie zawsze wprowadza zauważalną dyfrakcję. „Słodki punkt” dla większości soczewek jest często między f/5.6 a f/11.
* Rozmiar czujnika ma znaczenie: Wpływ dyfrakcji jest bardziej wyraźny na kamery z mniejszymi czujnikami (np. Smartfony, punkty i strzelanie, mikro cztery trzecie). Większe kamery czujnikowe (pełna ramka, średnia format) mogą tolerować nieco mniejsze otwory, zanim dyfrakcja stanie się poważnym problemem.
* Focus Stacking: Zamiast polegać na jednym ujęciu z małym otworem, układanie ostrości polega na robieniu wielu zdjęć z nieco innymi punktami ostrości, a następnie łączenie ich w przetwarzaniu końcowym. Pozwala to osiągnąć ekstremalną głębokość pola * bez * negatywnych skutków dyfrakcji. Jest to najwyższa metoda, gdy maksymalna ostrość jest kluczowa.
* Czułość światła (czas otwarcia ISO i migawki): Zatrzymanie się do f/16 wymaga wolniejszego czasu otwarcia migawki lub wyższego ISO w celu utrzymania właściwej ekspozycji. Wolniejszy czas otwarcia migawki zwiększa ryzyko rozmycia ruchu (od koktajlu wiatru lub aparatu). Wyższe ISO wprowadza więcej szumu do obrazu.
* Creative Intent: Czasami * nie * chcesz wszystkiego w centrum uwagi. Być może chcesz odizolować podmiot o płytkiej głębokości pola. Używanie szerszego otworu (takiego jak f/2.8, f/4 lub f/5.6) może stworzyć piękne, niewyraźne tło (bokeh), przyciągając oko widza do ostrego elementu w skurczu.
Co należy wziąć pod uwagę zamiast ślepego za pomocą f/16:
1. Zrozum swój obiektyw: Każdy obiektyw ma „słodki punkt”, w którym jest najostrzejszy. Eksperyment, aby go znaleźć.
2. Głębokość kalkulatorów pola: Skorzystaj z internetowej lub aplikacji głębokość kalkulatorów terenowych, aby określić minimalną otwór potrzebną do osiągnięcia pożądanej ostrości od przodu do tyłu.
3. Hyperfocal Disterse: Dowiedz się i użyj techniki skupienia odległości hiperfokalnej. Pozwala to zmaksymalizować ostrość od pewnego punktu do nieskończoności.
4. Układanie ostrości: W przypadku scen wymagających ekstremalnej głębokości pola, naucz się i ćwiczyć układanie koncentracji.
5. Oceń scenę: Co jest ważne? Czy potrzebujesz wszystkiego ostrego?
6. Rozważ światło: Jakie są warunki oświetlenia? Czy będziesz potrzebować bardzo powolnego czasu otwarcia migawki, jeśli używasz mniejszej apertury?
7. Użyj widoku na żywo/zoom: Przyjdź na ekranie LCD do 100% i dokładnie sprawdź ostrość różnych obszarów obrazu * po * wystrzeleniu testu w wybranym aperturze. Daje to najlepsze wskazanie, czy dyfrakcja staje się problemem.
8. Nie bój się eksperymentować: Wypróbuj różne apertury i zobacz, co działa najlepiej dla twojego stylu i sprzętu.
Podsumowując:
Wyrzuć regułę „f/16”. Zamiast tego naucz się rozumieć związek między otworem, głębokością pola, dyfrakcją i sprzętem. Pomyśl krytycznie o swojej scenie i wybierz otwór, który najlepiej osiąga kreatywną wizję, jednocześnie minimalizując niechciane skutki uboczne. Twoja fotografia krajobrazowa będzie ci za to podziękować! Zacznij od f/8 lub f/11 i dostosuj stamtąd, zawsze biorąc pod uwagę kompromisy.