Poniższy przewodnik jest gościnnym artykułem autorstwa Willa Ellisa z Meadow Farm Studios. To świetny przewodnik po różnych rodzajach oświetlenia do produkcji wideo i opcjach, jakie masz ze swoim oświetleniem. Miłej zabawy!
Wielu fotografów upiera się, że oświetlenie jest centralnym punktem fotografii. Filmowcy mogą się z tym zgodzić, zwłaszcza że nie ma nic przyjemniejszego dla oka niż doskonale dopracowana scena.
Bez względu na to, jak dobrze wymyślasz historię, kręcisz ją, a następnie produkujesz, jeśli nie wiesz nic o oświetleniu, wyrządzasz sobie krzywdę. W końcu wzrok to jeden z naszych wielkich atutów, a ludzkie oczy to nic innego jak organiczne soczewki. Jak wszystkie soczewki, nasze oczy skupiają dostępne światło, dzięki czemu mózg (i jego niesamowite oprogramowanie) może je przełożyć na obraz.
Tutaj do gry wchodzi oświetlenie. I nie sposób przecenić jego znaczenia, o czym wie każda profesjonalna firma zajmująca się produkcją wideo. Każdy zestaw oświetleniowy, nawet niedrogi lub DIY, zrobi ogromną różnicę, w przeciwieństwie do braku zestawu i braku możliwości użycia dodatkowych świateł do sterowania sceną w razie potrzeby.
Nasz kompletny przewodnik po oświetleniu produkcyjnym oświeci Cię, z kilkoma podstawowymi koncepcjami teoretycznymi optyki i oświetlenia foto/video. Omawiane pojęcia obejmują temperaturę barwową, wskaźnik oddawania barw i balans bieli.
Jeśli jesteś już do nich przyzwyczajony, możesz przejść dalej, do pewnej stosowanej wiedzy na temat głównych rodzajów stosowanych metod oświetleniowych Dziś. Przedstawiamy oświetlenie trzypunktowe i czteropunktowe oraz podejście McCandless. Na koniec oferujemy kilka wskazówek dotyczących jak wybrać sprzęt , w oparciu o jego główne cechy i podstawowe typy na rynku.
Mając to na uwadze, mamy nadzieję, że spodoba Ci się i pojawisz się na drugim końcu, gotowy do nakręcenia swojego arcydzieła!
Od teorii do praktyki
Kluczowe pojęcie 1:Czarne ciało
Ciało doskonale czarne jest pomyślane jako wyznaczona część materii, która jest nieprzezroczysta, nieodblaskowa i zdolna do pochłaniania wysyłanego promieniowania elektromagnetycznego, a ostatecznie emituje własne promieniowanie.
Idealne ciało doskonale czarne to wyimaginowane, idealne ciało, które może pochłaniać całe nadchodzące światło bez jego odbijania. Mówiąc prościej, gdy czarne ciało się nagrzewa, zaczyna świecić, emitując w ten sposób własne widzialne światło. Im gorętszy, tym bardziej zmienia się jego widmo światła.
Kluczowa koncepcja 2:grzejniki żarowe
Promienniki żarowe to rzeczywiste obiekty, które zachowują się jak czarne ciało (choć nie idealne), co oznacza, że podczas nagrzewania emitują światło o różnych kolorach w zakresie widzialnym.
Przykłady:świeca, domowa żarówka, słońce.
Barwa światła, które dają, może się różnić od głębokiej czerwieni do czerwieni, pomarańczy, żółci i ostatecznie do bieli (łaciński czasownik „incandescere ” oznacza „świecić na biało „).
Kluczowa koncepcja 3:Temperatura barwowa (CT)
Definicja „laika” polega na tym, że temperatura barwowa to wartość w stopniach Kelvina nadawana kolorom światła, aby pomóc opisać je jako ciepłe lub chłodne. Mówiąc dokładniej, ta temperatura barwowa jest w rzeczywistości temperaturą w stopniach Kelvina, przy której promiennik żarowy musi zostać podgrzany, aby wyemitować światło o określonym kolorze w zakresie widzialnym.
Przykład:światło emitowane przez świecę (pomarańczowe) miałoby temperaturę barwową około 1500 – 1850 °K (w zależności od standardów). Oznacza to, że gdy płomień świecy pali się w tych zakresach, emituje takie pomarańczowe światło.
WAŻNE! Zwróć uwagę, że raczej wbrew intuicji to, co nazywamy ciepłymi kolorami mają niższą temperaturę, a chłodne kolory mieć wyższą temperaturę w skali temperatury barwowej! Tak więc ciepło pomarańczowe światło świecy powyżej ma temperaturę barwową 1500 – 1850 °K, ale chłodne niebieskawe światło emitowane przez monitor ma temperaturę barwową 6500 – 9500 °K.
WAŻNE! Temperatury kolorów, które możesz znaleźć dla danego żarowego źródła światła, mogą się znacznie różnić. Istnieją pewne wartości standardowe, ale są to tylko normy uzgodnione jako charakterystyczne dla danego źródła światła.
WAŻNE! Jeśli grzejnik żarowy umożliwia stopniowe przyciemnianie go , gdy przyciemnisz to źródło światła i ochłodzi się, kolor stanie się cieplejszy.
WAŻNE! Oprócz światła, którego widmo jest widoczne dla ludzkiego oka, istnieje również światło, które świeci na niższych poziomach niż oko może zobaczyć, zwane podczerwienią . Światło, które świeci na poziomach wyższych niż widzi oko, nazywa się ultrafioletem .
Zobacz tabelę poniżej, aby poznać wartości temperatury barwowej przypisane do najpopularniejszych typów źródeł światła.
Kluczowa koncepcja 4:Skorelowana temperatura barwowa (CCT)
Nie wszystkie żarowe źródła światła dostępne obecnie do oświetlenia wideo to promienniki. Ponieważ światło, które niektórzy dają, jest wynikiem innych procesów (takich jak prąd elektryczny stymulujący gazy o niskim ciśnieniu itp.), nie można im przypisać temperatury, jak ma to miejsce w przypadku promienników żarowych.
Zamiast tego otrzymują tak zwaną skorelowaną temperaturę barwową (CCT). To jest oparte na grafice i nie ma nic wspólnego z rzeczywistą temperaturą fizycznego obiektu emitującego światło, ponieważ, jak wspomniano, nie nagrzewają się i nie świecą jak opalizujące grzejniki.
Przykłady:CCT zwykłych żarówek fluorescencyjnych, takich jak stosowane w gospodarstwach domowych, wynosi od 4300 do 4700 °K.
Żarówki fluorescencyjne używane do prac fotograficznych i wideo mogą mieć temperaturę od 3000 do 3200 °K (dla tych, które imitują żarówki wolframowo-halogenowe) i 5000-5600 °K (dla tych, które imitują światło dzienne).
Podobnie do lamp błyskowych aparatów, których zakres wynosi od 5000 do 6000 °K, diody LED osiągają wynik w zakresie 3000 – 6000 °K, a lampy HMI (Hydrargyrum Medium-arc Iodide) mają temperaturę 6000 °K.
Kluczowa koncepcja 5:Wskaźnik oddawania barw (CRI)
Promienniki żarowe emitują światło na wszystkich długościach fal widma (są również wyjaśniane jako mające widmo ciągłe ). W efekcie oznacza to, że traktują wszystkie podświetlane kolory jednakowo.
Źródła światła o skorelowanej temperaturze barwowej nie mają ciągłe widmo. Innymi słowy, mogą renderować wyższy poziom dla jednego koloru i/lub niższy dla drugiego w tej samej scenie.
Wskaźnik oddawania barw mierzy zdolność źródła światła do emitowania światła we wszystkich kolorach jego widma jednakowo, tak jak robią to promienniki opalizujące.
Skoro jesteśmy przy tym temacie, warto zauważyć, że promienniki opalizujące mają współczynnik CRI równy 100 . To maksimum, ponieważ skala obejmuje od 1 do 100.
Inne oceny CRI:
– Żarówki fluorescencyjne do użytku domowego mają współczynnik CRI około 80 (lub niższy).
– Lampy fluorescencyjne o jakości zdjęć i filmów mają współczynnik CRI wynoszący około 90 lub wyższy.
– CRI dla interfejsów HMI wynosi na ogół około 95 lub więcej.
– A diody LED miałyby CRI między 70 a 90.
Jeśli jesteś zainteresowany, możesz znaleźć więcej ofert CRI w sieci, aby porównać. Może to być szczególnie przydatne, na przykład w przypadku różnych wartości podanych przez producentów, przed zakupem sprzętu.
WAŻNY! Na razie wystarczy powiedzieć, że CRI na poziomie 90 lub wyższym jest uważany za przyzwoity przez większość doświadczonych profesjonalistów zajmujących się filmowaniem i fotografowaniem — takich, z którymi można pracować nawet przy wysokiej klasy zadaniach produkcyjnych.
WAŻNE! Pamiętaj, że lampa o niskim CRI nie spowoduje jednoczesnej zmiany ciepła lub chłodu wszystkich kolorów. Musisz spróbować określić, które kolory odpowiednio się ocieplają i ochładzają (w przeciwieństwie do tego, jak wyglądałyby przy idealnym 100 CRI).
Odnosi się to również do porównania dwóch różnych kamer z tym samym CRI, jeśli jest on niższy niż 100. Xkamery mogą i prawdopodobnie będą renderować różne kolory w różny sposób, nawet między sobą! I pomimo istnienia edycji wideo, nawet ekspertom od koloryzacji może być trudno (jeśli nie niemożliwe) skorygowanie kolorów po kręceniu.
WAŻNE! Prawidłowa nazwa naukowa CRI to CIE Ra. Jest to międzynarodowy standardowy wskaźnik oddawania barw. CIE oznacza „Międzynarodową Komisję ds. Oświetlenia” (od francuskiego „Commission International de l’Eclairage”), założoną w 1913 roku.
Ukończyli nawet i wydali drugą wersję indeksu, nazwaną R96a, aby odpowiedzieć na część krytyki, z jaką spotykał się oryginalny indeks.
R96a nigdy nie został powszechnie przyjęty przez specjalistów w tej dziedzinie, więc odnosząc się do CRI, oczekuje się, że użyjesz oryginalnego Ra. Jeśli zamiast tego używany jest R96a, producent powinien to wyraźnie zaznaczyć. Ale pamiętaj, by zapytać , jeśli chcesz mieć pewność.
WAŻNE! Zaproponowano inny indeks, również w odpowiedzi na krytykę, z jaką spotyka się Ra, i nazywa się go indeksem obszaru gamutu (GAI). Zwolennicy uważają go za indeks uzupełniający. Ten ma być używany wraz z CRI przy opisywaniu możliwości lampy, a nie całkowicie go zastępować. Idealna lampa uzyska wysokie noty w obu indeksach.
Kluczowa koncepcja 6:Balans bieli
Dzięki czujnikom kamery mają również zasięg, w jakim postrzegają świat i oddają w nim kolory. A w zależności od wybranych ustawień, ta percepcja kolorów może się drastycznie różnić.
Przygotowując kamerę do sesji, operator musi wybrać punkt odniesienia w neutralnym kolorze i „nauczyć” aparat, jaki to kolor. Najczęściej kolor biały jest używany jako odniesienie. Po prostu przekłada się to na wybór odniesienia dla bieli w danym miejscu, w obecnych warunkach oświetleniowych.
Przykład:załóżmy, że widzisz białą ścianę w kolorowym krajobrazie miejskim. Skupiasz aparat na tym i używasz funkcji balansu bieli aparatu, aby dostosować wszystkie inne kolory zgodnie z tą definicją bieli. Po wybraniu koloru białego kamera będzie globalnie dostosuj intensywność wszystkich pozostałych kolorów, aby pasowały.
WAŻNE! Oprócz umożliwienia samodzielnego wyboru balansu bieli, większość aparatów ma ustawienia wstępne do różnych sytuacji oświetleniowych, w oparciu o podwyższenie temperatury barwowej. Są to:wolframowe, fluorescencyjne, dzienne, błyskowe, zachmurzenie i cień.
WAŻNE! Dostępny jest również automatyczny balans bieli ustawienie, w którym kamera będzie próbowała użyć algorytmu, aby spróbować się zrównoważyć, do zakresu od około 3000 do 7000 °K. Jednak w zależności od kolorów sceny i źródeł światła używanie tego może bardzo łatwo spowodować niezrównoważenie ustawienia.
Przykład:Jeśli scena zawiera wiele elementów w ciepłych barwach (np. czerwonych), a także znaczną ilość elementów w chłodnych barwach (niebieski), ale mniej niż poprzednie, umieszczonych pod nimi lub w jakiś sposób pomieszanych, aparat może próbować zrekompensować te, które postrzega jako dominujące (bliżej na pierwszy plan lub liczniejsze; w tym przypadku czerwienie) poprzez stonowanie tych kolorów i konsekwentnie akcentowanie pozostałych (w tym przypadku błękitów).
Jeśli temperatury barwowe źródeł światła są różne, spowoduje to również zamieszanie w aparacie i spowoduje błędy w funkcji automatycznego balansu bieli (AWB). Dlatego najlepiej go nie używać, a zamiast tego samemu balansować bielą ujęcia. Byłoby najlepiej, aby całe oświetlenie w konfiguracji miało tę samą temperaturę barwową!
Zamiast wybierać neutralny kolor odniesienia w scenie, który ma bardzo dużą szansę na zmieszanie z podtekstami innych kolorów (a więc nie jest to prawdziwie neutralny kolor) lub może w ogóle nie występować w scenie, możesz kupić niestandardowe i gotowe odniesienia do neutralnych kolorów (jak małe szare, białe, czarne karty) zaprojektowane specjalnie do prac fotograficznych i wideo.
W ten sposób zawsze będziesz wiedział, że używasz ze sobą prawdziwej bieli lub innego neutralnego koloru odniesienia. Wszystko, co musisz zrobić, to wyjąć go z torby, umieścić w scenie i ustawić na nim kamerę.
Metody oświetlenia do produkcji wideo
Oświetlenie trzypunktowe
Najczęściej stosowaną metodą i zalecaną dla „młodych” firm zajmujących się produkcją wideo na początek jest oświetlenie trzypunktowe metoda. Nie oznacza to, że nie powinieneś eksperymentować z innymi konfiguracjami, gdy zdobędziesz większe doświadczenie (wręcz przeciwnie, jest to zalecane), ale na początek użyj tego, który jest z powodzeniem stosowany od wielu dziesięcioleci we wszystkim od teatru , film, fotografia do CGI. Składa się z trzech źródeł światła:
I) światło klawisza,
II) światło wypełniające
III) podświetlenie.
Kluczowe światło
Jak sama nazwa wskazuje, jest to główne źródło. Powinna być najsilniejsza z trzech lamp (w lumenach, watach lub stopoświecach, które zostaną omówione później).
Powinien być umieszczony z boku osi utworzonej przez aparat i obiekt. Jego odległość z aparatu i obiektu mogą się różnić w zależności od mocy źródła światła, ale praktyczną zasadą jest umieszczenie go w linii z aparatem i dostosowanie, przesuwając go tam i z powrotem.
Kąt narysowany przez:
a) linia biegnąca od źródła światła do obiektu, oraz
b) linia biegnąca od aparatu do obiektu powinna znajdować się w przedziale od 15 do 45 stopni. Najczęstsze zalecenie to 45 stopni.
Pod względem wysokości kluczowe zalecenia dotyczące światła będą umieszczać je nieco wyżej niż obiekt, świecąc w dół na nim, około 30 – 45 stopni nad ziemią. Ale znowu nie jest to wyryte w kamieniu.
Cel kluczowego światła jest oświetlanie obiektu z boku, sprowadzanie go/jej do ostrości, wciąż tworząc cienie, kontrast i dynamikę, plus poczucie głębi. Dlatego kluczowe światło nie być ustawionym w linii z aparatem, przodem do obiektu, ponieważ sprawiłoby to, że wyglądałby płasko.
Światło wypełniające
Jego funkcja jest pomoc w zarządzaniu nadmiernymi cieniami stworzony przez kluczowe światło i pomaga uniknąć tworzenia przekrzywionego, niezrównoważonego ujęcia w odniesieniu do tych cieni i oświetlenia.
Jednak jego celem nie całkowicie wymazać te cienie! Ma tylko na celu uczynienie ich bardziej subtelnymi i mniej jaskrawymi. W rzeczywistości, w zależności od produkcji, jeśli silny kontrast i cienie są pożądane dla uzyskania ekstremalnego efektu (takiego jak podkreślanie stresu lub napięcia), światło wypełniające można całkowicie odrzucić.
Jeśli jest używane, światło wypełniające powinno znajdować się po drugiej stronie światła głównego (czyli po lewej stronie, jeśli lampka klawisza jest po prawej i na odwrót). Jego odległość od obiektu zależy od przypadku i powinna być dostosowana tak, jak w przypadku światła kluczowego:zacznij w linii z kamerą i stamtąd zbliżaj się i oddalaj od obiektu.
Zalecany kąt światła wypełniającego (jak światło kluczowe) wynosi 45 stopni , ale możesz poeksperymentować, aby zobaczyć, co działa najlepiej.
Jeśli potrzebujesz bardziej rozproszonego światła wypełniającego, filtry (omówione później) mogą być dołączone do lampy, aby osiągnąć ten efekt.
Siła światła wypełniającego powinna być znacznie niższa niż światło kluczowe. Zaleca się ustawienie światła wypełniającego na połowę intensywności kluczowego światła. Ale, jak w przypadku wszystkiego innego, możesz eksperymentować poza tą zasadą — o ile o ile światło wypełniające nie konkuruje ze światłem kluczowym , utrudnić lub anulować!
wysokość przy którym światło wypełniające powinno znajdować się mniej więcej twarzą/górnym poziomem obiektu.
Podświetlenie
Światło na ramieniu/obręczy, jak nazywa się je alternatywnie, powinno być umieszczone za obiektem, albo z boku, pod kątem 45 stopni względem osi, na której leżą aparat i obiekt, lub bezpośrednio za nim.
Jego wysokość, podobnie jak światło kluczowe, powinno być nad obiektem, świecić w dół na tym. Zalecana odległość jest tak blisko miejsca, jak to możliwe, bez utrudniania strzału (tj. pojawiania się w nim).
funkcja tylnego światła jest oddzielenie obiektu od tła, aby utworzyć kontur lub kontur tematu i halo dookoła tego. Jeśli chodzi o siłę podświetlenia, powinien wyraźnie nie konkurować z kluczowym światłem.
Opinie są różne, jeśli chodzi o oświetlenie tylne i wypełnienie. Niektórzy twierdzą, że powinny być równie mocne, inni twierdzą, że światło wypełniające powinno być słabsze niż światło tylne, podczas gdy inni twierdzą, że powinno być odwrotnie. Eksperymentuj i zdecyduj sam.
WAŻNE! Jeśli nie kręcisz w nocy ani w pomieszczeniach, w budynku, który całkowicie blokuje naturalne światło, będziesz musiał przecenić światło dzienne. Większość ekspertów zaleca nie konkurowanie z nim dodając trzy dodatkowe światła (jak wspomniano powyżej). Zamiast tego spróbuj ustawić ujęcie tak, aby światło dzienne działało jako wypełnienie lub podświetlenie, lub nawet jako kluczowe światło jeśli masz wystarczająco dużo!
Oświetlenie trzypunktowe
Jest to odmiana oświetlenia, która jest bardzo podobna do metody oświetlenia trzypunktowego. Różnica polega na tym, że czwarte źródło światła zostało dodane za obiektem, w linii lub nieco dalej niż tylne światło, ale nie skierowane w stronę obiektu (podobnie jak tylne światło). Powinien raczej być skierowany w stronę wszystkiego, co kryje się za obiektem — tła.
Powinien być umieszczony po boku tematu (ponownie 45 stopni kąt względem osi aparatu-obiektu jest dobrym punktem wyjścia), aby nie znalazł się w kadrze. Może być również umieszczony bezpośrednio za nim, ponieważ wysokość tego światła tła powinno być dosyć wysokie (wyżej niż klawisz i podświetlenie) lub blisko poziomu gruntu/na ziemi.
Siła tego światła zależy od konkretnej sytuacji i tła, ponieważ jego funkcja jest dodanie jeszcze większej głębi do sceny, wymazanie wszelkich brzydkich cieni rzucanych na tło przez obiekt i rekwizyty (które mogłyby być widoczne w scenie) lub po prostu zwrócenie uwagi widza na tło, jeśli zawiera ono ważne elementy do sesji/historii.
WAŻNE! Kolejna odmiana jest użycie tylko podświetlenia, kluczowe światło, i wypełnienie, przy czym dwa ostatnie są umieszczone wyżej niż temat i świecić w dół. Majstrować przy dystansach, sile itp.
Metoda McCandless
Jego nazwa pochodzi od Stanleya McCandlessa, Amerykanina powszechnie uważanego za ojca projektowania oświetlenia.
Metoda ta jest stosowana przez wiele firm produkcyjnych, zwłaszcza na scenie, do oświetlania aktorów w taki sposób, aby ich rysy były mocno podkreślone, a także w pełni oświetlone od frontu, aby wzmocnić wpływ ich gry aktorskiej i mimiki na widza. .
Aby osiągnąć ten cel, stosuje się dwa główne światła, ustawione pod kątem 90 stopni względem siebie i 45 stopni względem obiektu, a także tyle innych świateł, ile jest to konieczne. Obejmuje to kilka świateł na poziomie gruntu, a nawet światło bezpośrednio z góry.
Ale naprawdę „śmiałe” jest to, że McCandless zdecydował się użyć dwóch różnych kolorów dla dwóch głównych świateł:ciepłego i chłodnego. Są one wyważone w taki sposób, aby dać wrażenie naturalnego wschodu słońca, jednocześnie wyolbrzymiając rysy aktorów. Rzeczywiście trudna sztuczka. W zależności od wymaganych usług produkcji wideo możesz chcieć dowiedzieć się więcej o tej metodzie i użyć jej dla siebie.
Wybór sprzętu
Zacznijmy od wyjaśnienia, że żaden przewodnik nie powie Ci, jaki jest „najlepszy” sprzęt. Jak w przypadku każdej złożonej dziedziny, na oświetlenie do produkcji wideo ma wpływ zestaw wielu zmiennych, a także własny wkład twórczy. Artysta/producent musi zdecydować, jaki sprzęt będzie odpowiedni dla jego własnych potrzeb. Równie ważne są tu ograniczenia budżetowe.
Poza tym wiele współczesnych technologii jest wystarczająco zdolnych do uzyskania przyzwoitych wyników, nawet w dolnej części przedziału cenowego. Zwłaszcza jeśli właściciel potrzebuje czasu, aby odkryć swoje mocne i słabe strony i ograniczenia.
Mając to na uwadze, poniżej przedstawiamy ogólny przegląd istniejącego sprzętu. Oferujemy kilka konkretnych wskazówek tu i ówdzie, ale nie ma „ostatecznej” listy na temat konkretnych marek i przedziałów cenowych. Sprawdź specjalistyczne fora dyskusyjne i Amazon, aby uzyskać tego rodzaju informacje na temat dowolnego typu produktu.
Cechy sprzętu oświetleniowego
Źródła światła używane do oświetlenia w produkcjach filmowych nazywane są oprawami (światło) w USA i oprawy oświetleniowe (pierwotnie z francuskiego) lub okucia w UK. Główna struktura wszystkich urządzeń składa się z korpusu z gniazdem, i lampę lub żarówkę, który pasuje do tego gniazda. Ciało (tył) oprawy może być twardy lub miękkie w zależności od projektu i użytych materiałów.
Oprawy są elektryczne i wymagają zasilania funkcjonować. Niektóre mają stały dostęp przez okablowanie zasilające, podczas gdy inne można podłączyć lub odłączyć. Podobnie jak zwykłe żarówki, większość opraw umożliwia wymianę lampy. Większość z nich jest wyposażona w włącznik/wyłącznik.
Kontrola kierunku światła
Jeśli chodzi o sposób rozchodzenia się światła ze źródła, oprawy można sklasyfikować jako reflektory i reflektory .
– Reflektory umożliwiają sterowanie kierunkiem światła za pomocą wiązki światła, która może być skupiona na obiekcie lub jego części.
– Reflektory nie mogą być sterowane i po prostu „zalewają” scenę w określonym kierunku .
Rodzaje lamp
Istnieje kilka rodzajów lamp.
Wzmianka :Chociaż w przeszłości używano również lamp paliwowych, takich jak te na bazie świec, oleju, nafty itp., obecnie są one przestarzałe, więc nie będziemy o nich dyskutować.
Najpopularniejsze rodzaje lamp używanych obecnie do oświetlenia dzielą się na następujące główne kategorie:
– żarowe,
– fluorescencyjne,
– wyładowanie gazu
– i LED.
1. Żarowe lampy mogą być żarówkami zwykłymi lub żarówkami halogenowymi. Lampy halogenowe opierają się na podgrzewaniu materiału, aż wyemituje światło widzialne (jak stare domowe żarówki, które świeciły światłem, gdy ich żarnik został nagrzany przez przechodzący przez niego drut).
2. Fluorescencyjne Lampy działają na chemiczne oddziaływanie między parą rtęci o niskim ciśnieniu, która występuje w takich lampach, a powłoką fosforową po wewnętrznej stronie lampy. Kiedy prąd przechodzi przez rtęć, fosfor świeci.
Wspomnienie:odmiany lamp opartych na tej metodzie oświetlenia to kompaktowe lampy fluorescencyjne (CFL), lampy indukcyjne i czarne światła.
3. Wyładowanie gazowe Lampy działają podobnie do świetlówek (prąd elektryczny przepływa przez gaz), ale do wytwarzania światła wykorzystują zjonizowane gazy szlachetne, a proces jest inny.
Wzmianka:Lampy HMI (Hydrargyrum średniołukowe lampy jodkowe) stosowane w oświetleniu wideo i fotograficznym są podkategorią lamp wyładowczych. Są to bardzo mocne lampy o średniej skuteczności 85-108 lumenów na wat energii elektrycznej, a także charakteryzujące się wysokim współczynnikiem CRI. Jednak w trakcie ich eksploatacji ich temperatura spada o 0,5 do 1 °K na godzinę użytkowania.
4. Diody LED (lub diody elektroluminescencyjne) działają na elektroluminescencję, co oznacza, że materiał w nich emituje światło, gdy przechodzi przez niego moc. Chociaż ich CRI był początkowo zbyt niski, aby wykorzystać je w pracy wideo, ostatnie postępy uczyniły ich praktycznymi wyborami. Jednak nadal są uważane za kontrowersyjne i należy je dokładnie przetestować przed zakupem.
Wzmianka:godnym uwagi typem lampy wyładowczej, poza wymienionymi powyżej, jest lampa plazmowa w którym poczyniono znaczne postępy, pomimo początkowych problemów, które sprawiły, że było to niepraktyczne. W dzisiejszych czasach wysokowydajne lampy plazmowe (HEP) istnieją i działają dobrze, choć nadal są dość drogie.
WAŻNE! Istnieją urządzenia, które umożliwiają wybór koloru wyjściowego. Mają w sobie zainstalowane różne typy lamp (o różnych temperaturach barwowych) i można je włączać i wyłączać, aby uzyskać różne konfiguracje, jak w przypadku niektórych świetlówek lub diod LED.
WAŻNE! Oprócz tych wszystkich rzeczy, mając do czynienia z oświetleniem i sprzętem oświetleniowym, należy pamiętać, że istnieje wiele akcesoriów, które mogą ułatwić Ci życie, dając większą kontrolę nad światłem. Należą do nich wrota, wysięgniki, reflektory, parasole, flagi, gobo, siatki, filtry, żele i oczywiście stojaki.
Waty, lumenów i stopo-świece
Czasami zamieszanie , nawet w przypadku niektórych producentów, w odniesieniu do poziomu emisji światła określonej oprawy w przeliczeniu na waty. Gdy technologia wyszła poza żarówki żarowe, zależność między ilością wytwarzanego światła a mocą w watach została utracona.
Przykład:60-watowa żarówka (staromodny rodzaj) może wytwarzać około 800 lumenów. Taka sama ilość lumenów będzie wytwarzana przez kompaktową żarówkę fluorescencyjną (CFL) o mocy 13-15 W.
Tak więc, wraz z postępem technologii, lumenów i lumen/wat stało się nową normą dokładnego wyrażania ilości światła wytwarzanego przez źródło światła.
Nauka, która za tym stoi, jest dość obszerna, ale w skrócie, lumeny mają związek z blaskowaniem (czyli całkowita ilość światła emitowanego u źródła). Tymczasem lumen/wat wyraża, ile lumenów jest emitowanych na wat przez źródło.
Iluminacja to kolejna koncepcja, która składa się z poziomu (natężenia), na którym coś jest oświetlone w pewnej odległości od źródła i jest mierzone w Lux (1 luks =1 lumen na metr kwadratowy). Dodaj do tego fakt, że w USA moc źródła światła jest mierzona w stopoświecach a sprawy stają się jeszcze bardziej skomplikowane.
Mimo to pamiętaj o tych koncepcjach i, jeśli to konieczne, korzystając z tabel konwersji, wydajność w lumenach będzie prostszy i bardziej użyteczny niż Watts.
WAŻNE! zasada praktyczna został opracowany i zaoferowany (patrz 7:26 na filmie), aby pomóc w zorientowaniu się, ile lumenów jest potrzebnych podczas sesji, w zależności od odległości i niektórych ustawień aparatu.
Tak więc jako ogólna formuła :z migawką ISO 100, 180 stopni, 24 kl./s, T2.8, potrzebujesz 100 świeczek lub 1076.39104167Lux.
DO DZIAŁANIA!
Aby wykorzystać całą wiedzę o oświetleniu do produkcji wideo omówioną do tej pory w rzeczywistej sesji wideo, wykonaj następujące:
A. Sprawdź, czy w pomieszczeniu jest naturalne światło.
A1. Jeśli tak, określ, skąd pochodzi naturalne światło (ile jest punktów wejścia, takich jak okna itp.).
A2. Określ temperaturę barwową światła naturalnego najlepiej jak potrafisz, korzystając z wykresów i porównań z różnymi temperaturami barwowymi światła dziennego (zapisz swoje przybliżenie).
B. Zidentyfikuj, czy w pomieszczeniu znajdują się inne źródła światła, które nie należą do Ciebie i/lub których nie możesz kontrolować (wyłączyć, usunąć, zmienić kolor itp.).
B1. Jeśli tak, określ temperaturę barwową (lub skorelowaną temperaturę barwową) tych źródeł światła najlepiej jak potrafisz (zapisz swoje przybliżenie).
1. Na podstawie obliczeń temperatury barwowej światła, które jest obecne w danej lokalizacji, zdecyduj, jakiego typu świateł z twojego zestawu należy użyć, aby dopasować jego temperaturę barwową. Jeśli w danym miejscu nie ma źródła światła, użyj oświetlenia, które uważasz za pasujące do tematu sesji.
1.1. Jeśli nie masz wymaganych świateł lub istnieje już środowisko z różnymi rodzajami świateł, zmień orientację swojego myślenia i strzelania w oparciu o środowisko mieszane.
2. Place the key-light (taking into account Illuminance requirements).
A3 If daylight is present, try and use it as a key-light if possible.
B3 If daylight isn’t present or you can’t use it as a key-light, but can use another light source already present on location and that you cannot remove as a key -light, do so.
3. Place the fill-light (taking into account Illuminance requirements).
A4 If you couldn’t use daylight as key-light, but it is present, try using it as a fill-light.
B4 If daylight isn’t present or you can’t use it as a fill-light either, but can use another light source already present on location and that you cannot remove as a fill-light, do so.
4. Place the back light (taking into account Illuminance requirements).
A5 Similar to above.
B5 Similar to above.
5. [OPTIONAL] Place the background light (taking into account Illuminance requirements).
A6. Similar to above.
A7. Similar to above.
6. Consider if other modifiers like gels, filters etc. are needed. If yes, apply them.
7. White Balance the scene either with a neutral reference from the scene, or with pre-made props.
8. Apply all your other video-related skills and shoot your soon-to-be masterpiece!
I hope this article has inspired you to experiment with your video production lighting. It’s time to get out there, grab a few lights and get to work!
If you have any comments, let us hear your thoughts in the comment section below. We’d also really appreciate it if you shared this article with your friends and colleagues. You can do that using the share buttons just below this post. Thanks for reading!