W zeszłym miesiącu omówiliśmy wstępne planowanie, które należy wykonać przed rozpoczęciem projektu wideo. Nakreśliliśmy typowy przepływ pracy dotyczący rejestrowania i przechwytywania klipów, które będą stanowić elementy składowe naszego filmu o historii rodziny. W tym miesiącu przechodzimy do budowania naszej osi czasu, zamawiania i przycinania poszczególnych klipów, a następnie przeglądania wyników, aby sprawdzić tempo naszego programu.
W przeciwieństwie do prac narracyjnych, takich jak sztuka teatralna lub film narracyjny, planowany przez nas film o historii rodziny nie zawiera wstępnie zdefiniowanej fabuły. Dlatego musimy ustalić nasze cele dotyczące zamawiania naszych klipów w jakimś rozsądnym przepływie. W naszym programie umieścimy nasze klipy na osi czasu w przybliżonej kolejności chronologicznej, zaczynając od najstarszych zdjęć i klipów.
Najprostszym sposobem na umieszczenie naszych klipów na osi czasu jest często po prostu przeciąganie ich z ich pojemników na oś czasu pojedynczo. Jeśli uważałeś na nazwy swoich klipów, często możesz zautomatyzować część tego procesu, przenosząc klipy na oś czasu partiami, zwłaszcza w przypadku materiału uporządkowanego chronologicznie.
Wiele edytorów jest skonfigurowanych do wstawiania partii plików na oś czasu w kolejności ich nazw. Jest to potężna funkcja, ponieważ możesz wstępnie zamówić klipy, po prostu nazywając je grupami. Na przykład klip zatytułowany 01-001 zostanie umieszczony na osi czasu bezpośrednio przed klipem zatytułowanym 01-002. Po numerach możesz nazwać pliki w sposób bardziej opisowy, który pomoże Ci zapamiętać. Większość programów do edycji umożliwia również dodawanie komentarzy do bazy danych, która tworzy pojemnik na klipy, więc śmiało korzystaj z tego, jeśli uznasz to za przydatne.
Większość redaktorów ma również możliwość wstępnego ustawienia czasu trwania klatki. Rezultatem naszego zbiorowego wstawiania nieruchomych ujęć z Sekcji Pierwszej będzie seria 6-sekundowych klipów na osi czasu.
Następnie wstawimy klipy wideo z sekcji pierwszej na osi czasu. Jeśli istnieją gotowe ekrany tytułowe, inne grafiki, efekty dźwiękowe lub cokolwiek innego, zostaną one umieszczone na naszej osi czasu. Musimy zacząć zwracać uwagę na różne ścieżki na osi czasu, aby tytuły, które zostaną nałożone na wideo, były wyświetlane prawidłowo.
Zamówienie na osi czasu
Teraz, gdy nasze klipy znajdują się na osi czasu, możemy na nie spojrzeć i zdecydować, jak przenieść je w przyjemniejszą kolejność. Jednym ze sposobów na określenie czasu edycji jest obejrzenie ścieżki dźwiękowej. Tempo naszego utworu muzycznego często może być postrzegane jako skoki w przebiegu dźwięku. Wyrównanie nacięć między obrazami i wideo za pomocą skoków w przebiegu daje automatyczny sposób edycji.
Wielu początkujących filmowców zaczyna od wykonania swoich kawałków w rytmie ścieżki dźwiękowej. Ale przyjrzyjmy się bliżej naszym treściom. Pierwszy nieruchomy obraz (rysunek 1) to zdjęcie grupowe. Na tym zdjęciu jest sporo rodzinnych twarzy w porównaniu ze zdjęciem na rycinie 2, które jest zdjęciem cioci Marty grającej solo. Rysunek 3 przedstawia zbliżenie jej dłoni na klawiaturze. Film jest klipem z gadającą głową, na którym ciocia Marta opowiada o zabawie, jaką rodzina zawsze bawiła się przy fortepianie podczas wakacji.
Zamiast po prostu maszerować przez zdjęcia, spójrzmy, jak kreatywny edytor może ich użyć, aby pomóc widzom wchłonąć pełną treść wizualizacji i zbudować bardziej efektywną progresję ujęć. Pierwszy nieruchomy obraz obejmuje dwa takty ścieżki dźwiękowej, dając widzom więcej czasu na przyjrzenie się wielu twarzom na zdjęciu. Zdjęcie nr 2 zostało skrócone, a w połowie zostało połączone z ujęciem z klawiatury. Następnie gadająca głowa zastępuje pojedyncze ujęcie cioci Marty, aby mogła skomentować.
W rezultacie te same informacje są prezentowane widzowi w tym samym czasie, ale poświęciliśmy więcej czasu na złożone ujęcie z wieloma twarzami i daliśmy widzom bardziej interesującą edycję. Teledysk nie idzie już po prostu w rytm podkładowej muzyki, a jednocześnie jest całkowicie zsynchronizowany. Zwróć także uwagę na podział, w którym ciocia Marta zaczyna mówić, zanim ją zobaczymy. Jest to powszechna technika, która pomaga zwiększyć zainteresowanie widzów, dostarczając im nowych informacji (dźwięk na żywo) przed obejrzeniem powiązanego z nim klipu.
Wykonywanie cięcia
Inną umiejętnością, która sprawia, że wielu początkujących montażystów czuje się niekomfortowo, jest dokładne określenie, gdzie zrobić przecięcie między dwiema scenami. W nieliniowym systemie edycji łatwo jest eksperymentować i dostrajać punkty edycji za pomocą funkcji przycinania.
Edytor ustawia punkty wejścia i wyjścia, a następnie odtwarza tę edycję, a także spory kawałek materiału wchodzącego i wychodzącego z edycji, raz za razem (tj. Zapętla go). Funkcja przycinania umożliwia edytorowi przesuwanie punktu wejścia lub wyjścia klipu małymi krokami za pomocą poleceń klawiaturowych, cały czas obserwując wynikową edycję i dokonując korekt, aż do uzyskania odpowiedniego efektu.
Jeśli nadal nie masz pewności co do edycji, kolejną pomocną sztuczką jest odtworzenie oryginalnego klipu wideo i zaznaczenie punktów edycji wejścia lub wyjścia w locie. Oznacza to, że po prostu odtwarzasz klip w czasie rzeczywistym i zaznaczasz swoją edycję tam, gdzie instynkt podpowiada ci, że edycja powinna się udać. Jeden ze znanych redaktorów powiedział, że kiedy ogląda ten sam klip trzy razy z rzędu i trzykrotnie trafia dokładnie w ten sam punkt edycji, wie, że znalazł idealne miejsce. Pamiętaj, że kiedy przycinasz klipy na osi czasu, tak naprawdę nie zmieniasz samego pliku. Punkty edycji dotyczą tylko projektu, a materiał źródłowy pozostaje niezmieniony.
Rozkaz odwrotu
Bardzo ważne jest również, aby nauczyć się widzieć duży obraz, nawet podczas pracy nad najmniejszą edycją. Dzięki rodzajowi precyzyjnej kontroli, jaką oferuje nowoczesne oprogramowanie, łatwo dać się wciągnąć w przycinanie klatki tutaj lub klatki tam i zapomnieć o cofnięciu się i obejrzeniu skomplikowanej sekwencji w całości.
Nie ma nic bardziej frustrującego niż godzinna praca nad małą sekwencją, dostrajanie jej do prawie idealnego, a następnie odkrywanie, że Twój film jest za długi. Następnie musisz zdać sobie sprawę, że najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla swojego filmu, jest po prostu usunięcie całej sekcji, którą właśnie udoskonaliłeś. Bądź okrutny i bezlitosny i tnij, gdzie tylko możesz.
Zamknij zamówienie
Tak więc najważniejsze przy edycji jest to, że nie ma jednego właściwego sposobu na zrobienie tego. Celem ćwiczenia jest ułożenie i przycięcie materiału w taki sposób, aby publiczność była zaangażowana w prezentację. Osiągnij to, a Twoja edycja jest prawidłowa. Nieważne, jak się tam dostałeś.
W przyszłym miesiącu:Grafika to! Zmiana materiałów oraz dodawanie tytułów i grafik.
Redaktor współpracujący Bill Davis jest właścicielem i operatorem firmy produkującej filmy wideo w Arizonie.
[Pasek boczny:znaczenie ustawień przechwytywania]
Współcześni redaktorzy nie muszą renderować materiału na osi czasu, która pozostaje niezmieniona. Jeśli kiedykolwiek zdarzy Ci się renderować nawet najprostsze sekwencje zawierające tylko cięcia, musisz sprawdzić ustawienia projektu. Problem polega na tym, że ustawienia klipu nie są zgodne z ustawieniami przechwytywania określonymi podczas otwierania nowego projektu. W większości sytuacji powinieneś renderować tylko sekwencje tytułów i przejścia między klipami.
[Pasek boczny:Edycje i wstawki Ripple]
Każdy system edycji działa nieco inaczej, jeśli chodzi o określenie rodzaju edycji, którą wykonujesz, gdy upuszczasz nowy materiał na stary. W niektórych trybach wstawiasz nowy do starego, przesuwając poprzedni materiał w dół strumienia (tj. Ripple Edit). W innym trybie ta sama czynność może po prostu umieścić nową zawartość na nowej warstwie osi czasu, zastępując stare klipy nowymi. Oba rodzaje czynności edycyjnych są cenne, a gdy poznasz swój pakiet oprogramowania, nauczysz się przełączać między różnymi trybami edycji.
[Pasek boczny:Wybór wielokrotny]
Często istnieje wiele sposobów zaznaczania wielu klipów i przenoszenia ich jako grupy na osi czasu. W najbardziej użytecznych programach technika ta odzwierciedla zachowanie systemu operacyjnego. Innymi słowy:CTRL+klik (OPCJA+klik na Macu), aby wybrać wiele pojedynczych klipów. Możesz także kliknąć i przeciągnąć obszar zaznaczenia wokół wielu klipów w niektórych środowiskach lub SHIFT+kliknięcie, aby wybrać zakres na komputerze z systemem Windows. Niektórzy edytorzy mają inne rodzaje narzędzi do zaznaczania, które umożliwiają bardziej efektywne przenoszenie klipów.
Edycja:Edycja od początku do końca, część 3 z 4