Jeśli kiedykolwiek nagrywałeś siebie na taśmie, prawdopodobnie zrobiłeś po raz pierwszy usłyszałeś odtworzony głos. Kto to był, prawdopodobnie zastanawiałeś się. Twój głos się nie zmienił; Twoja perspektywa ma. Zwykle, kiedy mówisz, słyszysz swój głos wewnętrznie przez swoje ciało, a także przez uszy. Ale inni słyszą Twój głos, gdy jest niesiony w powietrzu. A środowisko, w którym się znajdujesz, wpłynie na jakość Twojego głosu. Twój głos będzie więc brzmiał zupełnie inaczej w zależności od tego, czy jesteś pod prysznicem, w salonie czy w hangarze lotniczym.
To samo zjawisko dotyczy również Twojej ścieżki dźwiękowej. Może istnieć duża różnica między tym, co słyszysz, a tym, co faktycznie odbiera Twój mikrofon. Jest to ważne, ponieważ to, co wyczuwa Twój mikrofon, znajdzie się na Twojej ścieżce dźwiękowej. Ale dzięki cierpliwości i pewnym poprawkom możesz wypełnić słuchową lukę między tym, co odbierają twoje uszy, a tym, co faktycznie nagrywa twój mikrofon, dzięki czemu możesz uzyskać dobry, spójny dźwięk.
Ruch dźwięku
Gdyby dźwięk miał element wizualny, widziałbyś serię trójwymiarowych fal emanujących ze źródła , które przemieszczają się w powietrzu w kierunku celu. To długość tych fal (ich częstotliwość) określa wysokość dźwięku, podczas gdy wysokość fal (ich amplituda) steruje głośnością.
Gdy fale dźwiękowe przemieszczają się w przestrzeni kosmicznej, przenikają lub odbijają się od różnych napotykanych przeszkód. I to właśnie obszary, kształty, faktury i relacje przestrzenne tych przeszkód wpływają na jakość dźwięku. Każda z tych cech pomaga określić, w jakim stopniu dźwięki są odbijane lub pochłaniane przez określoną powierzchnię lub obiekt w danym środowisku.
Weźmy na przykład swój salon. Łączy w sobie szereg różnych wymiarów, powierzchni i przedmiotów, które tworzą niepowtarzalne środowisko akustyczne. Zatem niezależnie od tego, czy masz draperie na ścianach, czy gołe ściany, podłogi z twardego drewna lub grube dywany, meble tapicerowane lub wcale, a zasłony lub rolety w oknach, wpłynie to na jakość dźwięku w tym pomieszczeniu.
Dźwięk, podobnie jak woda, porusza się po ścieżce najmniejszego oporu. Zmieni więc i dostosuje swoją trajektorię, podobnie jak rzeka będzie płynąć z krajobrazem, w zależności od środowiska akustycznego danego pomieszczenia. Dlatego głos Twojego talentu może brzmieć bardzo różnie w zależności od środowiska, w którym nagrywasz.
Na przykład wyższe częstotliwości mają tendencję do łatwego odbijania się od nieprzepuszczalnych powierzchni. Ale w pomieszczeniu z ciężkimi zasłonami i meblami, te wyższe częstotliwości mają tendencję do pochłaniania przez tkaniny. Możesz opisać głos swojego talentu jako „delikatniejszy” lub „bogatszy” w tego typu środowisku .
Zasłony i meble pochłaniają wyższe dźwięki, więc mikrofon ich nie wychwytuje. W pomieszczeniu bez miękkich powierzchni, gdzie wyższe częstotliwości swobodnie odbijają się i są mniej pochłaniane, głos Twojego talentu może być opisany jako „blaski” lub „pusty”. Chociaż zdarzają się sytuacje, w których to środowisko akustyczne jest idealne dla efektu, którego szukasz, w większości przypadków będziesz chciał uniknąć tego pustego dźwięku.
Cześć’ cześć’ cześć’ cześć’
Pogłos (lub pogłos) to kolejny aspekt akustyki, który powoduje pewne typowe problemy z dźwiękiem. Pogłos występuje, gdy źródło dźwięku promieniuje do otoczenia i odbija się od powierzchni tego otoczenia z powrotem do mikrofonu. Pierwszy element pogłosu nazywa się wczesnym odbiciem, lepiej znanym jako echo.
W przypadku echa źródło odbija się od najbliższej powierzchni i wraca do słuchacza lub mikrofonu tuż po początkowym dźwięku (z opóźnieniem), ponieważ przebyło dalszą odległość. Ponieważ wczesne odbicia nadal odbijają się od innych powierzchni w otoczeniu, tracą one energię, stają się cichsze i mniej zrozumiałe. Ten element pogłosu jest znany jako zanik, ponieważ powoli zanika w ciszy.
Wczesne odbicia i zanikanie obrazu stwarzają różne problemy w różnych sytuacjach nagrywania. Przepastna katedra może mieć ogromny czas zanikania, ale jeśli zbliżysz mikrofon do swojego talentu i zacznie on mówić cicho, pogłos może nie być problemem. Wczesne odbicia spowodują więcej problemów w małym pomieszczeniu o twardych, równoległych ścianach. W takiej sytuacji można radykalnie poprawić akustykę poprzez zagłuszenie jednej ściany lub przesunięcie mebli, aby rozbić wczesne odbicia.
Co to jest dla ciebie”
Jak pokazaliśmy, to, co słyszą Twoje uszy i co nagrywa Twój mikrofon, to dwie zupełnie różne rzeczy. Większość ludzi potrafi stać w zatłoczonym, hałaśliwym pomieszczeniu i prowadzić rozmowę z jedną osobą; blokując wszystkie inne głosy i dźwięki. Mikrofon jednak słyszy wszystko bez uprzedzeń. Należy o tym pamiętać podczas nagrywania.
Po powrocie z sesji oglądasz i słuchasz swojej taśmy, przygotowując się do montażu. Jesteś przerażony słysząc cienką i pustą ścieżkę dźwiękową. Dlaczego nie zauważyłeś tego podczas kręcenia? Prawdopodobnie dlatego, że ustawiając się w tym środowisku, ustawiając kamerę i światła i rozmawiając ze swoim talentem, przyzwyczaiłeś się do akustyki pomieszczenia. Twój mózg zablokował te irytujące, pogłosowe odbicia, które teraz plamią twoją ścieżkę dźwiękową.
Profesjonalny inżynier dźwięku uczy się, jak skupiać uwagę na tych niesfornych odbiciach, używając słuchawek do uważnego monitorowania dźwięków zbieranych przez mikrofon. Aby nagrać dobry dźwięk, musisz nauczyć się ignorować treści, dopóki otoczenie, umiejscowienie mikrofonu i talent nie dadzą najlepszego możliwego efektu dźwiękowego. Używając słuchawek i słuchając dźwięku tak, jak słyszy go mikrofon, możesz łatwo zidentyfikować i zrekompensować wszelkie niepożądane dźwięki lub tony, które całkowicie przegapiłoby Twoje ucho.
Widząc pejzaż dźwiękowy
Kiedy po raz pierwszy zacząłeś kręcić film, musiałeś nauczyć się myśleć wizualnie w kategoriach tego, jak coś wygląda na ekranie, a nie jak wygląda gołym okiem. Możesz zrobić to samo z dźwiękiem, ucząc się myśleć w kategoriach tego, jak twoje źródło brzmi dla twojego ucha i jak będzie brzmiało podczas nagrywania. Widząc pejzaż dźwiękowy danego środowiska, możesz zacząć przewidywać potencjalne problemy lub korzyści płynące z danego środowiska.
Najlepszym sposobem na rozwinięcie tej umiejętności słuchowej jest eksperymentowanie z różnymi mikrofonami i ich rozmieszczeniem w różnych środowiskach akustycznych. Pomoże to wytrenować uszy i oczy we współpracy, aby zapewnić bogaty, szczegółowy obraz krajobrazu dźwiękowego, który napotykasz podczas fotografowania. Umieszczenie i rodzaj mikrofonu mogą mieć dramatyczny wpływ na ścieżkę dźwiękową.
W przypadku używania mikrofonu zamontowanego w kamerze umieszczonego kilka stóp od obiektu, środowisko akustyczne będzie widoczne na taśmie. Na przykład sfotografuj ten sam obiekt z tej samej odległości za pomocą mikrofonu Lavaliere, a jakość ścieżki dźwiękowej będzie brzmiała zupełnie inaczej. Od Ciebie zależy, jaki rodzaj mikrofonu sprawdzi się najlepiej w jakiej pozycji, aby uzyskać pożądany efekt.
Praktyka czyni lepszym
Podobnie jak w przypadku każdego innego aspektu produkcji wideo, Twój poziom umiejętności będzie zależał od Twojego doświadczenia. A jedynym sposobem na zdobycie doświadczenia jest wyjście i strzelanie. Praktyka może nie czynić doskonałym, ale czyni lepszym. Zwracaj uwagę na dźwięk w różnych typach otoczenia i ćwicz oglądanie pejzaży dźwiękowych. Niedługo będziesz mógł zobaczyć i usłyszeć lepszą ścieżkę dźwiękową.