Jeśli nie słyszałeś o technice poklatkowej, na pewno widziałeś jej obecność w branży filmowej dosłownie w każdej dekadzie. Od oryginalnego King Konga z lat 30. XX wieku po zeszłoroczne Boxtrolle, zatrzymanie w ruchu nadal jest ulubioną techniką animatorów i kinomanów. Praca w ruchu poklatkowym nie jest łatwa, ale wyniki są tego warte.
Jak każda animacja, jest wykonywana klatka po klatce, ale zamiast rysować nową klatkę, manipulujesz modelami fizycznymi w rzeczywistych zestawach. Ustawiasz swój model, przesuwasz kadr przez kamerę, przesuwasz model stopniowo i powtarzasz — w kółko. Z pewnością jest to powolny proces, ale wyniki nadają projektowi niepowtarzalny styl i atmosferę.
Czas przygotowania
Istnieje wiele dobrych powodów, aby używać animacji poklatkowej w projekcie, ale nie jest to tak proste, jak ustawienie statywu i fotografowanie. Nawet najbardziej podstawowe animacje wymagają dużej ilości planowania wstępnego. Jak w przypadku każdego projektu, zaczyna się od skryptu.
Pisanie do animacji nie różni się od zwykłych skryptów, ale masz więcej możliwości, aby otworzyć swoją wyobraźnię na oścież. Twoje ograniczenia nie są już tym, co możesz osiągnąć dzięki aktorom i lokacjom, ale tym, co możesz stworzyć. Ta wolność może być odurzająca, ale nie powinna wymykać się spod kontroli. Stop motion oferuje wiele możliwości, ale jest niezwykle pracochłonny.
Chociaż możliwe jest stworzenie epickiej sceny walki z tysiącami postaci, animowanie takiej sceny za pomocą pojedynczych modeli będzie czasochłonne. Jak najbardziej, eksploruj unikalne pomysły, których inaczej nie mógłbyś stworzyć podczas tworzenia swojej historii, ale pamiętaj o ilości czasu potrzebnej na animację.
Każdy film powinien być do pewnego stopnia zaplanowany (arkusze ujęć, storyboardy itp.), ale w przypadku animacji jest to o wiele ważniejsze. Stop motion wymaga godzin pracy na zaledwie kilka sekund użytecznego materiału, więc niezbędny jest solidny plan działania dla każdej sceny. W końcu nie chciałbyś spędzać godzin, a nawet dni, pracując nad ujęciem, którego nie potrzebujesz. Postaraj się skomponować wszystko tak, jak chcesz, zanim zagłębisz się w animację.
Tworzenie postaci
Po przygotowaniu się, nadszedł czas, aby dowiedzieć się, co będziesz animować. Materiały, których używasz, zależą od rodzaju posiadanych postaci. Ponieważ nie ma tradycyjnych aktorów, to do ciebie należy stworzenie postaci, które nie tylko będą rezonować z widzami, ale nie zabiją cię, by animować. Wypróbuj kilka projektów dla swoich postaci, zanim utrwalisz je w kamieniu, ponieważ po rozpoczęciu produkcji nie będziesz mógł wprowadzać zmian.
Modelina od dawna jest preferowanym wyborem dla animatorów poklatkowych, ponieważ daje swobodę tworzenia nietradycyjnych postaci, ale możesz użyć praktycznie wszystkiego:od figurek akcji po LEGO. Niezależnie od tego, co wybierzesz, upewnij się, że jest to coś, czym możesz łatwo manipulować i utrzyma swoją pozycję.
W tym celu szkielety świetnie nadają się do wykorzystania dla twoich postaci. Modele gliniane są bardziej miękkie i z czasem nie będą w stanie utrzymać swojej pozycji. Armatura zapobiega temu, będąc szkieletem, na którym budujesz postać. Zapobiegają opadaniu modelu między strzałami i pomagają w wykonywaniu mniejszych ruchów postaci.
Armatura nie musi być ani skomplikowana, ani droga, kupiona w sklepie. Nawet zginanie drutu do podstawowego kształtu, którego pragniesz (świetne dla bardziej fantastycznych postaci) i budowanie modelu wokół tego, co jest lepsze niż nic. Używanie przedmiotów gospodarstwa domowego, takich jak zabawki, może negować potrzebę armatury. Tak czy inaczej, upewnij się, że pasuje do świata/historii, którą tworzysz.
Uczynienie ich prawdziwymi
Bardziej niż poruszające się wyrostki, twoje postacie muszą wyrażać siebie. Musisz zaprojektować mimikę twarzy swoich postaci, aby przekazać ich emocje. Za pomocą plasteliny modelarskiej można kontrolować rysy twarzy klatka po klatce, tak jak wykonujesz każdy ruch, ale wiąże się to z własnym zestawem bólów głowy. Alternatywnie może być łatwiej utworzyć wiele głów dla swoich postaci z różnymi wyrazami twarzy i w razie potrzeby zamieniać je między klatkami.
Oszczędza to cenny czas i wymaga tylko dodatkowego wysiłku z przodu, aby wykonać i uporządkować rzeźby. Przydają się szczególnie w przypadku dialogów, które należy nagrać przed animacją.
Na planie
Twoje postacie potrzebują miejsca, do którego mogą się udać. Umieszczenie ich w pustce nie zapewnia ciekawej opowieści ani wizualizacji, więc musisz budować zestawy. Podobnie jak twoje postacie, sposób tworzenia zestawów zależy wyłącznie od ciebie i scenariusza. Upewnij się tylko, że są wystarczająco duże, aby pomieścić Twoje modele i zapewniają swobodę filmowania pod różnymi kątami.
Podczas pracy z miniaturowymi zestawami łatwo zapomnieć o szczegółach, więc pamiętaj o drobiazgach. Na przykład, budując zestaw do sypialni, ważne jest, aby pamiętać, co składa się na sypialnię. Łóżka potrzebują prześcieradeł i poduszek, szafy są zazwyczaj wypełnione ubraniami, większość komód ma na sobie bibeloty itp. Te szczegóły są często pomijane w procesie tworzenia zestawów, ale dodają scenom wiele wizualnego polotu. Stylistycznie istnieją dobre powody, aby je przeoczyć, ale musi to być świadoma decyzja, a nie dlatego, że zapomniałeś.
Podobnie jak w przypadku wszystkiego, co filmujesz, oświetlenie jest kluczowym elementem, ale gdy używasz miniatur, wymaga to więcej przemyślenia. Nie tylko oświetlasz do filmowania, ale musisz oświetlić swój plan w realistyczny sposób. W przypadku wnętrz, takich jak zestaw sypialniany, trzeba zastanowić się, skąd pada światło. Jeśli w Twoim ujęciu widoczna jest lampa, ale światło pada z przeciwnej strony postaci, widzowie szybko rozpoznają wizualne rozłączenie.
Przejście do biznesu
Zestawy są zrobione, modele gotowe, a ujęcia zaplanowane. Już prawie czas zacząć strzelać. Podobnie jak w przypadku każdego projektu, ważnym czynnikiem jest sprzęt używany do rejestrowania materiału filmowego. Do zatrzymania ruchu można użyć kamery lub aparatu fotograficznego. Wybór nalezy do ciebie. Jeśli masz już aparat, który znasz, prawdopodobnie dobrym pomysłem jest pozostanie przy nim.
Bez względu na aparat, którego używasz, jedno jest kluczowe:musi być całkowicie nieruchomy. Nic nie psuje animacji bardziej niż kamera poruszająca się, kiedy nie powinna. Posiadanie solidnego statywu to świetny początek, ale przyklejenie go po ustaleniu punktu strzeleckiego nie jest złym pomysłem.
Jedną z rzeczy, które mogą niezmiernie ułatwić Ci życie w zatrzymanym ruchu, jest podłączenie kamery do programu na komputerze (tj. AnimatorHD, Dragonframe, iStopMotion, StopMotionPro), dzięki czemu możesz korzystać z techniki skórki cebuli. To poręczne narzędzie tworzy półprzezroczysty obraz poprzedniej przechwyconej klatki, dzięki czemu możesz zobaczyć z perspektywy kamery, jak daleko musisz przesunąć model. Jest to pomocny przewodnik, w którym zwykle wszystko, na czym możesz polegać, to twoje własne oczy.
Utrzymuj swoje zasady
Stop motion to forma animacji i jako taka musisz pamiętać o podstawowych zasadach animacji. Te pomysły istnieją od czasu pojawienia się tego medium i są kluczowe, aby każda animacja wydawała się realistyczna dla widzów.
Nie ma to nic wspólnego ze stylem czy tonem, który może być nierealistyczny, ale ma więcej wspólnego z fizyką w świecie rzeczywistym i tym, jak ludzie postrzegają ruch. Rozciąganie i zgniatanie to najprostszy przykład, a ideą, która się za tym kryje, jest nadanie „ciężaru” postaciom lub przedmiotom. Wyobraź sobie odbijanie piłki. Uderzając w ziemię, zgniata się razem, a następnie rozciąga się na zewnątrz, gdy wraca do góry.
Ten sam pomysł można zastosować do postaci skaczących w górę iw dół (powodując zginanie i wysuwanie nóg) lub stykających się z innymi elementami sceny. Postacie i zestawy muszą reagować fizycznie w odpowiedni sposób. Niezastosowanie się do podstaw może spowodować, że widzowie poczują się niekomfortowo, uniemożliwiając im skupienie się na treści Twojego filmu lub całkowicie przestaną oglądać.
Postprodukcja
Jeśli chodzi o postprodukcję, dobrą wiadomością jest to, że normalne programy do edycji będą działać dobrze w przypadku poklatkowej animacji. To, na czym musisz się bardziej zainteresować, to sposób przechwytywania materiału filmowego. Wspomnieliśmy już o kilku programach w odniesieniu do skórowania cebuli, ale działają one również w celu przechwytywania materiału filmowego i zapisywania go w formacie łatwym do edycji.
Ogólnie rzecz biorąc, obowiązują te same zasady edycji, z kluczową różnicą, że nie będziesz mieć prawie tylu dodatkowego materiału do zabawy. Jedną z największych rzeczy, którą musisz się zająć, oprócz naprawienia problemów z synchronizacją, będzie projekt dźwięku. Dialogi są nagrywane osobno, a materiał rejestrowany w trybie MOS (Motor Only Sync lub „Mit Out Sound”, jeśli wierzysz niektórym legendom), co oznacza, że nie masz żadnych dźwięków otoczenia, z którymi możesz pracować.
To od Ciebie zależy, czy stworzysz dźwięki świata w swojej historii, a wszystko, od kroków po odgłosy w tle, musi być uwzględnione. To długa droga, aby Twoje dzieło było prawdziwe. Słaby projekt dźwięku w Twojej animacji może być równie zniechęcający, jak nieprzestrzeganie zasad animacji.
Przejrzyj animację kilka razy w zatoce edycyjnej. Wykonaj kilka cięć, wypróbuj różne rzeczy i przygotuj najlepszą możliwą prezentację, zanim wyeksportujesz ją do wybranego formatu. Wkładasz dużo czasu i wysiłku w samo animowanie, ale z tego powodu nie idziesz na skróty w edycji. Nie spiesz się i spraw, by było ostre.
Pasek boczny:postęp technologiczny
Sztuka poklatkowa to starsza technika, ale nowe technologie nadal zapewniają doskonałe sposoby na rozszerzenie tego medium i uczynienie go bardziej dostępnym dla nowicjuszy — czy możesz sobie wyobrazić, jak przydatne byłoby obieranie cebuli kilkadziesiąt lat temu? Jednym z najnowszych osiągnięć, które w dużym stopniu pomogły animatorom, jest drukowanie 3D. Drukarka 3D przekształca wygenerowany komputerowo model w namacalną rzecz. Chociaż technologia ta ma szerokie zastosowanie, jest to najlepsza oszczędność czasu w przypadku poklatków.
Modelowanie rąk jest czasochłonnym przedsięwzięciem, ale robienie tego na komputerze z oprogramowaniem jest znacznie płynniejszym procesem, który pozwala na większą ilość eksperymentów. Tam, gdzie zmiana czegoś w fizycznej rzeźbie wymaga straty godzin pracy, możesz dokonać zmian i wrócić, naciskając klawisz w komputerze.
Co ważniejsze, drukowanie 3D pomaga, gdy wykonujesz wiele wyrazów twarzy, które można zamienić podczas animacji. Zamiast ręcznie rzeźbić każdą głowę, możesz szybko zmienić projekt w komputerze i wydrukować. Podczas gdy zatrzymanie ruchu nadal będzie wymagało mnóstwa ciężkiej pracy, dostęp do drukarki 3D może uratować życie w fazie przedprodukcyjnej.
Pasek boczny:animowana wizja
Reżyser i animator Josh Funk stworzył „The Spaceman” jako zabawny wyraz swojej dziecięcej wyobraźni. „„Kiedy byłem dzieckiem, robiłem tekturowe statki kosmiczne” – wyjaśnia Josh – „i chciałem nakręcić film, który zawierałby motywy z dzieciństwa i jak najwięcej jak najbardziej praktyczne efekty.” Film został stworzony przy użyciu animacji poklatkowej, miniaturowych zestawów, dużych zestawów kartonowych, animatroniki i CGI i reprezentuje drugą próbę poklatkową Josha. Jego poprzedni film, Tunele czasoprzestrzenne, został stworzony wyłącznie przy użyciu technik poklatkowych.
Chociaż poklatkowe jest czasami postrzegane jako zbyt pracochłonny proces, Josh ma szczególny sentyment do tego medium:„Zawsze byłem fanem animacji poklatkowej. średni." To dzięki temu imponującemu poziomowi zaangażowania animatorzy poklatkowi, tacy jak Josh, zyskują bezkompromisową kontrolę nad swoimi projektami. „Potrafię tworzyć skomplikowane scenografie, które byłyby kosztowne w przypadku filmu aktorskiego”, mówi Josh, „nie ma aktorów, z którymi można by się martwić, a wszystko, co mogę sobie wyobrazić, można stworzyć za pomocą marionetek. To naprawdę jest jak sztuka w ruchu”.
Mimo to pełna kontrola nie zawsze jest równoznaczna z najwyższą perfekcją — ale to nie przeszkadza Joshowi:„Podoba mi się niedoskonałość tej formy animacji. Na przykład, jeśli przyjrzysz się uważnie The Spaceman, możesz od czasu do czasu zobaczyć, jak futro porusza się z miejsca, w którym moje palce dopasowywały lalkę. Pomiędzy kadrami dzieje się przedstawienie”.
„The Spaceman” zdobył do tej pory dwie nagrody w konkursach IndieFEST i Najlepsze filmy krótkometrażowe, a do końca roku trafi na kilka kolejnych festiwali.
Chcemy aby szczególnie podziękować Joshowi za zajrzenie za kulisy jego pracy na zdjęciach przedstawionych w tym artykule. Oglądaj „The Spaceman” i bądź na bieżąco z najnowszymi projektami Josha na www.joshfunk.com
Jordan Maison jest redaktorem i artystą VFX, który wykorzystał swój talent do tworzenia treści internetowych dla Disney Studios oraz witryn z filmami i grami wideo.