Czy masz problemy z robieniem ostrych zdjęć? Nie jesteś sam. Utrzymywanie ostrej ostrości na obiekcie jest naprawdę ważne dla osiągnięcia profesjonalnych wyników. W tym artykule odkryjesz dziesięć sposobów na uzyskanie naprawdę ostrych zdjęć, którymi możesz się z dumą udostępniać.
1. Trzymaj aparat nieruchomo
W przypadku obiektów statycznych, takich jak portrety lub krajobrazy, podczas fotografowania należy trzymać aparat możliwie nieruchomo. Niezamierzone poruszenie aparatem podczas robienia zdjęcia wprowadza rozmycie, znane również jako drgania aparatu. Dzięki temu wszystko jest rozmyte, nie tylko temat czy tło. Najlepiej użyć statywu, aby uzyskać maksymalną stabilność i stabilność.
2. Skoncentruj się na temacie
Brzmi to oczywiste, ale aby uzyskać ostre zdjęcia, musisz upewnić się, że aparat skupia się na obiekcie i nigdzie indziej! Dobrą wiadomością jest to, że aparat może pomóc w korzystaniu z jednego z jego trybów automatycznego ustawiania ostrości.
2.1 Tryby autofokusa (tryby AF)
Domyślnie twój aparat próbuje automatycznie ustawić ostrość, ale łatwo się pomylić. Jeśli fotografujesz portret, a ciało fotografowanej osoby nie znajduje się mniej więcej na środku kadru, aparat może nie zdawać sobie sprawy, że ta osoba jest Twoim obiektem. Zamiast tego prawdopodobnie skupi się na tle.
Twój aparat ma pewną liczbę punktów autofokusa (punktów AF), których używa do sprawdzania obecności obiektu. Są one widoczne w wizjerze optycznym lub wizjerze elektronicznym (EVF). Możesz wybrać dowolny pojedynczy punkt AF lub zaprogramowaną grupę punktów AF. Np. grupa punktów AF skupionych wokół środka kadru lub wszystkie punkty AF. Zapoznaj się z instrukcją obsługi aparatu, aby dowiedzieć się, jak wybrać punkty AF.
2.2 Tryb pojedynczego ogniskowania
Ten tryb autofokusa jest często określany jako „AF-S” (przez firmę Nikon) lub „One Shot AF” (przez firmę Canon). Wykorzystuje wybrany pojedynczy punkt AF (lub domyślny punkt AF) i szuka w tym punkcie obiektu, na którym można ustawić ostrość. Będzie „polować” na skupienie, dopóki nie zrobisz zdjęcia.
Patrząc przez wizjer aparatu, ustaw obiekt za wybranym punktem AF. Następnie naciśnij do połowy przycisk migawki (lub naciśnij dedykowany przycisk AF, jeśli jest dostępny) – co blokuje ostrość. Następnie opcjonalnie przekadruj zdjęcie bez zwalniania spustu migawki. Na koniec naciśnij do końca przycisk migawki, aby zrobić zdjęcie.
2.3 Ciągły/tryb serwomechanizmu AI
Ten tryb AF, oznaczony jako „Ciągły/AF-C” (firmy Nikon) lub „AI Servo” (firmy Canon), najlepiej sprawdza się w przypadku poruszających się obiektów. Aby skorzystać z tego trybu, wystarczy wcisnąć do połowy przycisk migawki (lub wcisnąć do końca dedykowany przycisk AF, jeśli jest dostępny). Aparat będzie następnie śledzić obiekt(y) poruszające się po scenie i starać się utrzymać ostrość obiektu(ów). Działa nawet wtedy, gdy poruszysz aparatem lub zmieni się odległość między aparatem a obiektem.
2.4 Tryb pojedynczego/ciągłego hybrydowego ustawiania ostrości
Ten tryb AF oferuje to, co najlepsze z obu światów, dzięki automatycznemu przełączaniu między trybem pojedynczego ogniskowania a trybem ciągłego ustawiania ostrości. Wybrany tryb zależy od tego, czy obiekt wydaje się poruszać. Jest to dobry tryb AF ogólnego przeznaczenia, jeśli obiekty są zróżnicowane lub nie masz pewności, którego trybu AF użyć. Pies na poniższym zdjęciu nie mógł zdecydować, czy iść na spacer, czy zatrzymać się i powąchać ziemię, więc ten tryb AF był idealny.
2.5 Tryb ręcznego ustawiania ostrości (tryb MF)
Aparaty nie są niezawodne, a niektóre obiekty mogą być szczególnie trudne do skupienia się na aparacie. Obiekty te obejmują obiekty o słabej ostrości lub dowolny obiekt w słabym świetle. Aby więc uzyskać ostre zdjęcia, czasami lepiej nie polegać na trybach AF aparatu i samodzielnie ustawiać ostrość. Zazwyczaj, gdy obiekt jest nieruchomy, dobrym rozwiązaniem jest ręczne ustawianie ostrości. Takie scenariusze obejmują krajobrazy i zdjęcia makro.
Możesz wybrać tryb MF za pomocą przełącznika na tubusie obiektywu (przełącz go z AF na M). Jeśli nie jest dostępny w Twoim obiektywie, będzie dostępny w ustawieniach aparatu. Zapoznaj się z instrukcją obsługi aparatu, aby dowiedzieć się, jak to się robi w aparacie.
2.6 Jak przysłona wpływa na to, co jest w centrum uwagi
Uzyskanie dobrej ostrości to tylko połowa sukcesu, jeśli chodzi o ostre zdjęcia. Potrzebujesz również wystarczającej ilości obiektu, od przodu do tyłu, aby uzyskać ostry obraz. Na przykład, uzyskanie idealnego skupienia na oczach opiekuna jest ważne, ale nieostry nos rujnuje portret.
To, jaka część sceny jest w akceptowalnym skupieniu, od przodu do tyłu, nazywa się głębią ostrości lub DoF.
Duży DoF oznacza, że oprócz punktu centralnego, więcej pierwszego planu i tła będzie wyostrzone.
Mały DoF oznacza, że bardzo niewielka część pierwszego planu i tła będzie wyostrzona.
Głębię ostrości można kontrolować, ustawiając odpowiednią wartość przysłony. Duży rozmiar przysłony zapewnia płytką głębię ostrości, gdy tylko obiekt jest ostry. Mały rozmiar przysłony zapewnia dużą głębię ostrości, w której ostrość jest ustawiona na część lub całość pierwszego planu i tła, a także na obiekt.
2.7 Podgląd głębi ostrości
Kiedy aparat pokazuje, co zamierza uchwycić w wizjerze lub na wyświetlaczu, zwykle otwiera przysłonę do maksymalnego rozmiaru. Jest to przydatne, ponieważ oznacza to, że uzyskujesz możliwie najjaśniejszy widok, który pomaga skomponować i wykadrować ujęcie. Po naciśnięciu spustu migawki aparat „zamyka” przysłonę do wybranego rozmiaru. Dopiero po zrobieniu zdjęcia możesz zobaczyć, jak ustawienie przysłony wpływa na sposób uchwycenia sceny.
Większość lustrzanek cyfrowych (i niektórych bezlusterkowców) oferuje opcję podglądu głębi ostrości. W większości lustrzanek cyfrowych aktywuje się go za pomocą przycisku na korpusie aparatu. Zapoznaj się z instrukcją obsługi aparatu, aby go znaleźć. Gdy włączysz podgląd głębi ostrości, wielkość przysłony zmieni się na wybrany rozmiar tak długo, jak przytrzymasz wciśnięty przycisk. To Twoja okazja, aby sprawdzić, czy dla Twojego obiektu będzie wystarczająca głębia ostrości. Zwróć uwagę, że scena będzie ciemniejsza (chyba że wybrany rozmiar przysłony jest maksymalnym rozmiarem przysłony obiektywu aparatu, w takim przypadku nie zobaczysz różnicy).
Inne aparaty bezlusterkowe zwykle mają wizjer elektroniczny (EVF), a nie wizjer optyczny (niektóre mają jednak oba). Kamery te są w stanie pokazywać efektywną głębię ostrości w czasie rzeczywistym w wizjerze elektronicznym.
2.8 Nie zmieniaj odległości między kamerą a obiektem po ustawieniu ostrości
Po ustawieniu ostrości, naciskając do połowy spust migawki lub w trybie ręcznego ustawiania ostrości, dostosowując pierścień ostrości obiektywu, ważne jest, aby odległość między aparatem a obiektem nie uległa zmianie. Tak więc, jeśli zrobisz krok do przodu lub do tyłu po ustawieniu ostrości lub zrobi to twój obiekt, to twój obiekt nie będzie ostry. Jeśli tak się stanie, musisz zwolnić przycisk migawki i ponownie ustawić ostrość.
3. Użyj dużej szybkości migawki
Jeśli Ty lub Twój obiekt poruszycie się, gdy aparat rejestruje scenę, nie uzyskacie ostrych zdjęć — tylko rozmyte ujęcia. Im dłuższy lub dłuższy czas otwarcia migawki, tym więcej czasu masz na poruszanie się Ty lub Twój obiekt, więc rozmycie i brak ostrości będą jeszcze gorsze.
Aby zmniejszyć ryzyko rozmycia spowodowanego ruchem aparatu lub obiektu, wybierz najkrótszy dostępny czas otwarcia migawki. Możesz to zrobić, fotografując w trybie preselekcji migawki (tryb TV lub S) i wybierając krótki czas otwarcia migawki lub w innych trybach półautomatycznych (takich jak preselekcja przysłony lub tryb programu) sprawdź wartość czasu otwarcia migawki i dokonaj korekty do wartości przysłony, aż wartość szybkości migawki będzie wystarczająco wysoka.
Aby zredukować wpływ ruchu aparatu w przypadku zdjęć z ręki, praktyczną zasadą jest wybór czasu otwarcia migawki, który wynosi co najmniej „1 ponad ogniskową”, np. dla ogniskowej 55 mm potrzebny jest następny dostępny czas otwarcia migawki po 1/55s – czyli 1/60s. W idealnym przypadku będziesz chciał wznieść się wyżej.
Jeśli obiekt się porusza, musisz wybrać jeszcze krótszy czas otwarcia migawki.
Jak w przypadku wszystkich „zasad”, są wyjątki. Istnieje wiele sytuacji, w których można uzyskać ostre zdjęcia przy dłuższych czasach otwarcia migawki. Oto dwa przykłady.
3.1 Przedmioty stacjonarne
Jeśli fotografowany obiekt jest całkowicie nieruchomy, a aparat jest zamontowany na statywie, masz do dyspozycji pełen zakres czasów naświetlania. Możliwość korzystania z dowolnej szybkości migawki zapewnia większą elastyczność w zakresie używanej wartości przysłony – dzięki czemu masz lepszą kontrolę nad głębią ostrości.
3.2 Celowe rozmycie
Jeśli celowo próbujesz uchwycić jakiś ruch w scenie – na przykład smugi gwiazd na nocnym niebie, smugi świateł pojazdów w nocy lub efekt zasłaniający wodę z wodospadami, rzekami lub morzem – będziesz potrzebować znacznie wolniejszego czas otwarcia migawki. Dopóki kamera jest bezpiecznie zamocowana na statywie, celowe rozmycie ruchu zostanie podkreślone i wzmocnione przez obecność ostrych elementów w scenie.
4. Użyj właściwego ustawienia ISO
Istnieją dwie szkoły myślenia dotyczące ISO, jeśli chodzi o uzyskiwanie ostrych zdjęć.
4.1 Użyj wysokiej wartości ISO
Jedna z teorii mówi, że powinieneś używać wyższej wartości ISO, ponieważ pozwala to na użycie krótszego czasu otwarcia migawki. Zmniejsza to rozmycie ruchu spowodowane poruszaniem się obiektu lub aparatu (lub obu) podczas robienia zdjęcia. Niestety ceną, jaką płacisz za wyższe wartości ISO, jest zwiększona ilość „szumu” lub „ziarna”. Mylące jest to, że ziarno może faktycznie sprawić, że obraz będzie wyglądał ostrzej. Jednak obszary, które nie muszą być ostre, takie jak duże obszary koloru bez szczegółów, skóra osoby, niebo pozbawione cech charakterystycznych, a nawet obszary sceny, które są nieostre, również stają się ziarniste, co zwykle jest niepożądane. .
4.2 Użyj niskiej wartości ISO
Inna teoria mówi, że użycie niskiej wartości ISO (kosztem krótkiego czasu otwarcia migawki) daje ostrzejsze rezultaty. Dzieje się tak, ponieważ pozbawione szczegółów obszary sceny będą gładsze i czystsze, podkreślając i intensyfikując ostrość bardziej szczegółowych obszarów. Używając statywu, zawsze używaj niskiej wartości ISO, ponieważ nie musisz rezygnować z jakości obrazu (z powodu nadmiernego szumu/ziarnistości), aby uzyskać użyteczną szybkość migawki.
Możesz eksperymentować z obydwoma podejściami – ale powinieneś nadać priorytet niskiej wartości ISO nad wysoką, jeśli jesteś w stanie uzyskać czas otwarcia migawki i rozmiar przysłony, które działają – zwłaszcza podczas korzystania ze statywu. To powiedziawszy, nowoczesne aparaty stają się coraz lepsze w tworzeniu fantastycznych wyników przy wysokich wartościach ISO, z minimalnym szumem lub ziarnistością, więc nie bój się używać wyższych wartości ISO, gdy zajdzie taka potrzeba.
5. Znajdź „najlepszy punkt” swojego obiektywu
Obiektywy zwykle nie radzą sobie równie dobrze w całym zakresie przysłon. Rzeczywiście, mają „sweet spot” – ustawienie przysłony, w którym uzyskuje się najlepszą ostrość. Z reguły jest to 2 stopnie przysłony (lub kroki) powyżej maksymalnej dostępnej wartości przysłony. Jeśli więc obiektyw, którego używasz, oferuje maksymalnie f/5,6, przeskoczenie o dwa przesłony do f/11 (przeskok f/8) da ostre zdjęcia.
6. Użyj zdalnego wyzwalania migawki lub timera
Gdy naciśniesz spust migawki aparatu, aparat posłusznie reaguje natychmiast. Niestety, drobne drgania lub ruch aparatu, spowodowane dotykaniem aparatu palcem lub dłonią, spowodują niepożądane rozmycie i brak ostrości, a nie ostre zdjęcia. Sztuczka polega na tym, aby uruchomić spust migawki aparatu bez dotykania go w ogóle. Można to zrobić na dwa główne sposoby. Jednym z nich jest użycie wbudowanej funkcji timera aparatu. Zwykle trwa to trzy lub dziesięć sekund, co jest wystarczającą ilością czasu, aby ustały jakiekolwiek wibracje lub ruch. Drugim jest użycie zdalnego spustu migawki w postaci kabla podłączonego do aparatu, z przyciskiem na drugim końcu lub bezprzewodowego spustu migawki.
7. Użyj blokady lustra
Aparaty DSLR mają lustro, które znajduje się pomiędzy mocowaniem obiektywu a czujnikiem aparatu. Odbija światło wpadające do aparatu, przekierowując je tak, aby trafiało do wizjera optycznego aparatu. Aby zrobić zdjęcie, aparat tymczasowo odwraca lustro. Robi to automatycznie i w mgnieniu oka. Ale waga i prędkość lustra mogą powodować wibracje aparatu. Powoduje to często nieostre zdjęcia, szczególnie w przypadku korzystania z dłuższych teleobiektywów.
Aby wyeliminować efekt ruchomego lustra, wiele lustrzanek cyfrowych umożliwia zablokowanie lustra na długo przed wykonaniem zdjęcia. Oznacza to brak wibracji aparatu, co skutkuje ostrymi zdjęciami.
8. Użyj stabilizacji obrazu
Jeśli nie masz statywu i musisz trzymać aparat za rękę, włącz stabilizację obrazu. Pomoże to zrekompensować niewielkie ruchy aparatu podczas fotografowania. Wiele obiektywów aparatu zapewnia stabilizację obrazu. Niektóre aparaty lustrzane mają stabilizację wbudowaną w korpus aparatu, a nie w obiektyw. Działa poprzez automatyczne przesuwanie czujnika w celu kompensacji wszelkich ruchów kamery.
Aby włączyć stabilizację obrazu, poszukaj włącznika/wyłącznika na tubusie obiektywu. W przeciwnym razie będzie to opcja w ustawieniach menu aparatu.
9. Upewnij się, że Twój obiektyw jest czysty
Wydaje się to banalne, ale brudny obiektyw spowoduje, że zdjęcia będą bardziej miękkie. Zestawy do czyszczenia obiektywów są tanie i dostępne zarówno w Internecie, jak iw każdym sklepie fotograficznym. Wydmuchaj luźny kurz lub brud przed próbą wytarcia obiektywu. Zawsze używaj niestrzępiącej się szmatki na obiektywie, ponieważ zmniejsza to ryzyko zarysowania obiektywu.
10. Ostrzenie w przetwarzaniu końcowym
W większości przypadków warto dodać wyostrzenie w ulubionej aplikacji do edycji zdjęć. Dzieje się tak, ponieważ aparaty generalnie nie stosują zbyt dużego wyostrzania do swoich plików JPEG (i nigdy do obrazów RAW). Pamiętaj, aby nie przesadzić z wyostrzaniem, ponieważ zbyt duża ostrość może wprowadzić ziarnistość i niepożądane artefakty. Żadna ilość wyostrzania nie naprawi zbyt rozmytego zdjęcia.
Jak uzyskać ostre zdjęcia:wnioski
Odkryłeś, że krótszy czas otwarcia migawki pomaga zachować ostrość poruszających się obiektów lub kompensuje drgania aparatu. Teraz wiesz, że ostrość od przodu do tyłu jest kontrolowana przez rozmiar przysłony. Mniejsza przysłona oznacza, że ostrość będzie większa na pierwszym planie i w tle. Większa przysłona oznacza, że ostrość będzie mniejsza na pierwszym planie i w tle. Wiesz również, jak używać statywu, aby uzyskać najlepsze rezultaty podczas fotografowania nieruchomych obiektów. I to, nawet przy użyciu statywu, drgania aparatu można wyeliminować za pomocą timera aparatu lub zdalnego wyzwalania migawki.