1. Planowanie i koncepcja
* zdecyduj o nastroju: Jakie uczucie chcesz wywołać? Tajemnica, dramat, siła, introspekcja? Wpłynie to na pozę, ekspresję i ogólny kierunek oświetlenia twojego modelu.
* Wybierz swój model: Model o silnych rysach twarzy często działa dobrze, ponieważ cienie zaakcentują je.
* Wardrobe: Ciemne ubrania zazwyczaj działa najlepiej, aby poprawić efekt niskiego klucza. Pomyśl czarnych, ciemnych szarości, głębokiego bluesa lub bogatego brązu. Unikaj lekkiej lub jaskrawej odzieży, ponieważ zwróci uwagę od twarzy i zakłóci estetykę niska.
* rekwizyty (opcjonalnie): Utrzymuj rekwizyty minimalne i odpowiednie dla nastroju. Prosty kawałek biżuterii, kapeluszu lub instrumentu muzycznego może zwiększyć zainteresowanie.
2. Właściwe środowisko (kluczowe)
* ciemny pokój: To najważniejszy czynnik. Potrzebujesz pokoju, w którym możesz całkowicie kontrolować światło. Piwnice, sypialnie z zasłonami zaciemniającymi, a nawet małą przestrzeń studyjną są idealne.
* Wyeliminuj światło otoczenia: Wyłącz wszystkie lampy, lampy i wszelkie inne źródła światła. Dokładnie pokryć okna. Nawet najmniejsza ilość bezpańskiego światła może zrujnować efekt niskiego klucza.
3. Sprzęt oświetlenia (niezbędny)
Na początek nie potrzebujesz fantazyjnego ani drogiego sprzętu. Oto kilka opcji, od najprostszych do bardziej zaawansowanych:
* Opcja A:Najprostsza (jedna lampa)
* jedna lampa: Lampka biurka, światło robocze, a nawet latarka mogą działać w szczyptę. Kluczem jest posiadanie skoncentrowanego źródła światła.
* dyfuzja (opcjonalnie, ale zalecana): Kawałek papieru śledzący, pergamin lub cienką białą szmatkę umieszczoną przed światłem zmięknie światło i zmniejszy ostre cienie.
* Opcja B:A Bezgazowe (Flash)
* Bezgazowe/flash: Gorący but flash (lub nawet ręczne światło błyskowe) to dobry krok w górę. Daje ci większą moc i kontrolę.
* Light Stand (opcjonalnie): Lekka stojak zapewni większą elastyczność w pozycjonowaniu lampy błyskowej.
* Trigger (opcjonalnie): Jeśli lampa błyskowa nie jest bezpośrednio na gorącym bucie aparatu, potrzebujesz bezprzewodowego spustu, aby wystrzelić lampę błyskową.
* Opcja C:stroboskop studyczny (najlepsza kontrola)
* Studio Strobe: Zapewnia największą moc i kontrolę nad twoim oświetleniem.
* Light Stand: Niezbędne do ustawienia stroboskopu.
* modyfikator (niezbędny): Modyfikator kształtu i zmiękczenia światła. Wspólne wybory dla portretów o niskich klawiszach to:
* snoot: Tworzy bardzo skupioną wiązkę światła.
* Grid: Podobnie jak snoot, ale z wzorem siatki, który kontroluje rozlanie światła.
* mały softbox lub oktabox: Lekko zmiękcza światło, jednocześnie zapewniając kierunek. Wybierz mały modyfikator (np. 24x24 cali), aby utrzymać skupienie światła.
* parasol (z czarnym podkładem): Umieść światło, aby czarny podkład skierował się do tematu, aby kontrolować rozlanie światła.
4. Konfiguracja oświetlenia (klucz do wyglądu)
Oświetlenie jest tym, co * czyni * niski portret. Oto kilka typowych konfiguracji:
* oświetlenie boczne (najczęstsze):
* Umieść źródło światła na bok modelu (około 45–90 stopni).
* Wykręć światło lekko w dół, aby oświetlić twarz i stwórz cienie.
* To tworzy dramatyczne cienie po jednej stronie twarzy, podkreślając teksturę i formę.
* Rembrandt Lighting:
* Umieść światło lekko z przodu i z boku modelu, wystarczająco wysoko, aby stworzyć mały trójkąt światła na policzku najdalej od źródła światła.
* To klasyczny i pochlebny wzór oświetlenia.
* Top Lighting (bardziej dramatyczny):
* Umieść źródło światła bezpośrednio nad modelem, nieco pod kątem do przodu.
* To tworzy silne cienie pod oczami, nosem i podbródkiem, co powoduje bardziej dramatyczny i tajemniczy wygląd.
* oświetlenie tylne/obręcze (zaawansowane):
* Umieść światło za poddanym, lekko na bok.
* To tworzy aureolę lub krawędź światła wokół krawędzi tematu, oddzielając je od tła. Jest to często stosowane w połączeniu z odbłyśnikiem lub drugim źródłem światła, aby lekko oświetlić twarz.
Kluczem jest eksperymenty: Nie bój się poruszać światłem i zobaczyć, jak zmieniają się cienie. Kilka cali może mieć dużą różnicę.
5. Ustawienia aparatu
* strzelaj w surowym: Zapewnia największą elastyczność w przetwarzaniu po przecenianiu.
* apertura: Użyj średniej przysłony (np. F/4 - f/8), aby upewnić się, że twarz twojego pacjenta jest ostra.
* ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe (ISO 100 jest idealny), aby zminimalizować hałas. Będziesz polegać na swoim źródle światła, aby prawidłowo ujawnić obraz.
* Sprawa migawki: Wyreguluj czas otwarcia migawki, aby kontrolować ogólną jasność obrazu, obok mocy flash. Dzięki fotografii flashowi czas otwarcia migawki kontroluje głównie światło otoczenia (które wyeliminowaliśmy), dzięki czemu będziesz dobrze, używając czasu otwarcia migawki przy prędkości synchronizacji pamięci błyskowej lub poniżej (zazwyczaj 1/200 lub 1/250. sekundy). Sam lampa błyskowa zamrozi ruch.
* pomiar: Użyj pomiaru punktowego i miernika z najjaśniejszej części twarzy pacjenta (zwykle policzkiem lub czorem), aby upewnić się, że jest odpowiednio odsłonięty. Następnie użyj kompensacji ekspozycji, aby w razie potrzeby nieznacznie przyciemnić obraz, aby osiągnąć efekt niskiego klaczy. Alternatywnie możesz użyć trybu ręcznego i ręcznie ustawić ekspozycję.
* Bilans biały: Ustaw swoją białą równowagę zgodnie z źródłem światła (np. „Tungsten” dla lampy, „Flash” dla światła błyskawicznego). Zawsze możesz to dostosować w przetwarzaniu końcowym, jeśli strzelasz w RAW.
6. Skupienie
* Skoncentruj się na oczach: Ostre oczy są kluczowe dla fascynującego portretu. Użyj jednopunktowego autofokusu i umieść punkt skupienia na oku najbliżej aparatu.
7. Pozowanie i ekspresja
* Komunikuj się ze swoim modelem: Daj jasny kierunek i zachęć ich do relaksu.
* Zwróć uwagę na kąt twarzy: Niewielkie korekty mogą radykalnie zmienić sposób, w jaki spadają cienie.
* Zachęcaj do znaczących wyrażeń: Pomyśl o nastroju, który próbujesz stworzyć i odpowiednio poprowadzić swój model. Subtelne wyrażenia są często bardziej skuteczne niż przesadzone.
8. Strzelanie i recenzja
* Zrób wiele strzałów: Eksperymentuj z różnymi pozami, kątami i pozycjami oświetleniowymi.
* Często przejrzyj swoje zdjęcia: Sprawdź ekran LCD, aby upewnić się, że ekspozycja i skupienie są prawidłowe. Zwróć uwagę na cienie i atrakcje.
* Histogram: Użyj histogramu, aby sprawdzić rozkład tonalny swoich zdjęć. W portrecie o niskim kluczu powinieneś zobaczyć duży pik po lewej stronie histogramu (reprezentujący ciemne tony).
9. Przetwarzanie końcowe (niezbędne do dostrajania)
* oprogramowanie: Adobe Lightroom, Adobe Photoshop, Capture One lub podobne oprogramowanie do przetwarzania surowego.
* Podstawowe korekty:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną jasność. Możesz jeszcze bardziej przyciemnić obraz.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć cienie i wyróżnienia.
* Podprawy: Nieco zmniejsz atrakcje, aby zapobiec wysadzeniu obszarów.
* Shadows: Podnieś lekko cienie, aby ujawnić pewne szczegóły (ale nie przesadzaj).
* białka i czarni: Dostosuj białe i czarne punkty, aby zmaksymalizować zakres tonalny.
* lokalne korekty (ważne):
* unikanie i spalanie: Użyj narzędzi do unikania (błyskawicy) i spalania (przyciemniającego), aby selektywnie ulepszyć cienie i podświetlenia. Na przykład możesz lekko rozjaśnić oczy lub przyciemnić tło.
* wyostrzenie: Dodaj subtelną ilość ostrzania, aby zwiększyć szczegóły.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zastosuj redukcję szumów, zwłaszcza jeśli musiałeś użyć wyższego ISO.
* ocenianie kolorów (opcjonalnie): Dostosuj kolory, aby stworzyć określony nastrój. Niesekwencjonowanie obrazu lub dodanie subtelnej obsady kolorów może poprawić estetykę niskokeńską.
10. Kluczowe rozważania i wskazówki
* tło: Mroczne tło jest kluczowe. Działa czarna szmatka, ciemna ściana, a nawet po prostu strzelanie w bardzo ciemnym pokoju. Upewnij się, że tło jest wystarczająco daleko od tematu, że nie odbiera żadnego rozlania światła z głównego źródła światła.
* Cierpliwość: Fotografia niskokeńska wymaga cierpliwości i starannej dbałości o szczegóły. Nie bój się eksperymentować i udoskonalić swoją technikę.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej zrozumiesz, w jaki sposób światło i cień oddziałują, aby stworzyć atrakcyjny portret o niskim klawisze.
* Unikaj bałaganu: Prosta, czysta kompozycja jest kluczem do niskiego obrazu. Usuń wszelkie zakłócenia ze sceny.
* przestrzeń ujemna: Użyj negatywnej przestrzeni (pustych obszarów wokół tematu), aby stworzyć poczucie dramatu i izolacji.
Podążając za tymi krokami i ćwicząc, możesz tworzyć oszałamiające niskie portrety pełne nastroju, dramatu i emocji. Powodzenia!