Księżyc jest fotograficznym żartem. Wisi na niebie, cały duży i jasny. Potem próbujesz zrobić mu zdjęcie i otrzymujesz żałosną białą plamę unoszącą się w morzu cyfrowego szumu i ciemności. To frustrujące, zwłaszcza gdy doświadczasz superksiężyca, krwawego księżyca, księżyca żniw lub innych zjawisk księżycowych, które tak naprawdę nic nie znaczą, ale są bardzo dobre w pomaganiu stronom internetowym w zwiększaniu liczby wyświetleń i Użytkownicy Instagrama zbierają lajki.
Ale chociaż mały księżycowy kumpel Ziemi może być trudny do sfotografowania, wyniki mogą być satysfakcjonujące. Oto kilka wskazówek dotyczących fotografowania księżyca w pełni, bez względu na to, jaki masz aparat lub jaki szum medialny niesie ze sobą ten konkretny księżyc.
Zaplanuj ujęcie
Zacznijmy od złych wiadomości:natknięcie się na piękny księżyc i oczekiwanie, że uda się go uchwycić smartfonem, jest bardzo mało prawdopodobne. W rzeczywistości prawdopodobnie skończysz z czymś takim jak ten bałagan.
Złe zdjęcie księżyca
Brutto, prawda? To dlatego, że twój smartfon – przynajmniej sam – nie jest przeznaczony do robienia takiego ujęcia. Obiektyw jest za szeroki, matryca generuje za dużo szumu cyfrowego, a na obiektywie często brudzi się maź z kieszeni, która zamazuje ramkę. To nie jest ładne. Warto więc zwizualizować ujęcie, które chcesz, a to pomoże określić sprzęt i technikę, której będziesz chciał użyć.
Witryny takie jak In-the-sky.org są dobrym punktem odniesienia przy planowaniu wydarzeń księżycowych lub po prostu śledzeniu regularnych aktywności księżyca.
Korzystanie z dedykowanej kamery
Najlepszym rozwiązaniem do fotografowania księżyca jest zaawansowany aparat z regulacją ekspozycji i długim teleobiektywem. Do poniższego ujęcia użyłem pełnoklatkowej lustrzanki cyfrowej Canon 5D Mark III z obiektywem zmiennoogniskowym Tamron 150-600 mm i dołączonym ekstenderem. Jeśli nie wiesz nic o liczbach związanych z obiektywami zmiennoogniskowymi, 600 mm jest niezwykle długie. W rzeczywistości jest dłuższy niż większość dużych, białych soczewek, które znajdziesz na uboczu profesjonalnych wydarzeń sportowych.
Na szczęście nie potrzebujesz sprzętu o wartości 10 000 USD, aby oddać solidny strzał. Każdy nowoczesny aparat z wymiennymi obiektywami z dostępem do obiektywu zmiennoogniskowego załatwi sprawę. Nawet kompaktowy aparat z wbudowanym długim obiektywem zmiennoogniskowym może działać, chociaż to trochę utrudnia sprawę.
Wybierz najdłuższy teleobiektyw. Jeśli nie masz pewności, która jest, warto sprawdzić ogniskową obiektywu, która jest zwykle określana jako zakres, na przykład 18-55 mm lub 70-200 mm. Im wyższa liczba, tym większe powiększenie widoku.
W przypadku korzystania z aparatu z wbudowanym obiektywem zmiennoogniskowym sprawa staje się nieco bardziej skomplikowana. Gdy zbliżasz się do końca teleobiektywu zakresu aparatu, nie może on wpuścić tak dużo światła (ponieważ przysłona zmniejsza się). W rezultacie musi zwiększyć czułość czujnika na światło, co zwiększa szum cyfrowy. Być może będziesz musiał trochę poeksperymentować, aby znaleźć idealną równowagę powiększenia i szumu dla konkretnego aparatu, zwłaszcza jeśli jest to coś z potwornym 50-krotnym zoomem. Wiele aparatów oferuje również „cyfrowy zoom”, który należy zignorować, ponieważ po prostu przycina obraz, co można zrobić lepiej w poście.
Super księżyc
Konfiguracja
Do tego ujęcia będziesz potrzebować statywu, nie dlatego, że jest ciemno, ale dlatego, że teleobiektywy są o wiele trudniejsze do utrzymania stabilnego i wolnego od rozmycia ruchu bez solidnej podstawy.
Wybierz miejsce z wyraźnym widokiem na Księżyc — wyjście na zewnątrz poprzedniej nocy w celu śledzenia nierównej ścieżki na niebie może pomóc Ci zorientować się, kiedy wszystko się ułoży.
Jeśli chcesz uchwycić tylko księżyc, lokalizacja nie ma tak dużego znaczenia, ale dodanie pierwszego planu może pomóc nadać księżycowi kontekst, który pomoże mu poczuć się tak duży, jak wygląda, a nawet większy .
Czasami czas nagrywania będzie określony przez konkretne wydarzenie, takie jak zaćmienie, ale w przeciwnym razie możesz wybrać czas, który najlepiej pasuje do Twojej kompozycji. Na przykład fotografowanie księżyca, który pojawia się nad horyzontem, sprawi, że będzie wyglądał na ogromny, szczególnie w sytuacji „super księżyca”.
Ustaw kamerę
Jeśli nie znasz trybów ekspozycji aparatu i pojęć, będziesz chciał przełączyć aparat w tryb programu, który zwykle jest reprezentowany przez „P” na pokrętle trybów. Jest to tryb automatyczny, ale pozwala dostosować ekspozycję za pomocą czegoś, co nazywa się „kompensacją ekspozycji”. Będziesz musiał sprawdzić dokładną metodę stosowania kompensacji ekspozycji w konkretnym aparacie, ale są szanse, że będziesz musiał zmniejszyć ogólną ekspozycję o -2 lub nawet więcej.
Zdjęcia księżyca często oszukują światłomierze aparatu, ponieważ próbują uśrednić jasne ciało niebieskie z ciemnym niebem. Zwykle możesz stwierdzić, kiedy robisz to dobrze, ponieważ na księżycu zaczniesz dostrzegać pewne szczegóły.
Jeśli znasz ustawienia aparatu, zacznij od niskiego ustawienia ISO — nawet 100 będzie działać na początek. Wybierz małą przysłonę, taką jak f/8 lub f/11, aby uzyskać najostrzejsze działanie obiektywu i zacznij od czasu otwarcia migawki około 1/125. Może być za ciemno, w zależności od Twojej lokalizacji, ale możesz je dostosować według własnego uznania.
Super księżyc
Zrób zdjęcie
Ustawienie ostrości na księżycu powinno być dość łatwe, jeśli obiektyw jest wystarczająco długi. Jeśli Twój aparat umożliwia powiększanie podczas korzystania z tylnego ekranu do komponowania ujęcia, jest to świetny sposób, aby dokładnie sprawdzić, czy wszystko jest ostre. Możesz użyć systemu autofokusa aparatu, ale jeśli okaże się, że ciągle przesuwa się w przód iw tył, szukając obiektu (fotografowie nazywają to „polowaniem”), wówczas lepszym rozwiązaniem może być ręczne ustawianie ostrości.
Gdy będziesz gotowy do zrobienia zdjęcia, użyj trybu samowyzwalacza aparatu, aby faktycznie wyzwolić migawkę. Wiele aparatów ma tryb, który czeka dwie sekundy po naciśnięciu przycisku, aby zrobić zdjęcie, co jest tutaj przydatne. Naciśnięcie przycisku migawki palcem może wywołać niewielkie drgania aparatu i dać nieostre zdjęcie, nawet jeśli jesteś na statywie.
Nie bierz tylko jednego. Z takim zdjęciem wiele może się nie udać, więc rób tyle, ile możesz, póki masz szansę.
Jeśli nie możesz podejść wystarczająco blisko, aby zrobić naprawdę ciasne ujęcie Księżyca, nie przejmuj się zbytnio. Potrzebujesz tylko zdjęcia, które ma mniej więcej 1000 x 1000 pikseli, aby wyglądać świetnie na Instagramie, więc jest dużo miejsca na przycinanie plików z większości aparatów.
Fotografowanie telefonem
Największym wyzwaniem porządnego zdjęcia księżycowego smartfona jest obiektyw. Najprostszym rozwiązaniem jest znalezienie kumpla z teleskopem i pożyczenie go. Produkują specjalne adaptery do mocowania aparatów smartfonów bezpośrednio do okularów teleskopowych, ale podobny efekt można uzyskać, po prostu trzymając go za rękę.
Chcesz się upewnić, że używasz dłoni — a nawet taśmy — do blokowania światła przed wnikaniem między teleskop a kamerę smartfona. Może to spowodować rozbłysk obiektywu i zamglenie, które zrujnuje twoje inaczej wymyślne zdjęcie.
Prawdopodobnie zajmie trochę czasu, aby uzyskać dokładną odległość od telefonu do wizjera, aby wszystko było ostre, ale na szczęście telefony mają miejsce na wiele zdjęć i można je usunąć śmierdzi później.
Edycja zdjęć
Bez względu na to, jak zrobisz zdjęcie, edycja powinna być całkiem prosta. Zazwyczaj do balansu kolorów można użyć ustawienia „światła dziennego”, nawet jeśli nastąpi zaćmienie, które nada mu czerwony odcień. W końcu jest to odbite światło słoneczne, które rejestrujesz.
Jeśli wiesz, jak robić zdjęcia w formacie RAW — co jest obecnie wykonywane regularnie zarówno przez smartfony, jak i dedykowane aparaty — po włączeniu tej funkcji zachowasz wszystkie przechwycone dane obrazu bez kompresji do pliku JPEG. Daje to dodatkowe pole manewru, jeśli chodzi o edycję gotowego obrazu.
A jeśli widzisz dziwne fioletowe lub zielone obwódki wokół Księżyca, jest to efekt zwany aberracją chromatyczną i często występuje przy krawędziach o wysokim kontraście, zwłaszcza w przypadku tańszych obiektywów i optyki. To po prostu niezdolność obiektywu do korekcji różnych kolorów światła załamującego się pod różnymi kątami. Możesz to naprawić w poście, używając czegoś takiego jak Lightroom lub Photoshop. Lub po prostu przełącz go na najlepszą maskę niedoskonałości w historii:czarno-białą.