Według Martina Scorsese ruchu kamery nigdy nie należy wykorzystywać dla samego ruchu. Zawsze powinno być motywowane historią lub bohaterami. Na przykład w filmie „Taksówkarz” Scorsese wykorzystuje długie ujęcia śledzące, aby śledzić Travisa Bickle’a jadącego przez miasto. Pomaga to stworzyć poczucie klaustrofobii i izolacji, a także odzwierciedla stan psychiczny Travisa.
2. Ruch kamery może pomóc w stworzeniu nastroju i atmosfery
Sposób, w jaki porusza się kamera, może również pomóc w stworzeniu określonego nastroju lub atmosfery. Na przykład w filmie „Goodfellas” Scorsese wykorzystuje szybkie, gwałtowne ruchy kamery, aby stworzyć wrażenie pilności i ekscytacji. Pomaga to oddać wrażenie uniesienia się w wirze przemocy i przestępczości.
3. Ruch kamery może pomóc w uwydatnieniu niektórych elementów kadru
Ruch kamery można wykorzystać także do uwypuklenia pewnych elementów kadru. Na przykład w filmie „Wściekły byk” Scorsese używa zoomu, aby zwrócić uwagę na twarz Jake’a LaMotty uderzanego na ringu. Pomaga to stworzyć poczucie intymności i klaustrofobii, a także oddaje intensywność walki.
4. Ruch kamery może pomóc w opowiedzeniu historii
Wreszcie, do opowiedzenia historii można również wykorzystać ruch kamery. Na przykład w filmie „Infiltracja” Scorsese wykorzystuje długie, nieprzerwane ujęcie śledzące, podążając za Colinem Sullivanem przechodzącym przez tłum ludzi. To ujęcie pomaga ustalić charakter i motywacje Sullivana, a także zapowiada wydarzenia, które rozegrają się w dalszej części filmu.
Wniosek
Martin Scorsese jest mistrzem motywowanego ruchu kamery. Wykorzystuje ruch kamery do tworzenia nastroju, atmosfery i napięcia, a także do opowiadania historii. Studiując wykorzystanie ruchu kamery przez Scorsese, filmowcy mogą dowiedzieć się, jak wykorzystać to potężne narzędzie dla własnych korzyści.