Jak przyjąć minimalistyczne podejście do krajobrazów

Współczesne życie może być przerażająco szybkie i przytłaczające. W świecie chaosu i bałaganu, w którym wszystko jest dostępne za jednym kliknięciem myszy, zrozumienie tego, co jest istotne i ograniczenie tego do minimum, może wydawać się niemożliwe. Fotograf krajobrazowy Anthony Lamb w swojej karierze z determinacją stosował minimalistyczne podejście do swojego rzemiosła. „Świat jest chaotyczny tylko ze względu na sposób, w jaki go postrzegamy” – wyjaśnia. „Widzimy świat w tak dużej panoramie, że czasami ludziom trudno jest spojrzeć na świat w bardziej uproszczony sposób. Uproszczenie tego, co tam jest, może być łatwiejsze niż myślisz; minimalizm można odkryć wszędzie wokół nas”.

Lamb przypisuje częściowo swoje zainteresowanie krajobrazem swojemu dzieciństwu. Podczas gdy wiele rodzin wybierało się na wakacje z gwarancją słońca do Hiszpanii lub na południe Francji, jego kochający podróże rodzice mieli bardziej zindywidualizowane podejście do rodzinnych wycieczek – na wycieczkę po Szkocji, zwiedzanie Krainy Jezior i Wybrzeża Jurajskiego, oko - wycieczka otwierająca do Tunezji w Afryce i kontrastująca wycieczka do Chamonix we Francji, w cieniu Mont Blanc, na którą Lamb ostatecznie wspiął się jako dorosły.

„Te miejsca były bardzo inspirujące ze względu na swoje piękno i zmienną pogodę” – mówi. „Przez większość czasu, gdy wędrowaliśmy, padało, co widać w mojej pracy do dziś. Zwykle fotografuję w trudnych i wymagających warunkach – burze, deszcz ze śniegiem, śnieg, a nawet burze piaskowe. Uważam, że to o wiele bardziej pociągające niż wyjście w przyjemny, spokojny dzień pod błękitnym niebem. Dla mnie to nie jest doświadczenie wszystkiego, co może zaoferować natura. Moim życzeniem jest zapewnienie ludziom emocjonalnego połączenia tego, co widzę w różnych okresach zmian”.

Edukacja minimalistyczna

Lamb częściowo przypisuje swoje zainteresowanie minimalizmem jego szkoleniu. „Wywodzi się z mojego wykształcenia”, ujawnia, „kiedy studiowałem sztukę i projektowanie w college'u w Stockport w Manchesterze, a następnie projektowanie mebli i produktów na uniwersytecie w Nottingham. Skłaniałem się ku projektom liniowym i zawsze interesowało mnie uproszczone podejście projektowe, podobne do tego z ruchu Bauhaus, klasyczne przykłady mniej znaczy więcej.

Większość moich wczesnych prac była czarno-biała, wykorzystując estetykę high-key i low-key do tworzenia prostych, monotonnych obrazów, które uchwyciły krótką chwilę w czasie. To dodatkowo zainspirowało mnie do podążania minimalistyczną ścieżką w mojej fotografii”.

Urodzony w 1976 roku Lamb, samouk, zaczął traktować swoją fotografię dopiero w wieku 27 lat; porzucenie kariery w sprzedaży i przejście na zawodowstwo około cztery lata temu. Z siedzibą w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, gdzie mieszka od 2011 roku z żoną i dwiema małymi córkami, pustynia była
nieuniknioną przynętą dla mężczyzny minimalistycznego.

„Kiedy po raz pierwszy odwiedzasz ZEA i opuszczasz samolot, jesteś bombardowany przez budzące podziw, ale przytłaczające drapacze chmur” – wyjaśnia. „To chaotyczne, ale kiedy wyjdziesz poza światła wielkiego miasta, możesz uchwycić nową perspektywę panoramy – przytłaczające budynki teraz wydają się bardzo małe, a nad nimi wielka przestrzeń nieba. Więc jeśli szukasz minimalizmu, nadal możesz go znaleźć”.

Obrazy pustyni Baranka są zwiewne i spokojne, kompozycja wykwintna. Ostrożnie rozmieszczone przedmioty wskazują na bardziej nieprzyjazne środowisko, piaskowane drzewo lub gnijącą beczkę oleju. „Kiedy jestem w terenie, nie myślę jak minimalista – szukam pojedynczego postu lub detalu. Zamiast tego robię wiele badań, znajduję określone elementy w krajobrazie, które są atrakcyjne, a kiedy dotrę na miejsce, nakręcę ten konkretny temat. Potem spojrzę za siebie, w lewo i w prawo.

Nie odwiedzam tej lokalizacji tylko dla jednego ujęcia, zawsze szukam innych możliwości. Wizualnie sortuję to, co jest przede mną, naprawdę patrzę i prawdopodobnie widzę więcej. Minimalizm sprawia, że ​​bierzesz pod uwagę każdy aspekt fotografii. Wszystko, co jest obecne, jest bardziej podatne na ocenę, dlatego najważniejsze jest, aby w aparacie było jak najbliżej doskonałości”.

Negatywne myślenie

Negatywna przestrzeń w obrazach Lamba jest kluczowa dla jego estetyki. „Podczas fotografowania opcjonalne jest rozważenie wykorzystania ujemnej przestrzeni, ale nie wybieraj tylko niebieskiego nieba jako swojej ujemnej przestrzeni; rozważ włączenie pochmurnego lub nastrojowego nieba. Takie wykorzystanie przestrzeni nie może być zbyt uproszczone, musi utrzymać pewną wagę i teksturę. Woda może być również używana jako przestrzeń negatywna, szczególnie podczas fotografowania z długim czasem ekspozycji.

Jeśli weźmiesz wzburzone morze, które nie zostało wygładzone przy użyciu długiej ekspozycji, zobaczysz inne emocje, gdy zobaczysz je wizualnie. Może to sprawić, że poczujesz się bardziej niespokojny. I odwrotnie, jeśli wizualizujesz jezioro w porannym bezruchu, oferujesz spokojniejsze emocje. Negatywna przestrzeń jest częścią mojego minimalistycznego podejścia do fotografii i dlatego nadal używam jej w terenie. Jest to również zgodne z moją preferowaną estetyką. Przez lata nauczyłem się wykorzystywać negatywną przestrzeń na swoją korzyść.

Nazywam to pozytywną przestrzenią, ponieważ to, co robi, to wciąga obiekt, taki jak drzewo, do środowiska”.

W stronę wybrzeża

Mieszkając w pobliżu piekielnie gorącej i niegościnnej pustyni, nie dziwi fakt, że ostatnia przygoda Lamba zabrała go na zimne i mokre wybrzeże Bretanii. Kilka lat temu, po obejrzeniu kilku zdjęć surowych chat i kamiennych domów zgarbionych na skraju Oceanu Atlantyckiego, przeszukał za pomocą satelity peryferie lądowe i morskie, aby znaleźć interesujące miejsca.

Od około 80 roku decydował się na połowę. Szukał ich przez dziesięć dni, robiąc trzy klatki każdego obiektu, aby upewnić się, że światło, długa ekspozycja i ostrość zostały prawidłowo uchwycone. Uważa, że ​​od 10 do 15 strzałów się udało, może pięć lub sześć będzie do zaakceptowania, a jeden może się wyróżnić. „Będę miał szczęście, jeśli uda mi się zrobić trzy lub cztery świetne zdjęcia rocznie. To jest szalone! Niewielu ludzi wykonałoby tę pracę, gdyby zdali sobie z tego sprawę”.

Lamb nie bierze na siebie całego ciężaru kuratorowania swojej pracy wyłącznie sam, pozyskując opinię galerystów, konsultantów artystycznych i swojej żony. Te drugie opinie pozwalają mu lepiej zrozumieć, które obrazy wejdą na rynek. Następnie wykona wydruki testowe, aby sprawdzić
pod kątem niedoskonałości.

Wyjście z wewnątrz

Jak możesz zrobić swoje pierwsze minimalne kroki? „Kiedy uczę kogoś fotografować”, wyjaśnia, „proszę go, aby przyjrzał się temu, co nim kieruje – czy to krajobrazy, pejzaże morskie, górskie czy pustynie – aby znaleźć coś, co motywuje ich pasję do fotografii. Kiedy już mają pojęcie o tym, co kieruje ich wyborem tematu, ważne jest, aby zastanowić się, co wpływa na nich jako osobę – proszę ich, aby przyjrzeli się swojej kolekcji sztuki w domu, zastanowili się, jaki rodzaj sztuki przemawiał do nich jako dziecko i co przemawia do nich teraz. Na przykład ma na mnie wpływ amerykański malarz Mark Rothko.

Chodzi o dostęp do twoich ukrytych pasji, a nie o nadmierne oddziaływanie mediów społecznościowych. Nie daj się ugrzęznąć w tym, co strzelają inni ludzie. Spróbuj znaleźć własną oryginalność. Uchwyć obrazy, które napędzają Cię jako osobę, a znajdziesz swój własny głos”.

Postprodukcja to ostatni krok w oczyszczaniu wizerunków Baranka. „To osobisty wybór estetyczny. Kiedy byłem młodszy, podbijałem klarowność do 25-30, myślałem, że wtedy wyglądało świetnie. Ale wszystko, co robi, to wzmacnianie szumu na obrazie. Teraz szukam równowagi na całym zdjęciu, nie przesuwając suwaków zbyt daleko, aby znaleźć tę równowagę podczas przetwarzania końcowego.

Utrzymać go stosunkowo blisko tego, co widziałem i nadać mu estetykę zbliżoną do tego, co moim zdaniem jest odpowiednie dla obrazu. Egoistycznie przemawia do mnie montaż,
dążę do miękkiego, uspokajającego, pozbawionego nasycenia koloru, który ma eteryczny charakter”. fizyczne i psychiczne wyzwania.

Jego poszukiwanie estetycznej perfekcji zostało z czasem udoskonalone i mogło zebrać swoje żniwo. „Próbuję wyjść z gatunku minimalistycznego” – zdradza. „Myślę, że dostałem się w to nieumyślnie; Niekoniecznie chcę być klasyfikowany jako fotograf minimalistyczny, ale jestem bardziej niż szczęśliwy, że nazywam się fotografem krajobrazu. Patrząc wstecz, nigdy nie zamierzałem podążać tą ścieżką – było to coś, co wynikało z moich wpływów, inspiracji od innych fotografów, mojej podróży jako projektanta i sposobu, w jaki komponuję kadr.” Jego dążenie do minimalizacji wymagało maksymalnego wysiłku.

Dlaczego to działa

Jedyny obraz, który rozbrzmiewa, to zdjęcie, które zrobiłem na Pustyni Arabskiej, zatytułowane „Captivation”. Odwiedzałem małą, odosobnioną pustynię w okolicy zwanej Seih Al-Dahal – kameralny zbiór wydm, który znajduje się na obwodzie ścieżki rowerowej. Na horyzoncie pojawiła się burza, która stanowiła idealne kontrastowe tło dla delikatnie oświetlonego piasku.

W rzadkich przypadkach natychmiast dostrzegam okazję fotograficzną, wizualizując dokładnie, jak skomponować i wykadrować temat. Przechodząc przez grzbiet wydmy, scena ujawniła się, doskonale wyrzeźbione pole wydmowe, zrównoważona współpraca przystających form terenu. W centrum kompozycji, jakby umieszczony tam za pomocą niepewnego pędzla, maleńki pustynny krzew ilustrujący poczucie skali i zainteresowanie tematem.

W ułamku sekundy wiedziałem dokładnie, jak uchwycić ten minimalistyczny spektakl. Używając długiej soczewki do kompresji obrazu, użyłem warstw wydm, aby poprowadzić oko przez scenę. Scentralizowałem krzew i pomarańczową kreskę między wydmami, która jest różnokolorowym piaskiem nawianym z pustynnych równin. Koc chmur nad nami rozrzedził się na chwilę, tworząc jasność wymaganą do zwiększenia tonalności, i nacisnąłem migawkę.

sześć najważniejszych wskazówek Anthony’ego dotyczących krajobrazu

1. Nie wychodź zawsze o zachodzie/wschodzie słońca lub w spokojnych warunkach. Niektóre z moich najlepszych zdjęć zostały zrobione przy trudnej pogodzie. Burze, wichury i zamiecie mogą nadać Twojej pracy nowy wymiar. Staraj się odwiedzać o różnych porach roku, ponieważ słońce oferuje nieskończone warunki oświetleniowe.

2. Wracaj do tych samych lokacji i nie spiesz się z eksploracją okolicy. Poznaj dokładnie krajobraz i dowiedz się, jak warunki mogą wpływać na obiekty, do których jesteś przyciągany.

3. Szukaj tematów, które otwierają drzwi do portfolio, a nie do pojedynczego ujęcia. Może to być studium latarni morskich lub rzek albo po prostu zbiór pejzaży morskich. Kolekcja fotografii opiera się na selektywnej kompozycji, uzupełniającym przetwarzaniu końcowym i obiektach tworzących przepływ.

4. Szukaj prostych kompozycji za pomocą długiego obiektywu. Na przykład szukaj szczegółów w krajobrazie, rozkładając duży widok. Ale nadal używaj tych samych technik kompozycyjnych podczas kadrowania obiektu, aby mieć pewność, że oko jest prowadzone przez obraz. Powyższy przykład został nakręcony z odległości 200 mm.

5. Zbadanie swoich lokalizacji przed ich odwiedzeniem jest kluczowe, ponieważ pomoże ci wydobyć to, co najlepsze ze środowiska. Mam na telefonie wiele aplikacji, które pozwalają mi sprawdzać pogodę, czasy pływów i zachodów/wschodów słońca, a także regularnie korzystam z Map Google, w których zapisałem setki lokalizacji.

6. Wybierz lokalizacje na podstawie tego, na co lubisz patrzeć i swoich zainteresowań, a nie tego, co jest popularne w mediach społecznościowych. Musisz czerpać przyjemność z tworzenia zdjęć, które odzwierciedlają Twoją wizję i wyobraźnię – w ten sposób będziesz na drodze do znalezienia własnego głosu jako fotograf.

6 najlepszych lokalizacji dla minimalistycznych krajobrazów

1. Pusty kwartał, Zjednoczone Emiraty Arabskie

Pustynia to miejsce bliskie mojemu sercu od czasu przeprowadzki w region w 2011 roku. To miejsce samotności i intymności. Może to być również bardzo trudne. Pogoda może się pogorszyć; wiatry mogą osiągać 40-50 km/h, temperatury dochodzące do 40°C, a wilgotność może sięgać 90%. Rozwijam się w tych warunkach; cząsteczki kurzu w atmosferze, cienkie chmury i płaskie światło zapewniają eteryczną estetykę.

2. Bretania, Francja

Od dzikiego, surowego wybrzeża po piękno latarni morskich, Bretania ma wiele możliwości dla fotografów krajobrazu. Jeśli szukasz fotografii z długim czasem naświetlania, nie zawiedziesz się ani nie uchwycisz fal, które nieustannie uderzają o granitowe wybrzeże. Upewnij się, że nie dasz się złapać jednej z ulewy, która odrywa się od Oceanu Atlantyckiego!

3. Północne wybrzeże Norfolk, Wielka Brytania

Ukryty klejnot do fotografii krajobrazowej we wschodniej Anglii, na północnym wybrzeżu Norfolk. Przyciągnęło mnie do tego regionu w 2018 roku ze względu na nisko położone, rozległe torfowiska, które współgrają z moim stylem, a negatywnej przestrzeni jest pod dostatkiem. Podczas mojej pierwszej wizyty wybrzeże przykuło moją uwagę swoimi wydmowymi plażami, chatami na plaży, molami i małymi skalistymi wychodniami.

4. Nowy Jork, USA

Niekończące się kompozycje, piękna architektura i świetne jedzenie! Dlaczego nie miałbyś chcieć zanurzyć się i odwiedzić Nowy Jork na zdjęcia? Moja rada – wyczarteruj mały helikopter z lotniska White Plains o zachodzie słońca. Oferuje niewyobrażalne widoki na miasto, masz wolną rękę, gdzie latać, a pilot nawet zdejmie dla ciebie drzwi, abyś miał lepszy widok.

5. Kapsztad, Republika Południowej Afryki

Kapsztad to miasto tak różnorodne. Oszałamiające plaże, piękne porty, Lwia Głowa i Góra Stołowa, słynne regiony winiarskie i wybór rezerwatów dziczyzny na wyciągnięcie ręki. Mam ochotę wrócić i kontynuować odkrywanie wielu pustych plaż i zatoczek, które krążą po całym półwyspie. Polecam odwiedzić Boulders Beach i Long Beach, położone blisko Chapman's Peak.

6. Malediwy, Ocean Indyjski

Atole te są zagrożone przez zmiany klimatyczne i na podstawie opowieści, które słyszałem, gdy tam byłem, zagrożenie jest bardzo realne. Wyspy są zalane, a coraz większe pływy niszczą rafy. Udokumentowanie piękna tych wysp było jednym z najbardziej pamiętnych doświadczeń w mojej fotograficznej karierze. Mam nadzieję, że zdążymy uratować te zakątki raju.

Lista zestawów do minimalistycznych krajobrazów

Fujifilm GFX 100S

To najlepszy aparat, jaki kiedykolwiek miałem. Jest stosunkowo lekki jak na aparat średnioformatowy, jest odporny na warunki atmosferyczne i rejestruje oszałamiające szczegółowe obrazy, idealny do wydruków wielkoformatowych.

Kabel zwalniający migawkę

Duża część mojej pracy to długa ekspozycja, więc najważniejsze, że mam kabel wyzwalacza migawki, ponieważ pozwoli mi on przełączyć się na tryb Bulb i zmniejszy ryzyko poruszenia aparatu podczas naświetlania do czterech lub pięciu minut.

Filtry LEE

Używam filtrów LEE od ponad 15 lat i zawsze byłem pod wrażeniem ich możliwości i jakości. Mam sześć stopniowanych filtrów i trzy filtry o neutralnej gęstości. Moje najczęściej używane są 10-stopniowe i 15-stopniowe filtry ND do robienia zdjęć pejzaży morskich.

Trzy płyty CD

Trochę dziwny, ale w erze cyfrowej mam wiele zbędnych płyt CD leżących w domu i zawsze noszę trzy w mojej torbie fotograficznej. Dlaczego możesz zapytać? Są idealnym towarzyszem podczas korzystania ze statywu na plaży, ponieważ można go umieścić pod każdą nogą statywu, aby rozłożyć ciężar i zmniejszyć ryzyko poruszenia aparatu na mokrym piasku.

Wspornik L

To chyba jeden z moich ulubionych elementów wyposażenia, ponieważ pozwala na szybką zmianę orientacji aparatu. Ale zapobiega to również niezamierzonemu obracaniu się kamery na płytce łączącej ze względu na wagę kamery.

Antoni Baranek

Anthony Lamb ma na swoim koncie ponad 50 międzynarodowych nagród fotograficznych. Jego prace pojawiały się na całym świecie w wystawach, galeriach, magazynach i sklepach z wyposażeniem wnętrz, a jego limitowane edycje dzieł sztuki są gromadzone na całym świecie. Jego książka, SAND, jest dostępna w KOZU Books. Odwiedź www.antonylambphotography.com