1. Perspektywa i kompresja:
* soczewki szerokokątne (np. 24 mm, 35 mm):
* przesadzona perspektywa: Obiekty bliżej aparatu wydają się większe, a obiekty dalej wydają się mniejsze.
* rozszerzenie: Noski i czoło mogą wydawać się większe i bardziej widoczne, podczas gdy uszy mogą wydawać się mniejsze i bardziej do tyłu. Prowadzi to do zniekształceń i często niepochlebnego przedstawienia rysów twarzy.
* subiektywnie „szersza” twarz: Twarz wydaje się szersza niż w rzeczywistości.
* przypadki użycia (rzadkie dla portretów): Może być używany do portretów środowiskowych, w których chcesz podkreślić otoczenie podmiotu.
* „normalne” soczewki (np. 50 mm):
* Więcej „naturalnej” perspektywy: Naśladuje, jak nasze oczy postrzegają świat w podobnej odległości widokowej.
* Minimalne zniekształcenie: Twarze wydają się bardziej wierne ich faktycznych proporcjach.
* Dobry punkt wyjścia: Często używany jako wszechstronny obiektyw może być używany do całego ciała, pół ciała i strzałów w głowę.
* Teobiektyki (np. 85 mm, 100 mm, 135 mm, 200 mm):
* kompresja: Obiekty na różnych odległościach pojawiają się bliżej siebie.
* Efekt pochlebny: Funkcje twarzy są lekko spłaszczone, dzięki czemu twarz wydaje się szczuplejsza i bardziej zrównoważona. Noski wydają się mniejsze, a ogólny kształt staje się bardziej usprawniony.
* płytka głębokość pola: Doskonałe do rozmycia tła i izolowania tematu.
* subiektywnie „cieńsza” twarz: Twarz wydaje się węższa i bardziej zdefiniowana.
2. Odległość tematu i kadrowanie:
* Aby osiągnąć ten sam rozmiar głowy w ramce, musisz stać bliżej tematu z obiektywem szerokokątnym i dalej z obiektywem teleobiektywu. Odległość ta bezpośrednio wpływa na postrzegane zniekształcenie.
* Zamknij odległość (szeroki kąt): Wyolbrzymi perspektywę i funkcje.
* Dalsza odległość (teleobiektyw): Kompresuje perspektywę i funkcje.
3. Podsumowanie kluczowych efektów:
|. Ogniskowa | Perspektywa | Kompresja | Odległość tematu | Efekt kształtu twarzy | Powszechne użycie |
| --- | --- | --- | --- | --- | --- |
|. Szeroki kąt (np. 24 mm-35 mm) | Przesadzony | Minimalne | Zamknij | Szerszy, zniekształcony, duży nos | Portrety środowiskowe (używaj ostrożności na strzałych) |
|. „Normalny” (np. 50 mm) | Stosunkowo naturalny | Umiarkowany | Medium | Dokładniejsze, minimalne zniekształcenie | Wszechstronny, dobry punkt wyjścia |
|. Krótkie teleobiektyw (np. 85 mm) | Umiarkowany | Umiarkowany | Dalej | Lekko szczuplejsze, pochlebne | Popularny obiektyw portretowy |
|. Średni teleobiektyw (np. 100 mm-135 mm) | Znaczący | Znaczący | Dalej | Szczypsze, bardziej zdefiniowane funkcje | Klasyczny obiektyw portretowy, świetny na płytką głębię pola |
|. Długie teleobiektyw (np. 200 mm+) | Ekstremalne | Ekstremalne | Bardzo daleko | Bardzo szczupłe, spłaszczone cechy | Profesjonalne portrety, praca studyjna |
PRAKTYCZNE Rozważania dotyczące wyboru ogniskowej:
* 85 mm do 135 mm soczewki są ogólnie uważane za idealne do portretowania ponieważ oferują pochlebną równowagę kompresji i płytką głębokość pola bez ekstremalnych zniekształceń.
* Rozważ kształt twarzy podmiotu. Jeśli ktoś ma okrągłą twarz, obiektyw teleobiektyczny może być bardziej pochlebny. Jeśli ktoś ma bardzo wąską twarz, nieco szerszy obiektyw może dodać pewnego wymiaru.
* Pomyśl o tle. Obiektyw szerokokątny uchwyci więcej tła, co może być pożądane dla portretów środowiskowych. Teobiektyw zaciera tło, zwracając większą uwagę na temat.
* Twoja przestrzeń robocza ma znaczenie. Jeśli kręcisz w małym studio, konieczne może być krótsza ogniskowa, aby uzyskać żądane kadrowanie. Jeśli strzelasz na zewnątrz, będziesz mieć więcej miejsca do pracy z dłuższymi soczewkami.
Podsumowując:
Ogólna jest potężnym narzędziem do kształtowania postrzeganej formy twarzy w portrecie. Zrozumienie, w jaki sposób praca perspektywiczna i kompresyjna pozwoli ci wybrać odpowiedni obiektyw, aby stworzyć najbardziej pochlebne i ekspresyjne obrazy swoich poddanych. Eksperymentuj z różnymi ogniskowymi, aby zobaczyć, jak wpływają one na końcowy wynik i rozwinąć własny preferowany styl.