1. Planowanie i przygotowanie:
* koncepcja i nastrój:
* Jakie uczucie chcesz wywołać? Tajemnica, dramat, introspekcja, podatność? Wpłynie to na twoje pozowanie, ekspresję i umieszczenie światła.
* Inspiracja wizualna: Spójrz na przykłady niskich portretów, które podziwiasz. Przeanalizuj oświetlenie, kompozycję i sposób prezentacji. Witryny Pinterest, Instagram i Photography to świetne zasoby.
* Model/tematy:
* Przekaż swoją wizję: Wyjaśnij swojemu modelowi nastrój i styl, do którego dążisz. Pomaga im to zrozumieć pożądaną ekspresję i pozę.
* Wardrobe: Ciemne lub neutralne ubrania zazwyczaj działa najlepiej. Unikaj jasnych kolorów lub zajętych wzorów, które odwracają uwagę od twarzy. Pomyśl czarny, szary, głęboki blues, brąz lub stonowane tony klejnotów. Rozważ teksturę (np. Aksamit, skóra), która może zwiększyć zainteresowanie cieniami.
* makijaż: Utrzymuj to naturalne, ale rozważ podkreślenie funkcji, które złapią światło, takie jak kości policzkowe lub usta. Matowe wykończenia są ogólnie preferowane, aby uniknąć niepożądanych atrakcji.
* Lokalizacja/tło:
* ciemne tło: Ciemna ściana, czarne tło, a nawet ciemny zakątek pokoju będzie działać najlepiej. Im mniej szczegółów w tle, tym lepiej. Tła tkanin (aksamit, muślin) mogą działać dobrze.
* Unikaj rozproszenia: Utrzymuj tło w czystości i wolne od bałaganu.
2. Sprzęt:
* kamera: Każda kamera z ręcznymi elementami sterującymi będzie działać. DSLR lub aparat bezlusterkowy zapewnia najwięcej sterowania.
* obiektyw: Idealny jest obiektyw portretowy (50 mm, 85 mm, a nawet obiektyw Zoom). Pozwoli ci to zacierać tło i skupić uwagę na swoim temacie.
* źródło światła (kluczowe):
* Preferowane pojedyncze światło: Jest to klucz do niskiego wyglądu. Opcje obejmują:
* Studio Strobe/Flash: Oferuje największą moc i kontrolę. Użyj modyfikatora (patrz poniżej).
* Bezgazowy (zewnętrzny flash): Bardziej przystępne i przenośne niż stroboskop studyjny. Wymaga modyfikatora.
* Ciągłe światło (panel LED, lampa): Łatwiej zobaczyć efekt w czasie rzeczywistym, ale często mniej potężny. Wybierz jeden z regulowaną jasnością.
* Modyfikator światła (niezbędny): To kształtuje i zmiękcza światło. Wybierz jedną lub więcej z następujących czynności:
* softbox: Tworzy miękkie, rozproszone światło. Mniejszy softbox stworzy bardziej zdefiniowane cienie niż duże.
* parasol (strzelanie lub refleksyjne): Bardziej przystępna opcja zmiękczenia światła.
* snoot: Tworzy bardzo skoncentrowaną wiązkę światła, idealną do podkreślenia określonego obszaru twarzy.
* drzwi stodoły: Pozwól ci kształtować światło i zapobiegać wyciekom.
* Grid: Zawęża wiązkę światła i kontroluje rozlanie światła.
* Light Stand: Aby ustawić źródło światła.
* Opcjonalny reflektor (czarny lub biały):
* czarny reflektor/flaga: Pochłania światło i pogłębia cienie.
* White Reflector: W razie potrzeby może odbić niewielką ilość światła z powrotem w cienie, ale używać oszczędnie.
* Opcjonalny wyzwalacz (dla flash): Jeśli używasz zewnętrznego lampy błyskowej, potrzebujesz wyzwalacza bezprzewodowego, aby go zdalnie wystrzelić.
* statyw (opcjonalnie): Może pomóc utrzymać aparat stabilny, szczególnie w niższych światłach.
3. Ustawienia aparatu:
* Tryb ręczny (M): Daje pełną kontrolę nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO.
* apertura: Wybierz otwór, który daje pożądaną głębokość pola.
* szeroka apertura (np. f/1.8, f/2.8, f/4): Tworzy płytką głębokość pola, rozmywa tło i izolując poddany. Jest to ogólnie dobry wybór dla portretów.
* Mniejsza apertura (np. F/5.6, f/8): Zwiększa głębokość pola, skupiając się na większej liczbie obrazu. Użyj tego, jeśli chcesz więcej szczegółów w tle lub kręcisz grupę.
* Sprawa migawki: Zacznij od czasu otwarcia migawki, która pozwala uniknąć wstrząsu aparatu (np. 1/60 drugiego lub szybszego, w zależności od obiektywu i stabilności). Dostosuj, aby kontrolować ilość światła otoczenia na obrazie. Szybszy czas otwarcia migawki przyciemni obraz, a wolniejszy czas otwarcia migawki go rozjaśni. W przypadku fotografii Flash musi być przy prędkości synchronizacji Flash lub poniżej (często 1/200 lub 1/250).
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko wtedy, gdy potrzebujesz rozjaśnić obraz i nie możesz osiągnąć pożądanej ekspozycji z samą aperturą i czasem otwarcia migawki.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą zgodnie z źródłem światła (np. „Flash” dla Flash, „Tungsten” dla żarówek lub „niestandardowych” w razie potrzeby). Możesz również dostosować to w przetwarzaniu po zakończeniu.
* Strzelanie w RAW: Strzelaj w surowym formacie, aby zapewnić jak największą elastyczność w przetwarzaniu.
4. Konfiguracja oświetlenia:
* Umieszczenie źródła pojedynczego światła: Eksperymentuj z różnymi pozycjami, aby stworzyć dramatyczne cienie i atrakcje. Oto kilka typowych opcji:
* oświetlenie boczne: Umieść światło z boku pacjenta (45–90 stopni). Stwarza to silne cienie i wyróżnienia, podkreślając teksturę i formę.
* Rembrandt Lighting: Ustaw światło, aby tworzyło mały trójkąt światła na policzek naprzeciwko źródła światła. To klasyczna technika oświetlenia portretowego.
* Oświetlenie tylne: Umieść światło za obiektem, tworząc sylwetkę lub światło obręczy. To może być bardzo dramatyczne.
* Top Lighting: Ustaw światło nad obiektem, skierowane w dół. Może to powodować dramatyczne cienie pod oczami i nosem. Zachowaj ostrożność, ponieważ może być niepochlebne, jeśli nie wykonane dobrze.
* odległość od tematu: Przeniesienie światła bliżej obiektu sprawi, że światło będzie bardziej miękkie, a cienie są mniej zdefiniowane. Przeniesienie światła dalej sprawi, że światło będzie trudniejsze, a cienie bardziej zdefiniowane.
* Light Power: Dostosuj moc źródła światła, aby osiągnąć pożądaną ekspozycję. Zacznij od ustawienia o niskiej mocy i stopniowo je zwiększ, aż uzyskasz odpowiednią ilość światła.
* Pijanie światła: Zamiast celować światło bezpośrednio na temat, spróbuj lekko podłączyć go do „upierzenia” krawędzi światła na ich twarzy. Może to stworzyć miękkie i bardziej pochlebne światło.
5. Strzelanie do portretu:
* Focus: Skoncentruj się ostrożnie na oczach pacjenta.
* pozowanie:
* kąty: Eksperymentuj z różnymi kątami, aby znaleźć najbardziej pochlebną pozę.
* Wyrażenie twarzy: Komunikuj się ze swoim modelem, aby osiągnąć pożądane wyrażenie.
* Język ciała: Zwróć uwagę na język ciała modelu. Zrelaksowana i naturalna pozycja będzie wyglądać bardziej autentycznie.
* Hands: Pamiętaj o umieszczeniu ręki. Niezręcznie umieszczone ręce mogą odwrócić uwagę od ogólnego obrazu.
* Weź zdjęcia testowe: Zrób kilka zdjęć testowych, aby sprawdzić oświetlenie, ekspozycję i skupić się. W razie potrzeby dokonaj korekt.
* strzelaj w seriach: Strzelaj w krótkich seriach, aby uchwycić subtelne różnice w ekspresji i pozie.
* Poruszaj się: Zmień swoją pozycję i kąt, aby stworzyć różne perspektywy.
6. Procesing (edycja):
* surowe przetwarzanie:
* Ekspozycja: Dostosuj ekspozycję, aby osiągnąć pożądaną jasność. Nie bój się nieznacznie niedościć, aby utrzymać estetykę niskokwazerską.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć dramatyczny wygląd.
* Podprawy i cienie: Zmniejsz podświetlenia i nieznacznie podnieść cienie, aby odzyskać pewne szczegóły. Uważaj, aby go nie przesadzić, ponieważ chcesz utrzymać ciemne odcienie.
* Bilans biały: W razie potrzeby dostosuj równowagę białej.
* klarowność i tekstura: Dodaj odrobinę przejrzystości lub tekstury, aby zwiększyć szczegóły.
* Lokalne korekty (Photoshop lub podobne):
* unikanie i spalanie: Użyj narzędzi do unikania (błyskawicy) i spalania (przyciemniającego), aby selektywnie dostosować jasność określonych obszarów obrazu. Użyj tego, aby podkreślić oczy podmiotu lub przyciemnić obszary rozpraszające.
* selektywne wyostrzenie: Wyostrz oczy i inne ważne szczegóły, aby zwrócić uwagę widza.
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Przekształcenie na czarno -białe może zwiększyć dramatyczne wyczucie portretu i wyeliminować rozproszenie uwagi z koloru.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zastosuj redukcję szumów, zwłaszcza jeśli strzelasz na wyższe ISO.
* końcowe ostrzenie: Wyostrz obraz wyjścia (np. Dla sieci lub drukowania).
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* eksperyment: Nie bój się wypróbować różnych konfiguracji oświetlenia, pozy i ustawień aparatu.
* obserwuj: Zwróć szczególną uwagę na cienie i atrakcje oraz sposób kształtowania twarzy obiektu.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu niskich portretów.
* Utrzymuj proste: Fotografia o niskim kluczu często dotyczy prostoty i minimalizmu. Skoncentruj się na podstawowych elementach:przedmiotu, światła i nastroju.
* Nie przesadzaj: Unikaj nadmiernego przetwarzania zdjęć. Subtelna i naturalna edycja często będzie wyglądać lepiej niż zbyt manipulowana.
* Użyj histogramu: Zwróć uwagę na histogram, aby upewnić się, że nie przycinasz pasemek ani cieni. Obraz o niskim kluczu będzie na ogół histogram przesunięty w kierunku lewej (ciemniejszej) strony.
* mniej jest więcej: Pamiętaj, że cały punkt niskiego klucza jest ciemność. Obejrzyj cienie!
Podążając za tymi krokami i eksperymentując z różnymi technikami, możesz stworzyć oszałamiające portrety niskie, które są zarówno dramatyczne, jak i urzekające. Powodzenia!