Oto trzy sposoby, w jakie niektórzy czołowi twórcy filmowi wkroczyli na nowy grunt i odświeżyli to, co w innym przypadku można by nazwać kręconymi według numerów.
Jeśli kręcisz wiele scen dialogowych, łatwo jest popaść w rutynę – ujęcie od szerokiego do średniego, a następnie dopasowujące się do ujęć przez ramię, z kilkoma czystymi singlami do pokrycia. Postacie mogą być naprzeciw siebie (lub obok siebie), ale ta formuła dość szybko staje się przestarzała, chyba że znajdziesz nowe sposoby podejścia do tego. Oto kilka punktów widzenia, które warto rozważyć, aby pomieszać wszystko.
Wysoki, pojedynczy na osi
Za nominowane do Oscara zdjęcia do Wielkiego mistrza , Philippe Le Sourd postanowił nakręcić kilka czystych singli aktorów, nie z jednej strony linii oczu, ale nad nią. Wynik z pewnością wygląda inaczej i jest niezaprzeczalnie wciągający, ponieważ jest zgodny z okiem. Zniekształca twarz w nowy sposób, który sprawia, że czujemy się tak, jakbyśmy stali za postacią, do której mówimy, a nie z boku.
Kwestionujący tempo
Pulp Fiction był stylistycznym tour de force który umieścił Tarantino na mapie, wprowadzając nas do wielu jego sygnatur wizualnych. W jednej z pierwszych scen, w której Jules (Samuel L. Jackson) przesłuchuje swoją ofiarę, Brad siedzi na siedzeniu, a Jules chodzi przed nim w tę i z powrotem. Kamera podąża za nim, gdy idzie, odwraca się i unosi się nad Bradem, zanim w końcu go zastrzeli. Ciasne kadrowanie oznacza, że kamera przesuwa się w przód i w tył, gdy Jules śledzi swoją ofiarę, zamieniając to, co mogło być prostą wymianą między dwoma mężczyznami, w napiętą walkę.
Kadrowanie i blokowanie Tarantino odzwierciedla psychologiczną grę, którą Jules bawi się z Bradem, przechodząc od przyjaznego do groźnego iz powrotem do przyjaznego, gdy kadr przechodzi od szerokiego do skrajnego zbliżenia i z powrotem do szerokiego.
francuski over
Francuskie oversy wywodziły się z trudności z uzyskaniem kamery przed aktorami w scenie samochodowej. Zamiast typowych zdjęć z boku, które kręciłoby się z dwoma aktorami na kanapie, francuskie oversex uchwyciły scenę od tyłu, więc w zbliżeniu dostajesz tylko część twarzy aktora i jesteś daleko od linii oczu.
Nawet poza scenariuszem samochodowym, francuskie oversy to świetny sposób na nakręcenie sceny — dzięki czemu wydaje się, że dwie postacie mają coś do ukrycia. Jest idealny do thrillerów szpiegowskich — lub w dowolnym momencie, gdy bohaterowie wiedzą, czego nie wiedzą widzowie. Jesteśmy poza ich osobistą przestrzenią, zaglądamy do rozmowy i nie jesteśmy w stanie odczytać ich pełnych wyrazów twarzy.
Tradycyjne podejście do kręcenia sceny może być świetne, jeśli masz mało czasu lub nie masz zbyt wiele do zrobienia. Scena nakręcona w ten sposób pozwala na wiele opcji edycji, ale nie zastąpi podchodzenia do tematów z wyobraźnią i eksperymentowaniem. Nawet najbardziej zwyczajny dialog jest okazją do znalezienia i wyrażenia czegoś o postaciach i ich świecie.