Partytury filmowe:czy stają się lepsze czy gorsze?

Obejrzyj jako dwa filmy mistrzowie esejów ścierają się w dobrej zabawie, dyskutując o zaletach i wadach współczesnej muzyki filmowej.

Po niedawnym wydaniu „Każdej klatki obrazu” doskonałe zestawienie, dlaczego obecne wyniki filmowe brakuje trwałego uroku klasyków, takich jak Gwiezdne wojny Dan Golding właśnie opublikował film z odpowiedzią na oryginalny utwór Tony'ego Zhou, jednocześnie zadając kilka nowych pytań na temat aktualnego stanu partytur filmowych.

Symfoniczny wszechświat Marvela

Powyższy intrygujący filmik ukazał się kilka dni temu. Przedstawia dość przekonujący argument:chociaż kinowy wszechświat Marvela z pewnością ma wiele zalet, niezapomniane partytury filmowe nie są jednym z nich.

Podczas gdy klasyki filmowe, takie jak Gwiezdne wojny , Park Jurajski i Harry Potter wszystkie mają niezapomniane ścieżki dźwiękowe, które wywołują uczucie nostalgii i radości , wydaje się, że Marvelowi brakuje całkowicie w tym dziale. Czy te produkty warte miliardy dolarów nie powinny mieć głębszego wpływu na odbiorców? Tony Zhou rozkłada tajniki sytuacji, jednocześnie wyjaśniając, w jaki sposób ścieżki dźwiękowe do filmów są produkowane, kopiowane, a czasem nawet kradzione.

Rozbijając sceny z Iron Mana , Kapitan Ameryka i Thor , Zhou pokazuje, jak film zdobywa punkty (lub ich brak) może skorzystać z kilku odejmowań lub zmian nastroju. Kapitan Ameryka klip okazuje się szczególnie frustrujący po tym, jak Zhou pokazuje, co mogło być .

Tymczasowa muzyka

Główny nacisk eseju wideo przenosi się w połowie na  muzykę tymczasową . Mówiąc prościej, temp music to partytura z wcześniej wydanego filmu, która jest umieszczana w wstępnej edycji bieżącej produkcji przed skomponowaniem ścieżki dźwiękowej.

Ma to na celu dać kompozytorowi wyobrażenie o tym, czego reżyser chce dla filmu. To nieuchronnie prowadzi do tego, że wiele partytur brzmi uderzająco podobnie do tych z innych filmów.

Podobieństwa między 300 i Tytusa są zaskakujące i niezaprzeczalne i służą dalszemu stwierdzeniu Zhou, jak leniwe stało się zdobywanie punktów. W podobnym duchu, podczas gdy Mad Max:Fury Road strzępienie gitar mogło być bardziej pamiętną muzyczną wskazówką, wciąż było wiele innych sekcji, które przypominały Kapitan Ameryka:Zimowy Żołnierz .

Zhou rozwiązuje problem kompozytorów używających muzyki tymczasowej i zapożyczających wskazówki z wcześniej wydanych partytur:

Widzimy, jak kompozytorzy, tacy jak Alexandre Desplat, wyjaśniają, w jaki sposób reżyserzy będą oglądać i słuchać utworu tymczasowego w edycji w kółko, dopóki ich umysł się nie ustali — i utknie . Zhou kończy swoją argumentację, mówiąc, że ponownie użyte partytury, tymczasowa muzyka i niezapomniane wskazówki pochodzą z tego samego miejsca – granie w bezpieczne rzeczy .

Teoria muzyki filmowej

Przyjrzyjmy się teraz Danowi Goldingowi esej obalający, w którym stwierdza, że ​​– mimo że założenia Zhou są prawidłowe – wszystko jest w porządku. Chociaż Gwiezdne wojny Temat jest głównym tematem wstępu i ogólnego przesłania Zhou, Golding odpowiada, wiedząc, że kultowa ścieżka dźwiękowa do Gwiezdnych Wojen nigdy nie była tak oryginalna.

Czerpiąc z filmów takich jak King’s Row z 1942 r. oraz Jak zdobywano Zachód . z 1963 r Golding wyjaśnia, jak nawet struktura narracyjna i motywy Gwiezdnych wojen wcale nie są oryginalne. Jednak film nadal był realizowany twórczo i z wyjątkowym akcentem . Oddzwaniamy do filmów takich jak 2001:Odyseja kosmiczna George Lucas początkowo zamierzał wykorzystać klasyczne elementy do obrazu i musiał być przekonany, że jest inaczej. Powiedziałbym, że było blisko.

Golding kontynuuje dyskusję na temat legendarnego współczesnego kompozytora Hansa Zimmera. Zimmer zmienił grę w punktowanie filmów i zapoczątkował sposób wykorzystania komputerów w tym procesie. Reżyser słyszał muzykę w trakcie produkcji/komponowania i wprowadzać zmiany lub być bardziej zaangażowanym w proces, jednocześnie montując film. Ten przepływ pracy był przełomowy i wielu kompozytorów poszło w jego ślady.

W bardziej tradycyjnym świetle Złocenie opowiada o procesie zdobywania punktów przez Johna Williamsa do Gwiezdnych wojen i trudny charakter nagrywania partytur w tamtych czasach. Na przykład, ponieważ płacenie wszystkim artystom za przyjście i nagrywanie było tak drogie, wszystko musiało być skrupulatnie zaplanowane — a po skomponowaniu ścieżki dźwiękowej filmu nie można było już zmontować. To dość szalony pomysł, biorąc pod uwagę, jak wiele współczesnych zmian  filmy przechodzą, zanim trafią na srebrny ekran.

Kluczowym elementem dzisiejszego podejścia jest niska cena związana z tą metodą. Hans Zimmer wyjaśnia, że ​​za pomocą komputerów jest w stanie osobiście dotknąć każdej nuty w partyturze. Robiąc to,„w końcu tworzysz krajobraz dźwięków, a nie melodii i harmonii”.

I hej. Jeśli potrzebujesz epickiej, kinowej muzyki do swojego kolejnego filmu (a nie masz pieniędzy od Hansa Zimmera), PremiumBeat cię zabezpieczy.