Powinieneś zobaczyć, czego Ci brakuje – wady fotografowania JPG

Z tego artykułu dowiesz się o niektórych wadach robienia zdjęć JPG. Łatwo jest zobaczyć problemy, gdy są na widoku, ale znacznie trudniej jest zobaczyć rzeczy, gdy są ukryte. Ta sytuacja dotyczy obrazów fotograficznych zawierających głębokie cienie i jasne światła.

Gdy równowaga tonalna sceny jest niezrównoważona, niektóre krytyczne szczegóły, a nawet emocje na zdjęciu mogą zostać utracone. Równowaga i rozróżnienie wszystkich pięciu stref tonalnych (podświetlenie, ćwierć, środek, trzy czwarte i cień) mają kluczowe znaczenie dla przejrzystości obrazu.

Szczegóły

Powyższe zdjęcie zostało zrobione w Dreźnie w Niemczech, gdy mój aparat był w trybie ręcznym (wszystkie ustawienia muszą być ręcznie wyważone). Oczywiście mój wybór ustawień ekspozycji był strasznie błędny. W tym celu nie oferuję żadnych wymówek.

Kiedy dzieje się coś takiego i nie masz szansy na ponowne zrobienie zdjęcia, nadal możesz uratować większość kolorów i tonów, jeśli twój aparat był ustawiony na przechwytywanie obrazów RAW. Następnie możesz rozsądnie dostosować ustawienia tonalne w oprogramowaniu interpretera RAW (możesz zobaczyć moje poprawki dla tego obrazu poniżej).

Z tego właśnie powodu moim normalnym trybem fotografowania jest przechwytywanie zarówno obrazów JPEG, jak i RAW. Gdybym przechwycił tylko plik JPEG, próby odzyskania byłyby brzydkie. Pliki RAW rejestrują zakres tonów znacznie wykraczający poza ograniczony zakres plików JPEG.

Przejrzystość

Wyobraź sobie, że próbujesz golić się lub nakładać makijaż przed zaparowanym lustrem. To byłby przepis na katastrofę. Dopóki krople wody pozostają na lustrze, fale świetlne są zaburzane, a przejrzystość jest rozproszona. Lustra, podobnie jak dobre zdjęcia, stawiają na klarowność. A w fotografii przejrzystość jest zawsze produktem kontrastu.

Brak wyraźnych różnic w zakresie tonalnym powoduje utratę szczegółów. W tym przypadku zarówno podświetlenie, jak i cień są niewyraźne. Nie ma wyraźnego rozróżnienia między światłami (najjaśniejsza strefa na zdjęciu) a cieniami (najciemniejsza strefa na zdjęciu).

Sceny o wysokim kontraście

Ta rekonstrukcja Makbeta Szekspira na Festiwalu Renesansowym w Atlancie odbyła się w samo południe w bardzo jasny i słoneczny dzień (zdjęcia poniżej).

Oryginalny obraz

Chociaż aparat prawidłowo zarejestrował zarówno silne światło, jak i głęboki cień, kontrast był tak intensywny, że szczegóły zostały utracone zarówno w jasnych, jak i zacienionych obszarach obrazu. Sceny o wysokim kontraście często występują w ciągu dnia pod bezchmurnym lub nawet częściowo zachmurzonym niebem.

Światło słoneczne było tak intensywne, że całe obszary obrazu są jasno oświetlone, podczas gdy inne są dość słabo oświetlone. Podczas gdy nasze oczy potrafią dostosować się do szerokiej gamy światła, czujnik aparatu cyfrowego nie może dostosować się do obu skrajności jednocześnie.

Po edycji

Podczas gdy szczegóły są produktem kontrastu; Nie mówię o ogólnym kontraście, ale o kontraście w wewnętrznej strefie tonalnej. Aby obraz w pełnym zakresie wyświetlał szczegóły, musi istnieć wyraźne oddzielenie tych pięciu stref.

„Strefy tonów” to termin, którego używam do opisania pięciu łatwo rozpoznawalnych tonów na fotografii cyfrowej. Prawie wszystkie zdjęcia zawierają wszystkie pięć stref. Jedynymi wyjątkami są zdjęcia ekstremalnie high-key i ekstremalnie low-key.

Ten sam brak szczegółów można zaobserwować w scenach o bardzo wysokim kontraście; takie, których zasięg oświetlenia obejmuje wszystko, od czerni do bieli. Poniższe zdjęcie przedstawia scenę zwykle występującą w warunkach silnego światła słonecznego. Dramat kontrastu z pewnością sprawia, że ​​obraz jest atrakcyjny, ale brakuje istotnych szczegółów i brakuje go w biały dzień.

Zagubieni w cieniu

Na poniższym obrazku po lewej stronie ustawienie ekspozycji aparatu uśredniło ekspozycję między najciemniejszymi i najjaśniejszymi wartościami w scenie. Niestety silne światło słoneczne rzucało ciemne cienie pod chodniki, a czujnik obrazu nie miał możliwości rozróżnienia tych tonów. Obraz po prawej jest po przetworzeniu.

Najczęstszym wyzwaniem, z którym wszyscy mamy do czynienia, jest sytuacja, gdy obraz jest skąpany w świetle i doskonale wyeksponowany, ale obszary o głębokim cieniu ukrywają szczegóły. Aparat uśredniał całe światło w scenie, ale nie był w stanie zrekompensować silnych cieni. Przetwornik obrazu rejestruje pełen zakres światła między światłami a cieniami. Ale nie może zmienić wewnętrznego kontrastu całego zakresu, ponieważ nie może rozróżnić tego, co ludzki wzrok postrzega jako „zrównoważone” oświetlenie.

Przedstawiony powyżej most jest doskonałym przykładem tego, że kamera napotyka zbyt dużo światła lub zakres dynamiczny.

Zauważ, że oba podświetlenia (u góry po lewej) są całkowicie zgaszone, a najciemniejsze cienie (wewnątrz tunelu pod mostem) są również podłączone. Ta sytuacja wymaga interwencji człowieka. Ostrożne korekty cieni i świateł za pomocą okna dialogowego Światła/Cienie programu Photoshop przywróciły szczegóły. Przekonwertowałem obraz w skali szarości na RGB i dodałem wygląd sepii za pomocą okna dialogowego Barwa/Nasycenie.

Twój aparat i oczy widzą inaczej

Problem z tonalnością wynika z faktu, że twoje oczy widzą, a twój umysł może przetwarzać znacznie bardziej dynamiczne oświetlenie, niż jest w stanie zrobić twój aparat. Ta scena, którą wyobrażałeś sobie przed wykonaniem zdjęcia, wydawała się o wiele bardziej szczegółowa niż ta, która pojawiła się na monitorze. Więc co się stało i dlaczego?

Za każdym razem, gdy skupiasz wzrok na obiekcie, oko dostosowuje się do oświetlenia w części sceny, którą chcesz zobaczyć. Źrenica twojego oka otwiera się, aby zobaczyć szczegóły w ciemniejszych obszarach i zamyka się (jak przysłona w soczewce), aby odfiltrować bardzo jasne światło. Twoje oko ma jednak wyraźną przewagę nad aparatem cyfrowym, ponieważ niemal natychmiast dostosowuje się do oświetlenia w każdej części sceny.

Kiedy twoja uwaga nieznacznie się przesuwa, twoje oko dostosowuje się, aby idealnie oddać oświetlenie. No, prawie idealnie. Nadal masz ograniczenia, takie jak nie możesz patrzeć bezpośrednio w słońce i widzieć szczegółów i nie możesz odróżnić poważnych szczegółów w świetle księżyca, ale rozumiesz.

Ta wizualna aklimatyzacja dzieje się stale i całkiem automatycznie, ponieważ twoje oczy widzą prawdziwe życie w taki sam sposób, w jaki wideo rejestruje ruch; dziesiątki pojedynczych „nieruchomych” ujęć wyświetlanych w twojej głowie co sekundę. Pojawiają się i są dostosowywane przez twój umysł tak szybko, że nawet nie zauważasz, że tak się dzieje.

Twój aparat jest w niekorzystnej sytuacji

Z drugiej strony Twój aparat rejestruje jeden zamrożony moment dla każdego zdjęcia. A ponieważ aparat nie może indywidualnie dostosowywać się do różnych obszarów sceny, bieżące ustawienie ekspozycji rejestruje tylko tyle światła, ile może w ramach jednego zdjęcia. Ograniczenia aparatu zależą w dużej mierze od czułości ISO, czasu otwarcia migawki i ustawień przysłony, które wybrałeś podczas robienia zdjęcia.

Jest to dodatek do wad robienia zdjęć JPG.

Chociaż Twój aparat ma ograniczenia, możesz dostosować zarówno wewnętrzny, jak i ogólny kontrast każdego obrazu. Dokonanie tych zmian sprawi, że Twoje zdjęcia będą wyglądały znacznie bliżej tego, co Twój umysł postrzegał po kliknięciu migawki.

Niski kontrast i zła równowaga kolorów

Bez względu na to, jak zaawansowany jesteś aparatem lub jak doświadczonym fotografem jesteś, czasami kończysz z takim niewypałem. Jeśli temat jest wystarczająco ważny, musisz znaleźć sposób na uratowanie i przywrócenie obrazowi pełnego zakresu tonalnego, balansu kolorów i szczegółowości. Oświetlenie wewnętrzne tej wielowiekowej kaplicy zamkowej było mieszane i ciemne.

Twoje główne ustawienia to odcień, nasycenie i luminancja. Aby jak najlepiej wykorzystać te narzędzia, zdecydowanie sugeruję, aby przechwytywać obrazy w formacie RAW i dostosowywać je w interpreterze RAW (Lightroom, Camera Raw, Exposure X-3, ON1 Photo Raw itp.). Główne elementy sterujące są bardzo podobne w każdym z tych pakietów.

Wniosek

Więc nigdy nie zadowalaj się tym, co po raz pierwszy pojawi się na twoim monitorze. Jeśli zrobiłeś zdjęcie w formacie RAW, zarejestrowałeś wszystkie możliwe informacje o kolorze i świetle. Z drugiej strony, jeśli zapisałeś tylko plik JPEG, twoje ustawienia będą dość ograniczone. Naucz się przesuwać kolory i tony w obrazach RAW, aby zobaczyć, czego Ci brakuje.

Przesuwaj piksele i pozostań skoncentrowany.