Jeśli nie słyszałeś o Efektie Kuleszowa, nie jesteś sam. Jednak kiedy już to zrozumiesz, zaczniesz zauważać to w filmach wielu reżyserów, zwłaszcza Alfreda Hitchcocka i Stevena Spielberga.
Około 100 lat temu rosyjski reżyser Lew Kuleszow wprowadził technikę, która otworzyła nowe światy dla wczesnych filmowców. W krótkim przykładzie Kuleszow pokazał mężczyznę patrzącego w kamerę, a następnie przechodzącego do określonej sytuacji. Jest to pokazane na trzech różnych przykładach, co sprawia, że widz podejmuje zupełnie inną decyzję co do tego, jakie myśli i stan emocjonalny mężczyzny były całkowicie oparte na informacjach zawartych w wycinkach. Według Kuleszowa, cięcie było o wiele lepsze w manipulacji publicznością niż gra aktorów. Ten efekt jest bardzo dobrze przedstawiony w tym słynnym przykładzie Hitchcocka:
https://www.youtube.com/watch?v=TNVf1N34-io
Chociaż Hitchcock często używa ujęcia z punktu widzenia (POV), co może być ściśle związane z oryginalnym przykładem Kuleszowa, Spielberg podniósł technikę, często pomijając prawdziwy POV i zamiast tego kładąc nacisk na reakcję aktora, tak jakby czas się zatrzymał. . Zostało to po mistrzowsku wykonane dzięki jego słynnej technice poruszania kamerą dolly, która sprawia, że widz zanurza się w duszy bohatera i głęboko wnika w jego myśli i emocje.
Aby znaleźć więcej świetnych przykładów tej imponującej techniki filmowania, przejdź do wpisu na blogu StudioBinder i czytaj dalej.