i. Używanie soczewki przesunięcia przechylania („prawdziwy” sposób):
Jest to tradycyjny i prawdopodobnie bardziej dopracowany sposób osiągnięcia efektu.
* Zrozumienie soczewek przesunięcia pochylenia: Te soczewki pozwalają na * przechylenie * płaszczyzny soczewki względem płaszczyzny czujnika i * przesunięcia * soczewki równolegle do płaszczyzny czujnika.
* tilt: Zmienia płaszczyznę ostrości. Zamiast płaskiej płaszczyzny równolegle do czujnika płaszczyzna ostrości staje się pod kątem. To pozwala selektywnie zamazać części obrazu, które zwykle byłyby w centrum uwagi.
* shift: Pozwala na skorygowanie zniekształceń perspektywy (takich jak zbieżne pionowe linie w fotografii architektonicznej) * bez * przesuwania aparatu. Jest to mniej istotne dla miniaturowego efektu w portretach.
* wybór obiektywu: Popularne soczewki przechylania do portretów obejmują:
* Canon TS-E 24 mm f/3.5L II
* Canon TS-E 45 mm f/2.8
* Nikon PC-E 24 mm f/3.5D ed
* Nikon PC-E 45 mm f/2.8d ed
* Laowa oferuje bardziej przystępne opcje przechylania.
* Technika:
1. konfiguracja: Zamontuj soczewkę przesunięcia pochylenia na aparacie. Umieść swój temat w odpowiedni odległość, biorąc pod uwagę ogniskową. Nieco wyższy punkt obserwacyjny (strzelanie do przedmiotu) może zwiększyć iluzję miniaturową.
2. Focus: Zacznij od skupienia się na najważniejszym elemencie twojego tematu (zazwyczaj oczu, jeśli jest to portret twarzy).
3. Regulacja przechylania: To jest klucz. Ostrożnie dostosuj mechanizm pochylenia. Zobaczysz zmianę płaszczyzny skupienia w wizjerze lub na ekranie LCD.
* Celem jest utworzenie * płytkiej * i * kątowej * płaszczyzny ostrości, która obejmuje tylko pożądany obszar twojego przedmiotu. Części powyżej i poniżej tego samolotu gwałtownie spadną.
* Eksperymentuj z kierunkiem i stopniem pochylenia. Małe korekty mogą mieć duże znaczenie.
* Używaj widoku na żywo i powiększ, aby zapewnić, że obszar krytyczny jest ostry. Zastanów się, czy nie ma go, jeśli ma go aparat.
4. apertura: Szerszy otwór (np. F/2.8, f/4) ogólnie zwiększy płytką głębokość efektu pola, dzięki czemu obszary poza ostrością jest jeszcze bardziej rozmyte i przyczynia się do miniaturowego wyglądu. Eksperymentuj z różnymi otworami, aby znaleźć to, co działa najlepsze dla Twojej konkretnej sytuacji. Zatrzymanie się (np. F/8) może zwiększyć powierzchnię, zapewniając większą kontrolę.
5. Skład: Zwróć uwagę na ogólny skład. Otaczające rozmyte obszary powinny uzupełniać ostry obszar i przyczynić się do poczucia skali.
* Wyzwania:
* Soczewki przesunięcia przechylania są drogie.
* Wymagają ostrożnych i precyzyjnych korekt, które mogą wymagać praktyki.
* Ograniczona głębokość pola może sprawić, że skupienie się na skupieniu.
* Są to obiektywy ręczne.
ii. Symulowanie przesunięcia przechylania w przetwarzaniu postów („łatwiejszy” sposób):
Obejmuje to korzystanie z oprogramowania takiego jak Photoshop, GIMP lub innych edytorów zdjęć w celu stworzenia podobnego efektu. Nie jest to idealna replika, ale może być bardzo skuteczna, szczególnie dla początkujących.
* Opcje oprogramowania:
* Photoshop: Użyj filtra rozmycia „przechylania” (filtr> galeria rozmycia> Przechylanie).
* gimp: Użyj filtra „rozmycia obiektywu” (filtry> rozmycie soczewek).
* Inne edytory zdjęć: Poszukaj filtrów rozmycia, które pozwalają kontrolować kształt i intensywność gradientu rozmycia. Wiele aplikacji mobilnych oferuje również efekty przesunięcia.
* Technika (ogólne kroki):
1. Wybierz swój obraz: Wybierz portret o dobrych szczegółach i kompozycji. Obrazy z nieco wyższą perspektywą mają tendencję do najlepiej działającej.
2. Otwórz w edytorze zdjęć: Załaduj swój obraz do wybranego oprogramowania.
3. Zastosuj rozmycie przesunięcia pochylenia:
* Photoshop: Filtr przesunięcia pochylenia da ci linię na obrazie reprezentującym płaszczyznę ostrości. Możesz dostosować pozycję, kąt i szerokość tej linii, aby kontrolować, gdzie obraz jest ostry. Dostosuj ilość rozmycia, aby kontrolować intensywność rozmycia po obu stronach płaszczyzny ogniskowej. Suwak „Odkształcenie” może dodać niewielkie zniekształcenie perspektywiczne, zwiększając miniaturowy wygląd.
* gimp/inni: Filtr rozmycia obiektywu zazwyczaj pozwala zdefiniować punkt ogniskowy i stopniowy spadek rozmycia.
4. Dostosuj gradient rozmycia: Dostrojenia przejścia między ostrymi i niewyraźnymi obszarami. Stopniowe, płynne przejście jest zwykle bardziej realistyczne niż twarde, nagłe.
5. Zwiększenie nasycenia (opcjonalnie): Lekkie zwiększenie nasycenia może czasem zwiększyć efekt miniaturowy, dzięki czemu kolory są bardziej żywe i podobne do zabawki. Bądź jednak subtelny.
6. Dodaj kontrast (opcjonalnie): Niewielki wzrost kontrastu może pomóc w zdefiniowaniu ostrości w obszarze ogniskowym i zwiększyć głębokość obrazu.
7. wyostrz (w razie potrzeby): Ostrożnie wyostrz obszar w płaszczyźnie ogniskowej, aby zwiększyć jego przejrzystość. Unikaj nadmiernego wybuchu.
8. Vignette (opcjonalnie): Dodanie subtelnej winiety może przyciągnąć oko widza w kierunku środka obrazu, dodatkowo podkreślając temat.
* Wskazówki dotyczące przesunięcia po przechyleniu:
* Zacznij od dobrego obrazu: Im lepszy oryginalny obraz, tym lepszy wynik końcowy.
* subtelność jest kluczowa: Przesunięcie rozmycia lub nasycenia sprawi, że efekt będzie wyglądał sztucznie.
* Eksperyment z kątami: Wypróbuj różne kąty dla gradientu rozmycia.
* Użyj masek: Jeśli potrzebujesz dokładniejszej kontroli na rozmytych obszarach, użyj masek warstwy, aby selektywnie nakładać lub usunąć rozmycie.
* Pomyśl o skali: Zastanów się, jakie elementy na obrazie byłyby zazwyczaj zmniejszone w miniaturowej scenie.
Która metoda jest dla Ciebie odpowiednia?
* soczewki przechylania: Jeśli poważnie podchodzicie do fotografii przechylania i chcesz najbardziej autentyczny wygląd, a masz budżet, inwestowanie w obiektyw to droga. Zapewnia bardziej dotykowy i twórczy proces.
* Processing: Jeśli masz ograniczony budżet, po prostu eksperymentujesz lub potrzebujesz tylko efektu od czasu do czasu, to przetwarzanie to świetna opcja. To bardziej elastyczne i wybaczające.
Kluczowe rozważania dotyczące portretów przechylania (niezależnie od metody):
* Temat: Chociaż można go zastosować do prawie wszystkiego, efekt miniaturowy często działa najlepiej z podmiotami, które są już nieco ustrukturyzowane lub mają określony kształt.
* Kompozycja: Niezbędna jest staranna kompozycja. Umieszczenie pacjenta w ramce, tle i otaczających elementach przyczyniają się do ogólnego efektu.
* historia: Pomyśl o historii, którą chcesz opowiedzieć z obrazem. Selektywne skupienie może zwrócić uwagę widza na konkretne szczegóły i wywołać pewne emocje.
* Ćwicz: Jak każda technika fotograficzna, opanowanie fotografii przechylania wymaga praktyki. Eksperymentuj z różnymi ustawieniami, podmiotami i kompozycjami, aby znaleźć to, co jest dla Ciebie najlepsze.
Rozumiejąc zasady fotografii przechylania i ćwiczenia z obiektywem lub oprogramowaniem, możesz tworzyć unikalne i urzekające portrety. Powodzenia!