B-roll może być trochę jak środek do celu; sposób łączenia ujęć, bo trzeba, ale to sztuka sama w sobie. Oto przydatne porównanie tego, co może zrobić początkujący i co może zrobić profesjonalista, gdy potrzebuje tego samego b-rolla.
B-roll zazwyczaj odnosi się do materiału uzupełniającego lub przejściowego, który towarzyszy głównym ujęciom w celu uzyskania wariancji, stylu lub narracji. Czasami może wydawać się zbyteczne lub konieczne, ale nudne; nie musi tak być. Uwielbiam kinematografię, a niektórzy z moich najlepszych filmowców wykorzystują każdą wolną przestrzeń do kreatywności, w tym ujęcia, które niektórzy mogą uznać za „wypełniacze”. Świetny b-roll może nie tylko poprawić Twoją wartość produkcyjną, ale może również drastycznie poprawić jakość wideo.
Jednym z moich ulubionych przykładów jest coś, o czym mówiłem już wcześniej:wideo Every Frame a Painting Edgara Wrighta. Można się spierać, że technicznie rzecz biorąc nie chodzi o b-roll, ale pokazuje, jak podobni mogą być początkujący i leniwi filmowcy. Podczas tworzenia przejść, które wymagają ekspozycji, wielu filmowców opiera się na frazesach, podczas gdy wielcy filmowcy widzą w tym szansę.
W tym filmie Thomas Alex Norman przedstawia kilka różnych ujęć, które musi uchwycić — typowe sceny, które możesz zobaczyć — i podchodzi do nich w sposób początkujący, banalny, a potem znowu z perspektywy profesjonalisty. Różnica jest ogromna, a jej wskazanie może usprawnić Twoją pracę.