1. Przysłona (F-stop):kontrola pierwotna
* Zrozumienie apertury: Aperture to otwór w obiektywu, który pozwala przejechać światło do czujnika kamery. Jest wyrażany jako liczba F (np. F/1.4, f/2.8, f/5.6). Niższe Numery (mniejsze mianowniki) oznaczają szerszy otwór.
* Jak Aperture powoduje rozmycie: Szerszy otwór (dolna liczba F) tworzy płytką głębokość pola (DOF). DOF to obszar na twoim obrazie, który wydaje się ostry. Płytka DOF oznacza, że tylko niewielka część twojego obrazu będzie w centrum uwagi (zwykle oczy pacjenta), podczas gdy tło i pierwszy plan nie skupiają się, tworząc rozmycie.
* Praktyczne zastosowanie: Użyj najszerszego otworu, który pozwala obiektyw. W przypadku portretów często oznacza to strzelanie przy f/1.4, f/1.8, f/2.0 lub f/2.8, w zależności od obiektywu. Należy pamiętać, że bardzo szerokie otwory mogą sprawić, że skupienie się jest niezwykle ważne, ponieważ obszar w skurczu jest bardzo wąski.
2. Ogniskowa
* Zrozumienie ogniskowej: Ogniskowa (mierzona w milimetrach, takich jak 50 mm, 85 mm, 135 mm) określa kąt widzenia i powiększenie soczewki. Dłuższe ogniskowe kompresują perspektywę i tworzą płytszą głębokość pola (bardziej rozmycie).
* Jak ogniskowa powoduje rozmycie: Dłuższe ogniskowe zwiększają powiększenie tła, dzięki czemu wydaje się bardziej niewyraźne, nawet przy tej samej aperturze.
* Praktyczne zastosowanie: Użyj dłuższego obiektywu ogniskowego. Popularne wybory portretów obejmują 50 mm, 85 mm, 100 mm, 135 mm, a nawet 200 mm. 85 mm jest ogólnie uważane za klasyczny obiektyw portretowy, oferujący dobrą równowagę perspektywy i rozmycia tła.
3. Odległość podmiotu do obrońcy
* Zrozumienie związku: Im dalej pochodzi z tła, tym bardziej rozmyte będzie tło. Pomyśl o tym w ten sposób:im bardziej poza wynikiem jest tło, tym bardziej się rozmyte.
* Praktyczne zastosowanie: Ustaw swój obiekt daleko od tła. Jeśli to możliwe, przenieś obiekt kilka stóp, a nawet metrów od jakichkolwiek obiektów za nimi.
4. Odległość kamery do podmiotu
* Im bliżej, Thrurier: Im bliżej podmiotu, tym płytsza głębokość pola i, tym bardziej rozmyte staje się tło.
* Praktyczne zastosowanie: zbliżaj się do tematu. Uważaj jednak na zniekształcenie perspektywiczne, które mogą wystąpić, gdy zbliżysz się zbyt blisko soczewek szerokokątnych. W przypadku dłuższych obiektywów możesz być bliżej, zachowując pochlebną odległość.
5. Rozmiar czujnika (współczynnik uprawy)
* Zrozumienie rozmiaru czujnika: Kamery występują w różnych rozmiarach czujników. Kamery pełnoklatkowe mają większe czujniki niż kamery czujników upraw (APS-C lub mikro cztery trzecie). Większe czujniki zwykle wytwarzają płytszą głębokość pola.
* Jak rozmiar czujnika powoduje rozmycie: Kamera pełnoklatkowa na ogół daje więcej rozmycia tła przy tej samej otworze i ogniskowej w porównaniu z kamerą czujnika upraw.
* Praktyczne zastosowanie: Jeśli chcesz maksymalny rozmycie tła i inwestujesz w nowy sprzęt, rozważ kamerę pełnoklatkową. Jednak kamery czujników upraw mogą nadal przynieść doskonałe wyniki przy odpowiednich technikach. Aby zrekompensować mniejszy czujnik, użyj szerszych otworów i dłuższych centralnych. Oblicz równoważną ogniskową soczewkę, mnożąc wyraźną ogniskową przez współczynnik uprawy (np. 1,5x dla Nikon APS-C, 1,6x dla Canon APS-C, 2x dla mikro cztery trzecie). Na przykład obiektyw 50 mm w kamierze Nikon APS-C ma skuteczną ogniskową 75 mm.
6. Jakość obiektywu
* Szybkie soczewki są kluczowe: Soczewki o szerszych maksymalnych otworach (np. F/1.4, f/1.8, f/2.0) są niezbędne do osiągnięcia znacznego rozmycia tła. Soczewki te są często nazywane soczewkami „szybkimi”, ponieważ wpuszczają więcej światła, umożliwiając szybsze czasy otwarcia migawki i płytszą głębokość pola.
* Charakterystyka bokeh: Niektóre soczewki są znane z produkowania gładszego i bardziej estetycznego bokeh niż inne. Projektowanie soczewek odgrywa kluczową rolę w jakości rozmycia.
7. Techniki udoskonalania wyników
* Użyj ręcznego ostrości (czasami): W sytuacjach, w których zmaga się autofokus (słabe światło, trudne tła), ręczne skupienie może pomóc ci przybić skupienie się dokładnie tam, gdzie chcesz (np. Oczy podmiotu).
* Focus precyzyjnie: Z płytką głębokością pola dokładne skupienie jest krytyczne. Użyj jednopunktowego autofokusu i celuj w oczy pacjenta (lub oko najbliżej aparatu).
* Rozważ same tło: Nawet niewyraźne tło może być rozpraszające wizualnie. Wybierz tła, które są proste i uporządkowane. Tła z ciekawymi punktami światła mogą stworzyć piękne „bąbelki” bokeh.
* Processing (subtelne ulepszenia): Chociaż najlepiej jest osiągnąć pożądany rozmycie kamery, możesz subtelnie ulepszyć Bokeh w przetwarzaniu końcowym za pomocą narzędzi w programach takich jak Photoshop lub Lightroom. Unikaj przesadzania, ponieważ może wyglądać sztucznie.
* eksperyment: Ćwicz z różnymi ustawieniami przysłony, ogniskowymi i odległościami podmiotu na back, aby zobaczyć, jak wpływają one na rozmycie. Najlepszym sposobem nauki jest eksperymentowanie i obserwowanie wyników.
Podsumowanie listy kontrolnej:
* apertura: Użyj najszerszej możliwej przysłony (najniższa liczba F).
* ogniskowa: Użyj dłuższego obiektywu ogniskowego.
* Odległość tematu: Maksymalizuj odległość między poddanym a tłem.
* Odległość kamery: Zbliż się do tematu (zachowując pochlebną perspektywę).
* Rozmiar czujnika: Rozważ pełną ramkę aparat, jeśli chcesz maksymalny potencjał rozmycia.
* wybór obiektywu: Użyj „szybkiego” obiektywu o szerokim maksymalnym otworze.
* Focus: Skoncentruj się dokładnie na oczach pacjenta.
* tło: Wybierz proste i uporządkowane tło.
Rozumiejąc i stosując te zasady, możesz tworzyć oszałamiające portrety z pięknie rozmytym tłem, które zwracają uwagę widza na twój temat. Powodzenia!