Przyjrzyjmy się zaskakująco łatwemu, skutecznemu sposobowi na wykonanie HDR wygląda w postprodukcji.
Jedną z najtrudniejszych części filmowania jest uchwycenie światła w sposób, który może nie być możliwy za pomocą aparatu, który masz. Co mam przez to na myśli?
Cóż, sensory i możliwości naszych aparatów rozszerzają się tylko do tej pory, ponieważ większość sprzętu, na który możemy sobie pozwolić, jest dość ograniczona pod względem jakości obrazu. Jednak przy odrobinie planowania i edycji istnieją sposoby na uchwycenie materiału, który wygląda naprawdę kinowo i krzyczy „wysoka wartość produkcyjna”.
Rzućmy okiem na to, jak możesz uzyskać gęsto złożony obraz za pomocą HDR (wysoki zakres dynamiki), używając tylko prostej lustrzanki cyfrowej.
Co to jest wysoki zakres dynamiki?
Zanim porozmawiamy o tym, porozmawiajmy o czym. Odkąd wynaleziono aparaty, fotografowie marzyli o robieniu zdjęć bliższych temu, co ludzkie oko, obrazów, w których światło i ciemność oraz szeroka gama kolorów są zrównoważone w sposób, który sprawia, że każdy szczegół jest naprawdę wyraźny.
Niestety (i ogólnie mówiąc), nawet najbardziej czułe kamery po prostu nie są w stanie konkurować z wysokim zakresem dynamiki ludzkiego oka i mocą przetwarzania ludzkiego mózgu w czasie rzeczywistym. Zasadniczo jest to różnica w wynikach podobnych do życia i, cóż, w rzeczywistym życiu.
Niemniej jednak wraz z pojawieniem się technologii HDR jesteśmy coraz bliżej niż kiedykolwiek wcześniej.
Większość zamieszania wokół HDR wynika z faktu, że pojawiło się wiele technologii, z których wszystkie nazywają siebie tym samym.
Fotografia HDR, która pojawiła się po raz pierwszy w latach 90., wykorzystywała wielokrotną ekspozycję przy różnych ustawieniach, aby stworzyć efekt, który był w jakiś sposób „bardziej niż prawdziwy”. I chociaż nadal jest używany, jest powszechnie postrzegany jako przestarzały.
Następnie pojawiły się ekrany HDR, które były w stanie wyświetlać jaśniejsze biele i żywsze kolory, niż było to możliwe wcześniej. Aby skorzystać z tej technologii, która została wbudowana w nowy standard UHD Rec 2020, trzeba było opanować osobną wersję HDR filmu. Ze względu na koszt potrzebnego sprzętu jest powoli przyjmowany przez studia głównego nurtu.
To, o czym będziemy dzisiaj mówić, to trzeci i najnowszy sposób tworzenia HDR, techniki podobnej do wspomnianej wcześniej metody fotograficznej — przy użyciu wielokrotnych ekspozycji w kamerze wideo, aby przekroczyć granicę od dziesięciu do piętnastu Nagranie LOG. Oto jak to działa.
Nakręć scenę na wiele sposobów
HDR działa najlepiej, gdy zakresy ekspozycji znajdują się w oddzielnych częściach obrazu. Na przykład niebo, środek i pierwszy plan. Ułatwia to maskowanie oddzielnych części obrazu od siebie.
W tym przykładzie zrobiłem trzy oddzielne ekspozycje — jedną dla nieba, jedną dla miasta i jedną dla wzgórza na pierwszym planie. Dopóki nie poruszam aparatem, nie ograniczam się do robienia trzech ekspozycji jednocześnie.
Mogę fotografować niebo, gdy zachodzi słońce, kiedy światło jest najciekawsze i najpiękniejsze. Potem mogę poczekać czterdzieści minut, aż zapalą się światła miasta i miasto wygląda najlepiej. Daje mi to absolutną kontrolę nad tworzeniem najlepszej sceny, bez ograniczania się do tego, co działo się w danym momencie w miejscu.
Tak więc w tym pierwszym przykładzie chciałem uchwycić szczegóły pędzlem, aby nadać zdjęciu kontekst, więc wyeksponowałem pierwszy plan. Oznacza to, że wszystko na ziemi przed obiektywem, aż do drzewa po lewej stronie kadru.
Następnie wystawiłem na ulice miasta i światła w dolinie. Były daleko, więc upewniłem się, że zostawiłem szerokie pole ostrości, utrzymując przysłonę w okolicach f/8-f/11.
Na koniec wystawiłem się na niebo. To dało mi wszystkie szczegóły, kontrast i kolor, których chciałem, bez wyeksponowania żadnej części przez odsłonięcie innych części kadru.
Teraz, gdy mamy już wszystkie trzy ujęcia, czas umieścić je razem w poście.
Komponowanie wielu ekspozycji w końcowym ujęciu
Importując trzy ekspozycje do oprogramowania — używam DaVinci Resolve, ale możesz to zrobić w wybranym przez siebie programie — możesz połączyć je w kompletny obraz. To tak proste, jak ułożenie klipów jeden na drugim i zamaskowanie różnych sekcji, które chcesz pokazać w końcowym ujęciu.
Tak więc w tym konkretnym przykładzie w Rozdzielczości używamy masek i trybów mieszania do łączenia obrazów. Użyłem prostej prostokątnej maski do nieba i wysokiego stopnia wtapiania, aby oddzielić je od tła. Następnie użyłem narzędzia Pióro, aby utworzyć niestandardową maskę dla pierwszego planu, ponieważ potrzebowałem kąta, który odpowiadałby nachyleniu wzgórza.
Jeśli robisz ich serię, możesz utworzyć szablon z warstwami ułożonymi w stos i wstępnie zamaskowanymi i po prostu wczytywać nowe obrazy za każdym razem, gdy zaczynasz nowe ujęcie.
Ostateczny wynik wygląda prawie jak CGI, a jego utworzenie było bardzo szybkie i łatwe.
HDR świeci we właściwym czasie
Jak widzieliśmy tutaj, HDR jest dość prostym procesem, ale nie nadaje się do każdego ujęcia. Świetnie sprawdza się w przypadku krajobrazów, ciekawych sytuacji pogodowych, tworzenia ujęć i przejść.
Pamiętaj tylko, że aby uzyskać najlepsze wyniki, najlepiej używać go, gdy strzał spełnia następujące kryteria:
- Nie ma ruchu kamery.
- Istnieje duża różnica w zakresie dynamicznym w ujęciu — na przykład bardzo jasne światła i bardzo ciemne cienie.
- Ciemne obszary pojawiają się w innych obszarach ujęcia niż jasne obszary.
HDR oferuje skuteczny sposób na dodanie wartości produkcyjnej i uchwycenie oszałamiających, bogatych w szczegóły scen za pomocą aparatu, odrobiny kompozycji i odrobiny wyobraźni. Twoi widzowie nie uwierzą własnym oczom.