Wpis gościnny autorstwa Guy Prives.
Fotografia koncertowa jest jedną z najtrudniejszych dziedzin fotografii, w przeciwieństwie do zdjęć pozowanych; w tego rodzaju fotografii nie mamy kontroli nad prawie każdym parametrem obrazu. Nie możemy skierować fotografowanego obiektu, nie mamy kontroli nad oświetleniem, które ciągle się zmienia i nie mamy dostępu do żadnego kąta.
Poza tym nie możemy zapomnieć, że wokół nas są ludzie, którzy zapłacili dobre pieniądze za oglądanie serialu i nie obchodzi ich, że są w naszej kadrze. Wiele razy jesteśmy również ograniczeni do określonego czasu lub ilości piosenek, w których możemy robić zdjęcia. Brzmi jak misja niemożliwa? Chociaż fotografowanie pokazu na żywo nie jest łatwe i intuicyjne, jest też mniej trudne niż mogłoby się wydawać większości ludzi i wierzę, że pod koniec tego artykułu zdziwisz się, że jest to łatwiejsze niż się wydaje.
Jak więc zacząć? Na początek chcemy obniżyć jak najwięcej zmiennych, które nam przeszkadzają, dlatego polecam chodzić na stosunkowo kameralne pokazy w miejscach, gdzie można dostać się prawie wszędzie i sfotografować kadr pod dowolnym kątem. Jeśli masz zespół, który znasz osobiście, będzie to dobre miejsce na rozpoczęcie. Na przykład mój pierwszy pokaz odbył się pod koniec 2007 roku – z Canonem 350D i obiektywem kitowym 18–55 mm. Poszedłem na występ zaprzyjaźnionego zespołu „The Carsitters”, który zaprosił mnie do sfotografowania serialu i im zawdzięczam wiele moich doświadczeń.
Sprzęt – To nie aparat jest ważny, ale osoba, która za nim stoi.
Niezależnie od tego, czy przekonuje Cię to powiedzenie, czy nie, nadal istnieje kilka dziedzin w fotografii, w których nasz sprzęt jest bardzo ważny, a jedną z nich jest fotografia koncertowa.
Ze względu na słabe oświetlenie podczas występów wolimy używać obiektywów z otwartą przysłoną (f/2.8, f1.8, f/1.4) i aparatów, które pozwalają nam robić zdjęcia z wysokim ISO bez szumów.
W dynamicznych koncertach, takich jak zespoły rockowe, będziemy musieli użyć stosunkowo wysokich czasów otwarcia migawki, aby zamrozić ruch dzikiego perkusisty lub skaczącego wokalisty. To są chwile, w których będziesz wdzięczny za to, że masz w rękach dobry sprzęt. Ale nie zawiedź się, nawet jeśli Twój sprzęt nie jest doskonały. Wiele ujęć z koncertów wykonałem Canonem 350D, który pod względem fotografowania na wysokim ISO jest bardzo głośny i nie pozwala wybrać wartości powyżej 1600, a także bez żadnego szybkiego obiektywu zmiennoogniskowego.
Zwiększ ISO, nawet jeśli obraz będzie zaszumiony.
Moim zdaniem lepiej zrobić zdjęcie trochę zaszumione, a później zredukować szumy za pomocą oprogramowania do edycji (Lightroom 3 zapewnia bardzo dobrą opcję redukcji szumów) lub nawet pozostać z szumem, niż uzyskać obraz bez szumu, ale wszystko jest rozmazane, ponieważ trzeba było skompensować niższe ISO długim czasem naświetlania.
Czarno-biały może być dobrą opcją w przypadku tak hałaśliwych zdjęć.
Właściwa ekspozycja
Jedną z pierwszych trudności, jakie napotykamy w fotografii, jest pomiar światła i dobór właściwej ekspozycji. W pokazach na żywo mierzymy światło z punktu, który chcemy wyeksponować za pomocą pomiaru punktowego (niektórzy wolą używać wartości szacunkowej).
W większości pokazów występuje kilka zestawów powtarzalnego światła, dlatego należy pamiętać o odpowiednich parametrach dla różnych świateł i wtedy np. jak tylko spot pojawi się na wokalistce będziemy wiedzieli jakie parametry są odpowiednie dla naszej oprawy. Należy sprawdzić histogram, a dodatkowo sprawdzić monitor pod kątem prześwietlonych punktów, aby upewnić się, że ważne obiekty w kadrze są odpowiednio naświetlone. Jedną z najbardziej frustrujących rzeczy jest powrót do domu ze zdjęciem, które dobrze wygląda w aparacie, a potem dowiadujemy się na ekranie komputera, że jest ono prześwietlone lub niedoświetlone. Ponieważ trudno jest znaleźć dokładnie naszą najlepszą ekspozycję, polecam fotografowanie w trybie surowym, aby w razie potrzeby można było skompensować ekspozycję i zapisać obrazy, które były nieco prześwietlone lub przeciwnie, były niedoświetlone.
Używać flasha?
Jestem pewien, że wszyscy znacie następującą sytuację:jesteś na koncercie, kilkaset metrów od sceny, wokół ciebie setki błysków aparatów od ludzi, którzy próbują zrobić zdjęcia z koncertu.
Przepraszam, że łamię mit, ale twoja lampa błyskowa nie ma wpływu na oświetlenie piosenkarza. W najlepszym wypadku flesz nic nie zrobi, a w najgorszym zapali wokół ciebie dym papierosowy lub łysinę tych, którzy są przed tobą.
Innym problemem jest to, że niektórzy używają aparatu w trybie automatycznym lub półautomatycznym. Kamera nie wie, że interesuje nas scena daleko i nie ma na nią wpływu lampa błyskowa, więc wpuszcza mniej światła do czujnika – i dostaniemy ciemną scenę.
Więc jeśli jesteś daleko od sceny – wyłącz lampę błyskową.
Jeśli jesteś blisko sceny i używasz lampy błyskowej, artysta będzie rzeczywiście jasny – ale każde tło będzie ciemne i stracisz cały klimat. Jakie jest rozwiązanie? Mierz światło w otoczeniu, aż uzyskasz odpowiednią ekspozycję pod względem pożądanej atmosfery, a następnie dodaj lampę błyskową, w ten sposób uzyskasz oświetlenie otoczenia pokazujące atmosferę, a lampa błyskowa oświetli piosenkarza i zatrzyma jego ruch. Dzięki temu, pomimo długiego czasu otwarcia migawki, Twój obiekt nie zostanie rozmazany. Oczywiście możesz odbijać lampę błyskową i unikać ostrego bezpośredniego światła, które spłaszcza twarz fotografowanej osoby i może powodować efekt czerwonych oczu, tak jak w każdej innej sytuacji, gdy robisz zdjęcie z ukierunkowaną lampą błyskową. Jeśli sufit nie jest wystarczająco niski lub nie jest biały, jak na większości koncertów, można odbić błysk za pomocą białej karty lub po prostu zmiękczyć go za pomocą innych dyfuzorów. Inna opcja z użyciem lampy błyskowej, która przyniesie wyjątkowe rezultaty, ale jest mniej wygodna, jeśli masz dostęp do sceny – umieść z wyprzedzeniem na scenie lampy błyskowe, które będą aktywowane zdalnie przez wyzwalacze i sprawią, że zdjęcia będą mniej zwyczajne.
Dym może być naszym najlepszym przyjacielem lub najgorszym wrogiem – gdy robimy zdjęcia z lampą błyskową, jeśli dym jest przed artystą, to lampa błyskowa zapali dym, a nie artysta. W takich sytuacjach powinniśmy unikać fotografowania z lampą błyskową. Jednak dym za artystą może poprawić obraz.
?
Czekam na światło punktowe
Gdy jest za ciemno i jesteśmy daleko od sceny i nie możemy użyć flesza, poczekamy, aż światło punktowe, wąskie, skupione i mocne, oświetli artystę. Możesz być zaskoczony, gdy odkryjesz, że te ciemne obrazy, które są oświetlone tylko przez światło punktowe na wokalistę, będą znacznie lepsze niż rama, na której wszystko jest oświetlone. Trzeba pamiętać:fotografowanie koncertu to nie fotografia dokumentalna, w której ważne jest, aby wszystko zobaczyć, ale raczej zdjęcie, które pokazuje określony klimat i oświetlenie to nasz główny sposób na przekazanie go widzom. Na koncercie rzadko będziesz miał stałe światło na scenie. Stałe światło może ułatwić fotografowanie, ale także daje obrazy, które są bardziej nudne i banalne.
Sylwetki jako rozwiązanie ograniczeń
Nie ignoruj ograniczeń. Aparaty kompaktowe, stare aparaty lub obiektywy z przysłoną powyżej 2,8 mogą powodować problemy podczas próby uchwycenia prawidłowo oświetlonego obiektu. Dzieje się tak ze względu na zmieniające się światła, które zwykle są ciemne, co charakteryzuje większość małych przedstawień. Jednym z polecanych rozwiązań jest fotografowanie sylwetek. Wolimy wybierać sylwetkę, która jest bardzo wyraźna, aby widz mógł zobaczyć i zrozumieć, czym jest obiekt w kadrze, nawet bez światła. Takie zdjęcie wykonamy, gdy obiekt nie będzie oświetlony, a jedyne światła znajdują się za zespołem/wokalistą/tancerką.
W ten sposób prostym aparatem możemy uzyskać wyjątkowe zdjęcia. Należy pamiętać, że jeśli nie określimy w aparacie, że tego właśnie chcemy, wybierze dla nas długą ekspozycję lub użycie lampy błyskowej w celu doświetlenia sceny. To, czego potrzebujemy, to ręczne ustawienie aparatu, aby umożliwić niedoświetlenie. Niezależnie od tego, czy ujemna kompensacja ekspozycji (EV) jest zdefiniowana dla osób korzystających z trybu automatycznego lub półautomatycznego, czy też dla tych, którzy używają trybu ręcznego, po prostu zwiększ szybkość migawki lub zamknij przysłonę, aż obraz będzie całkowicie ciemny, gdy nie ma podświetlenia. W celu wykonania sylwetki zmierzymy odpowiednią ekspozycję ze sceny, a następnie wykonamy zdjęcia z uzyskanymi parametrami. Podświetlenie pokaże się tak, jak powinno – a postać będzie całkowicie ciemna. W takich sytuacjach trudno będzie ustawić ostrość, więc skup się na postaci, gdy jest światło, lub strzelaj z ręcznym ustawianiem ostrości.
Kolor
Na większości pokazów dominuje kolor czerwony. Technicy oświetlenia lubią te kolorowe światła, których fotografowie zwykle nienawidzą. Należy uważać, aby kolor czerwony nie „spalił się” i utraciły dane w tych obszarach. Lepiej zrób zdjęcie nieco niedoświetlone w trybie raw, a następnie dodaj trochę jasności, aby żadne szczegóły nie zostały utracone w tych obszarach. Innym sposobem na poradzenie sobie z tym jest zaprzyjaźnienie się z technikiem oświetlenia i poproszenie o użycie określonych świateł – zdziwisz się, to działa. Jeśli te dwie metody nie odniosły żadnego sukcesu i znalazłeś się przed komputerem z niedokładnym zdjęciem, konwersja do czarno-białego może zapisać ten obraz.
Kompozycja
Do tej pory rozmawialiśmy tylko o technicznych kwestiach sfotografowania koncertu, ale nie możemy zapomnieć również o kompozycji. Również w koncercie nie wystarczy, że zdjęcie jest doskonałe technicznie, potrzebna jest też opowieść oraz dobra i ciekawa kompozycja. Czasami wystarczy zbliżenie, na którym widać tylko gitarę, a czasami będziesz chciał uchwycić cały zespół razem. Wszystko zależy od Twojego gustu artystycznego i ograniczeń sprzętowych.
W fotografii koncertowej nie ma żadnych zasad, będziesz musiał zobaczyć w każdym pokazie efekty świetlne, aby zdecydować, jak sfotografujesz i pokażesz ten sam zespół. Podsumowując, fotografowanie koncertów nie jest łatwym zadaniem, ale przy odrobinie praktyki – można uzyskać piękne rezultaty.
Guy Prives jest fotografem koncertów i ludzi. Fotografia dla Guy to kolejny sposób na spojrzenie i zobaczenie świata z wyjątkowych i różnych perspektyw.
Swoją miłość do fotografii odkrył podczas długiej podróży do Ameryki Południowej i pasja do uchwycenia chwili jednym kliknięciem aparatu towarzyszy mu do dziś. Zwykłe rzeczy (celowniki) mogą stać się niezwykłe, gdy zostaną uchwycone przez obiektyw aparatu.
Możesz zobaczyć jego zdjęcie na jego stronie internetowej i na jego stronie na Facebooku.